syn

Pronunciation

• Audio (US):

  (file)

Etymology 1

From Greek συν- (syn-, “with, together”), having the same function as co- (“synthesis, synoptic”).

Etymology 2

Clipping of synonym.

Etymology 3

Clipping of synthetic.

Anagrams

• NYS, sny

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Pronoun

syn

1. Obsolete form of sy (“his”).

Particle

syn

1. Obsolete form of se.
2. Obsolete form of s'n.

Etymology

Inherited from Old Czech syn, from Proto-Slavic *synъ, from Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus, from Proto-Indo-European *suHnús.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈsɪn]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: syn
• Rhymes: -ɪn

Noun

syn m anim

1. son

   Coordinate term: dcera

Further reading

• “syn”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “syn”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “syn”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Anagrams

• sny

Etymology

From Old Norse sýn, cognate to se.

Noun

syn

1. vision, faculty of sight

   Hun har nedsat syn på det højre øje.

   She has reduced vision in the right eye.

2. a way of perceiving something

   De havde et ganske andet syn på sandsynlighedsfeltsbegrebet.

   They had quite another view of the concept of the probability field.

   Sikke dog et forskruet og forældet menneskesyn!

   What a twisted and antiquated view of humans!

Noun

syn

1. vision (mystical event)

   Shamanen påstår at have fået et syn.

   The shaman claims to have received a vision.

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *synъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsin/
• Rhymes: -in
• Syllabification: syn

Noun

syn m pers (diminutive synk or synulk, related adjective sënowsczi)

1. son (male offspring)

   Coordinate term: córka

2. son (familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person)

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “sin”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 193
• Jan Trepczyk (1994) “syn”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “syn”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎
• “syn”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Etymology

From Proto-Slavic *synъ, from Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus, from Proto-Indo-European *suHnús.

Pronunciation

• IPA^(key): /sɨn/

Noun

syn m anim (diminutive synk)

1. son (male offspring)

References

• Muka, Arnošt (1921, 1928) “syn”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
• Starosta, Manfred (1999) “syn”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Etymology 1

Etymology 2

Etymology

From Old Norse sýn.

Noun

syn n (definite singular synet, indefinite plural syn or syner, definite plural syna or synene, genitive syne)

1. sight, eyesight, vision (ability to see)
2. a sight

   et vakkert syn ― a beautiful sight

   komme til syne [old genitive form] ― come into sight

3. a vision or hallucination
4. a premonition
5. a view (opinion)

References

• “syn” in The Bokmål Dictionary.

Pronunciation

• IPA^(key): /syːn/

Etymology 1

From Old Norse sýn.

Etymology 2

References

• “syn” in The Nynorsk Dictionary.

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sy̑nъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (13^th CE) /ˈsɨn/
• IPA^(key): (15^th CE) /ˈsin/

Noun

syn m pers

1. son (male offspring)
2. son (male member of a group, especially a family community)
3. (Christianity) Son

References

• Jan Gebauer (1903–1916) “syn”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění

Verb

sȳn

1. Alternative form of sīen

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sy̑nъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /sɨn/
• IPA^(key): (15^th CE) /sɨn/

Noun

syn m pers (diminutive synek)

1. (attested in Greater Poland) son (male offspring)
   • 1967 [1408], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 364, Kościan:

     Jaco Jacub stawal trzi czloweki paney Ketliczskey y gey sinu

     [Jako Jakub stawiał trzy człowieki paniej Kietliczskiej i jej synu]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 765:

     Kupylem rolya od Ananytel, syna stryka mego (ab... filio patrui mei Jer 32, 9)

     [Kupiłem rolą od Anamehel, syna stryka mego (ab... filio patrui mei Jer 32, 9)]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 52r:

     Filius eyn sune, filiosus filiolus idem szyn

     [Filius eyn sune, filiosus filiolus idem syn]

2. (Christianity, attested in Lesser Poland) Son

   Synonyms: Syn dziewiczy, Syn Boży, jedyny Syn Boga wszechmogącego, Syn Człowieczy, Syn Nawyszszego

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 1, 8:

     Slawa oczczu y sinowi (filio), y swøtemu duchu

     [Sława Oćcu i Synowi (filio), i Świętemu Duchu]

3. (figuratively) son (someone that one views as a son)
   • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume I, page XLIII:

     Kto syą rad w nych (sc. kłamnikach i szpilmanach) cocha, bąndzye myąl zoną gymyenyem wbosstwo, a thą zoną nassladuge syn (filius), gymenem nassmyewanye

     [Kto się rad w nich (sc. kłamnikach i szpilmanach) kocha, będzie miał żonę jimieniem ubostwo, a tę żonę naśladuje syn (filius), jimieniem naśmiewanie]

4. (attested in Greater Poland) used in some curses
   • 1960 [1396], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 32, Pyzdry:

     Czso Spitek vczinil *Sencowy, to vczinil za yego poczathkem, isz mv layal kurwe maczerze sini

     [Cso Spytek uczynił Bieńkowi, to uczynił za jego początkiem, iż mu łajał kurwie macierze syny]

5. (biblical, attested in Lesser Poland) son (male member of a community)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 102, 17:

     Prawda yego nad syny synowymy (in filios filiorum)

     [Prawda jego nad syny synowymi (in filios filiorum)]

6. (attested in Lesser Poland) son (familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 33, 11:

     Przydzicze, sinowe (filii), sluchaycze mne

     [Przydzicie, synowie (filii), słuchajcie mnie]

   • Middle of the 15th century, Kanon mszy św., Canon missae., volume V, Kraków, page 260:

     Opyekacz, zachowacz [raczy]... yednako, pospolicze sluga, szynem s twym, papyeszem (cum famulo tuo papa)

     [Opiekać, zachować [raczy]... jednako z slugą twym [papie]żem (cum famulo tuo papa), pospolicie z synem]

   • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI‎, Krakow, page 704:

     Nikolay, papyez..., mylym synom... zakonu pokuthuyączego... apostolschkye przezegnanye

     [Nikołaj, papież..., miłym synom... zakonu pokutującego... apostolskie przeżegnanie]

References

• Boryś, Wiesław (2005) “syn”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “syn”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “syn”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “syn”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sy̑nъ.

Noun

syn m pers

1. son (male offspring)
2. son (male member of some community)
3. son (familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person)

References

• Majtán, Milan et al., editors (1991–2008), “syn”, in Historický slovník slovenského jazyka [Historical Dictionary of the Slovak Language] (in Slovak), volumes 1–7 (A – Ž), Bratislava: VEDA, →OCLC

Etymology

From Old Norse sjón, from Proto-Germanic *siuniz.

Pronunciation

• IPA^(key): /syːn/

Noun

sȳn f

1. sight, ability to see
2. appearance