Papers by Vladimir Ajzenhamer
ГЕОПОЛИТИЧКИ ИНТЕРЕСИ ВЕЛИКИХ СИЛА И СТРАТЕШКА БЕЗБЕДНОСТ МАЛИХ ДРЖАВА, 2022
У раду је извршена триангулација концепата међусобно загарантованог уништења (МЕД), моралне паник... more У раду је извршена триангулација концепата међусобно загарантованог уништења (МЕД), моралне панике и општег знања, у циљу развијања теоријског модела повратне спреге нуклеарно одвраћање – популарна култура. Према мишљењу аутора, овакав теоријски модел може допринети потпунијем разумевању механизама путем којих су САД током хладног рата реализовале стратегију нуклеарног одвраћања. У раду се акцентује значај који је популарна култура имала по успех МЕД-а као психолошке подстратегије нуклеарног одвраћања. Аутор популарну културу сагледава двозначно – као „резонантну кутију” којом је увећаван интензитет нуклеарне моралне панике, и као „репозиторијум” општег знања путем кога су се грађани и политичке елите информисали о нуклеарном холокаусту и пост-МЕД свету.
(The paper presents an attempt to triangulate the concepts of Mutually Assured Destruction (MAD), Moral Panic and General Knowledge, with the aim of developing a Theoretical Model of Nuclear Deterrence-Popular Culture feedback. According to the author, such theoretical model can contribute to a more complete understanding of the mechanisms through which the United States, during the Cold War, implemented a strategy of nuclear deterrence. The paper emphasizes the importance that popular culture had for the success of MAD as a psychological sub-strategy of nuclear deterrence. The author sees popular culture ambiguously - as a „resonant box” that increases the intensity of nuclear moral panic and as a „repository” of general knowledge through which citizens and political elites are informed about the nuclear Holocaust and the post-MED world.)
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Međunarodni problemi, 2021
Rad predstavlja pokušaj geopolitičke kontekstualizacije i real-političkog čitanja strip-stvaralaš... more Rad predstavlja pokušaj geopolitičke kontekstualizacije i real-političkog čitanja strip-stvaralaštva Alehandra Žodorovskog. U fokusu analize nalazi se tzv. Žodoverzum-segment njegovog stripovskog opusa u koji ulaze tri velike naučnofantastične sage-Inkal, Kasta Metabarona i Tehnooci. Ova dela, koja žanrovski možemo odrediti kao "svemirske opere", slikovito dočaravaju futurističku viziju jedne od mogućih kosmičkih budućnosti čovečanstva. Cilj rada je da u pomenutom fiktivnom univerzumu mapira one motive koji inspiraciju crpe iz tradicije klasične geopolitike, odnosno prakse političkog realizma. Autorova polazna pretpostavka je da je Žodoverzum osmišljen tako da funkcioniše kao (popularno-kulturni) odraz ovozemaljskih geopolitičkih principa u ogledalu kosmosa, te da stoga viđenje astropolitike u delima Alehandra Žodorovskog nije ništa drugo do preslikavanje real-politike na beskrajni prostor izvan Zemljine orbite. Da bi potvrdio ovu pretpostavku, autor kao ključ za odgonetanje tajni Žodoverzuma koristi geopolitičke i astropolitičke koncepte Karla Šmita i Evereta Dolmana. U tu svrhu biće upotrebljen Šmitov koncept nomosa zemlje, kao i učenje o tehnološkom determinizmu prisutno kod oba teoretičara. Primenom ovih koncepata na navedena ostvarenja, autor će pokušati da dokaže kako ideje klasične geopolitike imaju svoje parnjake u kosmičkim fantazmima pomenutog velikana devete umetnosti.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
The event will take place on June 1, 2021, from 9:30 to 11:30h (CET) / 10:30–12:30 (Israeli time ... more The event will take place on June 1, 2021, from 9:30 to 11:30h (CET) / 10:30–12:30 (Israeli time zone).
This will be occasion to discuss and present history, current prospects and challenges for relations of two countries.
Serbia and Israel have deep and interesting history since early steps of the forming of new Jewish state. Recent period is characterized with choices significantly impacted by current political processes in the Middle East and in Europe. Energy routes, economic cooperation, big power relations, heritage of political choices that two countries have made in past leave mark on bilateral relations and offer possibilities for broadening relations and overcoming current limitations.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Sociologija i prostor, 2021
Rad konstatuje promenu postojeće bezbednosne paradigme i nudi predlog revizije teorije sekuritiza... more Rad konstatuje promenu postojeće bezbednosne paradigme i nudi predlog revizije teorije sekuritizacije u skladu sa aktuelnim bezbednosnim trendovima proizašlim iz novih praksi političkog i bezbednosnog komuniciranja, dominantno oslonjenim na internet i digitalno umrežavanje. Autori polaze od teze da je ekspanzija interneta, online medija i društvenih mreža, dovela do pojave nove vrste sekuritizacije, čiji stožer više ne čine država i njoj bliske elite, već su njeni nosioci digitalno umreženi građani. Takvu sekuritizaciju, koja se odvija horizontalno u svetu digitalnih društvenih mreža, a koja je u mnogome uslovljena fenomenom online viralnosti, autori određuju kao sekuritizaciju koja kreće „odozdo“ i daju joj naziv BTL (below the line) sekuritizacija. BTL sekuritizacija podrazumeva proces u kome građani, kojima je u izvornom teorijskom konceptu namenjena uloga (relativno pasivne) publike, za sebe prisvajaju atribute nosioca sekuritizujućeg diskursa, delaju kao sekuritizujući akteri i razvijaju sopstvene potencijale za implementaciju sekuritizujuće mere.
Opisana promena trenutno je najuočljivija na polju zdravstvene bezbednosti gde je delovanje tzv. antivakserskog pokreta dalo prve opipljive argumente u korist polazne tvrdnje ovog rada - hipoteze o viralnoj „detronizaciji” političkih elita sa pozicije ekskluzivnog sekuritizujućeg aktera. Na primeru antivakserskog pokreta uočljiva je još jedna bitna odlika novog sekuritizujućeg „trenda” - diskurzivno poistovećivanje države (kao legitimnog sekuritizatora) sa pretnjom koju je neophodno sekuritizovati. Naime, usled uvođenja nepopularnih mera za suzbijanje zdravstvenih pretnji (npr. vakcinacija, karantin i drugi vidovi socijalnih restrikcija) vlast, od strane građana, i sama biva percipirana kao egzistencijalna pretnja, čemu svedoči i viralni „sekuritizujući” narativ koji se, posredstvom društvenih mreža, širi među građanima Srbije nakon izbijanja globalne pandemije COVID-19.
