Bossa nova

Bossa nova (Portugees, "nuwe neiging") is 'n tipe Brasiliaanse musiek wat gedurende die laat 1950's en 1960's deur Antônio Carlos Jobim, Vinicius de Moraes en João Gilberto gepopulariseer is. Bossa nova is 'n ontspanne, melodieuse variant van samba wat sy oorsprong in die nagklubs van Rio de Janeiro se middelklas het. Die styl, wat musikale uitdrukking aan Brasiliane se optimistiese lewensgevoel gegee het. Ná dekades van staatsgrepe, diktatoriese bewinde en burgeroorloë was president Juscelino Kubitschek 'n demokraties verkose leiersfiguur wat vir die land binne 'n kort tydperk 'n skitterende toekoms sou skep.^[1]

Bossa nova 'n groot aanhang bekom — aanvanklik deur jong musici en tersiêre studente.^[2] Ook rolprente soos die Franse regisseur Marcel Camus se romantiese tragedie Black Orpheus (1959), wat in Brasilië afspeel, het die gewildheid van die musiekstyl bevorder.^[3] Alhoewel die bossa nova-beweging slegs ses jare (1958 tot 1963) geduur het, het dit 'n aansienlike aantal liedjies tot die standaardjazz-repertoire bygedra.