Зоран Стэфанавіч

Зоран Стэфанавіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	21 лістапада 1969(1969-11-21) (54 гады) ці 1969[1]
Месца нараджэння	Лозніца[d], абшчына Лозніца[d], Сербія
Грамадзянства	Сербія
Альма-матар	Універсітэт мастацтваў (Бялград)
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	журналіст, пісьменнік, драматург, літаратурны крытык, пісьменнік навуковай фантастыкі, сцэнарыст, мастак коміксаў
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў Сербіі[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зо́ран Стефа́навіч (сербск.: Зоран Стефановић; нар. 21 лістапада 1969, Лозніца, СФР Югаславія) — сербскі пісьменнік, выдавец і міжнародны культурны актывіст. Дэбютаваў у тэатры і кіно ў 1987 годзе. У 1994 годзе скончыў Факультэт драматычнага мастацтва (Універсітэт мастацтваў у Бялградзе). Пражывае ў Бялградзе.

Прэзідэнт Асацыяцыі драматургаў Сербіі (2022).^[2]

Большая частка мастацкай спадчыны аўтара адносіцца да фантастыкі — у тэатры («Славянскі Арфей», серб. Словенски Орфеј; «Казка пра касмічным яйку», серб. Скаска о космичком јајету), коміксах («Трэці аргумент», серб. Трећи аргумент, на аснове аповяду Міларада Павіча; «Пад воўчым таўром», серб. Под вучјим жигом), у прозе («Праз Дрину, з іскрай у вачах», серб. Преко Дрине, с искром у оку; «Час шуму і лютасьці», серб. Време буке и беса), у кіно і на тэлебачанні («Вузкія сцежкі», серб. Уске стазе).

Другая ж частка прац — дакументальнай прыроды, напрыклад, тэлесерыял «Янусавы твар гісторыі», серб. Јанусово лице историје, або фільм «Жыцця Косці Гакмана», серб. Животи Косте Хакмана, і «Музыка Цішыні», серб. Музика Тишине.

Тэатральныя драмы, проза і графічныя раманы аўтара перакладзены на македонскую, румынскую, славенскую, англійскую, французскую і польскую мовы .

Зоран Стэфанавіч — галоўны заснавальнік некалькіх міжнародных культурных сетак і выдавецкіх праектаў: «Праект Растка» (сетка лічбавых бібліятэк), «Размеркаваныя карэктары Еўропы» (міжнародная аблічбоўка культурнай спадчыны), «Праект Гутенберг Еўропа» (бэта-версія, грамадскія лічбавыя бібліятэкі), і падобных таварыстваў і арганізацый у галіне выдавецкай справы, лічбавання, лексікаграфіі і поп-культуры.

Не абмяжоўваючыся толькі Інтэрнетам, ён прымае актыўны ўдзел у шматлікіх культурных, навуковых і выдавецкіх праектах у Еўразіі з 1993 года, асабліва ў краінах былой Югаславіі, Румыніі, Балгарыі, Грэцыі, Украіне, Расіі, Польшчы, уключаючы і мерапрыемствы па захаванні культуры меншасцяў і племянных культур Еўразіі, і арганізацыю за «Балканскае культурнае сеціва» (сумесна з грэчаскім культурным актывістам і музычным прадзюсарам Нікасам Валканосам і іншымі калегамі).

Яго сацыяльная пазіцыя ўключае таксама актыўную абарону філасофіі «адкрытых крыніц» і вольных ведаў як «цывілізаванай асновы любога чалавечага грамадства». Актыўна падтрымлівае некалькі рэгіянальных Вікіпэдый, асабліва ва Усходняй Еўропе, яшчэ з моманту іх падставы.

Як пісьменнік, драматург і сцэнарыст неаднаразова атрымліваў нацыянальныя і міжнародныя ўзнагароды, у тым ліку быў намінаваны на прэмію «Prix Europa» ў Берліне і «Prix Italia» у Рыме.

