Herrera
Herrera
Herrera
------------------------------
####################################
Seducing a Herrera
####################################
PROLOGUE
"Are you even good in bed?" he asked me.. My God! This is it Alona! Speak!
"O-of course! Are you underestimating me?" I asked while faking a snicker..Ano ba
to?! Sa picture nga lang ako nakakakita ng birds eh. May itim,may pink,may
white,may brown.. Ang colorful nila! Ay gaga Alona. Focus. Konti na lang makukuha
mo na ang inaasam mo. Focus. Si Andrei Herrera nasa harapan mo.. Inhale. Exhale..
"No.. " He drank up to the last drop of his dirty martini and stood up.. He licked
his lips like he was savouring the alcohol's left over..He leaned nearer to me and
whispered something "Let's stop this sensless chalk talk Bella,I might f-uck you
here without any warning,if we stayed longer.." nanlaki yung mata ko,kinabahan ako
kasi he held me on my wrist while naughtily grinning,hindi na ako nakapag-salita.
Eto na yun? Eto na talaga! Ang lalaking pinapangarap ko siya ang unang pagbibigyan
ko ng sarili ko.. My god!
Dinala niya ako sa pent house niya na malapit lang naman sa bar. We went there and
tahimik lang siya sa elevator. His both hands are tucked in his pocket. But he was
grinning from ear to ear..
Hindi ako sigurado sa gagawin ko pero wala akong pakialam eh,si Andrei sa wakas
napansin na niya ako. College pa lang kami gustong gusto ko na siya.. Oo mahal ko
siya. Kahit na, dati hindi nya man lang napansin ang existence ko,pero iba na
ngayon.
The moment we entered his pent house,I flinched because he pinned me on the wall
and kissed me savagely. Parang uhaw na uhaw siya, madaling madali niyang pinunit
ang dress ko,revealing my black lacy bra. I did the same,sabi nga nila just go with
the flow.I ripped his polo shirt off,his cool hands were caressing the top of my
breasts and then plucking up courage his hand moved around. Nagkaboyfriend din
naman ako and may idea ko hanggang 'making out' lang.. Isa pa ganito yung mga
napapanood ko sa mga sex scandal na pinapanood sa akin ng bakla kong friend..
Para sa akin I was making love with him,kahit na siya pure lust lang..His hands was
strongly roaming around my body which made my back arched. He was harsh and rough
dwelling on how horny he was right now..
He walked me all the way through his bed without breaking our tongue fight.. He
throw me on his velvet bed and I felt like I was making out with a vampire. He was
so strong but it thrills me..
He bent over and removed my already wrecked dress,then I heard a ripping off sound
considering that it was my lacy panty.. I didn't got a chance to protest because
instead of protesting,a moaned escape from my mouth as I felt his warm,wet and soft
lips in my most secretive recesses.
"A-andrei! Oh God! Andrei.."he played his tongue between my folds,I don't know
where to look or grip my bare hands for It was all new to me.. The feeling was
unexplainably pleasurable. I gripped harder to the comforter and tried to collect
myself with what he was doing.. He begun slapping my thighs and make his talented
toungue go deeper and faster..Hindi ko akalain na ganito pala ang pakiramdam at
gagawin namin to,I shoved away the thought that I was being ashame of what he was
doing. Ayokong mahalata niya na unexperienced pa din ako. Baka hindi niya
ituloy..My back uncontrollably arched because I feel like something inside me was
building up.. I can't explain!
"Oh my! Ahh! Andrei pleasee stop!" I pleaded but he didn't listen instead he moved
his tongue faster..I felt something was near to explode inside me and I think I'm
going crazy!
"Ahhh! Andrei!!" I moaned his name while I clenched my fist gripping the
comforter,I felt like I released something that can compare to a thousand of
fireworks,something inside me tightens too. It was earth-shattering. My spreaded
legs are throbbing and my body was shaking as I sieze every ecstatic frenzy I
felt.Breathing hastily I saw his head raised..
"We're not yet done kitty.."he gave me his infamous smirked that almost melt my
heart. I was still collecting myself when I saw him removing every clothes he
have,revealing how perfect his body was. I bit my lower lip as I saw his hardness.
He was huge! Nakita ko palang pakiramdam ko masasaktan na talaga ako.. He chuckled
when he caught me staring his manhood.. He placed him self on the top of me..
"Change of plans kitty?"he asked..I shook my head reluctantly and grabbed his nape.
He tilted his head as he deepen the kiss. Then on a spur of a moment..
"Ahhhh!" I felt the extreme pain right through my womanhood,it was tearing me
apart. He viciously slammed himself to me but when he was already inside me inangat
ang ulo niya at tumingin sa akin,his brows are furrowed. I bit my lower lip to ease
the pain I felt,hindi siya nagsasalita. He was astonished and his face was
nonplussed.
"A-andrei..." I cried his name out.. I felt that familiar sensation building up
inside me again. The room was filled with our moans..It was then I felt my earth-
shattering orgasm again..
"Ahh f-uck!"Later on,he also came. But not inside me,he spurted his juices on my
stomach. He took a white towel to clean up his own mess and then squirmed around
beside me. He covered my body using the white comforter.. He took a deep breath
then scooted closer to me.. He held my head to his arms as I made it a pseudo
pillow.
"You're not bad for a beginner.." he then stated.. He started caressing his fingers
on my bare skin.. We're both naked and exhausted..
"Have you ever watched friends with benefits?" I furrowed my brows with his
question. Of course napanood ko yun, the movie was hellaciously hot! I nodded
reluctanly.. "Let's bring into play with it's concept.." this time napaupo ako..
"What do you mean?" tanong ko sakanaya kahit alam ko naman ang ibig sabihin ng mga
sinasabi niya. I felt like my eyes forming a hot liquid pero tumalikod ako and I
pretended yanking some of our clothes..
"Oh Come on Bella! This will be fun. I f-uck you.. You f-uck me.. No strings
attached.. No emotional package.. Let's just be some kind of a pleasure adventure
type of lone.. Partners,I must say.." He stood up and wrapped his strong arms
around my waist. He buried his chin on my shoulder.. Pakiramdam ko maiiyak ako. Ano
ba tong pinasok ko?
I composed myself and bravely faced him even if my heart was tearing apart. My
chest literally tighten..
"S-sure.. I think it will be fun.." That was the most idiotic decision I've
made..Para akong kumuha ng bato at pinukpok ko sa sarili kong ulo..
********
####################################
Seducing a 'Herrera'
####################################
####################################
Chapter 1 - The Herrera effect..
####################################
[FLASHBACK 2008]
Bella's POV
"Hindi ba yan yung kapatid ni Kyle sa tatay niya?" I heard a slut-wanna-be belted
out.
"Oh my! He's so hoooot! Gosh!" slut-wanna-be number two. I just rolled my eyes.
Nag-iisa ako sa table na cafeteria. I cleaned the moist on my glasses using my
hanky. Binalik ko ito at pinagpatuloy ang paggawa ng thesis ng group namin.
Yes,this is actually a group activity pero ako lang ang gumagawa.
"Nag-transfer siya dito?! Bakit ang hot niya?! Si Kyle hot din naman kaya lang
parang masyado tahimik at mahiyain.. Pero golly gosh! I think I'm inlove!"
"Couldn't agree more miel. He's way hotter than Kyle Herrera.."
Ayaw pa ba talaga nila lumubay? Parang ang lakas ng usapan nila! Nakakainis.
Paanong hindi magiging gwapo yan eh Andrei Joaquin Herrera yan! Favorite color niya
is red,nagtransfer siya dito dahil his Dad can't handle him anymore,mahilig siya sa
babaeng may cocacola body,he loves food,he's sweet,he's so gwapo and he's my
ultimate crush. Sa panaginip ko halos sambahin niya ako at sa panaginip ko mag-jowa
kami. Sa panaginip lang,libre mangarap..
Waaaaaa! Naiihi ako sa kilig bakit huminto sila sa tapat ko?! Crush niya din ba
ako?! Yung tataa? Di nge? Emergerd!
Wow! Cloud 9 pare,parang slow motion yung lakad niya. Ang gwapo ng imapaktong to!
Walang maipipintas.
"Wala nemen. Shige upo na kayo.." Nag smile ako sa kanya. Humagikgik naman siya na
nagmistulang music sa tenga ko. Ang hirap magpa-cute oo! Pakiramdam ko nagmuka
akong abnormal sa pa-cute language ko.. Kaashar!
"Vann! Ace! Dito na lang tayo. Wala siyang kasama." Sabi niya dun sa mga alipores
niyang wala din maipipintas. Mga halos perpektong nilalang. Lumingon siya sa
akin.Smile na smile pa din ako sa kanya,nung natingin siya sa akin parang
nagpipigil siya ng tawa.. Unti-unti siyang lumapit sa akin. Closer and closer and
closer.. Muntik na akong mapikit! Ang bango niya.. Abercrombie and fitch cologne
yun! I'm sure of it! I-checheck ko yan! Nyahahaha!
Uwaaa! Mommy! Si Andrei oh hahalikan ako! Sabihin mo sa kanya rape-pin na niya ko!
Ngayon din! Ahhhh!
