Sarral
 Sarral | |
|---|---|
 | |
| Alministración | |
| País |  España |
| Autonomía |  Cataluña |
| Provincia |  provincia de Tarragona |
| Ámbitu funcional territorial | Camp de Tarragona |
| Contorna | Cuenca de Barberá (es)  |
| Tipu d'entidá | conceyu de Cataluña |
| Alcalde de Sarral (es) |
Jaume Fornés i Tardiu (en) (Q20108089 ) |
| Nome oficial | Sarral (ca)[1] |
| Códigu postal |
43424 |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 41°26′41″N 1°14′56″E / 41.44462°N 1.24888°E |
  Sarral Sarral (España)  | |
| Superficie | 52.4 km² |
| Altitú | 467 m[2] |
| Llenda con | Rocafort de Queralt, Conesa, Les Piles, Pontils, El Pont d'Armentera, Cabra del Camp, Barberà de la Conca, Solivella y Forès |
| Demografía | |
| Población |
1606 hab. (2023) - 789 homes (2019) - 759 muyeres (2019) |
| Porcentaxe |
100% de Cuenca de Barberá (es) |
| Densidá | 30,65 hab/km² |
| Viviendes | 199 (1553) |
| sarral.altanet.org | |
 | |
Sarral ye un conceyu de la contorna catalana de la Cuenca de Barberá (Tarragona). Según datos de 2008 la so población yera de 1.686 habitantes.
Historia
[editar | editar la fonte]Nel sieglu XI el llugar yera conocíu como Saüc y pertenecía a les tierres de castiellu de Forès. Dióse-y carta de población nel añu 1180, constituyéndose como Villa Real. El 3 de payares de 1285, el rei Pedru II d'Aragón dexó'l dominiu de les tierres al monesteriu de Santes Creus. Dada la oposición de la población a depender del cenobiu, el llugar volvió quedar en manes de la corona en 1383.
Rematada la Guerra de los Segadores, el rei Xaime II d'Aragón apurrió'l llugar al marqués de Mortara como compensación pola so llealtá mientres la guerra. Al nun tener descendiencia el de Mortara, el llugar pasó al marqués de Figueira que foi señor del llugar ente 1800 y 1833.
Anque se conoz la esistencia d'un castiellu mientres la Edá Media nun queda nengún rastru de la so presencia. Supónse que tuvo allugáu nel llugar nel que s'atopa'l Conceyu actual. Sábese tamién que la ciudá tuvo nun tiempu cercada y que los murios fueron destruyíos mientres la guerra con Xuan II de Castiella.
El 29 de marzu de 1810 nació en Sarral Pau Alió Anguera, que pasó a la historia por ser el teniente del exércitu de Ramón Cabrera que mientres la 1ª Guerra Carlista conquistó la fortaleza d'El Morella nun coraxosu golpe de mano.
Símbolos
[editar | editar la fonte]- Escudo El
conceyu nun tien un escudu normalizao y oficializao pola Xeneralidá de Cataluña. L'escudu de Sarral definir pol siguiente blasón:
- «D'oru, cuatro palos de gules. Al timbre, corona de marqués.»
L'escudu ye la señal real por cuenta de un privilexu dau en 1383 sol reináu de Xuan I d'Aragón, que déxa-y utilizar como escudu propiu, l'escudu de Cataluña. La corona de marqués tien de faer alusión a la cesión en 1653 de Felipe IV de los derechos de señoríu de Sarral al marqués de Mortara.[3]
Cultura
[editar | editar la fonte]
La ilesia parroquial ta dedicada a Santa María y construyóse nel llugar nel que s'atopaba l'antigua ilesia románica. Esta ilesia foi destruyida en 1464 y reconstruyóse n'estilu góticu. Esta segunda ilesia quedó tamién bien deteriorada mientres la Guerra de los Segadores. Foi reconstruyida en diverses ocasiones; entá caltién una portalada del periodu góticu.
A un quilómetru del centru de la villa atopa'l santuariu dels Sants Metges dedicáu a San Cosme y San Damián. L'edificiu orixinal ye del sieglu XV y foi ampliáu nel sieglu XVIII. Restauráu a principios del sieglu XIX quedó práuticamente afaráu mientres la guerra civil. En 1967 restaurar por completu. De la nueva construcción destaca una rexa realizada con materiales agrícoles.
Pela redolada atópense tamién diversos xacimientos arqueolóxicos, como los que s'atopen cerca de la Font Voltada. Tamién s'atoparon restos d'una villa romana.
Sarral celebra la so fiesta mayor l'últimu fin de selmana del mes de xunetu. Esiste tamién una tradición según la cual el Juan de mayor edá del pueblu ye l'encargáu d'encender el fueu la nueche de San Xuan.
Economía
[editar | editar la fonte]La principal actividá económica ye l'agricultura, onde'l cultivu de la viña ye de vital importancia. Los vinos que se producen nestes tierres pertenecen a la denominación d'orixe Conca de Barberá. Esiste tamién una importante industria de tresformamientu del alabastru.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ URL de la referencia: http://www.idescat.cat/pub/?id=aec&n=925&t=2016.
- ↑ «Historia de Sarral» (catalán). Consultáu'l 13 de xineru de 2009.
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Tomàs Bonell, Jordi; Descobrir Catalunya, poble a poble, Prensa Catalana, Barcelona, 1994
- Artículu na Enciclopedia Catalana (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Sarral.
- Páxina web del Conceyu de Sarral
- Información de la Xeneralidá de Cataluña (en catalán)
- Información del Institutu d'Estadística de Cataluña (en catalán)