Ključne reči: sekuritizacija, BTL, antivakseri, društvene mreže, viralnost, akter, publika, COVID-19, Republika Srbija.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
ЗАРАЗНЕ БОЛЕСТИ КАО ГЛОБАЛНИ БЕЗБЕДНОСНИ ИЗАЗОВ ПАНДЕМИЈА COVID-19: СТВАРНОСТ И ПОСЛЕДИЦЕ, 2020
Апстракт: Аутор се у раду бави питањем секуритизације пандемије вируса ковид 19 у Републици Србиј... more Апстракт: Аутор се у раду бави питањем секуритизације пандемије вируса ковид 19 у Републици Србији, усмеравајући своју пажњу на дискурс отпора ванредним мерама који се у делу грађанства јавио непосредно након њиховог увођења. Овај дискурс је превасходно заступљен у online заједници и захваљујући својству виралности веома се брзо раширио друштвеним медијима и мрежама. Позив на супротстављање уведеним противпандемијским мерама има за своју последицу слабљење учинковитости државе као секуритизујућег актера и умањење подршке безбедносној политици дугорочне имплементације друштвених рестрикција намењених сузбијању заразе. Циљ рада је да путем теоријске елаборације званичног секуритизујућег дискурса и дискурса његових опонената укаже на разлоге који су довели до губитка поверења шире јавности у ауторитет политичких и стручњачких елита као легитимних носилаца борбе против вируса. Ауторова основна теза је да се у арени здравствене безбедности јавило више претендената на улогу секуритизујућег актера, чиме су измењена важећа правила специјализованих дискурзивних поредака, превасходно она која се тичу њихове контроле и саморегулације. Како би поткрепио ову тезу, аутор у традиционални образац секуритизације уводи два иновативна теоријска концепта-принцип згрушавања дискурса и илокуциону какофонију.
Кључне речи: ковид 19, дискурс, секуритизација, секуритизујући актер, згрушавање дискурса, илокуциона какофонија, ванредне мере, друштвене мреже, отпор ванредним мерама, антивакциони покрет.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Migracije kao bezbednosni izazov za Republiku Srbiju , 2020
Rad predstavlja kritički osvrt na anti-migrantske poruke koje su činile narativni stožer Trampovo... more Rad predstavlja kritički osvrt na anti-migrantske poruke koje su činile narativni stožer Trampovog pokušaja sekuritizacije migrantskog pitanja u SAD. Za razliku od inicijalne sekuritizacije migracija, do koje je došlo nakon terorističkih napada 11. septembra, a tokom koje je Bušova administracija izrazito vodila računa o tome da po svaku cenu izbegne stavljanje preduzetih specijalnih bezbednosnih mera u kontekst etničke ili verske antagonizacije (pri čemu je Bela kuća uporno insistirala na tome da SAD nisu u ratu sa islamom, već sa teroristima), Trampova sekuritizujuća retorika ostaće upamćena po ksenofobičnim, rasističkim i islamofobičnim izjavama. Autorova osnovna teza je da je upravo stavljanje sekuritizacije u službu političke platforme zasnovane na proizvodnji drugosti ono po čemu se Trampov odnos prema migrantima iz Latinske Amerike i sa Bliskog istoka razlikuje od stava koji su prema istom pitanju zauzele Bušova i Obamina administracija. Takođe, autor zagovara tvrdnju da se u pomenutoj razlici krije i ključ za razumevanje otpora na koji su Trampove specijalne mere (ukazi o zabrani ulaska u SAD za građane pojedinih južnoameričkih i bliskoistočnih država i izgradnja zida na granici sa Meksikom) naišle kako kod dela američkih građana, tako i kod dela legislativne i sudske vlasti.
Ključne reči: Migranti, Sekuritizacija, Narativ, Donald Tramp, Džordž Buš Mlađi, Barak Obama, Meksiko, Latinska Amerika, Islam, Terorizam, 11. Septembar
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Војно дело, 2020
Рад је посвећен другој генерацији тзв. културних стратега, чији је допринос развоју концепта стра... more Рад је посвећен другој генерацији тзв. културних стратега, чији је допринос развоју концепта стратешке културе и изучавању стратегије као форме дискурса у великој мери неправедно запостављен, нарочито када је реч о најистакнутијем представнику читаве генерације-Бредлију Клајну. Клајнов неограмшијевски приступ стратешким студијама недовољно je искоришћен научни потенцијал који може допринети бољем разумевању међународних односа и међународне безбедности. Стога је циљ овог рада да читаоца упозна са Клајновим критичким тумачењем стратешке културе, виђене у својству дискурзивног инструмента хегемоније политичких и војних елита, те да укаже на значај његове анализе стратешког дискурса, интенциозно скрајнуте на маргине ове субдисциплине.
Кључне речи: стратешке студије, стратешка култура, међуна-родни односи, друга генерација, Бредли Клајн, хегемонија, стра-тешки дискурс, критичка теорија, Антонио Грамши
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Науке безбедности : врсте и облици, 2020
Сажетак: Рад почива на претпоставци о дисциплинарном раздвајању појмова "стратегијско" и "стратеш... more Сажетак: Рад почива на претпоставци о дисциплинарном раздвајању појмова "стратегијско" и "стратешко" као предуслову за реактуелизацију и даљи развој стратешких студија. У првом делу рада одређено је уже и шире значење појма "стратегија", након чега је пажња посвећa генези стратегијске мисли, од њених античких почетака па све до краја Другог светског рата. У другом делу рада, аналитички фокус је стављен на прелазак стратегије из искључивог оквира војне науке у шире интердисциплинарно поље студија безбедности и, у складу са тиме, изградњу аргументације о очуваној актуелности стратешких студија након окончања Хладног рата. Трећи део рада посвећен је проблему позиционирања стратешких студија у односу на сродне научне дисциплине (међународне односе и студије безбедности), као и питању проширења поља истраживања у циљу (само)потврђивања њихове дисциплинарне аутономности. У закључку су изнете ауторове препоруке за превазилажење кључних препрека даљем развоју (под)дисциплине.
