Nederlands wielrenner Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gerardus Joseph (Joop) Zoetemelk (Den Haag, 3 december 1946) is een Nederlands oud-wielrenner, die geldt als een van de beste Nederlandse ronderenners ooit. Hij won in 1979 de Ronde van Spanje, in 1980 de Ronde van Frankrijk en werd in 1985 wereldkampioen op de sportief gezien hoge leeftijd van 38 jaar. Zoetemelk woont al decennialang in het Franse Germigny-l'Évêque, waar hij eigenaar is van een hotel-restaurant en een bos.
| Joop Zoetemelk | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
Joop Zoetemelk (1971) | ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Gerardus Joseph Zoetemelk | |||
| Geboortedatum | 3 december 1946 | |||
| Geboorteplaats | Den Haag, Nederland | |||
| Lengte | 173 cm | |||
| Ploegen | ||||
| 1970-1971 1972 1973 1974-1976 1977-1979 1980-1981 1982-1983 1984-1986 1987 |
Flandria-Mars Beaulieu-Flandria Gitane-Frigécrème Gan-Mercier Miko-Mercier TI-Raleigh Coop-Mercier Kwantum-Decosol Superconfex-Yoko | |||
| Beste prestaties | ||||
| Milaan-San Remo | 13e (1979) | |||
| Gent-Wevelgem | 11e (1976) | |||
| Ronde van Vlaanderen | 5e (1979) | |||
| Parijs-Roubaix | 4e (1979) | |||
| Amstel Gold Race | 1e (1987) | |||
| Luik-Bastenaken-Luik | 9e (1973, 1984) | |||
| Ronde van Lombardije | 4e (1976) | |||
| Ronde van Frankrijk | 1e (1980) 10 etappezeges | |||
| Ronde van Spanje | 1e (1979) 3 etappezeges | |||
| WK op de weg | 1e (1985) | |||
| Overige | ||||
| Zeges: | ||||
| Parijs-Tours Waalse Pijl Parijs-Nice Tirreno-Adriatico |
1977, 1979 1976 1974, 1975, 1979 1985 | |||
| ||||
.jpg)
Voordat hij in 1970 beroepsrenner werd, behaalde Zoetemelk een paar belangrijke overwinningen als amateur: goud op de Olympische Spelen in 1968 als een van de renners van de 100 km ploegentijdrit, en de eindzege in de Tour de l'Avenir (1969). In 1971 won hij het bergklassement in de Vuelta. Tijdens de Midi-Libre in 1974 kwam hij zwaar ten val.[1] Er werd toen voor zijn carrière gevreesd, maar in 1975 kwam hij sterk terug.
Hij werd zowel in de Ronde van Frankrijk van 1977 als van 1979 positief bevonden op het gebruik van doping. Hij kreeg in beide gevallen een tijdstraf opgelegd. In de Ronde van Frankrijk van 1983 werd hij opnieuw positief bevonden. Zoetemelk vocht deze laatste beslissing aan bij de rechter. Het proces duurde enkele jaren en hierin bleek dat het dopingonderzoek niet sluitend is geweest en er geen schuldige kon worden aangewezen.
Zoetemelk heeft dan niet meer het record van het aantal deelnames (=17) maar hij nam zestienmaal deel aan de Ronde van Frankrijk en reed wel telkens uit wat destijds wel een record was.[2] Hij behaalde meestal een plek bij de eerste tien: achtste, vijfde, vierde (3 x), tweede (6 x) en eerste (1 x) in 1980. Aan zijn zes tweede plaatsen in de Ronde van Frankrijk hield Zoetemelk de bijnaam "eeuwige tweede" over. Hij won overigens in 1973 de witte trui in de Tour de France, toen nog gekoppeld aan het combinatieklassement.
Na Jan Janssen (1968) is hij de tweede Nederlandse Tourwinnaar. Zoetemelk kwam op in 1968/'69 toen Jan Janssen gold als de beste Nederlandse beroepswielrenner.[3] Zoetemelk beschikte in 1980 over alle kwaliteiten die een Tourwinnaar nodig heeft: sterk zijn in tijdritten en in de bergetappes, en een goede ploeg (TI-Raleigh met ploegleider Peter Post). Zijn kans kwam echter pas toen de grote favoriet voor de eindoverwinning Bernard Hinault wegens knieproblemen de strijd moest staken. Zoetemelk won vervolgens onbedreigd. In 1982 werd hij wederom tweede; in 1983 leek hij op weg naar een nieuwe zege, toen een positieve dopingtest hem mentaal uitschakelde. Later kreeg hij eerherstel.
