Rugbywêreldbeker 2003

Rugbywêreldbeker 2003
Toernooibesonderhede
Gasheer	Australië
Datums	10 Oktober – 22 November
Aantal nasies	20 (88 kwalifiseer)
Finale posisies
Kampioen	Engeland
Naaswenner	Australië
Derde plek	Nieu-Seeland
Toernooistatistiek
Wedstryde	48
Bywoning	1 837 547 (gem. 38 282 per wedstryd)
Drieë	329 (gemiddeld 6.85 per wedstryd)
Meeste punte	Jonny Wilkinson (113)[1]
Meeste drieë	Doug Howlett Mils Muliaina (7 drieë elk)[2]
← 1999	2007 →

Die Rugbywêreldbeker 2003 (Engels: 2003 Rugby World Cup) is van 10 Oktober tot 22 November 2003 in Australië beslis. Oorspronklik was ook wedstryde in Nieu-Seeland beplan, maar ná ’n dispuut tussen die Nieu-Seelandse Rugbyunie en die Internasionale Rugbyraad (IRR; nou Wêreldrugby) is dié plan laat vaar. Dit was die vyfde rugbywêreldbekertoernooi van die vierjaarlikse rugbywêreldkampioenskap wat deur die IRR aangebied word en die derde in die Suidelike Halfrond. Australië het met Nieu-Seeland die eerste Rugbywêreldbeker 1987 saam gehuisves.

20 nasionale rugbyspanne het aan die Rugbywêreldbeker 2003 deelgeneem: die agt regstreekse kwalifiseerders van die 1999-toernooi (Argentinië, Australië, Engeland, Frankryk, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis), saam met die twaalf beste spanne van die kwalifisering (Fidji, Georgië, Ierland, Italië, Japan, Kanada, Namibië, Roemenië, Samoa, Tonga, Uruguay en die Verenigde State). Tydens die Rugbywêreldbeker 2003 is 48 wedstryde gespeel, waaronder 40 tydens die groepfase en agt tydens die uitklopfase, insluitende die eindstryd. Die spanne is in vier groepe van vyf elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne in die groep gespeel het. Die twee beste spanne van elke groep het hierna vir die kwarteindrondte gekwalifiseer. Die spanne wat tot die kwarteindrondte gevorder het (altesaam agt spanne), het ook regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 2007 in Frankryk gekwalifiseer.

Voor die afskop van die Rugbywêreldbeker 2003 is Engeland, Nieu-Seeland, Frankryk, Australië en Suid-Afrika as gunstelinge op die titel beskou.^[3][4] Engeland het die eindstryd op Telstra-stadion in Sydney teen die verdedigende kampioen en gasheer Australië met 20–17 gewen, nadat ’n bykomende tien minute ekstra tyd toegestaan is toe die telling 17–17 was, en sodoende sy eerste wêreldtitel ingepalm. Engeland het daarmee die eerste nasionale rugbyspan van die Noordelike Halfrond geword om die toernooi te wen. Daarbenewens is dit ná sokker in 1966 die tweede wêreldbekertrofee in een van Engeland se gewildste sportsoorte wat die onderskeidelike nasionale span ingepalm het; in 2019 het ook die krieketwêreldbekertitel gevolg. Nieu-Seeland het in die derde en Frankryk in die vierde plek geëindig; interessant genoeg het die vier groepwenners as die vier beste spanne van die toernooi geëindig. Suid-Afrika is in die kwarteindrondte deur Nieu-Seeland met 9–29 uitgeskakel; Namibië is ná vier nederlae reeds in die groepfase uitgeskakel. Die Georgiese nasionale rugbyspan het vir die eerste keer aan ’n rugbywêreldbekertoernooi deelgeneem. Rudie van Vuuren, wat vir Namibië gespeel het, het voorheen met dié land se nasionale krieketspan ook aan die Krieketwêreldbeker 2003 in Suid-Afrika deelgeneem, waardeur hy die eerste sportlui geword het wat in dieselfde jaar in twee verskillende sportkodes aan wêreldbekertoernooie deelgeneem het.^[5]

Die Rugbywêreldbeker 2003 het om verskeie redes geskiedenis gemaak: nadat die Rugbywêreldbeker 1999 se ingewikkelde formaat met vyf groepe van vier spanne elk en die uitspeelrondte gekritiseer is, is vir die Rugbywêreldbeker 2003 ’n eenvoudiger formaat gebruik, waarvolgens die 20 spanne in vier groepe van vyf elk verdeel is. Vervolgens was dit die eerste rugbywêreldbekertoernooi waartydens 48 wedstryde gespeel is. Daarbenewens is vir die eerste keer in die groepfase die bonuspuntstelsel gebruik vir die druk van vier of meer drieë of ’n nederlaag met sewe of minder punte. Die toernooi was volgens die ekonomiese impak die tweede grootste sportgebeurtenis wat ooit in Australië aangebied is ná die Olimpiese Somerspele 2000, groter as die Melbourne Lentewedrenkarnaval 2002, die Australiese Grand Prix en die Australiese Ope. Die organiseerders het 65 000 oorsese besoekers verwag wat na Australië vir die aangeleentheid sou reis.^[6] Die gasheer en verdedigende kampioen Australië het die eerste span geword wat daarin geslaag het om vir ’n derde keer in ’n eindstryd te verskyn. Die Rugbywêreldbeker 2003 het ook die opkoms van Georgië, wat sedertdien vir elke rugbywêreldbekertoernooi gekwalifiseer het, gesien.^[7] Die Rugbywêreldbeker 2003 is tot dusver die enigste toernooi waartydens geen speler ’n rooikaart gesien het nie.^[8]

Die Rugbywêreldbeker 2003 is oorspronklik aan beide Australië en Nieu-Seeland toegewys. Ná ’n kontraktuele dispuut oor grondtekenregte tussen die Nieu-Seelandse Rugbyunie en die IRR is aan Australië die alleenlike gasheerreg vir die Rugbywêreldbeker 2003 toegestaan.^[9] Nieu-Seeland sou oorspronklik 23 van die 48 wedstryde huisves, maar Nieu-Seeland se aandringing op die wysiging van die bepalings rakende stadionadvertensies was onaanvaarbaar vir die IRR.^[10] Daarmee het dit ná die Rugbywêreldbeker 1995 in Suid-Afrika die tweede rugbywêreldbekertoernooi geword wat geheel en al in een land aangebied is.

20 spanne het vir die Rugbywêreldbeker 2003 gekwalifiseer. Die agt kwarteindstrydfinaliste van die Rugbywêreldbeker 1999 – Argentinië, Australië, Engeland, Frankryk, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis – het almal regstreeks gekwalifiseer, terwyl die res van die spanne moes kwalifiseer tydens ’n reeks kompetisies wat regoor die wêreld gehou is. Tien van die twintig posisies wat in die toernooi beskikbaar was, is gevul deur streekskwalifiseerders, terwyl die oorblywende twee posisies deur heruitdunning gevul is. Die kwalifiseringstoernooi is in vyf streeksgroepe verdeel: Afrika, Amerikas, Asië, Europa en Oseanië. Vier plekke is vir die nasionale spanne van Europa gereserveer, twee plekke elk vir die Amerikas en Oseanië en een elk vir Afrika en Asië. Die twee oorblywende plekke is tydens ’n interkontinentale kwalifiseringsrondte beslis. As die regstreekse klassifiseerders getel word, het 88 spanne in aanmerking gekom vir kwalifisering vir die finale toernooi in Australië.^[11]

In Julie 2002 is Fidji en Samoa bevestig as kwalifiseerders van Oseanië, as onderskeidelik Oseanië 1 en 2.^[12] In dieselfde maand het Japan die enigste Asiatiese toekenning gewen nadat hulle die Republiek China met 120–3 in Tainan verslaan het.^[13] In Augustus van dieselfde jaar het Kanada as Amerikas 1 gekwalifiseer toe hulle Chili met 27–6 in Calgary verslaan het.^[14] Amerikas 2 is in September gevul toe Uruguay Chili met 34–23 in Montevideo geklop het.^[15] In daardie maand het Italië in die Europese kwalifisering se Groep A as Europa 2 gekwalifiseer toe hulle Roemenië met 25–17 in Parma geklop het; Roemenië het Spanje met 67–6 in Iași geklop en daarmee ook vir die Rugbywêreldbeker 2003 gekwalifiseer as Europa 3. In Groep B het Ierland Georgië met 63–14 in Dublin verslaan om eerste plek in die land se kwalifiseringsgroep te behaal en gekwalifiseer as Europa 1; Georgië het Rusland met 17–13 in Tbilisi geklop en as Europa 4 gekwalifiseer.^[16] Namibië het vir sy tweede agtereenvolgende rugbywêreldbekertoernooi gekwalifiseer toe die span Tunisië oor twee seksies in November geklop het.^[17]