Кључне речи: војска, интердисциплинарност, међународни односи, поли-
тика, стратегија, стратешке студије, студије безбедности
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Serbian Political Thought, 2019
The purpose of this paper is to provide answers to the questions why health is viewed through the... more The purpose of this paper is to provide answers to the questions why health is viewed through the lens of national and international security, and what might be the potential role of the armed forces in strategic response to health security challenges. Relying on theoretical settings of Foucault's discourse studies and securitization concept developed by the Copenhagen School of security studies, authors will try to illuminate the nexus between political discourse, military and securitization of health. The analysis of the political and academic discourse has found that with regard to security the most important health challenges are considered the occurrence and spread of infectious diseases, especially HIV/AIDS, and the ability to make use of biological agents as weapons. As the most important reasons why health is viewed through the lens of security are considered to be major economic losses incurred due to
health crises, high mortality rates, migration, the impact of health
crises on the armed forces and peacekeeping operations. The paper
concluded that the armed forces play a role in the public health
security through monitoring and early warning, through epidemiological and laboratory opportunities for early detection of new
epidemics or pathogens, as well as through providing assistance
after major natural disasters. The paper analyzes the public health
and security in the Republic of Serbia, and it was concluded that
it is necessary to undertake more efforts in recognizing health as a
field of national security, and health risks as the risks of security.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Međunarodni problemi, 2019
Apstrakt: Iako se u nauci o međunarodnim odnosima lako može postići saglasnost različitih teorijs... more Apstrakt: Iako se u nauci o međunarodnim odnosima lako može postići saglasnost različitih teorijskih pristupa po pitanju uloge i važnosti moći u svetskoj politici, čak i elementarni konsenzus izostaje kada je u pitanju njeno definisanje, odnosno pokušaj da se dokuči njena priroda. U ovom radu opredelili smo se za analitički osvrt na jednu od mogućih interpretacija moći koja, po svome pojmovnom obuhvatu i objašnjenju načina funkcionisanja međunarodnog poretka, odskače od ustaljenih teorijskih koloseka nauke o međunarodnim odnosima. Reč je o Lejkovom (David A. Lake) konceptu autoriteta kao forme međunarodne moći, koji predstavlja jedan od temeljnih stubova njegove teorije hijerarhije u međunarodnim odnosima. Pozicionirajući se kao "kritički realista", Lejk svoju teorijsku konstrukciju zida na konceptu međunarodnog autoriteta kao manifestacije moći podjednako važne, ako ne i važnije, od prisile. U nastavku rada, sadržaj ovog koncepta biće upoređen sa drugačijim teorijskim interpretacijama međunarodne moći, prevashodno onim koje su mu prethodile. Svrha komparacije je isticanje teorijskih prednosti Lejkovog tumačenja strukture međunarodnog sistema. Takođe, namera nam je da ovim radom u domaćoj akademskoj javnosti doprinesemo daljoj popularizaciji Lejkovog (u određenoj meri "nekanonskog") promišljanja ustrojstva svetske politike, prvenstveno među mlađim istraživačima usmerenim dominantno na mainstream teoretičare međunarodnih odnosa. Ključne reči: međunarodni odnosi, Dejvid Lejk (David Lake), međunarodni autoritet, moć, međunarodne hijerarhije, podređenost, nadređenost.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
NOVI PUT SVILE: EVROPSKA PERSPEKTIVA - Bezbednosni izazovi/rizici unutar Inicijative 16+1, 2018
Ovaj rad za centralnu temu ima analizu uzroka koji su onemogućili nastanak autentičnih „istočnjač... more Ovaj rad za centralnu temu ima analizu uzroka koji su onemogućili nastanak autentičnih „istočnjačkih” teorija međunarodnih odnosa, kao i promišljanje mogućnosti da Kina, kao jedna od najuticajnijih država današnjice, napravi disciplinarni proboj i da u doglednoj budućnosti formuliše sopstvenu teoriju svetske politike, nesputanu zapadnim teorijskim matricama. Autor rada će posebnu pažnju posvetiti Inicijativi „Pojas i put”, te će kroz analizu ključnih postavki ovog projekta
pokušati da u njima prepozna elemente „buduće” kineske teorije međunarodnih odnosa.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
SAVREMENE MIGRACIJE I DRUŠTVENI RAZVOJ: INTERDISCIPLINARNA PERSPEKTIVA, 2018
Burna dešavanja na međunarodnoj sceni, koja su obeležila početak novog
milenijuma, dovela su do r... more Burna dešavanja na međunarodnoj sceni, koja su obeležila početak novog
milenijuma, dovela su do renasanse geopolitičke misli i buđenja interesovanja za
klasične geopolitičke teorije. Događaji i procesi poput terorističkog napada na Svetski
trgovinski centar, Globalnog rata protiv terorizma, američke intervencije u Avganistanu
i Iraku, ponovnog jačanja ruske moći, kineskog ekonomskog buma, Arapskog proleća
i sl. probudile su novo interesovanje za teorije Halforda Makindera (Halford Mackinder),
Nikolasa Spajkmena (Nicholas Spykman) i drugih klasičnih geopolitičara. S druge
strane, ovom uzletu neoklasične geopolitike prethodilo je rađanje kritičke škole geopolitičkog
mišljenja, koja je insistirala na denaturalizaciji geografije. Zagovornici kritičke
geopolitike, poput Džona Egnjua (John Agnew) i Džerarda Toala (Gearoid O Tuathail),
zastupaju stanovište prema kome uticaj geografskih faktora na svetsku politiku nije „prirodan”
i dat sam po sebi, već on prevashodno zavisi od načina na koji ga (geopolitički)
akteri shvataju. Aktuelna migrantska kriza, izazvana prilivom izbeglica i migranata iz
afričkih, bliskoistočnih i srednjeistočnih država, u države Zapadne Evrope, može poslužiti
kao snažan argument kritičkom tumačenju geopolitike. Masovne migracije sa
kojima se Evropa danas suočava predstavljaju veliki izazov za određena klasična geopolitička
shvatanja. Prevashodno ona koja tretiraju geografske datosti kao osnovne pokretače
međunarodnih dešavanja. Cilj rada je da pokaže na koji način trenutni migrantski
talas dovodi u pitanje jednu od ključnih postavki klasične geopolitike – Makenderovu
teoriju Hartlenda.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Pored demografskih, ekonomskih i kulturnih izazova sa kojima se evropska društva susreću u kontek... more Pored demografskih, ekonomskih i kulturnih izazova sa kojima se evropska društva susreću u kontekstu savremene migrantske krize, jedan od važnijih segmenata pomenute tematike je i politički odgovor
na novonastalu situaciju. Stavovi evropskih zvaničnika oblikovani su različitim kontekstualnim (pre svega ideološkim) determinantama, međutim, kako je populacija koja dolazi iz Afrike, Bliskog Istoka i Azije
pretežno islamske verosipovesti, jedan od glavnih (teorijskih i ideoloških) argumenata koji se neretko (zlo)upotrebljava u javnim narativima je reaktuelizacija navodne validnosti Hantingotonove teze o sukobu
civilizacija. Kulture (odnosno civilizacije) se predstavljaju kao jedinstvene i homognene celine koje su u nepomirljivo antagonističkom odnosu u gotovo viševekovnoj ravni. Autori rada istražuju argumente u savremenim političkim diskursima koji ilustruju sve češću upotrebu Hantingtonovog zaključka kao svojevrsnu paradigmatsku optiku kroz koju se posmatra i predstavlja migrantska kriza. U radu je akcenat
stavljen na teorijsku i epistemološku pretpostavku mogućnosti plasiranja ovakve retorike a to je posmatranje
islama kao unificirane i monolitne religije sa izrazito militarsitičkim predznakom. Autori navode i primere diskursa koji sa alarmantnim tonom potenciraju upravo ovakvo shvatanje islama i muslimanske populacije. Na kraju jasno su podvučene implikacije ovakvih narativa i na političkoj ravni (u vidu eventualnog povećanja broja potencijalnih glasača) i na bezbednosnom nivou (potencijalna diskriminacija i fizičko ugrožavanje migranata).
