Saarland

Vóór de Tweede Wereldoorlog

Het Saargebied ontstond in 1920 door de Vrede van Versailles. Het bestond uit delen van de Pruisische Rijnprovincie en de Beierse Palts. Het mandaatgebied stond gedurende 15 jaar onder het bestuur van de Volkenbond. Afgesproken was dat Saarland na 15 jaar mocht kiezen tussen aansluiting bij Frankrijk, aansluiting bij Duitsland en handhaving van de status quo, dus een Frans protectoraat blijven.

Na de machtsovername door de nationaalsocialisten in 1933 in Duitsland werd het gebied een uitwijkplaats voor Duitse communisten en andere tegenstanders van de nationaalsocialisten. Zij trachtten de kiezers ervan te overtuigen dat ze beter onder een Frans bestuur konden leven. Anderzijds bestond er ook een nazipartij die uiteraard door de NSDAP gesteund werd. Bovendien vonden de meeste niet-nationaalsocialistische Saarlanders dat ze bij Duitsland hoorden ondanks de economische crisis, ook als daar de naziregering aan de macht was, die hen wat minder aanstond. Er werd een volksstemming (Volksabstimmung) gehouden op 13 januari 1935, waarbij bleek dat 90,7% van de stemmers aansluiting bij het Duitse Rijk wilde. Voor de status quo stemde 8,9%, voor aansluiting bij Frankrijk 0,4%. De nationaalsocialisten vierden het als een triomf en binnen de kortste keren was ook Saarland gleichgeschaltet onder de naam Westmark.

Vanaf 1945

Na de Tweede Wereldoorlog werd de Bondsrepubliek Duitsland in 1949 gevormd uit de Amerikaanse, Britse en Franse bezettingszones van het voormalige Duitse Rijk, met uitzondering van de westelijke sectoren van Berlijn en van Saarland, dat als Protectoraat Saarland onder Frans bestuur kwam. In 1954 boden Frankrijk en Duitsland aan om het gebied tot op grote hoogte onafhankelijk te laten worden, hetgeen echter afgewezen werd in een tweede volksstemming (deze keer onder de naam Volksbefragung) op 23 oktober 1955, waarbij dit plan verworpen werd met 67,7%. Op 27 oktober 1956 werd door het Saarverdrag gesteld dat Saarland toestemming moest krijgen om zich bij de Bondsrepubliek Duitsland aan te sluiten, hetgeen gebeurde op 1 januari 1957. Dit wordt ook wel aangeduid als de Kleine Wiedervereinigung (kleine hereniging, in tegenstelling tot de grote hereniging met de DDR in 1990). Een belangrijke voorwaarde hiervoor was dat Duitsland de Moezel zou kanaliseren, wat voordelig was voor riviertransport van Franse waar. Een andere voorwaarde was dat Frans op scholen in Saarland als eerste vreemde taal gedoceerd zou worden. Dit laatste vindt nog steeds plaats. Ook de bruine informatieborden voor toeristen langs de weg zijn in Saarland tweetalig Frans/Duits.

• 
  Stembiljet (1935)
• 
  Stembiljet (1955)

Ministers-presidenten

Lijst van ministers-presidenten van Saarland