Ey səba, yarə de kim, avarə gördüm Vaqifi,
Qəm əlindən bikəsü biçarə gördüm Vaqifi,
Bağrı olmuş sərbəsər sədparə gördüm Vaqifi,
Aqibət salmış özün odlarə gördüm vaqifi,
Gecə-gündüz müntəzir didarə gördüm Vaqifi.
Bir yanar atəş salıb pərvanə tək əzainə,
Oxşayıbdır dəhrdə aşiqlərin risvasinə,
Nalə eylər gecə-gündüz, yalvarır mövlasinə,
Baş qoyub eylə sənin ol zülfünün sevdasinə,
Bir zaman basmaz ayaq bazarə, gördüm Vaqifi.
Qaməti-mövzun ilə bir sərvi-gülşənsən gözəl!
İki dünyanın səfavü zövqünə tənsən, gözəl!
İtməyə gözdən, könüldən ayrısan, gensən gözəl!
Fikri, zikri, dediyi, danışdığı sənsən, gözəl.
Mayil olmaz hər yetən köftarə, gördüm Vaqifi.