Aanvanklik het Rusland die Europese uitspeelwedstryd teen Spanje met ’n algehele telling van 58–41 gewen, maar omdat die Russe drie uitgeslote Suid-Afrikaanse spelers ingespan het, is hulle van die kwalifisering uitgesluit en Spanje het pleks van Rusland gevorder.^[18] Die Verenigde State het deur heruitdunning gekwalifiseer nadat die span Spanje geklop het. Die finale plek in Groep C het na Tonga gegaan nadat die span Korea in twee wedstryde gemaklik met 194–0 geklop het.^[19]

Die volgende 20 spanne het vir die finale toernooi gekwalifiseer. Georgië, wat Spanje vervang het, is die enigste verandering in die 20-span-lys van die Rugbywêreldbeker 1999. Georgië het ook vir die eerste keer aan ’n rugbywêreldbekertoernooi deelgeneem.

Span	Kwalifiseringmetode	Verskynings by eindstryde	Laaste verskyning	Vorige beste prestasie	Groep
Australië	Gasheer	Vyfde	1999	Kampioen (1991, 1999)	A
Argentinië	Regstreeks	Vyfde	1999	Kwarteindrondte (1999)	A
Engeland		Vyfde	1999	Naaswenner (1991)	C
Frankryk		Vyfde	1999	Naaswenner (1987, 1999)	B
Nieu-Seeland		Vyfde	1999	Kampioen (1987)	D
Skotland		Vyfde	1999	Vierde plek (1991)	B
Suid-Afrika		Derde	1999	Kampioen (1995)	C
Wallis		Vyfde	1999	Derde plek (1987)	D
Fidji	Oseanië 1	Vierde	1999	Kwarteindrondte (1987)	B
Georgië	Europa 4	Eerste	–	Debuut	C
Ierland	Europa 1	Vyfde	1999	Kwarteindrondte (1987, 1991, 1995)	A
Italië	Europa 2	Vyfde	1999	Groepfase (1987, 1991, 1995, 1999)	D
Japan	Asië 1	Vyfde	1999	Groepfase (1987, 1991, 1995, 1999)	B
Kanada	Amerikas 1	Vyfde	1999	Kwarteindrondte (1991)	D
Namibië	Afrika 1	Tweede	1999	Groepfase (1999)	A
Roemenië	Europa 1	Vyfde	1999	Groepfase (1987, 1991, 1995, 1999)	A
Samoa	Oseanië 2	Vierde	1999	Kwarteindrondte (1991, 1995)	C
Tonga	Uitspeelwenner 2	Vierde	1999	Groepfase (1987, 1995, 1999)	D
Uruguay	Amerikas 2	Tweede	1999	Groepfase (1999)	C
Verenigde State	Uitspeelwenner 1	Vierde	1999	Groepfase (1987, 1991, 1999)	B

Die 48 wedstryde is op elf verskillende stadions dwarsdeur Australië aangebied, waarvan die meeste langs die ooskus. Die algehele stadionkapasiteit was 421 311, ’n vermindering teenoor die Rugbywêreldbeker 1999 in Wallis (met wedstryde wat ook in Engeland, Frankryk, Ierland en Skotland gehou is) met ’n algehele kapasiteit van 654 677 oor 18 plekke.

Adelaide-ovaal, weliswaar ’n krieketstadion, is met die oog op die Rugbywêreldbeker 2003 opgeknap en twee pawiljoene langsaan die Victor Richardson-hekke is bygevoeg. Die koste van AU$ 20 miljoen is deur die Suid-Australiese Krieketvereniging gedra.^[20] Langpark in Brisbane is nuut opgerig en op rugby- asook sokkerwedstryde gespesialiseer. Die boukoste het sowat AU$ 280 miljoen beloop en dié stadion is enkele dae voor die begin van die toernooi ingewy. Die nuwe stadion se kapasiteit van 52 000 was 12 000 meer as dié van die ou Langpark.^[21] Die Central Coast-stadion in Gosford is in Februarie 2000 ingewy en ook op rugby en sokker gespesialiseer; die boukoste het sowat 30 miljoen AUD beloop.^[22]

Sydney se wedstryde is in twee stadions aangebied. Die Aussiestadion het tydens die Olimpiese Somerspele 2000 se sokkertoernooi as hoofstadion gedien.^[23] Die Telstrastadion in die Olimpiese Park in Sydney was die Olimpiese Stadion tydens die Olimpiese Spele. Die boukoste het sowat AU$ 690 miljoen beloop; die stadion is die tweede grootste in Australië, net ná die Melbourne-krieketveld. Met ’n kapasiteit van 83 500 was dit die grootste stadion gedurende die Rugbywêreldbeker 2003 (dié stadion het ’n oorspronklike kapasiteit van 110 000 gehad en ná die Olimpiese Spele ’n herontwikkeling van 2001 tot 2003 ondergaan). Die Telstrastadion in Melbourne is die enigste stadion met ’n sondak. Hoewel die Telstrastadion oor beweegbare sitplekke beskik wat vier dele van die onderste bak met 18 meter vorentoe kan beweeg om die veld ’n meer reghoekige omringing te gee, is dit nie tydens die Rugbywêreldbeker 2003 gebruik nie, aangesien dit die stadion se kapasiteit met sowat 3 500 verminder.^[24]

Sydney, Nieu-Suid-Wallis		Melbourne, Victoria	Brisbane, Queensland
ANZ-stadion	Sydney Voetbalstadion	Docklands-stadion	Langpark
33°50′50″S 151°3′48″O / 33.84722°S 151.06333°O / -33.84722; 151.06333 (ANZ-stadion)	33°53′21″S 151°13′31″O / 33.88917°S 151.22528°O / -33.88917; 151.22528 (Sydney Voetbalstadion)	37°48′59″S 144°56′51″O / 37.81639°S 144.94750°O / -37.81639; 144.94750 (Docklands-stadion)	27°27′53″S 153°0′34″O / 27.46472°S 153.00944°O / -27.46472; 153.00944 (Langpark)
Kapasiteit: 83 500	Kapasiteit: 42 500	Kapasiteit: 56 347	Kapasiteit: 52 500
Perth, Wes-Australië	Sydney Wollongong Canberra Townsville Brisbane Adelaide Launceston Melbourne Gosford Perth		Adelaide, Suid-Australië
Subiaco Ovaal			Adelaide-ovaal
31°56′40″S 115°49′48″O / 31.94444°S 115.83000°O / -31.94444; 115.83000 (Subiaco Ovaal)			34°54′56″S 138°35′46″O / 34.91556°S 138.59611°O / -34.91556; 138.59611 (Adelaide-ovaal)
Kapasiteit: 42 922			Kapasiteit: 33 597
Townsville, Queensland			Canberra, Australiese Hoofstadgebied
Willows Sportkompleks			Canberrastadion
19°18′58″S 146°42′43″O / 19.31611°S 146.71194°O / -19.31611; 146.71194 (Willows Sportkompleks)			35°15′0″S 149°6′10″O / 35.25000°S 149.10278°O / -35.25000; 149.10278 (Canberrastadion)
Kapasiteit: 26 500			Kapasiteit: 25 011
Gosford, Nieu-Suid-Wallis	Launceston, Tasmanië	Wollongong, Nieu-Suid-Wallis
Central Coast-stadion	Yorkpark	Wollongong Showground
33°25′42″S 151°20′17″O / 33.42833°S 151.33806°O / -33.42833; 151.33806 (Central Coast-stadion)	41°25′33″S 147°08′20″O / 41.42583°S 147.13889°O / -41.42583; 147.13889 (Yorkpark)	34°25′40″S 150°54′9″O / 34.42778°S 150.90250°O / -34.42778; 150.90250 (Wollongong Showground)
Kapasiteit: 20 059	Kapasiteit: 19 891	Kapasiteit: 18 484

Die Rugbywêreldbeker 2003 is oor 42 dae tussen 20 verskillende spanne oor 48 wedstryde beslis. Dit het op 10 Oktober 2003 op die Aussiestadion in Sydney met die openingswedstryd tussen die gasheer Australië en Argentinië afgeskop. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 22 November met die eindstryd tussen Australië en Engeland, waartydens die Rose die Webb Ellis-beker ingepalm het.

