Piekarniô

Hewòtny artikel òstôł napisóny przez òsobã jakô nie znaje perfektno kaszëbsczégò. Jãzëkòwô pòprôwnosc negò artikla wëmôgô werifikacëji.

Piekarniô –to môl w chtërnëm piecze sã chléb i rozmajitô pieczëzna. Dzéle:

• ciastownia
• òbrabialnia
• piecownia

Pieczëzna – to wërobë z mączi, wòdë i solë z różnyma dodatkama. Je to pòdstawòwé dzélëk codniowé dietë człowieka. Jinszi zestowné dzéle pieczezne to mlékò, proszci,młodze,cëczier i dôdôwczi, chtërne zależą òd zortu chleba: mak, sezam, bania, soja, słuńcownik, zéle i sëszoné sliwczi.

Ôrte pieczëzne:

• Pieczëzna pszënô (wëpiekónô z mączi pszëny)
• zwëczajny: chléb pszëny, chléb pszëny letczi, kòłôcze,chléb żarnowi, chléb graham, grachamczi, bagietczi, frańcësczé
• wëborowé (òbjëmiwô tłuszcz, cëczier i jaja), np. kajzerki, rogale, kòłôcze do hot dogów, chléb tostowi, kòłôcz wrocławsczi
• półcekrôwi: chałka, kòłôcze maslané, rogale maslané
• Pieczëzna żëtnô (wëpiekónô z żëtné mączi jasny abò ciemny na zakwasé i përzinkã młodzy mòże bec 15% mączi pszeny): chléb żëtnié (letczi, jasny mléczny, żarnowi, fulzôrny, staropolsczi, żarnowi na miodze, żarnowi z soją i słuńcownik), pumpernikiel
• Pieczëzna mieszónô (pieczëzna pszeno-żytnô robionô na młodzach, abò na młodziach z zakwasã i téż pieczëzna żytno-pszenô gniotłô na zakwase, abò z młodzama), np. chléb wiejsczi, kaszëbsczi, krakòwsczii, òliwsczi, mléczny, prasczi, baltonowsczi, słuńcownikòwi, z soją.

Literatura:

• Franciszek Sławski. Słownik etymologiczny języka polskiego 1958,
• Wiesław Boryś. Słownik etymologiczny języka polskiego 2005