218 e.C.
| Añu 218 e.C. | |
| Años: | 221 e.C. 220 e.C. 219 e.C. - 218 e.C. - 217 e.C. 216 e.C. 215 e.C. |
| Décades: | Años 240 e.C. Años 230 e.C. Años 220 e.C. - Años 210 e.C. - Años 200 e.C. Años 190 e.C. Años 180 e.C. |
| sieglos: | sieglu IV e.C. - sieglu III e.C. - sieglu II e.C. |
Fechos
[editar | editar la fonte]Península Ibérica
[editar | editar la fonte]- Un exércitu cartaxinés baxo'l mandu d'Aníbal ataca a los aliaos hispanos de Roma. La inactividá de Roma anima a Aníbal a embarcase nuna griespa campaña: la conquista d'Hispania escontra'l norte, hasta llegar a los Pirineos, una clara violación del tratáu del ríu Ebru de la Primer Guerra Púnica. Asdrúbal, el segundu fíu d'Amílcar Barca, queda al mandu d'Hispania mientres el so hermanu Aníbal empieza la so campaña.
- Aníbal Barca sitia y toma Sagunto.
- Empiezu de la Segunda Guerra Púnica.
- Desembarcu de los romanos al mandu de Cneo Escipión n'Empúries. Primeres operaciones de la Segunda Guerra Púnica na Península. Empieza la hexemonía romana en Hispania.[1]
- Roma llucha contra los ilergetes d'Indíbil y otres tribus al norte del Ebro.
- Fecha de fundación de Tarraco.
- Seronda: Batalla de Cissa.
Cartago
[editar | editar la fonte]- Branu: Batalla de Lilibea ente Cartago y la República romana.
- Aníbal, con alredor de 40.000 homes y 50 elefantes, parte de Cartago Nova (Cartagena) escontra'l norte d'Hispania y depués crucia los Pirineos, onde'l so exércitu atopa una ríxida resistencia nes tribus pirenaiques. Esta oposición y la deserción de parte de les sos tropes hispanes mengua grandemente'l so númberu, pero algama'l ríu Ródanu enfrentándose a poca resistencia per parte de les tribus del sur de la Galia.
- Batalla del encruz del Ródanu.
- Dempués de cruciar el ríu Ródanu y atopase con líderes galos amistosos encabezaos polos boyos del norte d'Italia, la so conocencia de los pasos alpinos son de gran ayuda p'Aníbal, los cartaxineses crucien el ríu Durance. L'exércitu d'Aníbal encara colos Alpes, bien pol Col de Grimone o bien pol Col de Cabre, depués al traviés de la cuenca del Durance baxando al territoriu de los contrarios taurinos, onde Aníbal afara la so capital, lo que ye la moderna Turín.
República romana
[editar | editar la fonte]- Un exércitu romanu al mandu del cónsul Publio Cornelio Escipión ye tresportáu per mar a Massilia (moderna Marsella) pa torgar a Aníbal qu'avance escontra Italia. Escipión va al norte siguiendo la vera derecha del Ródanu, cuando tien conocencia de qu'Aníbal yá crució'l ríu. Decatándose qu'Aníbal probablemente entama cruciar los Alpes, Escipión vuelve al norte d'Italia pa espera-y. Sicasí, unvia un exércitu a Hispania dirixíu pol so hermanu mayor, Cneo Cornelio Escipión Calvo pa que remane a les fuercies cartaxineses qu'inda s'atopen ellí.
- Un segundu exércitu romanu, baxo l'otru cónsul, Tiberio Sempronio Longo, axúntase en Sicilia pa embarcar escontra'l Norte d'África.
- Un exércitu romanu d'Escipión entaína escontra'l ríu Po pa protexer les, fundaes apocayá, colonies romanes de Placentia (moderna Piacenza) y Cremona. Les fuercies d'Aníbal atópense col exércitu d'Escipión nes llanures al oeste del ríu Ticino na Batalla del Ticino, y la caballería númida d'Aníbal prevalez sobre los romanos. Escipiónm ye gravemente mancáu y los romanos retirense a Piacenza.
- El Senáu Romanu, amurniáu pol rápidu contratiempu en Ticino, ordena a Tiberio Sempronio Longo que viaxe dende Sicilia pa reforzar les tropes de Publio Cornelio Escipión.
- 18 d'avientu: los exércitos combinaos de Tiberio Sempronio Longo y Escipión enfréntense con Aníbal na vera izquierda del ríu Trebia al sur de Piacenza y son severamente derrotaos na Batalla del Trebia.
- La victoria d'Aníbal sobre los romanos atrai a los galos y los ligures al llau d'Aníbal, de manera que'l so exércitu vese considerablemente aumentáu polos reclutes celtes.
- Melita (actual Malta) ye incorporada a la República Romana.
Imperiu seléucida
[editar | editar la fonte]- Les negociaciones ente'l nuevu rei exipciu Ptolomeo IV y el rei seléucida Antíocu III fracasen, y Antíocu III anueva'l so avance, afarando les defenses avanzaes de Ptolomeo. Antíocu III gana territoriu n'El Líbanu, Palestina y Fenicia.
Nacencies
[editar | editar la fonte]- [[ ]] -
Muertes
[editar | editar la fonte]- [[ ]] -
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Páx. 145 de De Argantonio a los romanos, "Historia d'España 2", Historia 16, Temes de güei, 1995, ISBN 84-7679-275-1 (obra completa).
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre 218 e.C..
