S Landguet «Sandgruebe»
| Dialäkt: Baseldütsch |
S Landguet «Sandgruebe» isch e barocks Geböid an dr Riechestrooss 154 z Baasel. Es stoot uf dr Liste vo de Kulturgüeter, wo nazionali Bedütig häi.
D Geböid
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Baasler Archidekt Johann Jacob Fechter het vo 1745 bis 1751 s Landguet «Sandgruebe» vor de Door vom Chläibaasel für e Siidebandfabrikant Achilles Leissler baut. S Landguet isch im barocke Stiil und gliideret sich in meereri Äinzelbaute. Vor em Hauptbau in dr Richdig zur hütige Riechestrooss het s e Hoof mit ere Muure drum ume und zwei Pawillion uf bäide Site vom Iigang.
Noch em Dood vom Leissler und vo sinere Witwe isch s Guet dr Summersitz vom Kaufmaa Johann Jakob Merian worde, wo denn äine vo de riichste Baasler gsi isch. Noch sim Dood isch si Soon, dr Henri, ins Guet züüglet. Dä het denn 1868 an dr Nordostsite e gröössere Aabau draghänggt und denn au uf dr Südwestsite e chliinere.
1905 het dr Rudolf Merian s Guet gerbt und won er gstorbe isch, isch s vo Hand zu Hand gange, bis es dr Staat 1931 für 4,5 Millione Franke kauft het. Uf em Gländ het mä 1949 zwäi Schuelhüüser baut und 1956 mit em Bau vo dr nöije Gwärbschuel am Blatz vo dr Orangscherii grad nääbedraa agfange. Im alte Landguet het mä s Kantonale Leererseminar welle ikwardiere. Im Herbst 1957 het mä dorum mit em Umbau aagfange und d Aabaute vo 1868, wo gstöört häi, wider abgrisse und d Iigangsstääge us Chalchstäi uf bäide Site vom Geböid, wo im 19. Joorhundert nöi baut worde si, mit Sandstäistääge ersetzt, wie s vorhäär gsi isch. Au s Merian-Wabbe im Giibel isch wider uusegnoo worde.[1]
Hüte isch in dr «Sandgruebe» s Forschigs- und Studiezentrum für Pedagogik Baasel dehäi.
Fuessnoote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Die Sandgrube uf altbasel.ch
Koordinate: 47° 33′ 53″ N, 7° 36′ 21,6″ O; CH1903: 612597 / 268237