Agad akong tumayo nung busy siya sa pakikipag-usap sa friends niya. Mabilis akong
lumakad palayo sa cafeteria na yun,kahit na lahat ng babae sa loob ay napakasama ng
tingin sa akin. Kakainin nila ako ng buhay dahil kinausap ako ni Andrei Herrera.
Gosh!
Binuksan ko agad-agad ang netbook ko. Pumwesto ako sa isang puno somewhere in St.
Wesley na ako lang ang nakakaalam. Nagtype ako ng nagtype. Kung ano-ano pinagtatype
ko. Doon ko binubuhos ang lahat ng mga frustrations ko. Sa pagbablog sa tumblr na
ang followers ko naman eh halos puro mga koreano na hindi maintindihan ang sinasabi
ko. This better be good. Takot ako sa tunay na mundo. Sa pagbablog ko,I can be my
real self. I don't have to please anyone to like me. Hindi tulad sa school na
totoong mundo,madaming may ayaw sayo at harap-harapan kang ibubully..
Dear Isprikitik,
Si Andrei,kinausap ako,kaso may tinga naman ako. Hashtag most embarassing momentof
my life! Pero parang wala lang sa kanya. Sabagay,sino nga naman ba kasi ako para
mapansin niya..Alam kong hindi naman ako panget pero hindi ako yung girl na tipo
niya.. Sana isprikitik,mapansin na niya ako,pag napansin niya ako ililibre kita ng
isang mangkok na lugaw.. Haaay pero seryoso para na akong baliw,lagi akong
kinikilig pag nakikita ko siya,ano pa kaya nung kinausap niya ako? Feeling ko pag
ganito magiging epileptic ako. Sige na isprikitik. Babye na may class pa ako. Sana
mamaya bago ko umuwi makabunggo ko si Andrei at mapansin na niya ang kagandahan ko.
Lovelots,
Bella ganda
I took a deep breath and glanced at the soccer field. Nakita ko si Andrei sa
bleachers. May kausap siyang maganda at maputing babae. Ang sexy pa. Nakita ko din
na ginapang ni Andrei ang kamay niya sa bewang nung girl at bumulong.. Humagikgik
yung babae.
[Present,2013]
I was in my office,the employees are starting to run for the hills. It's almost
5pm. I made a deep sigh and catch my breath as I embalmed my back on swivel chair..
Kakapromote ko lang,from being an ordinary employee. I am now a manager trainee for
the entire finance department. I was in deep thought when someone cleared his
throat. I twitched because of his sudden popping appearance.. He chuckled because
of my body's response..
I was about to say yes to him,because apparently I didn't bring my own car. Hassle
masyado at matraffic. Nag-MRT lang ako. Matipid pa din naman ako. I have plans for
my future.. My mouth formed an O shape to spill but I was hindered as my phone
beeped.. I raised my index finger to Steven..
"Go ahead. Take your time.." He said while wiggling his brows. I smiled at him and
read the text. Kataka-takang inuna ko ang isang text kaysa ang sagutin siya. It's
because Andrei's name boomed out from my screen..
From: FuSo
Naalala ko nung kinuha niya yung number ko,he put my name there as 'Bella my FuBu'.
I asked him ano ibig sabihin ng FuBu pero sana pala hindi ko nalang tinanong,akala
ko isang sweet na endearmeant. But he answered me it means 'Fvcking buddy'. Well,If
I am his fvcking buddy. I named him as my FuSo..My fvcking soulmate.. I sighed..
Nakakatawa siguro kung ikwento ko sa iba itong pinaggagagawa ko sa buhay ko.
Tuwing maalala ko yun I felt like my eyes started to heaten and formed liquids..
Hindi ko lam bakit binigay ko ang sarili ko sa kanya ng ganun ganun lang. He marked
me already. Tapos ang gusto niya maging fvcking buddy lang kami. Ang dating parang
pampalubag loob ko pa dahil I was a virgin. I know kasalanan ko kasi nag-expect
ako pero andito na ako at wala ng magagawa. Isa lang naman talaga ang dahilan ko sa
lahat. 'Mahal ko si Andrei'
"Oh Come on! Stop doing that.." He groaned. I'm sure as hell that my face was
apologetic..
"Promise,bukas sabay tayong uuwi.." I told him as I tapped his shoulders. Binalik
ko yung attention ko sa phone ko a started thumping the screen..
To: FuSo
I walked little strides all the way to lobby to wait for Andrei. Hindi na siya
nagreply. Nagddrive siguro. Ang yaman-yaman nila hindi niya ako nakukuhang tawagan.
Puro text lang.
Hinintay ko siya sa lobby. Maya-maya I already saw him. He was so dazzling wearing
only a khaki shorts,blue polo shirt and a blue calvin boat shoes.. Ang simple pero
ang lakas ng dating. Naglalakad siya papunta sa akin na parang slow motion niyang
tinanggal ang rayban aviator niya.. Nakita ko yung ibang employee na nakatingin sa
kanya at kinikilig na mga nakangiti.. Pero nanlaki yung mata nila nung lumapit sa
akin si Andrei and he kissed me on my lips.
I mentally heard gasped from them,considering groans too. Kahit ako hindi ko
ineexpect na gagawin niya yun. Yeah,he was acting like a boyfriend material to me
but hindi kami. Ang gulo. Basta walang commitments pero sweet naman siya.. He
snaked his bare arms on my waist.
"A-andrei.. Ano ba.. Ang daming tao oh.." But he didn't listen. He gave me his
infamous smirked as he leaned closer and kiss my neck.. "Andrei!" I exclaimed.
Tumawa lang siya. His chuckled sounded like a sexy grunt on me. God! Yan ba talaga
ang epekto ng isang Herrera?
"Don't mind them.. Where do you wanna eat? I'm hungry.." Sabi niya while wiggling
his brows. Napa-awang yung bibig ko,lahat ng ginagawa niya nagiging uncomfortable
yung pakiramdam ko. Basta ang gwapo niya! Shet..
"K-kahit saan.." I said as the look on his face never come to naught. I just rolled
my eyes for a countercheck. Masyado mainit yung atmosphere..
"So? shall we milady?" He arched his arms so I clutched mine and gave a slight tap.
Nakakatawa itsura niya. Hindi naman trying hard but may pagka-comedy.
Malakas kumain si Andrei. He has a voracious apetite. Dinala niya ako sa isang
mamahaling restaurant.. Ang dami niyang in-order. Happy go lucky si Andrei. Pero
deep inside him madami siyang sama ng loob,specially sa brother niya na kung
tutuusin insecure na insecure siya dahil magaling naman talaga. Si Sebastian Kyle
Herrera. He was the famous youngest multi-millionaire dito sa Pilipinas. And he's
making his way more to success. Lahat hinahangaan siya,magkamuka sila ni Andrei but
Kyle was his serious version. Nakita ko na dati siya sa St. wesley. Schoolmates
kami..
"Sa mansion ka matutulog ngayon? Off mo tomorrow diba?" Sabi niya while munching
his pasta. Grabe lang,does he even know the saying 'don't talk when your mouth is
full'? Though minsan wala siyang manners ang cute pa din niya. Kanina pa nga ako
naiilang kasi,kanina pa rin nagtitinginan yung mga babae sa restaurant sa kanya..
Hindi niya ako girlfriend so what to expect? He was smiling back to every woman he
gets on his way. Sa harapan ko ha?.. Masakit. Yun lang ang alam ko..
"Sure.." I said with a hint of glee. Kuwari hindi ako affected at masaya ako.
Walang paki-alam sa mga ginagawa niya. My hands are already itching. Mamaya,mahaba
na naman ang iboblog ko sa site ko..
"Wow yummy.." Sabi nung tambay.I'm sure narinig ni Andrei yun.. Sumakay ako sa loob
at umayos naman ng upo si Andrei. He started to engine..
And ayun. Nasaktan at nanikip na naman ang dibdib ko. Wala siyang paki-alam.
"Whew!" He whistled and a chinky grin appeared on his face.. I took a silent
sighed..
'Kasi naman Bella eh napaka-assuming mo. Fvcking Buddy ka lang hindi ka girlfriend.
Napaka-assuming mo kasi ayan ikaw tuloy ang nasaktan. Ang tanga tanga ko..'
"Bella.." He rend the air... Nakatingin lang ako sa bintana na naiiyak. Feeling
embittired and fouled up. I can't deny the fact that I was anticipating for the
love of a Herrera. I love him and hindi ko mapigilan kung ano man ang nararmdaman
ko. I knew things will push through more complications when the jiffy-juncture-
point came and I clinched the deal to be his fvcking buddy..
Ang sakit lang talaga.. He got me first. He was my first love.. Pinapahalagahan ko
siya at lahat ng tungkol sa kanya..
"Please don't wear clothes like that next time. I suggest you throw it away.."
Natigilan ako.. Was he? "I prefer uptight dress code for ladies.. Ako ang kasama
mo.. Sana kung iba.. But don't get me wrong,you look really hot.. But ayokong
mabastos ka.. Baka mapaaway ako.." He hollered.. God! Tama ba ang naririnig ko?
Something inside me was already partying. I felt my heart skip a beat and I felt
flushed. Buti na lang madilim na at hindi niya nakikita.. Looking back at the
window I smiled from ear to ear..