Bookmarks Related papers MentionsView impact
This paper’s main focus is to examine the reasons why no authentic “Eastern” theories of internat... more This paper’s main focus is to examine the reasons why no authentic “Eastern” theories of international relations have been proposed and explore the possibility that China, one of today’s most influential states, could achieve a disciplinary breakthrough in the near future and formulate its own theory of world politics,unencumbered by Western theoretical matrices. The author devotes special attention to the Belt and Road Initiative, analyzing the key postulates of the project and attempting to discern the elements of a “future” Chinese international relations theory in them.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
ABSTRACT:
Despite the great geopolitical importance of U.S.-Turkish bilateral relations and multi... more ABSTRACT:
Despite the great geopolitical importance of U.S.-Turkish bilateral relations and multilateral cooperation in which both countries participate, it is noticeable that only a small number of authors outside the United States and Turkey deal with this topic
directly. As both countries are considered to be important players in the international arena, such small number of authors outside the bilateral circuit can be understood as illogical in academic terms. Especially if we take into account a large number of countries which, after the adoption of Davutogluʼs foreign policy doctrine, found themselves in a stronger international interaction with Turkey. Therefore, we consider
that a selective review and critical analysis of scientific literature on modern U.S. - Turkish relations can provide the possibility of a deeper insight into the current Turkish foreign policy. In this paper author gives a critical review of thirty-five academic papers. In order to facilitate transparency and more complete analysis, the author suggests a classification of papers according to three criteria: the time frame of the
paper, the attitude of the author (towards the given problem), and theoretical approach of the author. The aim of this paper is to review the literature, and enable the reader to
summarize certain conclusions which then can be used as guidelines for further research of U.S.-Turkish relations, and the Turkish foreign policy in general.
Key words: the United States, Turkey, foreign policy, bilateral relations, apology, criticism, realism, constructivism, liberalism.
APSTRAKT: Rad daje kritičku analizu dela literature o odnosima SAD-a i Turske sa ciljem da domaćoj akademskoj javnosti ponudi dublji uvid u aktuelnu tursku spoljnu politiku i tako pruži smernice za dalje istraživanje. Uprkos velikoj geopolitičkoj važnosti američko-turskih bilateralnih odnosa, kao i multilateralnih oblika saradnje u kojima obe zemlje učestvuju, mali broj autora izvan SAD-a i Turske direktno proučava ovu temu. Kako obe države zauzimaju značajno mesto na međunarodnoj sceni, ta činjenica se može shvatiti kao svojevrsna akademska nelogičnost. Naročito ukoliko se u obzir uzme veliki broj država koje su se, nakon usvajanja Davutogluove spoljnopolitičke doktrine, našle u jačoj međunarodnoj interakciji sa Turskom. Autor je analizom obuhvatio trideset i pet stručnih i akademskih radova, a njih je radi lakše preglednosti klasifikovao u skladu sa tri kriterijuma – vremenskim okvirom rada, stavom autora prema datom problemu i teorijskim pristupom u izučavanju problema. Analiza odabrane literature pokazala je kako se istraživački fokus tokom protekle decenije pomerao sa prirode odnosa dve države na objašnjenje prirode novonastalih problema, kao i da je stav autora prema perspektivama američko-turskih odnosa u velikoj meri determinisan aktuelnim sledom događaja. Autor zaključuje da se realistički i konstruktivistički pristup snažno preporučuju kao najpodesniji teorijski okvir za dalja istraživanja savremenih američko-turskih odnosa. Ključne reči: SAD, Turska, spoljna politika, bilateralni odnosi, apologija, kritika, realizam, konstruktivizam, liberalizam. P itanje odnosa SAD-a i Republike Turske poslednjih godina često je obrađivano u akademskoj literaturi. Ovaj " trend " započeo je nakon terorističkog napada na SAD 11. septembra 2001. godine i do danas ne gubi na aktuelnosti. Odnosi dveju država predmet su brojnih naučnih istraživanja koji se neposredno bave ovom
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Partija pravde i razvoja (AKP) dominira turskom političkom scenom već više od jedne decenije. Dek... more Partija pravde i razvoja (AKP) dominira turskom političkom scenom već više od jedne decenije. Dekada njene vladavine rasplamsala je brojne kontravepze u vezi sa stanjem demokratije u zemlji koja se na Zapadu, po pravilu, smatra najdemokratičnijom muslimanskom državom. Oputužbe na račun autoritarnosti aktuelnog predsednika Redžepa Tajipa Erdogana, dovođenje partijskog vrha u vezu sa korupcijom, kao i rastući trend ograničavanja slobode medija, bacile su u zasenak neosporan doprinos vladajuće partije procesu demokratizacije turskog društva. Reč je o stavljanju omnipotentne turske armije pod kontrolu civilnih vlasti, čime je otklonjena najveća barijera ubrajanju ove države u kategoriju demokratskih sistema. Ipak, sve učestalije zamerke na aktuelnu političku situaciju u Turskoj i autoritarne trendove na Bosforu nikako ne mogu biti ignorisane, što otvara legitiman prostor za proučavanje različitih aspekata (ne)demokratičnosti savremenog turskog društva.
