Perikarp
Perikarp – u botanici – је pojam koji podrazumijeva zid plodа, koji se stvara razrastanjem zifda plodnice. Nastaje kao posljedica histoloških promjena čiji je završni ishod formiranje konačnog ploda.[1][2]
Nastanak
[uredi | uredi izvor]Zid plodnice se sastoji od vanjske i unutrašnje epiderme koje su razdvojene slabo izdiferenciranim mezofilom, od parenhimskog tkiva. Tokom razvoja perikarpa, mezofilne ćelije rastu i dijele u nizu ćelijskih dioba. U tom procesu nastaju karakteristična debljina, i sočnost i ostale osobenosti perikarpa. Istovremeno nastaje mehaničko tkivo u kojem su pretežno sklereidi, a rjeđe i likina vlakna i kolenhim.[1]
Sistem provodnih sudova
[uredi | uredi izvor]
1: Endokarp ;
2 : Sjemenka ;
3 : Mezokarp;
4 : Egzokarp (epikarp)
Perikarpni provodni sistem je dobro razvijen, a u nekim plodovima veoma uočljiv i na prvi pogled. Njegovi provodni snopići spadaju u kategoriju kolateralnih zatvorenih, oko kojih se obično formira mehanički omotač (sara), koji može biti veoma razvijena. Tokom zrenja ploda, provodni sudovi e postepeno, djelimično ili potpuno, razgrađukju
- Dijelovi perikarpa su
Funkcija
[uredi | uredi izvor]Osim zaštite sjemena, perikarp ima značajnu ulogu u njegovom rasijavanju. Naime, kada sazrije, perikarp puca ili opada skupa sa sjemenkama. Budući da je kod većine vrsta privlačan za sve ili specifične grupe životinja, one raznose sjemenke i na velike udaljenosti. To se obično postiže atraktivnim bojama, okusom, mirisom i drugim privlačnim osobinama.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b Campbell N. A.; et al. (2008). Biology. 8th Ed. Person International Edition, San Francisco. ISBN 978-0-321-53616-7. Eksplicitna upotreba et al. u:
|author=(pomoć) - ^ Sofradžija A., Šoljan D., Hadžiselimović R. (2004). Biologija 1. Svjetlost, Sarajevo. ISBN 9958-10-686-8.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
