Sarajevska pivara

Predloženo je da se ovaj članak podijeli na više članaka. Izjasnite se o podjeli članka na stranici za razgovor.

Sarajevska pivara d.d. (SASE: SRPVRK1) smatra se prvom industrijskom proizvodnjom u Bosni i Hercegovini, i osnovana je 1864. godine. Sjedište se nalazi u Sarajevu. Jedina je evropska pivara čija je proizvodnja bila kontinuirana i tokom Otomanskog carstva, kao i tokom vladavine Austro-Ugarske monarhije. Zgrada Sarajevske pivare jedna je od najatraktivnijih građevina u Sarajevu, sa arhitektonskim stilom koji je mješavina orijentalnog i klasičnog evropskog dizajna.

Na sadašnjoj lokaciji Pivara se nalazi od 1881. godine, a izgrađena je na izvoru vode, koja se crpi sa 300 metara dubine. Jedina je pivara u BiH koja posjeduje vlastiti izvor vode. Godine 1907. Pivara je postala najveća u Austro-Ugarskom carstvu, a već 1898. godišnje je proizvodila 45.000 hektolitara. Nakon završetka Prvog svjetskog rata i stvaranja Kraljevine SHS, proizvodnja piva opada. Godine 1923. Pivara je nacionalizirana i bila je ekskluzivni dobavljač kraljevskog dvora, a između Prvog i Drugog svjetskog rata Sarajevska pivara je kupila pivare u Slavonskom Brodu (1925), u Petrovaradinu (1927) i izgradila Fabriku slada u Skoplju (1927).

Godine 1957. puštena je u rad prva automatska linija za punjenje piva u boce kapaciteta 5.000 boca na sat, a u narednih 15 godina izvršena je rekonstrukcija svih pogona, pa je kapacitet proizvodnje povećan na 400.000 hektolitara godišnje.

Sarajevska pivara se 80-ih godina 20.vijeka nalazila u najvećoj krizi tokom cijele svoje historije, i u bivšoj Jugoslaviji spala je na 20. mjesto od ukupno 28 pivara u bivšoj Jugoslaviji. Pad je uspješno zaustavljen i do 1991. godine Pivara je modernizirana, a njena proizvodnja se povećala za tri puta, pa je Sarajevska pivara svrstana među četiri vodeće pivare u bivšoj Jugoslaviji.

Razvoj Sarajevske pivare zaustavljen je u periodu 1992-1995, tokom rata u BiH, tokom koje je ona skoro potpuno uništena, a šteta je procijenjena na više od 20 miliona američkih dolara. U ovom periodu Pivara nije prestala s radom i proizvodnja bila simbolična – svega 3% prijašnje proizvodnje. Za stanovnike Sarajeva je ona bila jedini izvor pitke vode u opkoljenom gradu. Od 1996. do 2013. godine uspješno je rekonstruirana fabrika, a u njen razvoj i modernizaciju je uloženo oko 43 miliona eura.

Sarajevska pivara je danas vodeća bosanskohercegovačka kompanija u proizvodnji piva, gazirane i negazirane vode, bezalkoholnih pića i sokova. Proizvodnja se odvija u sjedištu kompanije u starom dijelu Sarajeva, na prostoru od oko 17.400 m². Cijeli proces proizvodnje Sarajevske pivare je u skladu sa najvišim tehničkim standardima. Razvijeni su i implementirani standardi kontrole kvaliteta i okruženja i HACCP sistem u skladu sa internacionalnim standardima EN ISO 9001:2000, ISO 14001:2004 i Codex Alimentarius. Usklađenost sistema sa zahtjevima navedenih standarda potvrđena je auditom nezavisne renomirane certifikacijske kuće RW TÜV Essen i izdavanjem certifikata TÜV CERT o usklađenosti sistema. Najprepoznatljiviji brand Sarajevske pivare – Sarajevsko pivo, jedan je od bosanskohercegovačkih brandova. Sarajevska pivara ima i licenciranu proizvodnju Pepsija i Oettingera.

Zgrada Sarajevske pivare jedna je od najatraktivnijih građevina u Sarajevu, s arhitektonskim stilom koji je mješavina orijentalne i klasicne evropske arhitekure. U sklopu Sarajevske pivare nalazi se muzej pivarstva, jedini takve vrste u BiH. Muzejska postavka je podijeljena na različita razdoblja – Osmanlijsko carstvo i Austro-Ugarska monarhija, svjetski ratovi, socijalistički period i period nakon rata u BiH.

• Sarajevsko pivo

Commons ima datoteke na temu: Sarajevska pivara

• Službeni sajt Arhivirano 11. 10. 2017. na Wayback Machine