Autori ovoga rada će svoju analizu usmeriti na izborni proces, i utvrđivanje nivoa njegove demokratičnosti, na primeru parlamentarnih izbora 2015. Autori polaze od pretpostavke da, ukoliko su, u određenom obimu, zadovoljeni kriterijumi slobodnih i poštenih izbora, Republiku Tursku možemo oceniti kao demokratsku državu, makar na minimalnom tj. izbornom nivou.
Ključne reči: Turska, parlamentarni izbori, autoritarizam, izborna demokratija, vojna hunta, levica, desnica, islamisti, AKP, Erdogan
Bookmarks Related papers MentionsView impact
The aim of this paper is to present the political, social and, to some extent, economic circumsta... more The aim of this paper is to present the political, social and, to some extent, economic circumstances of the ongoing process of European integration of Turkey. The author will try to highlight the key obstacles to Turkish membership in the EU, and to clearly point out the specific benefits that this country has made on the road to EU accession.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
U proteklih nekoliko godina Republika Srbija je postala predmet intenzivnog ekonomskog interesova... more U proteklih nekoliko godina Republika Srbija je postala predmet intenzivnog ekonomskog interesovanja bogatih islamskih država Srednjeg istoka i Kavkaza. Usporavanjem procesa srpske EU integracije, kao i produbljivanjem krize Evrozone, aktuelizovano je pitanje investicionih alternativa koje bi pomogle oporavak posrnule srpske privrede i ubrzalo njen izlazak iz vrzinog kola svetske ekonomske krize. Na taj način Srbija je stavljena pred novi spoljnopolitički izazov, koji je u jednom (nemalom) delu domaće javnosti shvaćen kao reverzibilno aktuelizovanje čuvenog Istočnog pitanja. Sa mogućnošću velikih investicionih ulaganja Turske, Azerbejdžana, Ujedinjenih Arapskih Emirata i Katara, otvoreno je i pitanje geopolitičkih implikacija "povratka" islamskih država na prostor Zapadnog Balkana.
U radu autori će istražiti potencijalne benefiti, kao i eventualne nedostatke, političke i ekonomske saradnje Srbije sa pomenutim državama. Takođe, posebna pažnja će biti posvećena pitanju kompatibilnosti ovog spoljnopolitičkog "zaokreta" sa interesima velikih sila - EU, SAD i Rusije.
Ključne reči: Srbija, investicije, Turska, Azerbejdžan, Ujedinjeni Arapski Emirati, Katar, implikacije
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uploads
Papers by Vladimir Ajzenhamer
(The paper presents an attempt to triangulate the concepts of Mutually Assured Destruction (MAD), Moral Panic and General Knowledge, with the aim of developing a Theoretical Model of Nuclear Deterrence-Popular Culture feedback. According to the author, such theoretical model can contribute to a more complete understanding of the mechanisms through which the United States, during the Cold War, implemented a strategy of nuclear deterrence. The paper emphasizes the importance that popular culture had for the success of MAD as a psychological sub-strategy of nuclear deterrence. The author sees popular culture ambiguously - as a „resonant box” that increases the intensity of nuclear moral panic and as a „repository” of general knowledge through which citizens and political elites are informed about the nuclear Holocaust and the post-MED world.)
This will be occasion to discuss and present history, current prospects and challenges for relations of two countries.
Serbia and Israel have deep and interesting history since early steps of the forming of new Jewish state. Recent period is characterized with choices significantly impacted by current political processes in the Middle East and in Europe. Energy routes, economic cooperation, big power relations, heritage of political choices that two countries have made in past leave mark on bilateral relations and offer possibilities for broadening relations and overcoming current limitations.
Opisana promena trenutno je najuočljivija na polju zdravstvene bezbednosti gde je delovanje tzv. antivakserskog pokreta dalo prve opipljive argumente u korist polazne tvrdnje ovog rada - hipoteze o viralnoj „detronizaciji” političkih elita sa pozicije ekskluzivnog sekuritizujućeg aktera. Na primeru antivakserskog pokreta uočljiva je još jedna bitna odlika novog sekuritizujućeg „trenda” - diskurzivno poistovećivanje države (kao legitimnog sekuritizatora) sa pretnjom koju je neophodno sekuritizovati. Naime, usled uvođenja nepopularnih mera za suzbijanje zdravstvenih pretnji (npr. vakcinacija, karantin i drugi vidovi socijalnih restrikcija) vlast, od strane građana, i sama biva percipirana kao egzistencijalna pretnja, čemu svedoči i viralni „sekuritizujući” narativ koji se, posredstvom društvenih mreža, širi među građanima Srbije nakon izbijanja globalne pandemije COVID-19.
Ključne reči: sekuritizacija, BTL, antivakseri, društvene mreže, viralnost, akter, publika, COVID-19, Republika Srbija.
Кључне речи: ковид 19, дискурс, секуритизација, секуритизујући актер, згрушавање дискурса, илокуциона какофонија, ванредне мере, друштвене мреже, отпор ванредним мерама, антивакциони покрет.
