Seni seviyorum ama isterdim ki bu senin karnını doyursun,yaranı onarsın, üstünü örtsün.Hiç olmadı bi cam pencere açsın, içine su serpilsin, sırtın bi nebze okşansın ve sen uyurken etrafa göz kulak olsun.Oysa hiçbir şey yapmıyor.Yani seviyorum ve bunun bu kadar oluşu beni kırıyor..
Seni seviyorum ama isterdim ki bu sana kendini evinde hissettirsin. Koca sınıfta okumayı ilk sen sökmüşsün gibi, kırmızı kurdelanla bir çocuk mutluluğunu yakanda taşımış gibi gülümse isterdim. Bir bebeğin kokusunu duymuş gibi huzur versin isterdim. Oysa hiçbir şey yapmıyor...
Seni seviyorum ama isterdim ki bu seni kapitalist düzenin kaygılarından kurtarsın sabah erken kalkma mecburiyetini yok etsin biriken bulaşıklara yığılmış çamaşır sepetine sihirli bir el gibi dokunsun ama olmuyor herkes sevdiğinin kahramanı olamıyor.