Die volgende tabel dui die Rugbywêreldbeker 2003 se daaglikse program aan. ’n Rooi blokkie dui op beide die openings- en sluitingseremonie, ’n pers blokkie op wedstryde tydens die groepfase, ’n groen blokkie op wedstryde tydens die uitklopfase, ’n blou blokkie op die bronseindstryd en ’n geel blokkie op die eindstryd.

Aantal daaglikse wedstryde tydens die toernooi Groepfase Oktober/November Vr 10 Sa 11 So 12 Ma 13 Di 14 Wo 15 Do 16 Vr 17 Sa 18 So 19 Ma 20 Di 21 Wo 22 Do 23 Vr 24 Sa 25 So 26 Ma 27 Di 28 Wo 29 Do 30 Vr 31 Sa 1 So 2 Seremonies OS Groep A 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 Groep B 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 Groep C 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 Groep D 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 Uitklopfase November Ma 3 Di 4 Wo 5 Do 6 Vr 7 Sa 8 So 9 Ma 10 Di 11 Wo 12 Do 13 Vr 14 Sa 15 So 16 Ma 17 Di 18 Wo 19 Do 20 Vr 21 Sa 22 Seremonies SS Uitklopfase 2 2 1 1 1 1

Verklaring    Seremonies    Groepfase    Uitklopfase    Bronseindstryd    Eindstryd

Die eerste rondte, of die groepfase, het 20 lande wat in vier groepe van vyf spanne elk gedeel is. Die loting vir die groepfase was op 20 Mei 2002 in die Sydney-opera waar die agt regstreekse kwalifiseerders in twee groepe gedeel is na aanleiding van hul prestasies tydens die 1999-toernooi.

In die lootstelsel is die agt regstreekse kwalifiseerders uit 1999 op die lotingsdag aan hul onderskeie groepe toegewys, gebaseer op hul prestasies tydens die Rugbywêreldbeker 1999:

• Groep 1: Die vier beste gekeurde spanne
• Groep 2: Die vier naasbeste gekeurde spanne

Dit beteken dat die agt regstreekse kwalifiseerders soos volg gekeur is (volgens hul 1999-prestasies):^[25]

Groep 1	Groep 2
Australië (1) Frankryk (2) Suid-Afrika (3) Nieu-Seeland (4)	Wallis (5) Engeland (6) Skotland (7) Argentinië (8)

Ná die loting op 20 Mei 2002 lyk die groepe soos volg:^[26]

Groep A	Groep B	Groep C	Groep D
Australië[n 1][n 2]   Ierland Argentinië[n 1] Namibië Roemenië	Frankryk[n 1] Verenigde State Japan Fidji Skotland[n 1]	Suid-Afrika[n 1] Engeland[n 1] Samoa Georgië Uruguay	Nieu-Seeland[n 1] Wallis[n 1] Italië Kanada Tonga

Anders as tydens die Rugbywêreldbeker 1999 is die 20 deelnemende nasionale rugbyspanne in vier groepe van vyf spanne elk verdeel; elke span het een wedstryd teen elk van die ander spanne in dieselfde groep gespeel, dus het elke span vier wedstryde in die groepfase gespeel. Vier punte is vir ’n oorwinning toegeken, twee vir ’n gelykop en geen punte vir ’n nederlaag: spanne wat met dieselfde aantal punte geëindig het, is volgens aantal Bonuspunte gerangskik.

Klassifisering binne elke groep was gegrond op die volgende puntestelsel:

• Vier wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
• Twee vir ’n gelykop;
• geen vir ’n nederlaag;
• Een bonuspunt vir die druk van vier of meer drieë, of ’n nederlaag met sewe punte of minder.^[27]

Bonuspunte wat bydra tot spanne se versamelde wedstrydpuntetelling is toegeken in elkeen van die volgende omstandighede (een wedstrydpunt vir elke geval):

• ’n span druk vier of meer drieë (ongeag van die wedstryduitslag);
• ’n span verloor met sewe (’n verdoelde drie) of minder.^[27]

Aan die einde van die groepfase is die spanne gerangskik van die eerste na die vyfde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die twee beste spanne wat na die kwarteindrondte deurgedring het. As twee spanne gelyk op punte was, is die rangorde deur die aantal Bonuspunte bepaal.

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit agt wedstryde bestaan het: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derdeplekwedstryd en die eindstryd.

Die wenner en naaswenner van elk van die groepe het na die uitklopfase deurgedring. Groepwenners het teen naaswenners in ander groepe in die kwarteindstryde gespeel, byvoorbeeld: die wenner van Groep A het teen die naaswenner van Groep B en die wenner van Groep B teen die naaswenner van Groep A gespeel. Spanne van dieselfde groep sou dus eers in óf die klein finale óf die eindstryd kon herontmoet het.

Elke wedstryd in die uitklopfase moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar ná tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag was, is daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik is daar twee periodes van ekstra tyd gespeel, tien minute in elke rigting: as daar dan steeds geen wenner was nie, is daar vir tien minute gespeel in ’n uitklopformaat, waar die eerste span wat daarin geslaag het om punte aan te teken, gewen het. As daar steeds nie ’n wenner was ná 110 minute nie is die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.^[27]

Die agt spanne wat tot die kwarteindrondte gevorder het, het regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 2007 in Frankryk gekwalifiseer. Hulle was Australië, Engeland, Frankryk, Ierland, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis.

Die eerste kaartjies vir die Rugbywêreldbeker 2003 is op 19 Oktober 2002 vrygestel.^[28] Sowat twee miljoen toeskouers het die rugbywêreldbekerwedstryde bygewoon.^[29] Altesaam is daar sowat 1,8 miljoen kaartjies vir die 48 wedstryde verkoop, waarmee elke wedstryd gemiddeld 38 282 toeskouers gelok het.^[30]

Die wêreldwye vennote van die toernooi was Coca-Cola, Heineken, Visa, Qantas, British Airways, Telstra en Bundaberg Rum, en die amptelike borge sluit in Suncorp, Peugeot en Lloyds TSB.^[31] Gilbert het die rugbyballe vir die toernooi verskaf en die Xact-wedstrydbal is deurgaans in die toernooi gebruik. Dit sit Gilbert se betrokkenheid by rugbywêreldbekertoernooie voort nadat die maatskappy die Barbarian- (1995) en Revolution-balle (1999) vir vorige toernooie verskaf het.^[32] Saam met Gilbert was die amptelike verskaffers Reebok, Jacobs Creek, Super Odds, Allens Arthur Robinson, Unysis, Sony, Rugby Logistics en Rugby Hospitality.^[31]

’n Paneel van 16 skeidsregters en agt lynregters en televisieskeidsregters is vir die toernooi ingespan.^[33]

Pablo Deluca (Argentinië) Andrew Cole (Australië) Stuart Dickinson (Australië) Scott Young (Australië) Peter Marshall (Australië) Chris White (Engeland) Tony Spreadbury (Engeland) Joël Jutge (Frankryk)

Alain Rolland (Ierland) David McHugh (Ierland) Paul Honiss (Nieu-Seeland) Paddy O’Brien (Nieu-Seeland) Steve Walsh (Nieu-Seeland) Jonathan Kaplan (Suid-Afrika) André Watson (Suid-Afrika) Nigel Williams (Wallis)

Joël Dumé (Frankryk) Donal Courtney (Ierland) Alan Lewis (Ierland) Giulio de Santis (Italië)

Kelvin Deaker (Nieu-Seeland) Iain Ramage (Skotland) Mark Lawrence (Suid-Afrika) Nigel Whitehouse (Wallis)

Kwalifiseer vir die kwarteindrondte én regstreeks vir die Rugbywêreldbeker 2007.