Pagdating namin sa mansion. Wala pa yung brother niya. Dala-dala ni Andrei yung
gamit ko.
"Hello po.." Nag-bless ako.. Kahit maid lang siya dito yun ang turo sa probinsya
namin. Magmano sa mga matatanda. Pag nauwi ang kahit sino sa probinsiya namin sa
Isabela mauupod ang noo mo kaka-mano sa mga matatanda doon..
"Ay nakakatuwang bata ka naman.. God bless.." She say loudly. Tumawa naman si
Drei.. "Talagang iisa ang taste niyo magkapatid.. Ang ganda ng girlfriend mo
Drei.."I congealed about the thought. She called me Andrei's girlfriend.
"She's not my girlfriend manang.." Did someone literally pinched my heart? I felt
my chest tighhten.. "She's my FuBu.. Diba Bella?" He said while chuckling.. Lalo
ako nanlamig. Of course the old lady didn't know what that means.. I gave them a
weak nod and faked a smile..
"Naku kayo talaga mga kabataan ang dami niyong alam sabihin eh ganun din naman yun.
Ayan nga at bagay na bagay kayo.." Lumapit si Andrei at kiniss niya yung matanda sa
cheeks. I felt a warm hand touch my heart. Lalo akong naiinlove sa mga ginagawa
niya. Mabait si Andrei at wala siyang sini-sino..
"Naku Manang ko ang daldal.. Hmm. Umuwi na ba si Zoey?" He asked. Zoey? I heard her
name. She's quite popular way back in college. Kaya kilala ko siya. At ang alam ko
boyfriend niya dati ang kapatid ni Andrei. Sila pala ang nagkatuluyan? Good for
them..
"Hindi pa.. Magkasama sila ng Kuya Seb mo.. Umalis.." Sabi ni Manang. I wasn't sure
but I saw his face was in grief.. Something's fishy..
He composed himself and held my hands.. He leaned closer and muttered something a
on my ear that sent chills right through my spine..
"Tara sa taas.. I have something to show you.." Oh myy.. Here we are again..
*****
A/N: If you want to read the next chapter.. Nakaprivate siya.. For followers lang..
Rated SPG and bawal sa bata. Sorry! :)
####################################
Chapter 2 - Andrei's neck ties
####################################
*******
Bella's POV
Binuksan niya yung room niya pero pinapauna niya akong pumasok. I roamed my eyes
around and found a swivel chair there -- which is really weird kasi wala naman yun
dati.. I glimpsed at him.. He has this chinky grin on his face. Holy cow! Ano to?..
I heard the door locked.. Lumingon ako para tignan siya pero wala na siya doon..
Nagpunta siya sa closet niya as he reached for something that made my brows
furrowed..
He faced me and showed me two purple metallic neck ties and the grin on his face
never come to naught..
"Ano yan Andrei?" He walked slowly towards with a grin on his face that almost
turned my knees into jell-like thingy. Should I run? This is a life and death
situation! Ikakamatay ko yata ang stares ng Herrera na to..
"For a new adventure.." He harshly grabbed my waist and attacked my lips.. His lips
can compare to a perfectly baked cake.. Velvety and sweet.
I heard him grunted and groaned which thrills me more. The next thing I knew,he was
maneuvering me all the way to the swivel chair. He made me sit there as he pulled
away from our kiss. God! I want him! He's such a tease. He chuckled as he licked
his lips..
"Close you eyes my little Fubu.." He commanded. I furrowed my brows looking at him
confused. "Trust me Bella,just close your eyes.. Ako ang Boss mo ngayon.." He added
and grinned at me..
Ano bang magagawa ko? The Herrera effect nga naman oo. I can't resist him. So,like
he said I closed my eyes.."Don't open you eyes" I nodded firmly as I feel his hot
and tingling breath brushing through my face. I felt more thrilled and in
response.I bit my lower lip..
"Naughty hands.." Hu muttered.. I felt goosebumps with the huskyness of his voice..
"Hush Bella.. I said trust me.. " His words somehow cease to exist my panick
attack. I heard him chuckled..
Now,my wrist are tied up together considering that I can't see anything because I
was blind folded. All I can do now was to use my sense of touch.. I felt him
undressing the clothes left in me..I gasped when I felt him unclasped my brassiere.
It was then,I can visualized myself wearing only a piece of clothing plus the fact
that Andrei was maybe roaming his eyes all over my body. I flushed.
On a spur of moment,I felt his velvet lips touched mine.. In sync,our lips are
moving.. His warm and bare hands fondling my mounds.. He groaned as I moaned
between our kisses.. I can't even touch and yanked my hands on his messily and
disheveled spiked hair or feel the warmth of his bare skin.. His kisses are trailed
from my jaw down to my neck. Savoring my scent and the sweetness of my skin..
"A-andrei...." I moaned his name.. I arched my back as I felt his velvet lips
making it's way through my mounds.. He reached the peak of it,sucking and licking
it like a hungry baby. I gasped by the delightful torture I felt. Gosh! I can even
feel my raging hormones rushing deep through my vein..
Feeling his mouth on the peak of my mounds,his other hand we're fondling the
other.. I bit my lower lip undoubtedly because I felt his sweltering hand on my
exposed folds.. He groaned loudly. It aroused me how sexy he used to groan.Gosh!
Herrera you're driving me insane!
He made his fingers caressed my already wet folds and do a circular motion.. I felt
the tense as something inside me was already building up. A familiar sensation. I
reached for his hair viciously as I crawled my hands. I found his head and I can't
help but to gripped on his hair. I can even smell his addicting scent. He never
changed his cologne..
I felt my adrenaline rush again as he maneuvered himself all the way down on my
stomach and through my folds..
"Oh.my. God! A...andrei.." I was almost losing my sanity when I felt him already on
my folds.. He placed my already spreaded legs over his broad shoulders. His head
was between my legs. He grunted and again I felt his talented tongue through my
sex. It was a delightful torture to feel but the pleasure was bearable. I think I'm
gonna lose my sanity anytime soon.. I felt the familiar sensation building up
fast,I was hindered but thrilled by the thought that I can't touch him because I
was tied up. All I can do as a response to the bearable torture was to arched my
back.. I felt his tongue goes faster. I gripped the swivel chair's arm rest even I
was tied up. I don't know how did I make it but surprisingly,I did..
"Ahhhh! Andrei... f-faster.." The familiar sensation that I'm feeling was beyond to
explain. Unreachable and too much. He grabbed my tied up hands to take control of
me for additional delightful torture and make his tongue go furiously faster..
"Ahhhh! My God!" I felt dizzy. I bit my lower lip and sustained my that heavenly
wantonness. I released my earth-shattering orgasm. My body exhaustingly weakens as
it pulsates and throbs..I moaned his name again and relax my body while in the
midst of exploding.. He finally stopped.. I heard him chuckled and then I heard he
unbuckling his belt and pants. Maybe he's now naked. I barely wanted to see his
perfect body..
He raised my hands,as it was placed over my head. I can feel Andrei was breathing
hastily because of his lustful excitement. It was a pure silence then aside from
his breathing.
"Ahhh! Holy shit! Bella!" He huskily growled. He rammed his hard member inside me
without any warning.. I frisked like I was imprisoned to his wantonness but I felt
ecstatic.. He started to moved really fast and furious.. I can hear the slapping
sound of our skin. Making me more aroused.. He groaned and growled as our body
moved rhythmically.. I felt the our bodies are sharing our intense heat and dancing
on chorused.. I gripped the edge of the table as my back was out of control
arching because of the force he was exerting,pounding my body with all his
strength..I heard the stuffs on his table clattered in time to his thrusts and its
contents spilled into the floor below.
"Ahhh! Andrei!!" On a spur of a moment,I came for the second time.. My walls
literally tighten and my legs started throbbing. My whole body was shaking
uncontrollably. My juices gushed out and dripped off his shaft. He kept on pounding
me while my contractions squeezed his member. He groaned as he rammed himself
inside me.My whole body was damp with perspiration. He drove his shaft in harder,
faster way.
I felt him untied me while I was still in the midst of pulling myself together..I
felt so exhausted.. I felt him put something on my back,a velvet sheet,covering
myself.. I was still in the same position earlier. He removed his neck tie tied on
my eyes. His face boomed with a chinky grin.. I stood up as I covered myself using
the sheets..
He walked closer to me and hugged me from behind.. Hinalikan niya yung leeg ko..
"I made my poor little Fubu exhausted. Sorry ha? Got carried away.." He pouted. I
caressed his head that was buried on my neck.. Paborito niyang gawin yun. Halikan
yung leeg ko.. "God Bella! Why does your smell is so addicting.." Sabi niya while
embalming soft little kisses on my neck..
I giggled.. He can't get enough of me? He maneuvered me all the way to his king
size bed and right there and then.. We DID it again..
*****
He was panting hastily as he made his final superlative thrust.. He squirmed around
and lay beside me.. Nakapikit siya. Binalot ko yung sarili ko ng kumot. Ayaw
tumigil ni Andrei. Kanina pa kami puro ganito ang ginagawa. The whole room was
filled with our moans and groans..
