Árabe exipcianu

Árabe exipciu مصري / Maṣrī'
Faláu en	Exiptu
Rexón	Exiptu y otros llugares falantes=83 000 000 aprox.
Familia	Afro-asiáticu   Semíticu     Semíticu occidental       Semíticu central         Árabe           Árabe central             Árabe exipciu
Estatus oficial
Oficial en	(nengunu)
Reguláu por	Nun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1	nengún
ISO 639-2	arz
ISO 639-3	arz
Estensión del árabe exipciu

El árabe exipciu ye una variedá del idioma árabe usáu n'Exiptu, que tien influencies d'otros idiomes cercanos. La constitución exipcia reconoz l'idioma árabe como la llingua oficial d'Exiptu, y ye faláu por casi la totalidá de les sos más de 80 millones d'habitantes.^[1]

Tolos dialeutos árabes coloquiales de normal solo son tresmitíos oralmente, ensin dexar nada escritu.

La gran vitalidá d'esta llingua fai que sía una de les que más escritos tien, especialmente de poesía y teatru. Gracies a los medios audiovisuales modernos, l'árabe exipciu ye la variedá d'árabe más conocida del mundu islámicu, yá que ye entendíu, en gran midida, nos países pertenecientes al mundu árabe oriental (Máshreq n'árabe) y, anque tien diferencies con otros dialeutos del Magreb, tamién ye xeneralmente entendíu.

La gramática del exipciu, como la de tolos dialeutos árabes coloquiales, ta simplificada en comparanza col árabe clásicu. Como exemplu, la mayoría de les vocales d'unión omítense, y les formes nominal y verbal del dual sustituyir con frecuencia pol plural. En fonoloxía, cinco consonantes camuden la so pronunciación nel exipciu: la dhal suena como dal, zha como dái, yim como la g de gatu, qaf como la hamza (ʔ), y tha como ta (vease alfabetu árabe).

L'árabe exipciu tien los sos oríxenes na zona del delta del Nilu y nel Baxu Exiptu, alredor d'El Cairu. Baxa del árabe faláu que foi lleváu a Exiptu polos conquistadores musulmanes nel sieglu VII, y el so desenvolvimientu históricu viose bien influyíu pol Idioma coptu del Exiptu pre-islámicu y darréu por otres llingües como'l turcu/turcu otomanu, italianu, francés y l'inglés.^[2][3]

• Exiptu
• Cultura d'Exiptu

• Abdel-Massih, Ernest T. (1978). University of Michigan: Comprehensive Study of Egyptian Arabic: Conversation Texts, Folk Literature, Cultural Ethnological and Sociu Linguistic Notes. ISBN 0-932098-11-8.
• Peter, Behnstedt (1985). L. Reichert: Die ägyptisch-arabischen Dialekte, vols. I, II.
• Gary, Judith Olmsted, & Saad Gamal-Eldin. 1982. Cairene Egyptian Colloquial Arabic. Lingua Descriptive Studies 6. Amsterdam: North Holland.
• Haeri, Niloofar (2003). Palgrave Macmillan: Sacred Language, Ordinary People: Dilemmas of Culture and Politics in Egypt. ISBN 0-312-23897-5.
• Harrell, Richard S. 1957. The Phonology of Colloquial Egyptian Arabic. American Council of Learned Societies Program in Oriental Languages Publications Series B, Aids, Number 9. New York: American Council of Learned Societies.
• Hinds, Martin (1987). French & European Pubns: A Dictionary of Egyptian Arabic. ISBN 0-8288-0434-6.
• Mitchell, T.F. 1956. An Introduction to Egyptian Colloquial Arabic. Oxford: Oxford University Press.
• Mitchell, T.F. 1962. Colloquial Arabic: the Living Language of Egypt. London: The English universities Press.
• Presse, Karl G. (2000). Museum Tusculanum: 5 Egyptian-Arabic One Act Plays: A First Reader. ISBN 87-7289-612-4.
• Youssef, Ahmad Abdel-Hamid (2003). American University in Cairo Press: From Pharaoh's Lips: Ancient Egyptian Language in the Arabic of Today. ISBN 977-424-708-6.
• Tomiche, Nada. 1964. -y parler arabe du Caire. Paris: Mouton.
• Versteegh, Kees (2001). Edinburgh University Press: The Arabic Language. ISBN 0-7486-1436-2.
• Watson, Janet, The Phonology and Morphology of Arabic, New York: Oxford University Press 

• Arabic and its variations Archiváu 2014-12-18 en Wayback Machine
• Egyptian Arabic, ucla.edu Archiváu 2015-03-20 en Wayback Machine

• Consulta la edición de Wikipedia en árabe exipcianu.