Ã

літара Ã
Лацінскі алфавіт
A	B	C	D	E	F	G
H	I	J	K	L	M	N
O	P	Q	R	S	T	U
V	W	X	Y	Z
Дадатковыя і варыянтныя знакі
À	Á	Â	Ã	Ä	Å	Æ
Ā	Ă	Ą	Ç	Ć	Ĉ	Ċ
Č	Ð,ð	Ď,ď	Đ,đ	È	É	Ê
Ë	Ē	Ė	Ę	Ě	Ə	Ĝ
Ğ	Ġ	Ģ	Ƣ	Ĥ	Ħ	Ì
Í	Î	Ï	Ī	Į	İ,i	I,ı
IJ	Ĵ	Ķ	Ĺ	Ļ	Ľ	Ł
Ñ	Ń	Ņ	Ň	Ò	Ó	Ô
Õ	Ö	Ø	Ő	Œ	Ơ	Ŕ
Ř	ß	ſ	Ś	Ŝ	Ş	Š
Þ	Ţ	Ť	Ù	Ú	Û	Ü
Ū	Ŭ	Ů	Ű	Ų	Ư	Ŵ
Ý	Ŷ	Ÿ	Ź	Ż	Ž	Ƶ

Ã/ã (А-тыльда; А/а з тыльдай) — дыякрытычная графема, якая выкарыстоўваецца ў некаторых мовах свету. З сусветных моў найбольш шырока сустракаецца ў партугальскай, з-за чаго часам выкарыстоўваецца як нефармальны сімвал гэтай мовы (гл. лузафонія).

У партугальскай мове гук, які пазначаецца літарай Ã/ã, узнік шляхам назалізацыі лацінскіх спалучэнняў an і am: germana > irmã «сястра». Ã такім чынам перадае насавы цэнтральны неакруглены галосны гук, хоць яго дакладная якасць змяняецца ад адкрытага да сярэднезакрытага ў залежнасці ад дыялекту. Выкарыстоўваецца таксама для запісу насавых дыфтонгаў ãe і ão.

Таксама гэта графема выкарыстоўваецца, але ўжо ў іншай якасці ў арумынскай мове, гуарані, кашубскай і в'етнамскай мовах.

• Арумынская мова: ã адпавядае румына-малдаўскаму â/ы ( — (сярэднеязычны галосны гук) ы.
• У в'етнамскай мове ã уяўляе гук [ːа] з сыходна-ўзыходным тонам.

У Міжнародным фанетычным алфавіце /ã/ пазначае насавы адкрыты неакруглены галосны, напрыклад, у французскай транскрыпцыі слова maman [mamã] «мама».