Nasalización

La nasalización ye un procesu fonéticu pol cual un soníu que de normal ye oral pronunciar col velo del cielu la boca baxáu, de manera que, en mayor o menor midida, l'aire tamién escapa al traviés de la ñariz.

Nel Alfabetu Fonéticu Internacional, un soníu nasalizáu indícase por aciu una virgulilla (~) sobre'l soníu nasalizáu: [ã] ye la versión nasalizada de [a]. Hai que se decatar de que la nasalización puede ser un procesu asimilatoriu que nun crea distinción fonolóxica o bien ser un fonema más del idioma. Asina, en francés, hai vocales nasales qu'oldeen con non nasales (distinción ente bon y beau, onde oldea la traza [+nasal] de bon), polo cual son fonemes distintos. En castellán, sicasí, la nasalización en sílaba trabada con consonantes nasales (como cobertor) ye un procesu asimilatoriu de la traza nasal y nun esiste oposición ente un soníu [a] non nasal y un soníu [ã] nasal (distribución complementaria, esto ye, onde apaez [ã] nun apaez [a]).

Coles mesmes, hai consonantes nasalizaes (distintos a les consonantes nasales, como /m/ o /n/, que son puramente nasales, nun sale aire pela boca) qu'oldeen con otres consonantes puramente orales. Por casu, dellos idiomes arábigos meridionales tienen fricatives nasalizadas, como [z̃]. La virguilla sirve pa indicar fonemes dafechu nasalizaos, anque tamién esisten prenasalizaes (ⁿX) y posnasalizaes (Xⁿ, relaxación nasal). u== Ver tamién ==

• Anusvāra

• Juliette Blevins (2004). Evolutionary Phonology: The Emergence of Sound Patterns. Cambridge University Press. p. 203.
• Ladefoged, Peter; Maddieson, Ian (1996). The Sounds of the World's Languages. Oxford: Blackwell. p. 134. ISBN 0-631-19814-8.
• The World Atlas of Language Structures Online – Chapter 10 – Vowel Nasalization