Efi Avdela
Efi Avdela is Professor Emerita of Contemporary History of the University of Crete. She was born in Athens in 1952. She studied Plastic Arts, History of Arts and Contemporary History in Paris. She received her Doctorate from the Department of Contemporary History and Culture of the University of Paris 7 – Jussieu, in Paris. She has taught at the Aristotelian University of Thessaloniki and at the National and Capodistrian University of Athens as well as at the University of Athens and she was a visiting Professor at the European University Institute in Florence and at the École des Hautes Études en Sciences Sociales in Paris. She has published in several languages on women’s and gender history, the history of work, the history of social movements, and post-war social and cultural history, with a special focus on the history of crime and the history of youth. She is currently chief coordinator of the three-year long research project “THALIS – University of Crete - Forms of public sociality in twentieth-century urban Greece: associations, networks of social intervention and collective subjectivities,” co-funded by the European Union and Greek national funds (2012-2015). The project brings together historians, political scientists and social anthropologists in Greece and abroad to study aspects of the history of voluntary associations in twentieth-century Greece (http://www.public-sociality.gr/index_en.html).
http://www.history-archaeology.uoc.gr/el/staff/dep/Avdela.html
http://www.history-archaeology.uoc.gr/el/staff/dep/Avdela.html
less
InterestsView All (15)
Uploads
Books by Efi Avdela
Articles by Efi Avdela
https://europedebate.hypotheses.org/
https://europedebate.hypotheses.org/
This interdisciplinary volume studies associations in urban Greece during the twentieth century, analysing collective action through the notion of ‘public sociality’. By adopting an approach ‘from below’, it explores the social relationships created within associations; the meanings of affinity and how affinity produces collective action; the forms of collective action developed by associations; changes over time and the political dimensions of these changes; and, finally, the ways in which formal and informal versions of collective action shape networks and collective subjectivities.
Τα κείμενα του τόμου συνιστούν μια πρώτη προσπάθεια να μελετηθεί η διάχυση των φυλετικών θεωριών στην Ελλάδα και τα πολλαπλά νοήματα που παίρνει στον χρόνο η έννοια της φυλής: Ιχνηλατούν εξίσου τις διαδρομές μέσα από τις οποίες διαδόθηκαν οι φυλετικές θεωρίες όσο και τις προσαρμογές τους στα ελληνικά ζητούμενα, από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα· δείχνουν πώς οι φυλετικές θεωρίες επέδρασαν στη διαμόρφωση νέων εξειδικεύσεων στο ελληνικό πανεπιστήμιο, τροφοδότησαν επιστημονικές και επαγγελματικές αντιπαραθέσεις και στήριξαν επιστημονικές προτάσεις για την υιοθέτηση ευγονικών πολιτικών· διερευνούν πώς ενσωματώνονται φυλετικές θεωρίες ή εκλαϊκευτικές εκδοχές τους σε πολιτικές ιδεολογίες κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα και πώς χρησιμοποιούνται στην προώθηση εθνικών πολιτικών· ανιχνεύουν επίσης στοιχεία της διάχυσης των φυλετικών θεωριών σε λογοτεχνικά κείμενα ή σε κριτικούς, ιστορικούς και θεωρητικούς της τέχνης· τέλος, εξετάζουν επιβιώσεις των φυλετικών θεωριών σε σημερινές εκδοχές της διαπλοκής του εθνικισμού με τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό, όπως αποτυπώνονται στον νομικό, επιστημονικό, λαϊκιστικό ή θρησκευτικό λόγο.
Συνδυάζοντας προσεγγίσεις ερευνητών από διαφορετικά πεδία, αφετηρίες και σκοπιές, οι μελέτες αυτού του τόμου ανιχνεύουν τη ρευστότητα που χαρακτήριζε την εποχή εκείνη τις ταξικές εντάξεις, τις πολιτικές παρεμβάσεις και τις ιδεολογικές ταυτότητες. Πιο συγκεκριμένα, εξετάζουν τις πολιτικές διαμόρφωσης του χώρου μέσα από αρτηρίες, κόμβους και τόπους μνήμης· την υπαγωγή της υπαίθρου στην εθνική νομιμότητα· τη διαμόρφωση νέων κοινωνικών και πολιτικών υποκειμένων και τις προσπάθειες ενσωμάτωσης των προσφύγων ως διαδικασίες προσαρμογής του κράτους στο διεθνές πλαίσιο. Τα νήματα που ξετυλίγουν μάς επιτρέπουν έτσι να εντοπίσουμε τις ιδιαιτερότητες και τις ομοιότητες του Μεσοπολέμου τόσο ως προς άλλες περιόδους της ελληνικής ιστορίας όσο και σε σχέση με τις σύγχρονές τους διεθνείς εξελίξεις.
Σε μια εποχή όπου οι θεωρίες της "σύγκρουσης των πολιτισμών" και οι ουσιοκρατικές θεωρήσεις των κοινωνικών φαινομένων τείνουν να ταυτίσουν το παρελθόν με μια αέναη ακολουθία επετείων εκτός ιστορίας, οι μελέτες αυτές δείχνουν τη σημασία της κοινωνικής ιστορίας για μια κατανόηση του παρελθόντος στηριγμένη στη συγκεκριμένη ανάλυση συγκεκριμένων δεδομένων.
Gutenberg, 2018).
about the issue of juvenile delinquency in the new
international organizations (United Nations, World
Health Organization, Council of Europe), which
emerged after the end of the Second World War,
internationalized the anxieties generated in the fifties
and sixties by its purported increase in Europe and
beyond. Greece, a regular member-state, anxious to
ensure international legitimacy in the aftermath of the
Civil War, presented abroad an embellished picture of
the measures undertaken at home for the prevention
and containment of juvenile delinquency, sidestepping
the strong moralism and the juridical formalism that
dominated both official and unofficial approaches.