ambroug
Brezhoneg
- Kavet en krennvrezhoneg (hambrouc).
- Da geñveriañ gant ar verboù hebrwng en kembraeg, hembronk en kerneveureg.
Verb
ambroug /ˈãmbruk/ verb kreñv eeun (displegadur)
- Ober hent a-gevret gant unan bennak.
- Evel am euz lavaret d'eoc'h, eur guchenn vad ac'hanomp a ioa eat da ambrouk Canclaux betek Kermoruz, e kichen Kastel. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 1.)
- Hag hi diouzhtu ha mont d' e ambroug ur pennad. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 11.)
- Ni a gano hag a zañso, a c'hoario hon-daou Hag ambrougo merc'h he mamm d'ar gêr eus ar foarioù.. Pemp warn-ugent, Frañsoù Menez ha Loeiz Roparz.
- → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ) .
- <skouer>.
Stumm all
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
Anv-kadarn
ambroug /ˈãmbruk/
- Ober un ambroug d'un den : ambroug un den.
- Bezañ en ambroug da ober un dra : war-nes ober un dra.