Uit die toernooi geskakel én loop regstreekse kwalifisering vir die Rugbywêreldbeker 2007 mis.

Die wedstryde is in twee fases opgedeel, naamlik die groep- en die uitklopfase.

20 spanne het aan die groepfase deelgeneem. Die twee beste spanne in elke groep het na die uitklopfase deurgedring en regstreeks vir die volgende toernooi gekwalifiseer.

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	BP	P
Australië	4	4	0	0	273	32	+241	38	2	18
Ierland	4	3	0	1	141	56	+85	17	3	15
Argentinië	4	2	0	2	140	57	+83	18	3	11
Roemenië	4	1	0	3	65	192	−127	8	1	5
Namibië	4	0	0	4	4	310	−282	28	0	0

10 Oktober 2003	Australië	24–8	Argentinië	Aussiestadion, Sydney
20:30 (AEST)	Drieë: Wendell Sailor, Joe Roff Doelskop: Elton Flatley Strafdoele: Elton Flatley (4)	Verslag	Drie: Ignacio Corleto Strafdoel: Manuel Contepomi Kaart: Manuel Contepomi 23' tot 33'	Bywoning: 81 350 Skeidsregter: Paul Honiss (NZL)

11 Oktober 2003	Ierland	45–17	Roemenië	Central Coast, Gosford
17:00 (AEST)	Drieë: Shane Horgan, Keith Wood, Denis Hickie (2), Victor Costello Doelskoppe: David Humphreys (3), Ronan O’Gara Strafdoele: David Humphreys (4)	Verslag	Drie: Strafdrie, Valentin Maftei Doelskoppe: Ionuț Tofan, Iulian Andrei Strafdoel: Ionuț Tofan	Bywoning: 19 193 Skeidsregter: Jonathan Kaplan (RSA)
Marius Nicolae (Rom) het sy toetsdebuut gemaak.

14 Oktober 2003	Argentinië	67–14	Namibië	Central Coast, Gosford
19:30 (AEST)	Drieë: Federico Méndez, Pablo Bouza (2), Juan Fernández Miranda, Strafdrie (2), Martín Gaitán (3), Nicolás Fernández Miranda Doelskoppe: Gonzalo Quesada (7) Strafdoel: Gonzalo Quesada	Verslag	Drieë: Du Preez Grobler, Hakkies Husselman Doelskoppe: Emile Wessels (2)	Bywoning: 17 887 Skeidsregter: Nigel Williams (Wal)
Dit was die eerste rugbywêreldbekerwedstryd ooit tussen die twee spanne. Niel Swanepoel (Nam) het sy toetsdebuut gemaak. Martín Gaitán (Arg) teken ’n driekuns aan.[34]

18 Oktober 2003	Australië	90–8	Roemenië	Langpark, Brisbane
16:00 (AEST)	Drieë: Elton Flatley, Mat Rogers (3), Matt Burke (2), Stephen Larkham (2), Stirling Mortlock, Joe Roff, Matt Giteau, Lote Tuqiri, George Smith Doelskoppe: Elton Flatley (11) Strafdoel: Elton Flatley	Verslag	Drie: Petrișor Toderașc Strafdoel: Ionuț Tofan Kaart: Valentin Maftei 57' tot 67'	Bywoning: 48 778 Skeidsregter: Pablo De Luca (Arg)
Ná 18 sekondes druk Elton Flatley (Aus) die vinnigste drie in ’n rugbywêreldbekerwedstryd.[35] Mat Rogers (Aus) teken ’n driekuns aan.[34]

19 Oktober 2003	Ierland	64–7	Namibië	Aussiestadion, Sydney
20:00 (AEST)	Drieë: Alan Quinlan (2), Girvan Dempsey, Denis Hickie, Marcus Horan, Eric Miller (2), Guy Easterby, Shane Horgan, John Kelly Doelskoppe: Ronan O’Gara (7)	Verslag	Drie: Corne Powell Doelskop: Emile Wessels Kaart: Heino Senekal 21' tot 31'	Bywoning: 35 382 Skeidsregter: Andrew Cole (Aus)
Dit was die eerste rugbywêreldbekerwedstryd ooit tussen die twee spanne.

22 Oktober 2003	Argentinië	50–3	Roemenië	Aussiestadion, Sydney
20:30 (AEST)	Drieë: Martín Gaitán, Juan Martín Hernández (2), Manuel Contepomi, Nicolás Fernández Miranda, Pablo Bouza (2) Doelskoppe: Juan Fernández Miranda (4), Gonzalo Quesada (2) Strafdoel: Juan Fernández Miranda	Verslag	Strafdoel: Ionuț Tofan	Bywoning: 33 673 Skeidsregter: Chris White (Eng)
Paulica Ion en Cornel Tatu (albei Rom) het hul toetsdebuut gemaak. Roemenië is hiermee uit die toernooi geskakel.[36]

25 Oktober 2003	Australië	142–0	Namibië	Adelaide-ovaal, Adelaide
15:30 (AEST)	Drieë: Chris Latham (5), David Lyons, Stirling Mortlock, Lote Tuqiri (3), Strafdrie, Mat Rogers (2), Jeremy Paul, Matt Giteau (3), Nathan Grey, Morgan Turinui (2), Matt Burke, John Roe Doelskoppe: Mat Rogers (16)	Verslag		Bywoning: 28 196 Skeidsregter: Joël Jutge (Fra)
Dit was die eerste rugbywêreldbekerwedstryd ooit tussen die twee spanne. Matt Dunning en John Roe (albei Aus), asook Deon Grunschloss (Nam) het hul toetsdebuut gemaak. Chris Latham, Lote Tuqiri en Matt Giteau (almal Aus) teken ’n driekuns aan.[34] Chris Latham se vyf drieë is die tweede meeste deur ’n enkele speler in ’n rugbywêreldbekerwedstryd ná Marc Ellis (NZL) se ses drieë teen Japan tydens die Rugbywêreldbeker 1995 – later geëwenaar deur Josh Lewsey (Eng) tydens dieselfde toernooi teen Uruguay en deur Henry Arundell (Eng) tydens die 2023-toernooi teen Chili.[34][37] Australië druk die meeste drieë (22) in ’n rugbywêreldbekerwedstryd ooit.[38] Vir die eerste keer teken Australië meer as 100 punte in ’n toetswedstryd aan.[38] Dit is Namibië se ergste nederlaag.[38] Dit is ook die hoogste rugbywêreldbekeroorwinning ooit.[38][39] Australië vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Namibië is hiermee uit die toernooi geskakel.

26 Oktober 2003	Argentinië	15–16	Ierland	Adelaide-ovaal, Adelaide
18:00 (ACDT)	Strafdoele: Gonzalo Quesada (3) Skepdoele: Gonzalo Quesada, Ignacio Corleto	Verslag	Drie: Alan Quinlan Doelskop: David Humphreys Strafdoele: David Humphreys, Ronan O’Gara (2)	Bywoning: 28 803 Skeidsregter: André Watson (RSA)
Ierland vorder hiermee tot die kwarteindrondte.[40] Argentinië is hiermee uit die toernooi geskakel.[41]

30 Oktober 2003	Namibië	7–37	Roemenië	Yorkpark, Launceston
20:00 (AEDT)	Drie: Eben Isaacs Doelskop: Emile Wessels	Verslag	Drieë: Augustin Petrichei, Lucian Sîrbu, George Chiriac, Ioan Teodorescu, Cristian Săuan Doelskoppe: Ionuț Tofan (3) Strafdoele: Ionuț Tofan (2)	Bywoning: 15 457 Skeidsregter: Peter Marshall (Aus)
Dit was die eerste rugbywêreldbekerwedstryd ooit tussen die twee spanne.