Ključne reči: Migranti, Sekuritizacija, Narativ, Donald Tramp, Džordž Buš Mlađi, Barak Obama, Meksiko, Latinska Amerika, Islam, Terorizam, 11. Septembar
Кључне речи: стратешке студије, стратешка култура, међуна-родни односи, друга генерација, Бредли Клајн, хегемонија, стра-тешки дискурс, критичка теорија, Антонио Грамши
Кључне речи: војска, интердисциплинарност, међународни односи, поли-
тика, стратегија, стратешке студије, студије безбедности
health crises, high mortality rates, migration, the impact of health
crises on the armed forces and peacekeeping operations. The paper
concluded that the armed forces play a role in the public health
security through monitoring and early warning, through epidemiological and laboratory opportunities for early detection of new
epidemics or pathogens, as well as through providing assistance
after major natural disasters. The paper analyzes the public health
and security in the Republic of Serbia, and it was concluded that
it is necessary to undertake more efforts in recognizing health as a
field of national security, and health risks as the risks of security.
pokušati da u njima prepozna elemente „buduće” kineske teorije međunarodnih odnosa.
milenijuma, dovela su do renasanse geopolitičke misli i buđenja interesovanja za
klasične geopolitičke teorije. Događaji i procesi poput terorističkog napada na Svetski
trgovinski centar, Globalnog rata protiv terorizma, američke intervencije u Avganistanu
i Iraku, ponovnog jačanja ruske moći, kineskog ekonomskog buma, Arapskog proleća
i sl. probudile su novo interesovanje za teorije Halforda Makindera (Halford Mackinder),
Nikolasa Spajkmena (Nicholas Spykman) i drugih klasičnih geopolitičara. S druge
strane, ovom uzletu neoklasične geopolitike prethodilo je rađanje kritičke škole geopolitičkog
mišljenja, koja je insistirala na denaturalizaciji geografije. Zagovornici kritičke
geopolitike, poput Džona Egnjua (John Agnew) i Džerarda Toala (Gearoid O Tuathail),
zastupaju stanovište prema kome uticaj geografskih faktora na svetsku politiku nije „prirodan”
i dat sam po sebi, već on prevashodno zavisi od načina na koji ga (geopolitički)
akteri shvataju. Aktuelna migrantska kriza, izazvana prilivom izbeglica i migranata iz
afričkih, bliskoistočnih i srednjeistočnih država, u države Zapadne Evrope, može poslužiti
kao snažan argument kritičkom tumačenju geopolitike. Masovne migracije sa
kojima se Evropa danas suočava predstavljaju veliki izazov za određena klasična geopolitička
shvatanja. Prevashodno ona koja tretiraju geografske datosti kao osnovne pokretače
međunarodnih dešavanja. Cilj rada je da pokaže na koji način trenutni migrantski
talas dovodi u pitanje jednu od ključnih postavki klasične geopolitike – Makenderovu
teoriju Hartlenda.
na novonastalu situaciju. Stavovi evropskih zvaničnika oblikovani su različitim kontekstualnim (pre svega ideološkim) determinantama, međutim, kako je populacija koja dolazi iz Afrike, Bliskog Istoka i Azije
pretežno islamske verosipovesti, jedan od glavnih (teorijskih i ideoloških) argumenata koji se neretko (zlo)upotrebljava u javnim narativima je reaktuelizacija navodne validnosti Hantingotonove teze o sukobu
civilizacija. Kulture (odnosno civilizacije) se predstavljaju kao jedinstvene i homognene celine koje su u nepomirljivo antagonističkom odnosu u gotovo viševekovnoj ravni. Autori rada istražuju argumente u savremenim političkim diskursima koji ilustruju sve češću upotrebu Hantingtonovog zaključka kao svojevrsnu paradigmatsku optiku kroz koju se posmatra i predstavlja migrantska kriza. U radu je akcenat
stavljen na teorijsku i epistemološku pretpostavku mogućnosti plasiranja ovakve retorike a to je posmatranje
islama kao unificirane i monolitne religije sa izrazito militarsitičkim predznakom. Autori navode i primere diskursa koji sa alarmantnim tonom potenciraju upravo ovakvo shvatanje islama i muslimanske populacije. Na kraju jasno su podvučene implikacije ovakvih narativa i na političkoj ravni (u vidu eventualnog povećanja broja potencijalnih glasača) i na bezbednosnom nivou (potencijalna diskriminacija i fizičko ugrožavanje migranata).
Despite the great geopolitical importance of U.S.-Turkish bilateral relations and multilateral cooperation in which both countries participate, it is noticeable that only a small number of authors outside the United States and Turkey deal with this topic
directly. As both countries are considered to be important players in the international arena, such small number of authors outside the bilateral circuit can be understood as illogical in academic terms. Especially if we take into account a large number of countries which, after the adoption of Davutogluʼs foreign policy doctrine, found themselves in a stronger international interaction with Turkey. Therefore, we consider
that a selective review and critical analysis of scientific literature on modern U.S. - Turkish relations can provide the possibility of a deeper insight into the current Turkish foreign policy. In this paper author gives a critical review of thirty-five academic papers. In order to facilitate transparency and more complete analysis, the author suggests a classification of papers according to three criteria: the time frame of the
paper, the attitude of the author (towards the given problem), and theoretical approach of the author. The aim of this paper is to review the literature, and enable the reader to
summarize certain conclusions which then can be used as guidelines for further research of U.S.-Turkish relations, and the Turkish foreign policy in general.
Key words: the United States, Turkey, foreign policy, bilateral relations, apology, criticism, realism, constructivism, liberalism.
APSTRAKT: Rad daje kritičku analizu dela literature o odnosima SAD-a i Turske sa ciljem da domaćoj akademskoj javnosti ponudi dublji uvid u aktuelnu tursku spoljnu politiku i tako pruži smernice za dalje istraživanje. Uprkos velikoj geopolitičkoj važnosti američko-turskih bilateralnih odnosa, kao i multilateralnih oblika saradnje u kojima obe zemlje učestvuju, mali broj autora izvan SAD-a i Turske direktno proučava ovu temu. Kako obe države zauzimaju značajno mesto na međunarodnoj sceni, ta činjenica se može shvatiti kao svojevrsna akademska nelogičnost. Naročito ukoliko se u obzir uzme veliki broj država koje su se, nakon usvajanja Davutogluove spoljnopolitičke doktrine, našle u jačoj međunarodnoj interakciji sa Turskom. Autor je analizom obuhvatio trideset i pet stručnih i akademskih radova, a njih je radi lakše preglednosti klasifikovao u skladu sa tri kriterijuma – vremenskim okvirom rada, stavom autora prema datom problemu i teorijskim pristupom u izučavanju problema. Analiza odabrane literature pokazala je kako se istraživački fokus tokom protekle decenije pomerao sa prirode odnosa dve države na objašnjenje prirode novonastalih problema, kao i da je stav autora prema perspektivama američko-turskih odnosa u velikoj meri determinisan aktuelnim sledom događaja. Autor zaključuje da se realistički i konstruktivistički pristup snažno preporučuju kao najpodesniji teorijski okvir za dalja istraživanja savremenih američko-turskih odnosa. Ključne reči: SAD, Turska, spoljna politika, bilateralni odnosi, apologija, kritika, realizam, konstruktivizam, liberalizam. P itanje odnosa SAD-a i Republike Turske poslednjih godina često je obrađivano u akademskoj literaturi. Ovaj " trend " započeo je nakon terorističkog napada na SAD 11. septembra 2001. godine i do danas ne gubi na aktuelnosti. Odnosi dveju država predmet su brojnih naučnih istraživanja koji se neposredno bave ovom
Autori ovoga rada će svoju analizu usmeriti na izborni proces, i utvrđivanje nivoa njegove demokratičnosti, na primeru parlamentarnih izbora 2015. Autori polaze od pretpostavke da, ukoliko su, u određenom obimu, zadovoljeni kriterijumi slobodnih i poštenih izbora, Republiku Tursku možemo oceniti kao demokratsku državu, makar na minimalnom tj. izbornom nivou.
