Keizer Hendrik V
jongste zoon van keizer Hendrik IV Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
jongste zoon van keizer Hendrik IV Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hendrik V (Goslar, 11 augustus 1081/86 – Utrecht, 23 mei 1125) was de jongste zoon van keizer Hendrik IV. Hij werd al in 1098 tot Duits koning verkozen. In 1105 volgde hij zijn afgezette vader op als keizer van het Duitse rijk, maar pas na het overlijden van zijn vader in 1106 werd hij algemeen erkend.
| Hendrik V | ||
|---|---|---|
| 1086 – 1125 | ||
 | ||
Hendrik V bezoekt zijn vader in de gevangenis (ca.1450), Cod. Pal. germ. 149, werkplaats van Diebold Lauber, Universitätsbibliothek Heidelberg | ||
| Rooms-koning | ||
| Periode | 1105 – 1125 | |
| Voorganger | Hendrik IV | |
| Opvolger | Lotharius III | |
| Geboren | 11 augustus 1081/86 Goslar | |
| Overleden | 23 mei 1125 Utrecht | |
| Vader | Hendrik IV | |
| Moeder | Bertha van Savoye | |
| Dynastie | Salische dynastie | |
| Broers/zussen | Agnes van Waiblingen Koenraad van Neder-Lotharingen | |
| Partner | Mathilde van Engeland | |
Hij was een zoon van keizer Hendrik IV en Bertha van Savoye. Zijn grootouders aan vaderskant waren keizer Hendrik III en Agnes van Poitou. Zijn grootouders aan moederskant waren Otto van Savoye en Adelheid van Susa. Hendrik trad in 1114 in Mainz in het huwelijk met Mathilde, een dochter van Hendrik I van Engeland. Hendrik V stierf zonder mannelijke nakomelingen.
Toen paus Paschalis II hem niet tot keizer wilde kronen, zette hij de paus in 1111 gevangen en dwong de kroning en het recht op de investituur af. De Investituurstrijd ging in alle hevigheid door en eindigde pas in 1122 met het Concordaat van Worms onder paus Callixtus II.
In 1118 bevestigde Hendrik V de stadsrechten van Stavoren[1] en in 1122 die van Utrecht.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