1 November 2003	Australië	17–16	Ierland	Telstra Dome, Melbourne
20:35 (AEDT)	Drie: George Smith Strafdoele: Elton Flatley (3) Skepdoel: George Gregan Kaart: Mat Rogers 41' tot 51'	Verslag	Drie: Brian O’Driscoll Doelskop: Ronan O’Gara Strafdoele: Ronan O’Gara (2) Skepdoel: Brian O’Driscoll Kaart: Shane Horgan 41' tot 51'	Bywoning: 54 206 Skeidsregter: Paddy O’Brien (NZL)

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	BP	P
Frankryk	4	4	0	0	204	70	+134	23	4	20
Skotland	4	3	0	1	102	97	+5	11	2	14
Fidji	4	2	0	2	98	114	−16	10	2	10
Verenigde State	4	1	0	3	86	125	−39	9	2	6
Japan	4	0	0	4	79	163	−84	6	0	0

11 Oktober 2003	Frankryk	61–18	Fidji	Langpark, Brisbane
19:30 (AEST)	Drieë: Christophe Dominici (2), Imanol Harinordoquy, Yannick Jauzion (3), Raphaël Ibañez Doelskoppe: Frédéric Michalak (4) Strafdoele: Frédéric Michalak (6) Kaart: Rupeni Caucaunibuca 64' tot 74'	Verslag	Drieë: Apenisa Naevo, Rupeni Caucaunibuca Doelskop: Nicky Little Strafdoele: Nicky Little (2) Kaart: Olivier Magne 64' tot 74'	Bywoning: 46 795 Skeidsregter: Alain Rolland (Irl)
Yannick Jauzion (Fra) teken ’n driekuns aan.[34]

12 Oktober 2003	Skotland	32–11	Japan	Dairy Farmers, Townsville
20:00 (AEST)	Drieë: Chris Paterson (2), Stuart Grimes, Simon Taylor, Simon Danielli Doelskoppe: Chris Paterson, Gregor Townsend Strafdoel: Chris Paterson	Verslag	Drie: Hirotoki Onozawa Strafdoele: Keiji Hirose (2)	Bywoning: 19 170 Skeidsregter: Stuart Dickinson (Aus)
Takashi Tsuji (JPN) het sy toetsdebuut gemaak.

15 Oktober 2003	Fidji	19–18	Verenigde State	Langpark, Brisbane
17:00 (AEST)	Drie: Apenisa Naevo Doelskop: Nicky Little Strafdoele: Nicky Little (4)	Verslag	Drieë: Riaan van Zyl, Kort Schubert Doelskop: Mike Hercus Strafdoele: Mike Hercus (2)	Bywoning: 30 990 Skeidsregter: Joël Jutge (Fra)
Salesi Sika (VSA) het sy toetsdebuut gemaak.

18 Oktober 2003	Frankryk	51–29	Japan	Dairy Farmers, Townsville
19:06 (AEST)	Drieë: Frédéric Michalak, Aurélien Rougerie (2), Fabien Pelous, Christophe Dominici, Jean-Jacques Crenca Doelskoppe: Frédéric Michalak (5), Gérald Merceron Strafdoele: Frédéric Michalak (3)	Verslag	Drieë: George Konia, Daisuke Ohata Doelskoppe: Toru Kurihara (2) Strafdoele: Toru Kurihara (5)	Bywoning: 21 309 Skeidsregter: Alan Lewis (Irl)

20 Oktober 2003	Skotland	39–15	Verenigde State	Langpark, Brisbane
19:30 (AEST)	Drieë: Simon Danielli (2), Gavin Kerr, Gregor Townsend, Chris Paterson Doelskoppe: Chris Paterson (4) Strafdoele: Chris Paterson (2) Kaart: Tom Smith 41' tot 51'	Verslag	Strafdoele: Mike Hercus (5) Kaart: Paul Emerick 64' tot 74'	Bywoning: 46 796 Skeidsregter: Jonathan Kaplan (RSA)

23 Oktober 2003	Fidji	41–13	Japan	Dairy Farmers, Townsville
20:07 (AEST)	Drieë: Aisea Tuilevu (2), Norman Ligairi (2), Marika Vunibaka Doelskoppe: Nicky Little (2) Strafdoele: Nicky Little (3), Waisale Serevi Kaart: Bill Gadolo 79' tot 80+'	Verslag	Drie: Andrew Miller Doelskop: Andrew Miller Strafdoel: Andrew Miller Skepdoel: Andrew Miller	Bywoning: 17 269 Skeidsregter: Nigel Williams (Wal)
Andrew Miller (JPN) se skepdoel van 52 meter is die langste in ’n rugbywêreldbekerwedstryd.[42] Japan is hiermee uit die toernooi geskakel.[43]

25 Oktober 2003	Frankryk	51–9	Skotland	Telstra-stadion, Sydney
20:30 (AEST)	Drieë: Serge Betsen, Imanol Harinordoquy, Frédéric Michalak, Fabien Galthié, Nicolas Brusque Doelskoppe: Frédéric Michalak (4) Strafdoele: Frédéric Michalak (4) Skepdoele: Frédéric Michalak, Nicolas Brusque	Verslag	Strafdoele: Chris Paterson (3)	Bywoning: 78 974 Skeidsregter: David McHugh (Irl)
Frankryk vorder hiermee tot die kwarteindrondte.[44]

27 Oktober 2003	Japan	26–39	Verenigde State	Central Coast, Gosford
19:30 (AEDT)	Drieë: Toru Kurihara, Daisuke Ohata Doelskoppe: Toru Kurihara (2) Strafdoele: Toru Kurihara (4)	Verslag	Drieë: Mike Hercus, Philip Eloff, Kort Schubert, Riaan van Zyl, Kirk Khasigian Doelskoppe: Mike Hercus (4) Strafdoele: Mike Hercus (2)	Bywoning: 19 653 Skeidsregter: Steve Walsh (NZL)

31 Oktober 2003	Frankryk	41–14	Verenigde State	WIN-stadion, Wollongong
19:30 (AEDT)	Drieë: Brian Liebenberg (3), Jean-Baptiste Poux, Yannick Bru Doelskoppe: Gérald Merceron (2) Strafdoele: Gérald Merceron (3) Skepdoel: Dimitri Yachvili Kaart: Sebastien Chabal 76' tot 80+'	Verslag	Drieë: Mike Hercus, Kort Schubert Doelskoppe: Mike Hercus (2)	Bywoning: 17 833 Skeidsregter: Paul Honiss (NZL)
Brian Liebenberg (Fra) teken ’n driekuns aan.[34] Die Verenigde State is hiermee uit die toernooi geskakel.[45]

1 November 2003	Skotland	22–20	Fidji	Aussiestadion, Sydney
16:00 (AEDT)	Drie: Tom Smith Doelskop: Chris Paterson Strafdoele: Chris Paterson (5)	Verslag	Drieë: Rupeni Caucaunibuca (2) Doelskoppe: Nicky Little (2) Strafdoele: Nicky Little (2) Kaart: Apenisa Naevo 76' tot 80+'	Bywoning: 37 137 Skeidsregter: Tony Spreadbury (Eng)
Isa Nacewa (Fij) het sy toetsdebuut gemaak. Skotland vorder hiermee tot die kwarteindrondte.[46] Fidji is hiermee uit die toernooi geskakel.[47]

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	BP	P
Engeland	4	4	0	0	255	47	+208	34	3	19
Suid-Afrika	4	3	0	1	184	60	+124	26	3	15
Samoa	4	2	0	2	138	117	+21	18	2	10
Uruguay	4	1	0	3	56	255	−199	6	0	4
Georgië	4	0	0	4	46	200	−154	1	0	0

11 Oktober 2003	Suid-Afrika	72–6	Uruguay	Subiaco Ovaal, Perth
20:00 (AWST)	Drieë: Joost van der Westhuizen (3), Joe van Niekerk, Bakkies Botha (2), Thinus Delport, Jaque Fourie, Richard Bands, Danie Rossouw, Hendro Scholtz, Werner Greeff Doelskoppe: Louis Koen (5), Derick Hougaard	Verslag	Strafdoele: Diego Aguirre (2)	Bywoning: 16 906 Skeidsregter: Paddy O’Brien (NZL)
Jaque Fourie, Derick Hougaard en Danie Rossouw (almal RSA) het hul toetsdebuut gemaak. Joost van der Westhuizen (RSA) teken ’n driekuns aan.[34]

12 Oktober 2003	Engeland	84–6	Georgië	Subiaco Ovaal, Perth
20:00 (AWST)	Drieë: Mike Tindall, Matt Dawson, Steve Thompson, Neil Back, Lawrence Dallaglio, Will Greenwood (2), Mark Regan, Ben Cohen (2), Jason Robinson, Dan Luger Doelskoppe: Jonny Wilkinson (5), Paul Grayson (4) Strafdoele: Jonny Wilkinson (2)	Verslag	Strafdoele: Malkhas Oerjoekasjwili, Paliko Jimsjeladse	Bywoning: 25 501 Skeidsregter: Pablo De Luca (Arg)
Dit was die eerste rugbywêreldbekerwedstryd ooit tussen die twee spanne.

