ש

Sin oder Schin isch de einundzwonzigscht Buechschtab im Hebräische Alphabet. Er het de Zahlewert 300. S Zeiche steht fir zwei Luut, [ʃ] un [s]. E Punkt rechts iberm Buechstab markierts als Schin, e Punkt uf de linke Syte als Sin. Bim althebräische Stommesnome Issachar isch unklar, weli Variant vun de Ussproch richtig isch. Us dem Grund wird s Wort ohni en sonige Punkt gschribe. Dr Punkt wird in unvokalisierte Text, wies im moderne Ivrit ieblich isch, allgmein wegglosse.

S Sin isch e Konsonant, wu di schriftlich Form im phönizische Alphabet uf d schtilisiert Darstellung vun em Zohne zruck geht. Schen (שן) bedytet 'Zohn' uf Hebräisch. S griechisch Sigma un s lateinisch S gihn uf de gliche Urschprung zruck.

• שמש (schemesch): Sunne
• שבת schabbat, latynisiert: Sabbat
• שלמה Salomo, im hytige Ivrit Schlomo
• שושנה schoschanna = Lilie, umgspr. Rose: Susanna
• שטן Satan ("Widersacher")
• שם schem: Sem
• שמואל schmu'el = Gott het erhört: Samuel
• שמעון Simon
• שמשון Simson
• שרה Sara ("Prinzessin")