За сваю нацыянальную і міжнародную культурна-выдавецкую дзейнасць быў адзначаны больш за дваццаць разоў, у тым ліку ў намінацыі «United Nations World Summit Award», тройчы атрымліваў штогадовую ўзнагароду Таварыства інфарматыкаў Сербіі і дзесяць разоў — YU Web Top 50 прызнанне (SR Web Top 50).

Драматургічныя творы і радыёэфіры

• Острвска прича, 1987.
• Викенд са Маријом Броз, 1990.
• Словенски Орфеј, 1992.
• Скаска о космичком јајету, 1992.
• Тачка сусрета, 1992.
• Снег није бео, 2009.
• Валцер за Олгу, 2018.

Кнігі драмы

• Словенски Орфеј и друге драме, «Знак Сагите», Београд, 1995.

Раманы

• Веригаши, роман о Нашима, «Еверест медиа», Београд, 2012.

Коміксы

• Трећи аргумент са Милорадом Павићем и цртачем Зораном Туцићем
  • албуми, српски и енглески, «Бата» и «Орбис», Београд, и «Свети Сава», Лимасол, 1995;
  • на енглеском Хеви Метал Магазин, Њујорк, 1998/1999/2000.
• Под вучјим жигом, цртач Антоан Симић
  • Стрипманиа, магазин, Београд, 1996.
• Кнез Липен, цртач Синиша Бановић
  • Парабелум, магазин, Сарајево, 2012.

Гісторыя коміксаў і эстэтыка

• Стрипови које смо волели: избор стрипова и стваралаца са простора бивше Југославије у XX веку, критички лексикон, коауторски са Живојином Тамбурићем, Здравком Зупаном и Полом Граветом, Омнибус, Београд, 2011. (српски и енглески)

Сцэнарыі

• Поздрави све који питају за мене, документарни, 1987. (сарадник Зорану Ђорђевићу на сценарију)
• Ars longa, vita brevis, кратки играни, 1991.
• Словенски Орфеј, адаптација представе, 1992.
• Јанусово лице историје 1-3, документарна серија, 1993. Косценариста Срђан В. Стојанчев
• Уске стазе, кратки играни, 1995.
• Животи Косте Хакмана, документарни, 2005.
• Музика тишине, документарни, 2011.
• Звона Саве Лозанића, документарни, 2017.

Вытворца

• Мој мртви град, документарни, 2000
• Животи Косте Хакмана, документарни, 2005
• Музика тишине, документарни, 2011.

Кастынг

• Ларго Винч, 2008.

• Міларад Павіч

• Мастацкая біяграфія на сайце Асацыяцыі сербскіх драматургаў (сербская)
• Зоран Стэфанавіч на сайце «Internet Movie Database» (англ.)
• Біяграфія на сайце «Праект Растка — Македонія»
• Орліч, Мілан. Дух над водамі: Праект Растка — кірылічная частка глабалізацыіух, Арттех-Свески, 2005 (сербская)
• Rastko Project, сербскі партал міжнароднай сеткі
• Стэфановіч, Зоран. Славенскі Арфей, драма, Prix Europa 2002, Берлін.
• Стэфановіч, Зоран. Казка пра касмічным яйку, драма, 1992 г.
• «Zoran w Belgradzie», № 9, 2008. Urbański, Andrzej, Reportaż, Korespondencja z ojcem # 9, 2008. (польская)
• Музыка маўчання, сайт паўнаметражнага дакументальнага фільма пра дзяцей з парушэннем слыху, якія навучаюцца пантаміме (2009)
• Жыцця Коста Хакман, інфармацыя пра мастацкі дакументальны фільм (2006)
• Зоран Стэфановіч — біяграфія

1. ↑ Czech National Authority Database Праверана 19 лютага 2024.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>
2. ↑ Стојановић, Милица. “Изабрана управа Удружења драмских писаца Србије, нови председник је Зоран Стефановић” Архівавана 5 лютага 2023., Drama.org.rs, 2023