Portia (maan)
 | |
| Ontdekking | |
|---|---|
| Ontdek deur | Stephen P. Synnott / Voyager 2 |
| Datum | 3 Januarie 1986 |
| Kleinplaneet-benaming | Uranus XII |
| Wentelbaaneienskappe | |
| Halwe lengteas | 66 097,265 ± 0,050 km[1] |
| Wentelperiode | 0,5131959201 ± 0,0000000093 d[1] |
| Gem. omwentelingspoed | 9,37 km/s[nota 1] |
| Baanhelling | 0,05908 ± 0,039° (tot Uranus se ewenaar)[1] |
| Satelliet van | Uranus |
Fisiese eienskappe |
|
| Afmetings | 156 × 126 × 126 km[2] |
| Gem. radius | 67,6 ± 4 km[2][3][4] |
| Oppervlakte | ~57 000 km²[nota 1] |
| Volume | ~1 300 000 km³[nota 1] |
| Massa | ~1,7×1018 kg[nota 1] |
| Gem. digtheid | ~1,3 g/cm³ (veronderstel)[3] |
| Oppervlak- aantrekkingskrag | ~0,023 m/s2[nota 1] |
| Ontsnapping- snelheid | ~0,058 km/s[nota 1] |
| Rotasieperiode | Sinchronies[2] |
| Ashelling | 0[2] |
| Temperatuur | ~64 K |
Portia is ’n binnemaan van Uranus. Dit is op 3 Januarie 1986 ontdek op foto's wat deur Voyager 2 geneem is en het die voorlopige naam S/1986 U 1 gekry.[5] Dit is daarna genoem na Portia, die heldin in William Shakespeare se toneelstuk The Merchant of Venice. Dit het ook die naam Uranus XII.[6]
Portia is die tweede grootste van die Portiagroep satelliete, wat ook Bianca, Desdemona, Cressida, Juliet, Rosalind, Kupido, Belinda en Perdita insluit.[7] Dié mane het soortgelyke wentelbane en fotometriese eienskappe.[7] Die grootste een van hulle is Puck. Die mane se wentelbane word al hoe kleiner weens gety-invloede en Portia sal eendag óf verbrokkel en ’n ring om Uranus vorm óf teen die planeet bots.
Buiten sy grootte van sowat 140 km,[2] wentelbaan[1] en geometriese albedo van 0,08[7] is feitlik niks oor Portia bekend nie.
Op die Voyager 2-foto's lyk Portia soos ’n lang voorwerp, waarvan die lengteas na Uranus wys. Die verhouding van die asse is 0,8 ± 0,1.[2] Die oppervlak het ’n grys kleur.[2] Waarnemings met die Hubble-ruimteteleskoop en groot grondgebaseerde teleskope het bewyse gevind van waterys-absorpsie in Portia se spektrum.[7][8]
Galery
[wysig | wysig bron]-
Portia soos op 23 Januarie 1986 gesien.
Sien ook
[wysig | wysig bron]Notas
[wysig | wysig bron]Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3
Jacobson, R. A. (1998). "The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager 2 Observations". The Astronomical Journal. 115 (3): 1195–1199. Bibcode:1998AJ....115.1195J. doi:10.1086/300263.
{{cite journal}}: Ongeldige|ref=harv(hulp) - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus. 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
- ↑ 3,0 3,1 "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 24 Oktober 2008. Besoek op 12 Desember 2008.
- ↑ Williams, Dr. David R. (23 November 2007). "Uranian Satellite Fact Sheet". Nasa (National Space Science Data Center). Besoek op 12 Desember 2008.
- ↑ Smith, B.A. (16 Januarie 1986). "Satellites of Uranus". IAU Circular. 4164. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 November 2011. Besoek op 29 Oktober 2011.
- ↑ "Planet and Satellite Names and Discoverers". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology. 21 Julie 2006. Besoek op 6 Augustus 2006.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus. 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
- ↑ Dumas, Christophe; Smith, Bradford A.; Terrile, Richard J. (2003). "Hubble Space Telescope NICMOS Multiband Photometry of Proteus and Puck". The Astronomical Journal. 126 (2): 1080–1085. Bibcode:2003AJ....126.1080D. doi:10.1086/375909.
Skakels
[wysig | wysig bron]Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
