dudius

Savet diwar an anv-kadarn dudi hag al lostger -us.

Anv-gwan

dudius /dy.ˈdiː.ys/

1. A zudi, a zegas dudi.
   • Guerz trist, son dudius a ziwan eno,
     O ! pegen kaër ec'h out, ma Bro ! — (Taldir, Bro Goz ma Zadou, in Dihunamb!, 15^vet niverenn, miz Gwengolo 1906, p. 248-249.)
   • [...], penôs n'an neus, tro-war-dro, iliz ken kaer hag o iliz, tour ken dantelezet hag o hini, kleier da gana ken seder, ken dudius hag o re. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 7.)
   • Bamet e chom, end-eeun, Goulc'han, o klevout kan dudius ar merc'hed [...]. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 66.)
   • Hag eun trouz dudius a zeu betek e ziskouarn. Lavaret e vefe trouz flour peziou arc’hant hag aour o tañsal eun abadenn, kemmesket hag a-zaouiou, war ar vein-duf… Kreski a ra ar jabadao : eur c’harrad aour d’an nebeuta a ziskarger en eur veol staen. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 86 .)
   • Baradoz dudius : anv ur c'hantik

• alamaneg : entzückend ^(de)
• galleg : agréable ^(fr) , charmant ^(fr) , divertissant ^(fr) , intéressant ^(fr)
• saozneg : charming ^(en) , delightful ^(en)