Ključne reči: Turska, parlamentarni izbori, autoritarizam, izborna demokratija, vojna hunta, levica, desnica, islamisti, AKP, Erdogan
U radu autori će istražiti potencijalne benefiti, kao i eventualne nedostatke, političke i ekonomske saradnje Srbije sa pomenutim državama. Takođe, posebna pažnja će biti posvećena pitanju kompatibilnosti ovog spoljnopolitičkog "zaokreta" sa interesima velikih sila - EU, SAD i Rusije.
Ključne reči: Srbija, investicije, Turska, Azerbejdžan, Ujedinjeni Arapski Emirati, Katar, implikacije
(The paper presents an attempt to triangulate the concepts of Mutually Assured Destruction (MAD), Moral Panic and General Knowledge, with the aim of developing a Theoretical Model of Nuclear Deterrence-Popular Culture feedback. According to the author, such theoretical model can contribute to a more complete understanding of the mechanisms through which the United States, during the Cold War, implemented a strategy of nuclear deterrence. The paper emphasizes the importance that popular culture had for the success of MAD as a psychological sub-strategy of nuclear deterrence. The author sees popular culture ambiguously - as a „resonant box” that increases the intensity of nuclear moral panic and as a „repository” of general knowledge through which citizens and political elites are informed about the nuclear Holocaust and the post-MED world.)
This will be occasion to discuss and present history, current prospects and challenges for relations of two countries.
Serbia and Israel have deep and interesting history since early steps of the forming of new Jewish state. Recent period is characterized with choices significantly impacted by current political processes in the Middle East and in Europe. Energy routes, economic cooperation, big power relations, heritage of political choices that two countries have made in past leave mark on bilateral relations and offer possibilities for broadening relations and overcoming current limitations.
Opisana promena trenutno je najuočljivija na polju zdravstvene bezbednosti gde je delovanje tzv. antivakserskog pokreta dalo prve opipljive argumente u korist polazne tvrdnje ovog rada - hipoteze o viralnoj „detronizaciji” političkih elita sa pozicije ekskluzivnog sekuritizujućeg aktera. Na primeru antivakserskog pokreta uočljiva je još jedna bitna odlika novog sekuritizujućeg „trenda” - diskurzivno poistovećivanje države (kao legitimnog sekuritizatora) sa pretnjom koju je neophodno sekuritizovati. Naime, usled uvođenja nepopularnih mera za suzbijanje zdravstvenih pretnji (npr. vakcinacija, karantin i drugi vidovi socijalnih restrikcija) vlast, od strane građana, i sama biva percipirana kao egzistencijalna pretnja, čemu svedoči i viralni „sekuritizujući” narativ koji se, posredstvom društvenih mreža, širi među građanima Srbije nakon izbijanja globalne pandemije COVID-19.
Ključne reči: sekuritizacija, BTL, antivakseri, društvene mreže, viralnost, akter, publika, COVID-19, Republika Srbija.
Кључне речи: ковид 19, дискурс, секуритизација, секуритизујући актер, згрушавање дискурса, илокуциона какофонија, ванредне мере, друштвене мреже, отпор ванредним мерама, антивакциони покрет.
Ključne reči: Migranti, Sekuritizacija, Narativ, Donald Tramp, Džordž Buš Mlađi, Barak Obama, Meksiko, Latinska Amerika, Islam, Terorizam, 11. Septembar
Кључне речи: стратешке студије, стратешка култура, међуна-родни односи, друга генерација, Бредли Клајн, хегемонија, стра-тешки дискурс, критичка теорија, Антонио Грамши
Кључне речи: војска, интердисциплинарност, међународни односи, поли-
тика, стратегија, стратешке студије, студије безбедности
health crises, high mortality rates, migration, the impact of health
crises on the armed forces and peacekeeping operations. The paper
concluded that the armed forces play a role in the public health
security through monitoring and early warning, through epidemiological and laboratory opportunities for early detection of new
epidemics or pathogens, as well as through providing assistance
after major natural disasters. The paper analyzes the public health
and security in the Republic of Serbia, and it was concluded that
it is necessary to undertake more efforts in recognizing health as a
field of national security, and health risks as the risks of security.
pokušati da u njima prepozna elemente „buduće” kineske teorije međunarodnih odnosa.
milenijuma, dovela su do renasanse geopolitičke misli i buđenja interesovanja za
klasične geopolitičke teorije. Događaji i procesi poput terorističkog napada na Svetski
trgovinski centar, Globalnog rata protiv terorizma, američke intervencije u Avganistanu
i Iraku, ponovnog jačanja ruske moći, kineskog ekonomskog buma, Arapskog proleća
i sl. probudile su novo interesovanje za teorije Halforda Makindera (Halford Mackinder),
Nikolasa Spajkmena (Nicholas Spykman) i drugih klasičnih geopolitičara. S druge
strane, ovom uzletu neoklasične geopolitike prethodilo je rađanje kritičke škole geopolitičkog
mišljenja, koja je insistirala na denaturalizaciji geografije. Zagovornici kritičke
geopolitike, poput Džona Egnjua (John Agnew) i Džerarda Toala (Gearoid O Tuathail),
zastupaju stanovište prema kome uticaj geografskih faktora na svetsku politiku nije „prirodan”
i dat sam po sebi, već on prevashodno zavisi od načina na koji ga (geopolitički)
akteri shvataju. Aktuelna migrantska kriza, izazvana prilivom izbeglica i migranata iz
afričkih, bliskoistočnih i srednjeistočnih država, u države Zapadne Evrope, može poslužiti
kao snažan argument kritičkom tumačenju geopolitike. Masovne migracije sa
kojima se Evropa danas suočava predstavljaju veliki izazov za određena klasična geopolitička
shvatanja. Prevashodno ona koja tretiraju geografske datosti kao osnovne pokretače
međunarodnih dešavanja. Cilj rada je da pokaže na koji način trenutni migrantski
talas dovodi u pitanje jednu od ključnih postavki klasične geopolitike – Makenderovu
teoriju Hartlenda.