"Bella.." He called my name while his eyes are closed.. I saw his whole body and I
flushed. His muscles,the strong features of his jaw.. His... little buddy.. though
I know it's not really little. It was actually the other way around.. I glanced at
him and he was still with his eyes closed..
"I'm inlove.." He blurted out.. Napatingin ako sa kanya while my chest started to
tighten. Nakapikit pa din siya. I was hoping na huwag na niyang sabihin dahil lalo
niyang na-ipapamukha sa akin na katawan ko lang ang habol niya. Na hindi niya ako
mahal,na hanggang dun lang ako para sa kanya,hanggang kama lang ako at walang lugar
para sa puso niya.. Ayoko marinig pero.. "with my brother's wife..."
Sandali akong nakatitig sa kanya with my mouth parted a bit.. And then it happened.
Biglang tumulo ang luha ko. Nakapikit pa din siya at hindi kumikilos. I heard him
took a deep breath.. Pinunasan ko ng mabilis yung luha ko. Ayokong makita niya ako.
Paano na? Paano kong sasabihin sa kanya ang totoong nararamdaman ko? Kung iba naman
pala ang mahal niya.. Nanghina ako. Pakiramdam ko nadurog ako. Nawalan ako ng pag-
asa..
Naidilat niya yung mga mata niya ng hindi nalalaman na sa sinabi niya.. Sinaktan
niya ako. I tried my best to smile at him..
"I have found a trait of a true friend in you Bella. Salamat nandiyan ka.. Ikaw
lang nasasabihan ko eh.." Sabi niya. Hindi ko alam kung manhid ba talaga siya o
tanga dahil kahit minsan hindi man lang yata sumagi sa isip niya na baka may gusto
ako sa kanya. Mukhang hindi niya naiisip yun,he looked really oblivious about the
cycle.. Me,loving him secretly and Him loving his brother's wife secretly too.. I
felt crushed with the thought..
He grabbed and pulled me into his chest.. Napapikit ako sa paninikip ng dibdib ko
dahil sa ginagawa niya,lalo ako napapamahal sa kanya. Kailangan ko ng bumitaw pero
hindi ko kaya. Mahal ko si Andrei at mas lalo ko siyang minamahal..
'Diba dapat lalaki ang nag-aalaga sa babae? Bakit pakiramdam ko sa aming dalawa ako
yung gumagawa ng dapat ginagawa ng isang lalaki'
"Are you on birth control?" Parang pagulat niyang tanong. Kahit ako nagulat. I
looked up and met his gazes. This time,his brows are furrowed together..
"Shit!" He cussed. Nagulat ako kasi bigla siyang napaupo at napahawak sa ulo niya..
"Why didn't you tell me? Damn it Bella! You're so reckless!" He exclaimed.
Natigilan ako sa sinabi niya.. Napasabunot siya sa buhok niya and he composed
himself.."Ipapa-check up kita.. Kelan ang period mo?"
"Bella sa susunod sasabihin mo. Okay? I can provide your pills naman.. What if you
got pregnant? Shit naman oh.." Sabi niya sabay tayo sa higaan.. Pilit kong
inaabsorb sa utak ko ang mga sinabi niya. Oo nga pala. Laro lang ito para sa kanya
at sino ba naman ang taong gusto madisgrasya sa isang laro na tulad nito.. Ako lang
yata?..
Pumasok siya sa CR and I heard the dripping sound of the water.. Kasabay ng ingay
na yun bumuhos ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan. Ang sakit pala. Pero mas
hindi ko kaya pag nawala siya sa akin,kahit na alam kong dadarating yung panahon na
iiwan niya din ako... Natatakot ako. Takot na takot ako..
******* A/N: VOMMENTS. Feel free to correct me ha? :)
####################################
Chapter 3 - The girl on fire
####################################
Bella's POV
Inaalala ko pa din ang dismayadong mukha ni ni Andrei noong huli kaming magkita. He
didn't even bothered himself talking to me,wala man lang goodbye-goodbye noong
bumaba ako ng sasakyan niya pagkahatid niya sa akin.
Ilang linggo na din ang lumipas simula noong nangyari yoon and honestly I'm already
having a hard time to fell asleep at night,iniisip ko kung nasaan siya at kung ano
ang ginagawa niya.Magmula din ng binigay ko na talaga ang sarili ko sa kanya hindi
pa kami nagkaroon ng ganitong klaseng misunderstanding dahil lagi naman kami masaya
pag magkasama.
Naninikip yung dibdib ko,para akong mababaliw kakaisip kung nasaan na siya at bakit
hindi siya nagpaparamdam,tinatawagan ko ang phone niya pero hindi niya sinasagot.
Pang limang beses ko na tawag ngayong araw pero ganun pa din. Ang hirap ng
nararamdaman ko kasi gustuhin ko man pigilin ay hindi ko magawa,mahal na mahal ko
si Andrei. Hindi ko namalayan na tumulo na ang luha ko sa inis dahil hindi pa din
niya sinasagot ang tawag ko.
"Bakit sino umiiyak?" Singit naman ni Mimi. Silang dalawa lang ni Albie ang
nasasabihan ko tungkol sa pinagdadaanan ko,LAHAT-LAHAT. Alam nila,matagal ko na din
sila kaibigan,naging classmate ko nung college si Albie at aksidente kong
natuklasan ang mumunting sikreto niya noon. He's a gay at naka one night stand niya
ang kapitbahay ko sa apartment ko kaya naman natuklasan ko yun. Si Mimi naman ang
bestfriend niya.
"Hay nako Bella!" Pabulong ngunit may bigay diin niyang sabi dahil sa gigil. "Ang
gaga mo naman kasi,hindi ako naniniwala sa no strings attached na yan eh,yan na yan
ang sinasabi ko sa'yo noon pa. May maiinlove at maiinlove ang isa sa inyo,at
malamang ikaw yun dahil crush mo na siya dati pa.."
"Oo nga te,oh ano iniiyak iyak mo diyan? Hindi ka na yata sinusundo ng FuSo mo?"
Untag ni Mimi.
"Paano siya susunduin ni Andrei eh nakita kong may kalaplapan kagabi sa Blackwave!
Duh!" Kunot noo akong napatingin ng mabilis kay Albie habang ramdam ko ang
paninikip ng dibdib ko.
"A-ano?"
"Oh! Oh! Iiyak ka na naman malandi ka. Oo true yon! May kalaplapan siya kagabi at
kitang kita ko. Kaya hindi siya nagpaparamdam sa'yo.."
Lalong nanikip ang dibdib ko,nanginginig ang daliri ko habang hindi ko malaman kung
pipindutin ko ang keyboard ko para mag encode. Napalunok ako ng laway at alam kong
namumuo na naman ang mabibigat kong luha sa gilid ng mata ko.
"Ikaw talagang baklang halimaw ka! Bakit mo pinapaiyak si Bella lalo." Napapitlag
si Albie dahil sa kinurot ni Mimi ang tagiliran niya.
"Ouchy! Te naman kasi noh,ewan ko sa kaibigan mong yan,the more na masakit ang
sinasabi ko at the more na totoo eh lalong sinasaktan yung sarili. Kaloka!" Untag
niya..
"Mahadera ka talagang bakla ka! Hala. Tara na nga baka masuspend tayo sa kadaldalan
mo.."
Nakakainip tuloy ngayon sa office,panay ang tingin ko sa phone ko kung may reply ba
si Andrei.
Bakit ganon? Kapag gusto mong bumilis na lang yung oras dahil naiinip ka lalo itong
bumabagal,pero kapag naman gusto mo na halos lagyan ng preno ang orasan lalo itong
bumibilis.
Gabi na ako ng makapag out,sanay na ang mga tao sa building namin na sinusundo ako
madalas ni Andrei sa lobby kaya naman naiirita ako pag hinahanap nila kuno ang
'boyfriend' ko daw. Ang sarap pakinggan,pero sana nga boyfriend ko nga talaga siya.
Dala ko ang kotse ko ngayon kaya naman sa parking lot na ako pumunta,second hand na
ito noong nabili ko kaya madalas nasa talyer at may sira. Ang hirap kasi ng buhay
sa pilipinas,todo kayod ako pero halos wala akong maipon,nauubos ang pero ko
kakapadala kila nanay ng pera,may sakit pa si tatay ngayon at hindi na
makapagtrabaho. Kaya naman hanggang ngayon hindi ako makaipon para bumili ng sarili
kong bahay dito sa maynila. Matagal ko ng plano na magsettle dito para din
mapatingin ko sa espesyalista si tatay.
I've decided to watch a movie na lang para malibang ako,kanina pa ako tulala at
wala naman ang atensyon ko talaga sa TV,kung hindi sa kawalan. Paulit-ulit ko na
kasi napanood ang my sassy girl kaya kabisado ko na yung pangyayari.
I got back to my senses ng biglang nakita kong kumundap-kundap ang phone ko. Madali
kong kinuha ito at napangiti ng makita ko kung sino ang tumatawag. I turned it to
silent mode kasi kanina sa frustration ko na walang siyang text o tawag man lang.
Calling.....
FuSo
"H-hello.."
"Tomorrow, before work sunduin kita sa inyo. You have an appointment to Doc
Suarez,9am nandiyan na ako."
