ФК Бастыя
Бастыя | ||||
---|---|---|---|---|
Поўная назва | Sporting Club de Bastia | |||
Заснаваны | 1905 | |||
Горад | Бастыя, Францыя | |||
Стадыён |
Арман Сезары Умяшчальнасць: 16 480 |
|||
Уладальнік | кааперацыйнае таварыства калектыўнага інтарэсу[d][1] | |||
Галоўны трэнер | ||||
Чэмпіянат | Ліга 2 | |||
2021/22 | 12 месца | |||
Сайт | Афіцыйны сайт | |||
|
«Бастыя» (фр.: Bastia) — французскі футбольны клуб з горада Бастыя. Заснаваны ў 1905 годзе. Уладальнік Кубка Францыі (1981).
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Спартыўны клуб «Бастыя» быў заснаваны ў 1905 годзе швейцарскім эмігрантам па прозвішчы Руш (ням.: Ruesch). Першым прэзідэнтам клуба стаў Эміль Брандызі.
Статус прафесійнага клуб атрымаў у 1965 годзе, і тады ж пачаў выступы ў Лізе 2. Правёўшы тры нядрэнных сезоны, каманда ў 1968 годзе атрымала перамогу ў розыгрышы Лігі 2 і права выступаць у Лізе 1. Першы сезон адзначыўся складанай, але паспяховай барацьбой за выжыванне і стаў пачаткам дзесяцігоддзя, якое шматлікімі лічыцца лепшым у гісторыі клуба. У 1972 годзе «Бастыя» дайшла да фіналу Кубка Францыі, дзе з лікам 1:2 саступіла «Марселю». Выхад у фінал нацыянальнага кубка дазволіў карсіканцам у наступным сезоне дэбютаваць у еўракубках, гэта значыць у Кубку ўладальнікаў кубкаў. Зрэшты далёка прайсці «Бастыі» не атрымалася: у першым жа раўндзе каманда атрымала паражэнне па суме двух матчаў (0:0, 1:2) ад мадрыдскага «Атлетыка».
У 1977 годзе «Бастыя» дабілася права гуляць у Кубку УЕФА, дэбют у якім апынуўся куды больш удалым. Карсыканцы паслядоўна выбілі лісабонскі «Спортынг», «Ньюкасл Юнайтэд», «Тарына» (які перамаглі з лікам 3:2 у гасцях, перапыніўшы іхную двухгадовую серыі без паразаў у хатніх гульнях), а таксама «Карл Цэйс» і «Грасхопер», толькі ў фінале саступіўшы нідэрландскаму ПСВ (0:0, 0:3).
Першы матч фіналу праходзіў 26 красавіка 1978 года на стадыёне «Арман Сезары». Нягледзячы на дажджышча, югаслаўскі арбітр не адважыўся перанесці гульню, і матч, які праходзіў з перавагай гаспадароў, скончыўся нулявой нічыёй.
У матчы ў адказ, 9 мая, роўнасць у ліку захоўвалася да 24-й хвіліны, калі Вілі ван дэ Керкгоф адкрыў лік. У другой палове сустрэчы ПСВ правёў яшчэ два галы і аформіў сваю перамогу. Карсіканцы спісалі паражэнне на беспрэцэдэнтную стомленасць: за 6 дзён, якія папярэднічалі гэтаму матчу яны правялі 3 гульні ў чэмпіянаце.
Гэты фінал застаецца пакуль самым значным поспехам «Бастыі». У 2005 годзе з вылету клуба ў Лігу 2 у «Бастыі» пачаўся крызіс. Паводле вынікаў сезона 2009/10 каманда вылецела ў трэці дывізіён — Нацыянальны. У сезоне 2010/11 клуб атрымаў перамогу ў трэцім дывізіёне і вярнуўся ў Лігу 2, а на наступны год заняў першае месца ў Лізе 2 і выйшаў у найвышэйшую лігу.
Па выніках сезона 2016/17 «Бастыя» страціла месца ў Лізе 1, а пазней з-за фінансавых праблем была пазбаўлена прафесійнага статуса і адпраўлена ў Нацыянальны дывізіён 3 — пяты па рангу дывізіён Францыі[3]. Тры разы атрымаўшы павышэнне ў класе, у 2021 годзе каманда выйшла ў Лігу 2.
Зноскі
- ↑ https://france3-regions.francetvinfo.fr/corse/haute-corse/bastia/sc-bastia-devient-cooperatif-premiere-football-francais-1720727.html
- ↑ https://www.lequipe.fr/Football/Actualites/Ligue-2-regis-brouard-nouvel-entraineur-de-bastia/1289710
- ↑ «Бастия» лишилась профессионального статуса и переведена в 5-й дивизион
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Афіцыйны сайт Архівавана 2 ліпеня 2012. (фр.)