15 Oktober 2003	Samoa	60–13	Uruguay	Subiaco Ovaal, Perth
20:00 (AWST)	Drieë: Maurie Fa’asavalu (2), Brian Lima (2), Sailosi Tagicakibau, Lome Fa’atau, Simon Lemalu, Tanner Vili, Dominic Feau ’nati, Opeta Palepoi Doelskoppe: Earl Va’a (3), Paul Tanner Vili (2) Kaart: Lome Fa’atau 74' tot 80+'	Verslag	Drieë: Rodrigo Capó Ortega, Pablo Lemoine Strafdoel: Diego Aguirre	Bywoning: 22 020 Skeidsregter: David McHugh (Irl)
Dit was die eerste rugbywêreldbekerwedstryd ooit tussen die twee spanne. Simon Lemalu en Peter Poulos (albei Sam) het hul toetsdebuut gemaak.

18 Oktober 2003	Suid-Afrika	6–25	Engeland	Subiaco Ovaal, Perth
20:00 (AWST)	Strafdoele: Louis Koen (2)	Verslag	Drie: Will Greenwood Doelskop: Jonny Wilkinson Strafdoele: Jonny Wilkinson (4) Skepdoele: Jonny Wilkinson (2)	Bywoning: 38 834 Skeidsregter: Peter Marshall (Aus)

19 Oktober 2003	Georgië	9–46	Samoa	Subiaco Ovaal, Perth
20:00 (AWST)	Strafdoele: Paliko Jimsjeladse (2) Skepdoel: Paliko Jimsjeladse Kaart: Irakli Machkhaneli 46' tot 56'	Verslag	Drieë: Sailosi Tagicakibau, Earl Va’a, Semo Sititi, Steven So’oialo, Dominic Feau ’nati, Brian Lima Doelskoppe: Earl Va’a (5) Strafdoele: Earl Va’a (2)	Bywoning: 21 507 Skeidsregter: Alain Rolland (Irl)
Dit was die eerste rugbywêreldbekerwedstryd ooit tussen die twee spanne.

24 Oktober 2003	Suid-Afrika	46–19	Georgië	Aussiestadion, Sydney
20:00 (AWST)	Drieë: Danie Rossouw (2), Derick Hougaard, Joe van Niekerk, Jaque Fourie, Bakkies Botha, Schalk Burger Doelskoppe: Derick Hougaard (4) Strafdoel: Derick Hougaard Kaart: Hendro Scholtz 53' tot 63'	Verslag	Drie: Dawid Dadoenasjwili Doelskop: Paliko Jimsjeladse Strafdoele: Paliko Jimsjeladse (3), Merab Kwirikasjwili Kaart: Merab Kwirikasjwili 73' tot 80+'	Bywoning: 34 308 Skeidsregter: Stuart Dickinson (Aus)
Dit was die eerste rugbywêreldbekerwedstryd ooit tussen die twee spanne.[48] Sergo Goejaraidse en Giorgi Tsiklauri (albei Geo), asook Schalk Burger (RSA) het hul toetsdebuut gemaak. Georgië is hiermee uit die toernooi geskakel.

26 Oktober 2003	Engeland	35–22	Samoa	Telstra Dome, Melbourne
20:30 (AEDT)	Drieë: Neil Back, Strafdrie, Iain Balshaw, Phil Vickery Doelskoppe: Jonny Wilkinson (3) Strafdoele: Jonny Wilkinson (2) Skepdoel: Jonny Wilkinson	Verslag	Drie: Semo Sititi Doelskop: Earl Va’a Strafdoele: Earl Va’a (5)	Bywoning: 50 647 Skeidsregter: Jonathan Kaplan (RSA)
Engeland vorder hiermee tot die kwarteindrondte.[49]

28 Oktober 2003	Georgië	12–24	Uruguay	Aussiestadion, Sydney
19:30 (AEDT)	Strafdoele: Malkhas Oerjoekasjwili, Merab Kwirikasjwili (3)	Verslag	Drieë: Alfonso Cardoso, Diego Lamelas, Nicolas Brignoni Doelskoppe: Diego Aguirre (2), Juan Menchaca Strafdoel: Juan Menchaca	Bywoning: 28 576 Skeidsregter: Kelvin Deaker (NZL)
Dit was die eerste rugbywêreldbekerwedstryd ooit tussen die twee spanne.

1 November 2003	Suid-Afrika	60–10	Samoa	Langpark, Brisbane
17:30 (AEST)	Drieë: Joe van Niekerk, Jorrie Muller, Derick Hougaard, Juan Smith, Ashwin Willemse, Jaque Fourie, Jaco van der Westhuyzen, Neil de Kock Doelskoppe: Derick Hougaard (5), Louis Koen (2) Strafdoel: Derick Hougaard Skepdoel: Derick Hougaard	Verslag	Drie: Opeta Palepoi Doelskop: Earl Va’a Strafdoel: Earl Va’a	Bywoning: 48 496 Skeidsregter: Chris White (Eng)
Romi Ropati (Sam) het sy toetsdebuut gemaak. Suid-Afrika vorder hiermee tot die kwarteindrondte.[50] Samoa en Uruguay is hiermee uit die toernooi geskakel.[51]

2 November 2003	Engeland	111–13	Uruguay	Langpark, Brisbane
17:30 (AEST)	Drieë: Lewis Moody, Josh Lewsey (5), Iain Balshaw (2), Mike Catt (2), Andy Gomarsall (2), Dan Luger, Stuart Abbott, Jason Robinson (2), Will Greenwood Doelskoppe: Paul Grayson (11), Mike Catt (2) Kaart: Joe Worsley 78' tot 80+'	Verslag	Drie: Pablo Lemoine Doelskop: Juan Menchaca Strafdoele: Juan Menchaca (2)	Bywoning: 46 233 Skeidsregter: Nigel Whitehouse (Wal)
Dit was die eerste rugbywêreldbekerwedstryd ooit tussen die twee spanne. Josh Lewsey (Eng) teken ’n driekuns aan en druk vyf drieë.[34] Josh Lewsey (Eng) se vyf drieë is saam met Chris Latham (Aus) teen Uruguay in dieselfde toernooi die naasmeeste deur ’n enkele speler in ’n rugbywêreldbekerwedstryd ná Marc Ellis (NZL) se ses drieë teen Japan tydens die Rugbywêreldbeker 1995 – later geëwenaar deur Henry Arundell (Eng) tydens die 2023-toernooi teen Chili.[34][37]

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	BP	P
Nieu-Seeland	4	4	0	0	282	57	+225	42	4	20
Wallis	4	3	0	1	132	98	+34	14	2	14
Italië	4	2	0	2	77	123	−46	5	0	8
Kanada	4	1	0	3	54	135	−81	4	1	5
Tonga	4	0	0	4	46	178	−132	7	1	1

11 Oktober 2003	Nieu-Seeland	70–7	Italië	Telstra Dome, Melbourne
14:30 (AEST)	Drieë: Brad Thorn, Reuben Thorne, Doug Howlett (2), Carlos Spencer (2), Joe Rokocoko (2), Justin Marshall, Dan Carter, Leon MacDonald Doelskoppe: Dan Carter (6) Strafdoel: Carlos Spencer	Verslag	Drie: Matthew Phillips Doelskop: Gert Peens	Bywoning: 40 715 Skeidsregter: Andrew Cole (Aus)

12 Oktober 2003	Wallis	41–10	Kanada	Telstra Dome, Melbourne
18:00 (AEST)	Drieë: Sonny Parker, Gareth Cooper, Mark Jones, Colin Charvis, Gareth Thomas Doelskoppe: Iestyn Harris (5) Strafdoele: Iestyn Harris (2) Kaarte: Sonny Parker 9' tot 19', Colin Charvis 71' tot 80+'	Verslag	Drie: Kevin Tkachuk Doelskop: James Pritchard Skepdoel: Bob Ross	Bywoning: 24 874 Skeidsregter: Chris White (Eng)

15 Oktober 2003	Italië	36–12	Tonga	Canberrastadion, Canberra
19:30 (AEST)	Drieë: Manuel Dallan, Denis Dallan (2) Doelskoppe: Rima Wakarua-Noema (3) Strafdoele: Rima Wakarua-Noema (5) Kaart: Fabio Ongaro 69' tot 79'	Verslag	Drieë: John Payne, Tevita Tu’ifua Doelskop: Sateki Tuipulotu Kaarte: Ipolito Fenukitau 2' tot 12', Milton Ngauamo 67' tot 77'	Bywoning: 18 967 Skeidsregter: Steve Walsh (NZL)
Rima Wakarua-Noema (Ita) het sy toetsdebuut gemaak.