"A-ndrei-----"
Hindi ko na naituloy ang sinasabi ko dahil binaba na niya agad yung tawag. I
frowned in despair while my gazes are still nailed on my phone's screen.
I smiled bitterly and hearing his voice brought me a feeling of nostalgia.His voice
was very soothing kahit ganun lang ang sinabi niya.Pakiramdam ko buo na yung dapat
kulang na araw ko..
Ako lang at wala ng iba. Kapag ginawa ko yun - siguro pangit man pakinggan,pero may
chance na mahalin niya ako dahil ako ang tatatak sa isip niya.
I opened the door of his car and went inside.Kahit na ilang beses na kaming
nagkakasama ni Andrei lagi akong napapatitig sa kanya tuwing nakikita ko siya,he
was cooly and lazily holding the steering wheel.He seems not in the mood today,he
has dark circles around his eyes which I've concluded that he didn't get enough
sleep. Hindi niya man lang ako tinapunan ng tingin dahil pagkasarado ko ng pinto
pinaandar na niya ito na parang tamad na tamad siya,pero bakit ganon? Lalong
nagiging lalaking lalaki ang dating niya kahit na mukhang wala siyang tulog,yung
buhok niya parang kakagaling lang sa pagkakasabunot pero shet he looks so damn hot.
Para akong may katabing model ng bench,sabagay,wala namang pangit sa lahi nila. Ang
kuya nga niya napakagwapo at napakamatipuno.
"Why?" Tamad na tamad niyang tanong na parang pakiramdam ko ayaw niya akong
makasama.
"I..I already had my period.. l-last week pa.." Napatingin siya sa akin ng sandali
at binalik din nman niya agad sa daan. Hindi siya kumibo,pero naiba na ang
dinadaanan namin at alam kong ihahatid niya na ako sa opisina.Gusto kong kausapin
niya ako at sabihin kung ano ang nararamdaman niya pero hindi pa din siya
nagsasalita. Ayaw na ba niya sa akin?
Nang nasa tapat na kami ng building namin huminto siya at ganun pa din,hindi siya
kumikibo o nagsasalita.Sinulyapan ko siya pero panay lang ang buntong hininga niya.
God! I don't want to leave him like this and I don't want him to treat me like
this. Nakakabaliw na! Mas mabuti pa na pag nagkikita kami ay susunggaban na lang
niya ako ng halik kahit saan niya gustuhin pero ito,ayoko nito.Kahit na wala akong
kasalanan sa pagkakaalam ko...pilit kong sinisisi ang sarili ko dahil sa nawalan ng
gana sa akin si Andrei..
Nagpasya na akong bumaba,hindi niya pa din ako kinikibo.Tinignan ko lang ang hummer
niya na unti-unting lumalayo hanggang sa tuluyan ng nawala..
Naiyak na naman ako at halos mapaupo sa sahig,nanghihina ako. Ganun na lang? Wala
na ba talaga kaming ibang way of communication kung hindi SEX lang? Wala na ba
talaga? Wala ba akong pwedeng siksikan sa puso ng isang Andrei Herrera? Hindi ko
maiwasan mainggit sa asawa ng kuya niya. Wala siyang kaalam-alam na hawak-hawak
niya ang puso ng lalaking halos sambahin ko.
"Oh my gosh! Friend! Ang agang drama naman niyan,ano ba ang daming tao dito oh!"
Inalo ako ni Albie na kakarating lang. I cried like a little girl right infront of
those discriminative eyes.Nawalan ako ng pakialam basta umiyak na lang ako at
inilabas ang sakit na nararamdaman ngayon.Ginagamit niya talaga ako ng parang
laruan,pagkatapos niyang gamitin iiwanan na lang. Para akong basahan.
Hindi ko na kilala ang sarili ko,nawala na yung dating ako. Lagi na lang ako
nasasaktan simula ng pinasok ko ang buhay ni Andrei. At nakakainis man
isipin,kasalanan ko pa din ito dahil ako mismo ang nagpumilit,ako ang talo.....at
kahit kailan imposibleng manalo ako.
[2008 FLASHBACK]
"Ay speaking! Ayan na siya." Pabulong niyang sabi kaya napalingon ako sa likod ko
at nakita ko si Andrei na kasama na naman yung mga alipores niya,may babaeng
nakayapos sa bewang niya tapos nakaakbay naman siya sa balikat.Kinikilig pa yung
babae ng haplusin ni Andrei yung pisngi nito,at ngayon mismo ay pinasisisihan ko
kung bakit hindi ako nag-aral ng karate para marunong ako,patitikimin ko ng flying
kick yung malanding yon. Kalahati ng atensyon ng mga tao ay napatingin sa pinto ng
cafeteria kasi naman pumasok ang isa pang Herrera na kinakabaliwan din ng ibang
babae sa school although may pagkatahimik siya.
Si Kyle Herrera..
Hindi ko inalis ang tingin ko kay Andrei na mukhang nairita at hinawi yung kamay ng
babae na yumayapos sa kanya. Nag-form ng O shape ang bibig ng haliparot at hindi
naman pinansin si Andrei. Gusto kong matawa! Buti nga sa kanya.
Napakunot ang noo ko ng makita kong sa gawi ni Andrei ang tinatahak na daan ng
kapatid niya. Malapit lang kami sa inupuan nilang table kaya naman nadidinig ko ng
bahagya. Nanlalaki ang tenga kong pinapankinggan sila.
"Shet shet shet! Mas type ko yan,si Kyle.. Shet! Ang sarap pulbusan at saka pahiran
ng lotion ng buong katawan niya! Ahhh!" Pabulong na tili ni Mimi,yung tili niya
yung walang lumalabas na boses sa bibig at ang masasabi ko lang mukha siyang tanga.
"Ayy pakshet kapatid ni Andrei yan? Ang gwapo! Mukha pang mabait! Yan mga tipo
ko,yung mga nakabraces at nakasalamin eh.. Shet! Ang gwapo." Untag naman ni Albie.
Hindi ko sila pinansin at nagconcentrate ako sa panguusisa ko.
"Dito ka na din nagaaral!? Badtrip Kuya. Kailan mo ba ako titigilan? Shi-t naman."
"Bibili ako ng pinakamalaking polbo mamaya! Ahhh! Ang gwapo ni Kyle hanoh? Hindi na
ako makapaghintay na pulbusan ang buong katawan niya. Mula taas... Pababa sa...."
"Ay nako Mimi ang hirap pag may kasamang pa-virgin. Nako."
Inirapan ko silang dalawa. Hindi ko na nakita si Andrei buong araw kaya wala akong
inspirasyon,tamad akong magsagot ng activities at magsagot ng quizzes.
"Ahhhh! There's a bomb! Ahhh! Help!" Lintek na yan,gusto kong manabunot. May bomba
daw pero englishera pa din? Ako kasi pag natataranta puro 'Leche','P-utanginuh' at
kung ano ano pang mura ang nasasabi ko. Dito masyadong maraming pasusyal.
Friday ngayon,at pag friday sa St. Wesley Academy ay civilian day,walang uniform.
Bahala ka kung ano isosoot mo. Kaya pag friday nagmimistulang fashion show ang
paligid sa school. May naka boots pa minsan,sobrang OA at karamihan talaga a-dress-
to-kill,akala mo may party pero ang totoo magkaklase lang naman maghapon.
Buti na lang ako,kumportable ako sa soot ko. Isang faded ripped jeans,sneakers na
kulay itim at t-shirt na puti na may drawing ng favorite anime kong si Tamahome at
Miyaka.
"Ma'am Bernabe! There's a bomb po inside the girl's comfort room! Grabe akala ko
it's the end of the world na! Help naman po!" Sabi nung babaeng susyal na
natataranta. Nabaling ang tingin ko sa gawi ng kalalakihan na nagtatawanan sa isang
tagong part ng building. Kitang kita ko sila mula sa kinatatayuan ko.
Nanlaki ang mata ko ng makita ko sila Andrei,Vann at Ace na nakahawak sa mga tiyan
nila at nagpipigil ng mga tawa. Pulang-pula ang mukha ni Andrei. Madadaanan ko sila
kaya naman nagkukuluan na ang laman loob ko sa kilig. Pakiramdam ko rereglahin ako
ng di oras. Ang gwapo ni Andrei!
"Dude? Have you seen her face? That was heroic!" He burst out laughing really hard.
Ganun din yung mga alipores niya.
At nakita kong may nilabas sila sa bulsa nilang mga paputok,hindi nga ako
nagkakamali. May watusi,may five star at may pla-pla.
Nakita kong nilalagay nila sa tagong part ng building yung mga paputok nila at
nagsisimulang sindihan,nanlalaki lalo ang mata ko ng nakitang papalapit sa likod
nila si Ma'am Bernabe. Tumakbo palayo si Vann at Ace pero naiwan si Andrei na busy
ang pagsisindi ng pla-pla niya.
Patay.
Iyon nag dahilan kaya dinala sa office si Andrei,na mukhang ligayang ligaya sa
ginawa sa halip na kabahan..
At iyon na din ang huling araw na nakita ko siya,na sobra kong ikinalungkot. Dahil
kasi sa kahihiyan na ginawa niya,nilipat siya ng Daddy niya sa LA para doon mag-
aral. Lungkot ko talaga.
