Лі Куан Ю

Лі Куан Ю
кіт.: 李光耀
прэм’ер-міністр Сінгапура[d] 5 чэрвеня 1959 — 28 лістапада 1990
Папярэднік	Lim Yew Hock[d]
Пераемнік	Goh Chok Tong[d]
член Парламента Сінгапура[d] 22 красавіка 1955 — 23 сакавіка 2015
Member of the Dewan Rakyat[d] 2 лістапада 1963 — 9 жніўня 1965
Senior Minister[d] 28 лістапада 1990 — 11 жніўня 2004
Minister Mentor[d] 12 жніўня 2004 — 20 мая 2011
Нараджэнне	16 верасня 1923(1923-09-16)[1][2][…] Сінгапур[3][4]
Смерць	23 сакавіка 2015(2015-03-23)[4][5][…] (91 год) Singapore General Hospital[d], Bukit Merah[d], Central Region[d], Сінгапур[6][1]
Месца пахавання	Mandai Crematorium and Columbarium[d]
Бацька	Lee Chin Koon[d][7]
Маці	Chua Jim Neo[d][7]
Жонка	Kwa Geok Choo[d][8]
Дзеці	Лі Сяньлун[9][4], Lee Hsien Yang[d][4] і Lee Wei Ling[d][4]
Веравызнанне	агнастыцызм
Партыя	People's Action Party[d]
Адукацыя	каледж Фіцуільяма[d] Лонданская школа эканомікі і палітычных навук Кембрыджскі ўніверсітэт Raffles Institution[d] Нацыянальны ўніверсітэт Сінгапура Лонданскі ўніверсітэт
Месца працы	Кембрыджскі ўніверсітэт
Узнагароды	Ігнобелеўская прэмія ганаровы доктар Ганконгскага ўніверсітэта[d] honorary doctor of the Fudan University[d] (2005) ганаровы доктар Кітайскага ўніверсітэта Ганконга[d] Кітайскі медаль Дружбы рэформ[d] (2018) ганаровы доктар МДІМА[d] Global Citizen Awards[d] (2014)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лі Куан Ю (народжаны Гары Лі Куан Ю; 16 верасня 1923 — 23 сакавіка 2015) — палітык, першы прэм’ер-міністр Рэспублікі Сінгапур, адзін з бацькоў сінгапурскага «эканамічнага цуда».

Нарадзіўся 16 верасня 1923 года ў Сінгапуры ў сям’і кітайскага паходжання. Вучыўся спачатку ў сінгапурскіх установах — у школе Тэлок Кураў, Інстытуце Рафлз і Нацыянальным універсітэце Сінгапура («Рафлз-Каледж»), — затым у брытанскім Кембрыджскім універсітэце (1945—1949).

У 1949 г. вярнуўся на радзіму. З 1950 г. займаўся адвакацкай практыкай у Сінгапуры ў кампаніі Laycock and Ong, удзельнічаў у прафсаюзным руху. У 1954 г. абраны генеральным сакратаром партыі «Народнае дзеянне», якая прыйшла да ўлады ў 1959 г. З 1959 па 1990 г. займаў пасаду Прэм’ер-міністра Сінгапура. У 1990—2004 гадах быў старэйшым міністрам ва ўрадзе Го Чок Тонга. У жніўні 2004 г. атрымаў пасаду міністра-ментара (настаўніка) ва ўрадзе свайго сына Лі Сяньлуна.

Аб сваім палітычным крэда Лі Куан Ю пісаў так: «Мы выкарыстоўвалі тыя перавагі, якія Вялікабрытанія пакінула нам: англійскую мову, юрыдычную сістэму, адміністрацыю, пазбаўленую партыйных прыхільнасцяў. Мы старанна пазбягалі выкарыстання метадаў, уласцівых сацыяльнай дзяржаве, бо бачылі, як вялікі <брытанскі> народ у выніку <сацыялістычнай> ураўнілаўкі ператварыўся ў пасрэдны». Пасля Лі Куан Ю выказваў захапленне Маргарэт Тэтчэр, якая ў сваю чаргу заявіла, што «калісьці Сінгапур вучыўся ў Вялікабрытаніі, а зараз мы вучымся ў Сінгапура».

• The Singapore Story (ISBN 0-13-020803-5)
• From Third World to First: The Singapore Story (ISBN 0060197764)

На англійскай мове:

• Culture Is Destiny; A Conversation with Lee Kuan Yew
• Time Magazine Архівавана 13 лютага 2011. — Lee was chosen as Asia’s 100 most influential persons of the century by TIMEAsia magazine.
• War of Words Архівавана 18 лістапада 2007. Alejandro Reyes, Asiaweek.com, September 25, 1998. Retrieved 2004-12-08
• Lee Kuan Yew: A Chronology, 1923—1965 Архівавана 26 лістапада 2005. Largely based on Lee Kuan Yew. The Singapore Story: Memoirs of Lee Kuan Yew. Singapore: Times, 1998. Retrieved 2004-12-08
• Free After 32 Lost Years Архівавана 8 кастрычніка 2015. Chia Thye Poh interview with Newsweek magazine. Retrieved 2004-12-12
• The Economist’s apology The Economist magazine’s apology to Lee Kuan Yew and Lee Hsien Loong for its 2004 nepotism article
• Gene expression: Lee Kuan Yew Архівавана 14 сакавіка 2013.
• Obituary of Lee Chin Koon Архівавана 12 студзеня 2006.
• 2005 Interview with the German paper, Der Spiegel