17 Oktober 2003	Nieu-Seeland	68–6	Kanada	Telstra Dome, Melbourne
19:30 (AEST)	Drieë: Caleb Ralph (2), Rodney So’oialo (2), Mils Muliaina (4), Kees Meeuws, Ma’a Nonu Doelskoppe: Dan Carter (9) Kaart: Chris Jack 79' tot 80+'	Verslag	Strafdoele: Jared Barker (2)	Bywoning: 38 899 Skeidsregter: Tony Spreadbury (Eng)
Corey Flynn (NZL) het sy toetsdebuut gemaak. Mils Muliaina (NZL) teken ’n driekuns aan en druk vier drieë.[34]

19 Oktober 2003	Wallis	27–20	Tonga	Canberrastadion, Canberra
18:00 (AEST)	Drieë: Gareth Cooper, Martyn Williams Doelskop: Stephen Jones Strafdoele: Stephen Jones (4) Skepdoel: Martyn Williams	Verslag	Drieë: Pierre Hola, Benhur Kivalu, Heamani Lavaka Doelskop: Pierre Hola Strafdoel: Pierre Hola	Bywoning: 19 806 Skeidsregter: Paul Honiss (NZL)

21 Oktober 2003	Italië	19–14	Kanada	Canberrastadion, Canberra
19:30 (AEST)	Drie: Sergio Parisse Doelskop: Rima Wakarua-Noema Strafdoele: Rima Wakarua-Noema (4) Kaart: Fabio Ongaro 79' tot 80+'	Verslag	Drie: Quentin Fyffe Strafdoele: Jared Barker (3) Kaart: Marco di Girolomo 51' tot 61'	Bywoning: 20 515 Skeidsregter: Paddy O’Brien (NZL)
Italië kon vir die eerste keer twee wedstryde tydens een rugbywêreldbekertoernooi wen.[52] Kanada is hiermee uit die toernooi geskakel.[52]

24 Oktober 2003	Nieu-Seeland	91–7	Tonga	Langpark, Brisbane
17:30 (AEST)	Drieë: Daniel Braid, Dan Carter, Corey Flynn, Caleb Ralph (2), Carlos Spencer, Kees Meeuws, Strafdrie, Mils Muliaina (2), Leon MacDonald, Doug Howlett (2) Doelskoppe: Leon MacDonald (12), Carlos Spencer	Verslag	Drie: Pierre Hola Doelskop: Sateki Tuipulotu Kaart: Sila Va’enuku 67' tot 77'	Bywoning: 47 588 Skeidsregter: Pablo De Luca (Arg)
Ben Atiga (NZL) en Edward Langi (TGA) het hul toetsdebuut gemaak. Nieu-Seeland vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Tonga is hiermee uit die toernooi geskakel.

25 Oktober 2003	Italië	15–27	Wallis	Canberrastadion, Canberra
18:30 (AEST)	Strafdoele: Rima Wakarua-Noema (5)	Verslag	Drieë: Mark Jones, Sonny Parker, Dafydd Jones Doelskoppe: Iestyn Harris (3) Strafdoele: Iestyn Harris (2)	Bywoning: 22 641 Skeidsregter: Andrew Cole (Aus)
Wallis vorder hiermee tot die kwarteindrondte.[53] Italië is hiermee uit die toernooi geskakel.[54]

29 Oktober 2003	Kanada	24–7	Tonga	WIN-stadion, Wollongong
19:30 (AEDT)	Drieë: Sean Fauth, Aaron Abrams Doelskop: James Pritchard Strafdoele: Bob Ross (4)	Verslag	Drie: Inoke Afeaki Doelskop: Pierre Hola Kaart: David Palu 80' tot 80+'	Bywoning: 15 630 Skeidsregter: Alain Rolland (Irl)
Pila Fifita (TGA) het sy toetsdebuut gemaak.

2 November 2003	Nieu-Seeland	53–37	Wallis	Telstra-stadion, Sydney
20:35 (AEDT)	Drieë: Joe Rokocoko (2), Leon MacDonald, Ali Williams, Doug Howlett (2), Carlos Spencer, Aaron Mauger Doelskoppe: Leon MacDonald (5) Strafdoel: Leon MacDonald	Verslag	Drieë: Mark Taylor, Sonny Parker, Colin Charvis, Shane Williams Doelskoppe: Stephen Jones (4) Strafdoele: Stephen Jones (3)	Bywoning: 80 112 Skeidsregter: André Watson (RSA)

	Kwarteindrondte				Halfeindrondte				Eindstryd
	8 November – Melbourne
	Nieu-Seeland	29
					15 November – Sydney
	Suid-Afrika	9
					Nieu-Seeland	10
	8 November – Brisbane
					Australië	22
	Australië	33
									22 November – Sydney
	Skotland	16
									Australië	17
	9 November – Melbourne
									Engeland	20
	Frankryk	43
					16 November – Sydney
	Ierland	21
					Frankryk	7			Uitspeel om derde plek
	9 November – Brisbane
					Engeland	24			20 November – Sydney
	Engeland	28
									Nieu-Seeland	40
	Wallis	17
									Frankryk	13

8 November 2003	Nieu-Seeland	29–9	Suid-Afrika	Telstra Dome, Melbourne
18:30 (AEDT)	Drieë: Leon MacDonald, Keven Mealamu, Joe Rokocoko Doelskop: Leon MacDonald Strafdoele: Leon MacDonald (3) Skepdoel: Aaron Mauger	Verslag	Strafdoele: Derick Hougaard (3)	Bywoning: 40 734 Skeidsregter: Tony Spreadbury (Eng)

8 November 2003	Australië	33–16	Skotland	Langpark, Brisbane
20:00 (AEST)	Drieë: Stirling Mortlock, George Gregan, David Lyons Doelskoppe: Elton Flatley (3) Strafdoele: Elton Flatley (4)	Verslag	Drie: Robbie Russell Doelskop: Chris Paterson Strafdoele: Chris Paterson (2) Skepdoel: Chris Paterson	Bywoning: 45 412 Skeidsregter: Steve Walsh (NZL)

9 November 2003	Frankryk	43–21	Ierland	Telstra Dome, Melbourne
18:30 (AEDT)	Drieë: Olivier Magne, Christophe Dominici, Imanol Harinordoquy, Jean-Jacques Crenca Doelskoppe: Frédéric Michalak (4) Strafdoele: Frédéric Michalak (5) Kaart: Raphael Ibanez 65' tot 75'	Verslag	Drieë: Kevin Maggs, Brian O’Driscoll (2) Doelskoppe: David Humphreys (3)	Bywoning: 33 134 Skeidsregter: Jonathan Kaplan (RSA)

9 November 2003	Engeland	28–17	Wallis	Langpark, Brisbane
20:00 (AEST)	Drie: Will Greenwood Doelskop: Jonny Wilkinson Strafdoele: Jonny Wilkinson (6) Skepdoel: Jonny Wilkinson	Verslag	Drieë: Stephen Jones, Colin Charvis, Martyn Williams Doelskop: Iestyn Harris	Bywoning: 45 252 Skeidsregter: Alain Rolland (Irl)