Gusto ko siyang i-add sa facebook pero nahihiya ako,active pa man din siya doon at
madaming kalampungan na wall to wall pa.Na-kick out siya sa Academy,yun kasi ang
pagkakaalam ko.At noong nawala siya,doon ko napag-isip isip na sinayang ko ang
pagkakataon.
Sinayang ko na ang chance kong mapansin ni Andrei. Kahit yata pangalan ko hindi
niya man lang alam..
"Hay nako! Kailangan pag nagkita kayo ulit ni Andrei,dapat nagbago ka na at pwede
ka ng i-line up sa mga girls na tipo niya. Unahin natin sa pagbago ng brand ng
panty mo! Itapon mo na yang mga so-en mo,wag kang matuwa sa mga stickers niyan na
dinidikit mo sa kabinet mo.. kailangan mo ng pagbabago....My God Bella! Look at
you! Gusto mo mapansin ka ni Andrei pero ginagawa mong hindi kapansin-pansin ang
itsura mo.."
"Para saan pa,hindi naman na kami magkikita ni Andrei.." Kinurot niya ako sa
tagiliran ko.
"Hay nako! Bella.. Bella Bella Bella.. Hindi para kay Andrei,para na din sa sarili
mo. Nakita mo na ba ang itsura mo sa salamin? Kilala mo ba yung bagay na tinatawag
na suklay?"
"Oo naman!Ano akala mo sa akin!" Pinasadahan ko ng tingin ang sarili ko.. "M-
manang?..." Sabay naman na tumatango sila ni Mimi..
"TUMPAK!"Sagot nila ng sabay.
"Kami ang bahala sa'yo Bella.." Ngingisi-ngisi na sabi ni Mimi sa akin,humigop siya
ng smoothies niya.
*****
Patuloy pa din ang pagsstalk ko kay Andrei,madaming gwapo sa school pero wala
silang spark sa paligid tulad ng nakikita ko kay Andrei. Walang effect,kahit
kapatid niya na pilit kong pinagnanasaan dahil kamukha naman niya ay walang spark
sa akin.Isa pa,ang ganda ganda nung girlfriend ng kuya niya. Lalo akong walang pag-
asa doon.
Nagtatatalon ako sa tuwa noong in-accept ni Andrei ang friend request ko,dahil
hindi siya basta-basta nag-aaccept kung hindi niya kilala. Kating-kating ang daliri
kong i-private message siya pero nahihiya ako. Kaya naman nag-stick na lang ako
bilang 'liker' niya sa bawat post at pictures niya. Puro nasa bar ang mga ina-
upload niyang picture. Hindi ko alam kung matatawag na ba akong baliw sa ginagawa
ko pero may alkansya pa ako na hinuhulug-hulugan kada araw para pambili ng plane
ticket papuntang LA. Pero hindi nangyari kasi sobrang mahal pala. Ang dami pang
aasikasuhin.
Tunuruan na din nila akong mag-ayos ng sarili ko,one time pinipilit pa ako ni Albie
na magpadigital curls pero ayoko kasi wala pang nakakagalaw ng buhok ko at wala
akong balak ipagalaw. Parehas dapat kami ng buhok ko, virgin at fresh!
Pangatlong taon,nagdecide akong magdiet,at ewan ko kung nakabuti ito dahil bigla
bigla na lang may magooffer sa akin na kung ano-ano modeling agency para sa mga
products nila,tinaggap ko naman dahil extra income din.Nadicover nila ako dahil
kung saan-saan din nakakarating ang dance troupe ng St. Wesley.
Ang saya pala magmodeling,nakakilala din ako ng iba't ibang tao at may naging
boyfriend na talaga ako,kahit paano gusto ko naman,sinagot ko siya para may
experience man lang ako. Pero nagbreak din kami dahil gusto niyang lumagpas sa
second base,gusto na niyang maka-homerun sa akin. Pakshet siya! Mangisay siya.
Pang-apat na taon,graduating na ako kaya naman ang saya-saya. Balak kong mamahinga
muna after graduation sa probinsya. Pero hindi ko magawa dahil ang dami kong
fashion shows na dapat attendan,malalaki ang offer,nakilala na namin nila Albie at
Mimi ang tinatawag nila 'social life' at mga 'bars'. Itong taon na yata na ito ang
pinaka masaya,dahil nagpost ako ng mga pictures ng photography namin para sa Vinoco
clothing line. Ginawa ko pang DP ang pinaka fierce kong picture. Literal na
nagkikisay ako sa kilig noong ni-like ni Andrei ang picture ko. Shet! Nag-cartwheel
ang buong kaluluwa ko sa saya,back and forth pa.
Pang-limang taon,ito na yata ang pinaka masaya sa pinaka masaya kong taon,patuloy
pa din ang pagmomodeling ko at pagrampa sa mga runway,pero nakahanap na ako ng
trabaho at magagamit ko ang pinagaralan ko talaga.Hindi yon ang highlight ng
nangyari sa akin...
Kung hindi ang pag-chat ni Andrei Herrea at ang ang paghingi niya ng WeChat ID ko.
Feeling ko niregla ako ng di oras sa paghuhumerentado ng kaluluwa ko sa saya.
Kachat ko siya ngayon at palagay ko hihimatayin ako sa kilig! Holy Shit! - sabi ni
Albie kung magmumura daw kami eh'HOLY SHIT' na para naman susyal.
AJHerrera: Hey
Bellalona: Yes? :)
AJHerrera: What's up? I saw your info. St. Wesley ka graduate? Batch 2012?
Bellalona: Yup haha
Halos ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko sa bawat reply niya. Finally!
Napansin na niya ako! Talagang hindi niya ako mapapansin noon dahil medyo malayo na
ang itsura ko noon sa ngayon. Gusto kong magpa-ospital pero mukhang excessive
micturation lang ang magiging sakit ko. Naiihi talaga ako sa kilig!
AJHerrera: Suplada :(
Halos hindi na ako makahinga - mainipin pala itong si Andrei,nagtatatalon kasi muna
ako sa kama habang kinakagat yung unan ko sa kilig. Akala niya hindi ko na siya
rereplayan. No Baby Andrei! You're wrong!
AJHerrera: Uuwi ako ng Philippines next month,hope I could see you personally
Bella. :)
Nanginginig ang kamay kong unti-unti dumadampi sa screen ng phone ko,hindi ako
makapagreply sa kilig,kinagat-kagat ko ulit ang kawawang unan na kanina ko pa
binubugbog sa sobrang kasiyahan ko.
Bellalona: No problem Andrei :)
Nireply ko sa kanya at tumalon ako sa kama ulit,kailangan kong ipamalita kila Albie
at napakagandang balita na ito.
****
"Albie sh-it I really love you to death!!" I squealed while my gazes are still
locked on a black dress,gift ni Albie sa akin. Isa sa mga bagong designs
niya,magkaopisina kami nila Mimi at halos ayaw na namin magsipag hiwalay,pero may
mga kanya-kanyang sideline kami. At ito ang kay Albie,he's a designer. Part time
niya at stress reliever daw.
"Tignan ko lang kung hindi magflag ceremony yang Andrei Joaquin Herrera mo. Ha!
It's a masterpiece right?" He said proudly.
I placed the dress on my chest and turn to faced the life-size mirror,examining
myself. Nasa pilipinas na si Andrei,two weeks na ang nakakalipas at panay ang tawag
at chat niya sa akin,sabi niya he's been busy. Akala ko nga magmemeet kami agad
kaya naman nagexpect ako. I got really frustrated nung four days siyang hindi
nagparamdam,but now he suddenly called me and wanted a meet-up. The feeling was
really unexplainable,after all this years,finally! He noticed my existence.
He said he wanted to meet me tomorrow night sa isa sa mga bar na pag-aari nila. Sa
Blackwave,I was really surprised na sa kanila yun,like.. I know.. He's a Herrera
but how ironic kasi madalas kami nila Albie at Mimi doon.
Sinukat ko yung black dress na gawa ni Albie and I can't help my lips to form a
very naughty grin.
Ito ang tinatawag na mini-dress,at backless kung backless talaga ha? Because at the
back it seems like yung butt ko lang ang may takip. Pagharap normal tube mini-dress
lang siya. haha!
"Ati parang mongoloid lang?Kakakilabot yang ngisi mo halatang you have something in
mind. Naku! Goodluck for tomorrow na lang."
*****
"Asan na daw ba si Andrei? My God! Bella baka naman mauna ka pa sa kanya doon?"
Nanginginig ang mga daliri ko habang nagttype ng text kay Andrei. We're on our way
to Blackwave at doon ang usapan na magmemeet kami. Hindi ko maexplain ang
nararamdaman ko,ano na kaya ang itsura nya ngayon? I mean it as if we didn't see
each other because of videocalls pero iba pa din pag nakita mo siya sa personal.
Basta ang alam ko sa ngayon,I'm really having an overflowing excitement to see him.
Me
Mabilis siyang magreply at ewan ko ba kung bakit ramdam ko gamit ang bluetooth
senses ko na excited din siya! Shet naiimagine ko palang pakiramdam ko lumipad na
at nagtatakbo palayo ang panty ko.
