Р

Рр, — чăваш алфавитĕнчи çирĕммĕш саспалли. Унӑн ячĕ — «рă». Вырăс çырулăхĕнчен илнĕ. Кивĕ çырулăх палăкĕсенче тĕл пулать. Çĕнĕ чăваш çырулăхне 1871 çулта И.Я. Яковлев кĕртнĕ.

Рр саспалли чăваш сăмахĕн пур вырăнĕнче те тĕл пулмаасть, чăваш сăмахĕсем р сасăпа пуçланмаççĕ. Ытти чĕлхерен кĕнĕ сăмахсем вăл сасăпа пуçланнă пулсан, чăвашланнă вариантĕнче ун умĕн урăх сасăсем кĕрсе ларнă. Тĕслĕхрен, русский — вырăс.

• Булич С. К., Р // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
• Карский Е. Ф., Славянская кирилловская палеография / яв. ред. акад. В. И. Борковский. — 2-мĕш кăл., факсимиллĕ. — Л., М.(факс.): Из-во АН СССР; из-во «Наука» (факс.), 1928, 1979 (факс.). — 2700 экз.