Ríu Dniéper
El ríu Dniéper (rusu: Днепр, Dniepr; bielorrusu: Дняпро, Dniapró; ucraín: Дніпро, Dnipró) ye un ríu d'Europa oriental qu'escurre pola Rusia central, Bielorrusia y Ucraína y desagua nel mar Negru, cerca de la ciudá ucraína de Kherson. Con 2287 km, ye'l cuartu más llargu d'Europa, tres el Volga, Danubiu y Ural.
Xeografía
[editar | editar la fonte]El ríu Dniéper naz nos altores de la pandu de Valdái, 250 km al oeste de Moscú, na Rusia central.
El nome Dniéper derivar de la pallabra del Sármata Dānu «el ríu a la parte posterior». Nos trés países tien esencialmente'l mesmu nome, sicasí pronunciáu de manera distinta. El ríu ye mentáu pol historiador Heródoto de la Grecia Antigua nel sieglu V e. C. como «Borysthenes» (Βορυσθένης, Boristenes); l'historiador griegu y los autores romanu llamar Danapris (Δαναπρις) y Danaper respeutivamente —Δανα (dana) significa "ríu" en persa antiguu—. Foi la frontera natural de dos pueblos xuníos de primeres que se dixebraron dempués, los ostrogodos y los visigodos, ente principios y mediaos del sieglu IV e. C.
El so antiguu nome eslavu, usáu en tiempos del Rus de Kiev yera Slavútich «l'eslavu (ríu)»; los hunos llamar Var, y los búlgaros Buri-Chai.
Carauterístiques
[editar | editar la fonte]- Los afluentes más importantes son los ríos Bereziná, Prípiat y Desná.
- Ye navegable a lo llargo de 1.900 km, estremaos en dos por un tramu d'unos 60 km aproximao de rabiones, y representa una importante vía de tráficu comercial.
- Los postreros 800 quilómetros del ríu son una cadena de banzaos pa la producción d'enerxía llétrica casi consecutivos: Kiev (922 km²), Kaniv (582 km²), Kremenchuk (2.252 km²), Dniprodzerzhynsk (567 km²), Zaporizhyia (410 km²), y Kajovka (2.155 km). Apurriendo alredor del 10% de la eletricidá d'Ucraína.
- El so estuariu, o limán, tuvo defendíu pola fortaleza d'Ochakiv.
Mediu ambiente
[editar | editar la fonte]El ríu Dnieper sufre les consecuencies del Accidente de Chernóbil, yá que traviesa la zona d'esclusión qu'arrodia a la central. Amás de ello'l so mayor afluente ye'l ríu Prípiat, xunto al cual tópase la central nuclear de Chernóbil que nel accidente virtió residuos radioactives nel ríu Pripiat, que derivaron nel ríu Dnieper. Diches agües contaminaes percuerren tol cursu final del ríu n'Ucraína travesando la capital Kiev y desaguando nel mar Negru. Envalórase que 9 millones d'habitantes n'Ucraína peracaben o rieguen con agües contaminaes del ríu Dnieper.
Anexu. Afluentes del ríu Dniéper
[editar | editar la fonte]Entamo | Ramal | Nome afluente | Longitud (km) | Cuenca (km²) | altitú ( km ) | Desembocadura | País pol que flúi | |||||
Rusia | - | D | Ríu Vop' | Río Dniéper | ||||||||
Bielorrusia | - | D | Ríu Drut | 295 | 5020 | 30 | Ríu Dniéper | Bielorrusia | ||||
- | D | Ríu Berezina | 613 | 24 500 | Río Dniéper | Bielorrusia | ||||||
- | D | Ríu Vedroch | Río Dniéper | |||||||||
I | - | Ríu Sozh | 648 | 42 100 | 207 | Ríu Dniéper | ||||||
Ucrania | - | D | Ríu Prípiat | 710 | 120 000 | 455 | Ríu Dniéper | Bielorrusia y Ucrania | ||||
- | D | Ríu Teteriv | 365 | 15 100 | 18,4 | Ríu Dniéper | ||||||
- | D | Ríu Irpin | 162 | Río Dniéper | ||||||||
I | - | Ríu Desná | 1130 | 88 900 | 360 | Ríu Dniéper | ||||||
I | - | Ríu Trubizh | 113 | 4700 | Río Dniéper | Ucrania | ||||||
- | D | Ríu Stuhna | 68 | Río Dniéper | Ucrania | |||||||
- | D | Río Ros' | 346 | 12 575 | Río Dniéper | |||||||
I | - | Ríu Sula | 365 | 19 600 | Río Dniéper | |||||||
I | - | Ríu Psel | 717 | 22 800 | Río Dniéper | Rusia y Ucrania | ||||||
I | - | Ríu Vorskla | 464 | 14 700 | Río Dniéper | |||||||
I | - | Ríu Samara | 320 | 22 600 | Río Dniéper | Ucrania | ||||||
- | D | Ríu Tiasmyn | 164 | 4570 | Banzáu de Kremenchuk (ríu Dniéper ) | |||||||
- | D | Ríu Bazavluk | Río Dniéper | |||||||||
- | D | Ríu Inhulets | 549 | 14 870 | Río Dniéper | |||||||
- | D | Ríu Konka | 149 | 2600 | Río Dniéper |
Otros afluentes son, pela esquierda, los ríos Supiy y Bilozerka.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Kataloh richok Ukrainy. Llingua de la obra o nome: ucraín. Data d'espublización: 1957.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]