Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus gellez gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)
Furm verb
c'hellez[1] /ˈɣɛlːes/
- Furm kemmet ar verb gellout en eil gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
-
- a) — Her lavaret a c'hellez, va den ; me am eus dija gwelet meur a hini. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 155.)
- b) Ne vin ket da vevel, da sklav, da reiñ dit kement a c'hellez c'hoantaat, ha muioc'h ? — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh c'hoari berr, Skridoù Breizh, Brest, 1944, p. 99.)
Notenn
- ↑ Skrivet 'hellez a-wechoù.