na novonastalu situaciju. Stavovi evropskih zvaničnika oblikovani su različitim kontekstualnim (pre svega ideološkim) determinantama, međutim, kako je populacija koja dolazi iz Afrike, Bliskog Istoka i Azije
pretežno islamske verosipovesti, jedan od glavnih (teorijskih i ideoloških) argumenata koji se neretko (zlo)upotrebljava u javnim narativima je reaktuelizacija navodne validnosti Hantingotonove teze o sukobu
civilizacija. Kulture (odnosno civilizacije) se predstavljaju kao jedinstvene i homognene celine koje su u nepomirljivo antagonističkom odnosu u gotovo viševekovnoj ravni. Autori rada istražuju argumente u savremenim političkim diskursima koji ilustruju sve češću upotrebu Hantingtonovog zaključka kao svojevrsnu paradigmatsku optiku kroz koju se posmatra i predstavlja migrantska kriza. U radu je akcenat
stavljen na teorijsku i epistemološku pretpostavku mogućnosti plasiranja ovakve retorike a to je posmatranje
islama kao unificirane i monolitne religije sa izrazito militarsitičkim predznakom. Autori navode i primere diskursa koji sa alarmantnim tonom potenciraju upravo ovakvo shvatanje islama i muslimanske populacije. Na kraju jasno su podvučene implikacije ovakvih narativa i na političkoj ravni (u vidu eventualnog povećanja broja potencijalnih glasača) i na bezbednosnom nivou (potencijalna diskriminacija i fizičko ugrožavanje migranata).
Despite the great geopolitical importance of U.S.-Turkish bilateral relations and multilateral cooperation in which both countries participate, it is noticeable that only a small number of authors outside the United States and Turkey deal with this topic
directly. As both countries are considered to be important players in the international arena, such small number of authors outside the bilateral circuit can be understood as illogical in academic terms. Especially if we take into account a large number of countries which, after the adoption of Davutogluʼs foreign policy doctrine, found themselves in a stronger international interaction with Turkey. Therefore, we consider
that a selective review and critical analysis of scientific literature on modern U.S. - Turkish relations can provide the possibility of a deeper insight into the current Turkish foreign policy. In this paper author gives a critical review of thirty-five academic papers. In order to facilitate transparency and more complete analysis, the author suggests a classification of papers according to three criteria: the time frame of the
paper, the attitude of the author (towards the given problem), and theoretical approach of the author. The aim of this paper is to review the literature, and enable the reader to
summarize certain conclusions which then can be used as guidelines for further research of U.S.-Turkish relations, and the Turkish foreign policy in general.
Key words: the United States, Turkey, foreign policy, bilateral relations, apology, criticism, realism, constructivism, liberalism.
APSTRAKT: Rad daje kritičku analizu dela literature o odnosima SAD-a i Turske sa ciljem da domaćoj akademskoj javnosti ponudi dublji uvid u aktuelnu tursku spoljnu politiku i tako pruži smernice za dalje istraživanje. Uprkos velikoj geopolitičkoj važnosti američko-turskih bilateralnih odnosa, kao i multilateralnih oblika saradnje u kojima obe zemlje učestvuju, mali broj autora izvan SAD-a i Turske direktno proučava ovu temu. Kako obe države zauzimaju značajno mesto na međunarodnoj sceni, ta činjenica se može shvatiti kao svojevrsna akademska nelogičnost. Naročito ukoliko se u obzir uzme veliki broj država koje su se, nakon usvajanja Davutogluove spoljnopolitičke doktrine, našle u jačoj međunarodnoj interakciji sa Turskom. Autor je analizom obuhvatio trideset i pet stručnih i akademskih radova, a njih je radi lakše preglednosti klasifikovao u skladu sa tri kriterijuma – vremenskim okvirom rada, stavom autora prema datom problemu i teorijskim pristupom u izučavanju problema. Analiza odabrane literature pokazala je kako se istraživački fokus tokom protekle decenije pomerao sa prirode odnosa dve države na objašnjenje prirode novonastalih problema, kao i da je stav autora prema perspektivama američko-turskih odnosa u velikoj meri determinisan aktuelnim sledom događaja. Autor zaključuje da se realistički i konstruktivistički pristup snažno preporučuju kao najpodesniji teorijski okvir za dalja istraživanja savremenih američko-turskih odnosa. Ključne reči: SAD, Turska, spoljna politika, bilateralni odnosi, apologija, kritika, realizam, konstruktivizam, liberalizam. P itanje odnosa SAD-a i Republike Turske poslednjih godina često je obrađivano u akademskoj literaturi. Ovaj " trend " započeo je nakon terorističkog napada na SAD 11. septembra 2001. godine i do danas ne gubi na aktuelnosti. Odnosi dveju država predmet su brojnih naučnih istraživanja koji se neposredno bave ovom
Autori ovoga rada će svoju analizu usmeriti na izborni proces, i utvrđivanje nivoa njegove demokratičnosti, na primeru parlamentarnih izbora 2015. Autori polaze od pretpostavke da, ukoliko su, u određenom obimu, zadovoljeni kriterijumi slobodnih i poštenih izbora, Republiku Tursku možemo oceniti kao demokratsku državu, makar na minimalnom tj. izbornom nivou.
Ključne reči: Turska, parlamentarni izbori, autoritarizam, izborna demokratija, vojna hunta, levica, desnica, islamisti, AKP, Erdogan
U radu autori će istražiti potencijalne benefiti, kao i eventualne nedostatke, političke i ekonomske saradnje Srbije sa pomenutim državama. Takođe, posebna pažnja će biti posvećena pitanju kompatibilnosti ovog spoljnopolitičkog "zaokreta" sa interesima velikih sila - EU, SAD i Rusije.
Ključne reči: Srbija, investicije, Turska, Azerbejdžan, Ujedinjeni Arapski Emirati, Katar, implikacije