Andrei:
Ok. See you. Sa VIP lounge ha? Sabihin mo lang name mo,I already told them.
Huwaaaaw! VIP pa kami. Lupeeet talaga pagka Herrera. Kinilig na naman ako. Special
treatments means special feelings ang alam ko eh! Waa! Andreeeeeeii.
"Ati. Ang bagal mo magdrive wala na ba ibibilis yan?!" I scoffed at Albie,he glared
at me fast at binalik din niya sa daan yung tingin niya.
"Halatain ka friend! Baka mamaya mag pa-easy to get ka ha? Sasakalin kita pag
ginawa mo yun. Stick to teasing kahit na anong mangyari. Parang yung dati. Okay?"
"Yeah Bella! Take note to that. Gaga ka ha? Baka isuko mo agad ang pearly shells
mo.."
Nakakatouch din minsan tong si Albie at Mimi. Yes,we do bar hopping dahil na din sa
impluwensya ng mga career namin. But lahat kami we stick to teasing lang,no
crossing the lines. Ako naman kasi wala talaga ako balak ibigay kahit kanino ang
virginity ko,not unless kung maging kami ni Andrei,my God! I want him to be my
first. Ayaw ko lang sabihin sa dalawa na to dahil kakalbuhin nila ako sigurado.
"Frenny ang daming yummy dito,go! Dito na ako,mas mabubusog ang mata ko dito.
Hanapin mo na si Andrei.. "Albie
Tinahak ko ang VIP lounge,may maliit na hallway ito na may blue dim light. May mga
nagmamake out pa sa gilid. My God! lalo akong kinabahan.
At..
Nahagip ko ang nakakawala sa wisyong nilalang,may kausap siyang mga babae at lalaki
sa bar counter at nakikipagtawanan. Mukhang parang welcome party niya ang buong VIP
lounge kaya sa palagay ko halos lahat ay kilala siya..
Nagtama ang tingin namin at kita kong natigilan siya. Umayos siya ng upo at palagay
ko nagpapaalam siya sa mga kasama niya. Sinulit ko ang pagkakataon na iyon para
tingnan ang kabuuan niya. Ang magandang build ng katawan niya,his almost perfect
face,ang black long sleeve niya na nakatupi sa bandang braso pati ang black pants
niya na shet lang bagay na bagay sa kanya,mukha siyang demigod,lalaking lalaki at
napakalakas ng dating. Still Andrei,I bet every girls will wreck their own panties
just to be his bed warmer. Walang joke! I'm not saying those because crush ko siya.
I'm just stating the obvious. Yung buhok niya parang sinabunutan at gulo-gulo pero
bagay na bagay din,ano bang klaseng lalaki to? Bakit halos gawin ng perpekto? Pwede
ba yun?
Ah basta! Ang alam ko nagmature ng onti ang mukha niya at mas lalo siyang gumwapo.
Tangina! Napapamura na lang ako. Sa lahat ng lalaking nakilala ko si Andrei pa din
ang pinakagwapo. Siya pa din talaga! Bumalik ang tingin niya sa akin at ngumisi
siya,pakiramdam ko nakiliti ako lalo na nung tinapik niya yung balikat ng lalaking
kausap niya para lapitan ako.
"Hi.." Untag niya. "Wow,you looked beautiful.. Nice dress." Napasipol siya at
ngumisi ulit.
Kahit na deep inside ihing-ihi na ako sa kilig hindi ko pinahalata,that's one thing
I've learned for the past five years. Ang magtago ng totoong nararamdaman at maging
confident sa sarili.
Get yourself ready Andrei Herrera. I will show you the real essence of seduction,I
will make you crave for me... so bad..
"Drinks?" He offered while smiling. Grabe sa ngipin ah,ang puti at ang ganda,dagdag
appeal. Napakagwapo niya talaga nakakainis!
"I'll go for martini." I said. Habang naguusap kami ni Andrei,napapansin kong may
mga matang nakatingin sa amin,lalo na yung mga babae sa loob. Halos patayin na nila
ako sa irap nila. Natatawa na lang ako sa kanila. Madaling makagaanan ng loob si
Andrei,mukhang sanay na sanay talaga siya sa mga ganito.
FLIRTATIONSHIP.
Pero ewan ko ba kahit alam kong may halong pambobola ang mga mabulaklak niyang dila
eh kinikilig ako ng sobra. Minsan pa habang iniinom ko yung martini ko tinitignan
niya yung leeg ko tapos pag nahuhuli ko siya ililipat naman niya yung tingin niya
sa labi ko. Shet lang,he was biting his lower lip too. Doon ako mentally
napapasinghap dahil pag ginagawa niya yon parang kinukuryente ang buong katawan ko.
Seductive siya kahit na effortless siya sa mga kilos at galaw niya. Para bang ang
cool cool niya kahit na simpleng pagdila lang sa labi niya eh nakakadagdag
kagwapuhan na.
"Yup. And proud ako dun." I said while I took a sip at my nth martini. Grabe
nagiinit na din ang pakiramdam ko. Nakakailan na din ako kasi.
"Of course you should be proud. Ibig sabihin magaganda at sexy ang mga taga-doon."
Sabi niya habang tumatawa.
Sa bar counter kami nakatambay,at ngayon ko lang napansin na nakahawak na pala siya
sa bewang ko at hindi ko man lang namalayan.
"Excuse me guys, ehemmmm. May I call Andrei here on the dance floor.." We got
hindered by a voice. Nakita ko na lang ang isang beki na hawak-hawak ang wireless
na microphone. Lahat ng atensyon ngayon ay napunta sa aming dalawa ni Andrei na
nakayapos pa din sa bewang ko. Narinig kong nagbulungan yung mga babaeng nasa loob
din ng lounge.
"We'll be having a game for Andrei's comeback. Oppurtunity na din ito para sa lahat
ng girls dito. So.. sino ang mga sasali sa ating game?" Malanding sabi nung beki.
Nagulat ako ng hinapit ako ni Andrei palapit sa kanya para bumulong.
"Istorbo. Nakakainis. I'll be right back." He groaned. Shet yung lang masasabi ko.
Shet na malagket. Kinindatan niya ako bago siya pumunta ng dance floor.
Kinilabutan ako. Pumunta siya sa dance floor at pinaupo siya nung beki sa isang
love sit. Nagsimula ng magsalita ang beki na emcee.
"So.. There's no rules for this game,basta do the best you can para sa isang sexy
dance. Si Andrei ang magjujudge kung sino ang pinaka magaling. Ang prize natin
ay... tadaaaaa!" He yanked two tickets from his pocket. "Two days and two nights
stay at Vinoco park hotel in any branch." Narinig ko ang pagkakandarapa ng mga
babae sa paligid. Si Andrei naman tumatawa lang sa gitna ng dance floor. Mukhang
gusto niya din ang nangyayari,may mga nagvolunteer na apat.
Ininom ko lang ang martini ko at pinanood sila. Nagsimula silang mag dirty dancing
sa harap ni Andrei at pinahaplos sa kanya ang mga curves sa katawan nila. I saw
Andrei biting his lower lip.
Nakaramdam ako ng inis,nasisiyahan at naseseduce siya ng iba at dapat ako lang ang
nakakagawa noon!
I harshly grabbed the last shot of my martini and drank it. I wiped my lips and
walked long strides to the dance floor,with confidence. Pumunta ako sa gitna mismo.
"Ooooooohh. Mukhang may hahabol." Sabi nung beki na emcee,huminto yung babae sa pag
didirty dancing at tinaasan ako ng kilay. Nakita ko naman na mukhang nagulat si
Andrei dahil ako na ang nasa tapat niya.
[NOW PLAYING: GIRL ON FIRE by ALICIA KEYS]
I flipped my hair, I slowly sway my hips seductively and straddled him. His eyes
widened so I grabbed his nape and bring his face right through my chest.
Mukhang pinanggigilan niya yung bewang ko. Umangat pataas ang dress ko because I
was straddling him. I gripped his hair and made him me look at me. He was biting
his lower lip and I can see right through his eyes the burning desires.
I grinned at him.
Flames shot up around us with the pulsating beat. His hot and shuddering breath
scorched my neck while he pushed my hair at one side.
A grin curled up on my lips once more as I saw his heroic face. He was looking at
me seriously.On a spur of moment, I felt his hardness between my thighs. I giggled
but I felt tongue-tied because it turned out that it was a moan. Sa ingay ng mga
tao kami lang ang nagkakarinigan at nakakaramdaman ng isa't isa.
Lalong lumkas ang sigawan ng mga tao when suddenly Andrei grabbed my nape and
crashed our lips together.
OH MY GOD! He kissed me!
Undoubtedly, I kissed him back intimately. His hands are now tracing my bare
back,backless kasi ang dress ko.I've heard him groaned while kissing me and frisked
his tongue brushing through my lips. Mapusok ang mga halik niya at mukhang sabik.
Napunta ang mga kamay niya sa batok ko at diniin niya pang mabuti ang paghahalikan
namin. Gusto kong magmura sa sobrang sarap ng halik!
'ANDREI HERRERA IS NOW KISSING ME INFRONT OF MANY PEOPLE AND HE SEEMS SO PROUD.'