15 November 2003	Nieu-Seeland	10–22	Australië	Telstra-stadion, Sydney
20:00 (AEDT)	Drie: Reuben Thorne Doelskop: Leon MacDonald Strafdoel: Leon MacDonald	Verslag	Drie: Stirling Mortlock Doelskop: Elton Flatley Strafdoele: Elton Flatley (5)	Bywoning: 82 444 Skeidsregter: Chris White (Eng)
Dit is die gesamentlik ergste Nieu-Seelandse rugbywêreldbekernederlaag en ewenaar hul nederlaag van twaalf punte teen Frankryk in die 1999-halfeindstryd (met 31–43) en teen Engeland in die 2019-halfeindstryd (met 7–19) – later oortref tydens die 2023-openingswedstryd teen Frankryk (met 13–27).[55] Australië word die eerste verdedigende kampioen om die eindstryd te haal. Australië word ook die eerste span om drie eindstryde te haal, nadat hulle in die 1991- en 1999-eindstryde verskyn het.[56]

16 November 2003	Frankryk	7–24	Engeland	Telstra-stadion, Sydney
20:00 (AEDT)	Drie: Serge Betsen Doelskop: Frédéric Michalak Kaarte: Christophe Dominici 23' tot 33', Serge Betsen Tchoua 53' tot 63'	Verslag	Strafdoele: Jonny Wilkinson (5) Skepdoele: Jonny Wilkinson (3)	Bywoning: 82 346 Skeidsregter: Paddy O’Brien (NZL)
Jonny Wilkinson (Eng) teken ná Jannie de Beer (RSA) se vyf skepdoele teen Engeland tydens die Rugbywêreldbeker 1999 die naasmeeste skepdoele (3) deur ’n enkele speler in ’n rugbywêreldbekerwedstryd aan – later geëwenaar deur Juan Martín Hernández (Arg) tydens die 2007-toernooi teen Ierland, deur Theuns Kotzé (Nam) tydens die 2011-toernooi teen Fidji en deur George Ford (Eng) tydens die 2023-toernooi teen Argentinië.[57][58] Ná Nieu-Seeland in 1995, asook beide Australië en Frankryk in 1999 word Engeland die vierde span om twee eindstryde te haal, nadat hulle in die 1991-eindstryd verskyn het.

20 November 2003	Nieu-Seeland	40–13	Frankryk	Telstra-stadion, Sydney
20:00 (AEDT)	Drieë: Chris Jack, Doug Howlett, Joe Rokocoko, Brad Thorn, Mils Muliaina, Marty Holah Doelskoppe: Leon MacDonald, Dan Carter (4)	Verslag	Drie: Pépito Elhorga Doelskop: Dimitri Yachvili Strafdoel: Dimitri Yachvili Skepdoel: Dimitri Yachvili	Bywoning: 62 712 Skeidsregter: Chris White (Eng)

22 November 2003	Australië	17–20 (e.t.)	Engeland	Telstra-stadion, Sydney
20:00 (AEDT)	Drie: Lote Tuqiri Strafdoele: Elton Flatley (4)	Verslag	Drie: Jason Robinson Strafdoele: Jonny Wilkinson (4) Skepdoel: Jonny Wilkinson	Bywoning: 82 957 Skeidsregter: André Watson (RSA) Speler van die wedstryd: Jonny Wilkinson (Eng)
Die gehoor van 82 957 is ’n nuwe rekord vir ’n rugbywêreldbekerwedstryd – later oortref tydens die 2015-toernooi tussen Nieu-Seeland en Argentinië op die Londense Wembley-stadion.[59] Dit is tot op hede die grootste gehoor tydens ’n rugbywêreldbekereindstryd.[60] Australië en Engeland word die eerste paartjie van spanne wat in twee rugbywêreldbekereindstryde ten mekaar te staan kom, nadat hulle ook die 1991-eindstryd beslis het. Dit is die eerste rugbywêreldbekerwedstryd waartydens die wenner tydens die tweede helfte nie punte kon aanteken nie. Ná die 1995-eindstryd was dit die tweede eindstryd wat in ekstra tyd beslis moes word. Engeland wen die Rugbywêreldbeker 2003 sonder ’n verlore wedstryd.

Rugbywêreldkampioen 2003
Engeland

Hierdie tabel toon die finale puntestand van al 20 deelnemende nasionale rugbyspanne in die Rugbywêreldbeker 2003.^[61]

Rang	Span	Groep	S	W	G	V	P	Drieë	Doelskoppe	Strafdoele	Skepdoele
1	Engeland	C	7	7	0	0	327	36	27	23	8
2	Australië	A	7	6	0	1	345	43	32	21	1
3	Nieu-Seeland	D	7	6	0	1	361	52	40	6	1
4	Frankryk	B	7	5	0	2	267	29	22	22	4
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5	Suid-Afrika	C	5	3	0	2	193	27	17	7	1
6	Ierland	A	5	3	0	2	162	20	16	9	1
7	Wallis	D	5	3	0	2	149	17	14	11	1
8	Skotland	B	5	3	0	2	118	12	8	13	1
In die groepfase uitgeskakel
9	Argentinië	A	4	2	0	2	140	18	13	6	2
10	Samoa	C	4	2	0	2	138	18	12	8	0
11	Fidji	B	4	2	0	2	98	10	6	12	0
12	Italië	D	4	2	0	2	77	5	5	14	0
13	Verenigde State	B	4	1	0	3	86	9	7	9	0
14	Roemenië	A	4	1	0	3	65	8	5	5	0
15	Uruguay	C	4	1	0	3	56	6	4	6	0
16	Kanada	D	4	1	0	3	54	4	2	9	1
17	Japan	B	4	0	0	4	79	6	5	12	1
18	Tonga	D	4	0	0	4	46	7	4	1	0
19	Georgië	C	4	0	0	4	46	1	1	12	1
20	Namibië	A	4	0	0	4	28	4	4	0	0
	Algeheel		48				2828	329	244	206	23

Meeste punte aangeteken:[1] Naam Punte 1 Jonny Wilkinson 113 2 Frédéric Michalak 103 3 Elton Flatley 100 4 Leon MacDonald 75 5 Chris Paterson 71 6 Mat Rogers 57 7 Mike Hercus 51 8 Rima Wakarua-Noema 50 9 Earl Va’a 49 10 Dan Carter 48 Derick Hougaard

Meeste drieë gedruk:[2] Naam Drieë 1 Doug Howlett 7 Mils Muliaina 3 Joe Rokocoko 6 4 Chris Latham 5 Josh Lewsey Will Greenwood Mat Rogers Lote Tuqiri 8 Pablo Bouza 4 Martin Gaitán Caleb Ralph Christophe Dominici Stirling Mortlock Matt Giteau Leon MacDonald Jason Robinson Carlos Spencer

• Krieketwêreldbeker 2003

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7} Regstreekse kwalifiseerder (kwarteindfinaliste in 1999).
2. ↑ Benewens regstreekse kwalifisering as gevolg van sy prestasie in 1999 is Australië die gasheer en sou die land op grond daarvan gekwalifiseer het.

• (en) Gerald Davies (2004). The History of the Rugby World Cup. Sanctuary Publishing Ltd. ISBN 1-86074-602-0.
• (en) Nick Farr-Jones (2003). Story of the Rugby World Cup. Australian Post Corporation. ISBN 0-642-36811-2.
• (en) Lance Peatey (2011). In Pursuit of Bill: A Complete History of the Rugby World Cup. New Holland Publishers. ISBN 978-1-74257-191-1.

Wikimedia Commons bevat media in verband met Rugbywêreldbeker 2003.

• (en) Amptelike Rugbywêreldbekerwebwerf
• (en) Volledige uitslae en statistiek by ESPNscrum
• (en) Rugby World Cup Standings – 2003
• (en) Rugbywêreldbekerskeidsregters by RugbyRefs.com Geargiveer 1 April 2015 op Wayback Machine
• (en) Oorsig by die BBC

	Rugbywêreldbeker
Australië / Nieu-Seeland 1987 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1991 • Suid-Afrika 1995 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1999 • Australië 2003 • Frankryk 2007 • Nieu-Seeland 2011 • Engeland / Wallis 2015 • Japan 2019 • Frankryk 2023 • Australië 2027 • Verenigde State 2031