Jens Voigt

De in het Oost-Duitse Grevesmühlen geboren Voigt reed bij de amateurs samen met onder andere Jan Ullrich. In 1994 won hij de Vredeskoers, maar pas in 1997 werd hij professional bij het kleine Australische team ZVVZ-Giant-Australian Institute of Sport. In 1998 reed hij voor Gan maar een jaar later stapte hij over naar het Franse Crédit Agricole. Hier brak hij door als een renner die veel aanviel en lang een hoog tempo kon volhouden en bovendien behoorlijk goed tot in het middengebergte mee kon komen. Ook bleek hij een goed tijdrijder. Van 2004 tot 2010 reed Voigt, die met een Française getrouwd is, voor het Deense Team CSC, het latere Tinkoff-Saxo.

Zijn inzet en volharding vormen een apart hoofdstuk in het licht van de Ronde van Frankrijk. Sinds 1998 heeft hij tot het einde van zijn carrière in 2014 telkens deelgenomen. Dat maakte een totaal van 17 deelnames waarbij hij er 14 effectief uitreed. Daarmee deelt hij een record met George Hincapie en Stuart O'Grady die evenveel deelnames tellen. Een belangrijke overwinning voor Voigt was een etappezege in de Ronde van Frankrijk 2001, nadat hij eerder al één dag de gele trui had gedragen. In de Ronde van Frankrijk van 2005 droeg Voigt opnieuw de gele trui en in 2006 behaalde hij opnieuw een ritzege. In de editie 2009 viel Voigt in de 16e etappe uit: hij ging met hoge snelheid hard onderuit in de afdaling van de Col du Petit-Saint-Bernard op zowat 30 km vóór de finish. Hij stuiterde over een hobbel in de weg en raakte daardoor de macht over het stuur kwijt en kwam akelig terecht. Hij was een moment buiten bewustzijn en werd met een helikopter vervoerd naar een ziekenhuis.^[1] Daar werden een hersenschudding en een jukbeenbreuk geconstateerd.^[2]

In 2013 was Voigt bij de start aan de Ronde van Frankrijk 41 jaar en 286 dagen oud, waarmee hij de oudste deelnemer ooit aan de Tour werd, waarbij hij Joaquim Agostinho (41 jaar en 58 dagen in 1983) als oudste deelnemer onttroonde.

Een andere grote prestatie leverde hij, reeds 34 jaar oud, in 2006 door op imponerende wijze de Ronde van Duitsland te winnen met drie ritzeges, waaronder de zwaarste bergetappe, en de tijdrit. Deze eindzege wist hij in 2007 te herhalen met winst in de individuele tijdrit en de ploegentijdrit.

In 2008 won hij ook al eens een etappe in de Giro. Verder won Jens vijf keer het Internationaal Wegcriterium (Critérium International), drie keer de Ronde van Beieren en eenmaal de Ronde van de Middellandse Zee. Ook won hij onder meer etappes in de Ronde van het Baskenland, in Parijs-Nice, in de Ronde van Denemarken en in de Ronde van Polen, alsook een tweede plaats in Luik-Bastenaken-Luik (2005).

In 2011 trok hij naar Team Leopard, het latere Radioshack-Nissan-Trek en nadien Trek Factory Racing.

Op 16 mei 2013 won hij op 41-jarige leeftijd de vijfde etappe van de Ronde van Californië. Vijf kilometer voor de finish zette hij een aanval in en was niet meer te achterhalen door sprinters Tyler Farrar (tweede), Thor Hushovd (derde) en Peter Sagan (vierde)^[3].

Op 9 augustus 2013 maakte Voigt bekend aan het eind van 2014 te zullen stoppen met wielrennen als prof. Hij koerste in zijn laatste jaar als prof voor Trek^[4]. Op 18 september 2014 beëindigde hij zijn wielercarrière met het verbeteren van het werelduurrecord door de magische grens van 50 km te doorbreken en tot 51,115 kilometer te komen. Hij was daarmee de eerste die, volgens de nieuwe regelgeving van de UCI, een gehomologeerd resultaat heeft neergezet.