Refleksni luk

Refleksni luk je najjednostavniji put rasprostiranja nervnog podražaja, koji polazi od perifernog čulnog receptora, preko odgovarajućeg centra u kičmenoj moždini – do efektora (izvršitelja radnje). Efektori su mišići, koji reagiraju pokretom ili žlijezde, koje reagiraju lučenjem odgovarajućih hormona. Refleksi su i najbrže reakcije organizma na primljene informacije iz spoljne i unutrašnje sredine.

Procjenjuje se da čak oko 80% reakcija ljudskog organizma kontroliraju refleksi, odnosno njihovi refleksni lukovi. To omogućava jedinki da se brzo i bez uticaja sopstvene volje prilagodi na sve promjene, koje se emitiraju kao draži, što je osnovni uvjet za i samoregulatorno održavanje homeostaze.

Drugim riječima, nadražaj koji pokreće refleksni odgovor nastaje u čulnim ćelijama (organima) prenosi se perifernim nastavkom osjetne (senzitivne) nervne ćelije (neurona) do centra u kičmrenoj moždini. Prenos impulsa na motornu (pokretačku) nervnu ćeliju,može biti direktan ili između uzlaznog i silaznog neurona postoji umetnuti jedan ili više neurona. Periferni nastavak mptornog nercnog vlakna prenosi impulse na izvršni organ, tj. mišić ili žlijezdu. Dakle, prema tome da li ima ili nema umetnute neurone, refleks može biti jednostavni (monosinapsni) ili složeni (polisinapsni).

Prema tome, svaki refleksni luk ima svoj uzlazni i silazni dio prenosa impulsa. Prvi ide od prijemnika draži do odgovrajućeg centra u sivoj masi kičmene moždine, a drugi − odatle do efektora, kako slijedi:

• receptor koji preko čulnih ćelija primljene draži pretvara u nadražej, tj. nadražaj akcijski potencijal,
• uzlazno (aferentno) nervno vlakno, koje akcioni potencijal prenosi od receptora do centra u moždini,
• centar refleksne radnje, u kojem uzlazno nervno vlakno ulszi u sinapsu sa silznim (eferentnim) vlaknom ili međuneuronom),
• silazno (eferentno) nervno vlakno, koje prenosi impuls do odgovarajućeg izvršitelja radnje, i
• efektor (mišić ili žlijezda).^[1][2]

• Refleks
• Neuron
• Nerv