Zoetemelks zege in de wereldkampioenschappen wielrennen 1985 werd legendarisch. Twee kilometer voor de finish reed hij weg uit een kopgroep met onder anderen Greg LeMond en Stephen Roche, die niet in de gaten leken te hebben dat hij serieus ontsnapte. Hij wist zijn voorsprong van 100 meter vast te houden en zegevierde met 3 seconden voorsprong. Hij was toen 38 jaar oud, en pas 38 jaar later zou hij in Mathieu van der Poel een opvolger krijgen.[4]
Tijdens het gala ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de KNWU in 2003 werd Zoetemelk verkozen tot beste Nederlandse renner aller tijden. Op 31 mei 2005 onthulde hij in Rijpwetering, de plaats waar hij opgroeide, een standbeeld ter ere van zijn wielerprestaties.
Zijn vrouw Françoise Duchaussoy overleed in 2008. Op 29 november 2011 werd het boek Joop Zoetemelk, een open boek gepresenteerd. Daarin is naast zijn wielerleven ook veel te lezen over zijn privéleven, waaronder zijn scheve verhoudingen met de schoonfamilie. Op die dag ontving hij ook de Peter Post Carrièreprijs. In 2019 kwam het boek JOPIE! JOPIE! JOPIE! uit.
In 2020 kwam het boek Joop Zoetemelk Ongezien uit en de documentaire Joop! Eindelijk weer kampioen. In september van dat jaar belandde hij met meerdere botbreuken in het ziekenhuis toen hij, terwijl hij aan het fietsen was, werd aangereden door een auto.[5] Hij raakte zo zwaar gewond dat hij ruim een jaar later nog altijd niet volledig was hersteld.[6]
In het winterseizoen beoefende Joop Zoetemelk het langlaufen, met diverse malen deelname aan het Nederlands kampioenschap.[7]
Joop Zoetemelk werd in de Ronde van Frankrijk drie keer betrapt op het gebruik van doping. In 1977 werd er pemoline gevonden en 1979 werd er nortestoron gevonden. In de Ronde van Frankrijk van 1983 testte hij ogenschijnlijk positief op nandrolon en kreeg hij een tijdstraf van tien minuten en een geldboete van 1400 gulden, maar in hoger beroep bleek de dopingtest ondeugdelijk. Zoetemelk heeft het gebruik van doping zelf altijd ontkend.
1968
1969
1970
1971
Nederlands kampioenschap wielrennen op de weg, elite
Bergklassement Ronde van Spanje1972
1973
Nederlands kampioenschap wielrennen op de weg, elite1974
1975
1976
1977
1978
1979
Eindklassement Ronde van Spanje1980
Eindklassement Ronde van Frankrijk1981
1982
1983
1985
Wereldkampioenschap wielrennen.1987
|
|
Zoetemelk werd 1e in het bergklassement van de Ronde van Spanje in 1971. In datzelfde jaar werd hij 2e in het bergklassement van de Ronde van Frankrijk, in 1975, 1976 en 1978 werd hij 3e in dat klassement. In het puntenklassement van de Ronde van Frankrijk werd Zoetemelk 3e in 1972, 2e in 1973 en wederom 3e in 1979.
Zoetemelk werd tweemaal gekozen tot Sportman van het jaar, in 1980 en 1985. Hij ontving negenmaal de Gerrit Schulte Trofee voor de beste Nederlandse renner van het jaar. In 2011 ontving hij de Peter Post Carrièreprijs. Voorafgaand aan de start van de Ronde van Frankrijk 2015 in Utrecht kregen Tourwinnaars Jan Janssen en Joop Zoetemelk de belangrijkste Franse nationale onderscheiding, het Legioen van Eer.[8] Datzelfde jaar werd hij onderscheiden met de Fanny Blankers-Koen Carrièreprijs.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
.svg){kind=small}
_pictogram.svg)