Front page ito sa dyaryo!
"Looks like we have a winner!" I heard the emcee said. Nilagay niya yung dalawang
ticket sa kamay ni Andrei and I heard the girls groaned. We're still kissing at
napalitan ang music ng mas maingay na tugtog. Nawala na ang atensyon nila sa amin
dahil nag-simula na silang magsasayaw. But he didn't stop kissing me,naramdaman
kong tumayo kami at inalalayan niya ako.
"Haha! Ayaw mo na bang tumigil?" I asked him. He groaned in frustration and kissed
me again. I giggled in the midst of our kissing.
Nilayo niya ang mukha niya at hinablot ulit ang bewang ko.
"Hindi na. Mukhang ayoko ng tumigil." He said and planted little kisses on my lips
and cheeks.
******
A/N: Sorry for the long wait guys. I know di ko natupad ang promise ko. Twice a
week siguro update nito and pipilitin kong bilisan.
Bella's POV
Hindi ko na kaya talaga yung pagbabalewala sa akin ni Andrei. Kaya naman ngayon
nagisipan kong puntahan siya sa penthouse.Pero wala naman akong nadatnan na tao
doon. Mukhang wala siya.
Matapang kung sa matapang na talaga ang hiya ko,pero wala akong ibang choice kung
hindi sa mansion nila pumunta. Magbabaka sakali akong nandoon siya. Pinapasok naman
ako dahil kilala naman ako dito.
Pagpasok ko sa loob agad kong nakasalubong si Manang Amy. Nagbless ako sa kanya.
"M-manang si Andrei po?" Agad kong tanong sa kanya. Kumunot naman ang noo niyang
tinignan ako.
"Hindi ba niya sinabi sa'yo kung nasaan siya? Naku ang bata talaga na yun."
"Ang alam ko hija nasa tagaytay siya ngayon. May bahay kasi doon sa overlooking na
parte. Teka. May sketch ako noon dahil nautusan kaming maglinis dati doon eh. Teka
lang. Kukunin ko..." Nakahinga ako ng maluwag although hindi ako sigurado kung
nandoon si Andrei. Pumunta si manang sa kwarto malapit sa kusina,may kinuha siyang
papel.
"Eto hija yung sketch,madali lang yan hanapin. Nabanggit kasi ni Andrei na diyan
siya pupunta ngayon. Mukhang mainit ang ulo kanina eh. Ewan ko ba sa batang yon,pag
nagtatalo yung kuya niya at si Zoey nakakaganun na yun. Nahahawa siguro dun sa kuya
niyang mainitin ang ulo..."
Nagpaalam na ako agad kay manang para puntahan si Andrei. Gusto ko na talaga siya
makita.
Medyo kinakabahan pa ako ng konti dahil baka wala siya doon. Tapos yung kotse ko
baka biglang bumigay dahil hindi naman ito sanay ng mahahabang byahe.
Sinundan ko lang yung sketch at tama nga si manang. Hindi naman mahirap hanapin
yung lugar pero nakakatakot kasi matayog at matataas ang daan. Kung hindi ako mag-
iingat baka malaglag ako sa bangin,kaya naman mabagal lang ang pag-drive ko.
Pataas ng pataas talaga yung daan hanggang marating ko ang pinakamataas na part
nito. Sa pinakatuktok ay may makikita kang gate na itim,nakabukas na ito kaya naman
dire-diretso na ako.
Nawala akong doubts ko magmula kanina ng makita ko ang kotse ni Andrei na nakapark
sa labas ng bahay na hindi naman gaano kalakihan,pero sobrang ganda. Pinark ko ang
kotse ko sa tabi nito at napabuntong hininga ako bago bumaba. Hindi hummer ang dala
niya ngayon,kung hindi yung itim niya ferrari.
Bumaba na ako at nagdire-diretso sa bahay. Kakatok palang sana ako pero biglang
bumukas na ang pinto. Kitang kita ko ang panlalaki ng mga mata ni Andrei ng makita
ko. Pero napalitan din ito agad ng madilim niyang mukha. May hawak-hawak siyang
bote ng alak.
Nilagpasan niya ako at nagpunta siya sa kotse niya para sumandal sa hood nito.
Ininom niya yung alak niya bago siya nagsimulang magsalita,nakasunod pa din kasi
ako sa kanya.
"What are you doing here? Paano mo nalaman to?" Malamig na tanong niya ng hindi man
lang ako tinatapunan ng tingin.
Yung frustration niya kay Zoey. Yung mapagaan ko ang loob niya,sa bigat ng
nararamdaman niya,yung tipong ganun. Okay na ko dun. Baka sakali,baka dahil dun
makasiksik ako sa puso niya. Gagamitin ko yung pagkakataon na ito para sa akin ang
atensyon niya. Handa ako kahit na masaktan pa ako. Hindi na niya kailangan malaman
yun. Basta ang gusto ko mapasaya ko si Andrei.
Tinignan niya lang ako at nakita ko ang lungkot sa mga mata niya. Nasasaktan siya
pero mas nasasaktan ako. Bakas pa din na may halong galit sa mukha niya. Binalik
niya ang tingin niya sa kawalan at lumagok na naman ng alak.
My eyes widened when I heard him unbuckled his belt. He ripped my panties apart. He
flipped over my dress and visciously rammed his manhood inside me. I was still in
the midst of composing my zeal diligence,everything still was a blur to me. He was
putting all his anger to me,all the thing that he can't obviously do to Zoey... he
was doing it to me, I felt how frustrated he was. I felt it,like a knife stabbed on
my chest. I can't barely breathe. I didn't even noticed the tears falling from my
eyes. He ignored my agonized cry. I got scared at the same time,he was not himself
and he doesn't seem to care if he might hurt me.
I felt trashed.
"Sh-it!~" He groaned loudly. He started moving very fast. Thrusting with his full
force made my body arched. And yes, he was fvcking me in the car's hood. Right
there and then,I started crying silently. I kept controlling my sobs but the more I
hold on to it,the more it will burst unwittingly unleashed.
He gripped my long hair and rolled it in his hands causing my head to raised up. He
stop my body from arching through clasping my shoulders. He plunged it even harder
and faster. I heard him groaned and growled until he reached his climax.
"Ahhh fvck!" He grunted while ramming his superlative thrust. He bent over and
buried himself on my back.
I can't help it. I was sobbing really hard and I couldn't contain myself.
Binabasura na nga niya ang nararamdaman ko para sa kanya,pati ang pag gamit niya sa
katawan ko,parang basura. Ang sakit sakit.
Naramdaman ko ang pagpitlag niya ng hindi ko na mapigilan ang paghikbi ko.My body
was still on the car's hood. Narinig ko ang mabilis na pagsarado niya ng belt niya
pati ang paulit-ulit niyang pagmumura.
"Tangina." Mahina pero may diin na mura niya. Hindi ako umalis sa pwesto ko. Hindi
ko na yata kaya.
"Bella please stop crying. H-hindi ko sinasadya." He trapped my face between his
palms. He was searching for my eyes. Hindi ko siya matignan dahil sa galit ko sa
sarili ko. Pwede ko na siyang sampalin pero nangingibabaw ang pagmamahal ko sa
kanya. This is the very first time that I saw him like this. Pleading.
"Bella oh. Inumin mo muna.." Inabot niya sa akin pero hindi ko ininom yun at
hinawakan ko lang,hindi ko pa din mapigilan ang mga hikbi ko.. "B-bella please..
Don't hate me. Hindi ko talaga sinasadya... Bella.." Bahagya niyang niyugyog ang
balikat ko,paulit-ulit ang pagmumura niya. My vision was fuzzy and I can't even
stand to see his face. Halo-halo na ang nararamdaman ko. Hindi ako makapaniwalang
ginawa niya sa akin yon.
He sat beside me and bring me to his chest. Simpleng ganun lang pero nawawala na
ang galit sa dibdib ko. Naiinis ako sa sarili ko.
Hindi niya ako nakikita because my face was still on his chest. Pero natigilan ako
sa sinabi niya,hindi ko na naman maintindihan ang nararamdman ko dahil unang beses
din siya nakiusap na wag ko siyang iwan na ako ang dapat gumagawa.
We stayed in that position,hiniga niya ako sa lap niya hanggang makatulog ako...
Naginit ang mukha ko dahil alam kong wala naman na ibang tao dito kung hindi kami
lang dalawa.
"A-andrei.." I called him, mukhang nagulat siya. He was topless and just wearing
his Calvin klein boxer shorts. Hindi ko mapigilan ang sarili kong purihin siya sa
isip ko. Yan,kung bakit ako baliw na baliw sa kanya.
"B-bella.. Gising ka na p-pala.." Hindi Andrei picture ko lang to. Andun pa ako
natutulog sa sofa. "Ahmmm.." He cleared his throat.. " Halika na kumain na tayo..."
Hindi ko mapigilan matuwa sa pinapakita niya sa akin,dahil ngayon lang siya naging
ganito. Natutuwa ako pero may halong lungkot dahil alam kong naguguilty lang siya
sa ginawa niya sa akin. Tanggap ko na.
I can't hate him.. I just can't... I can't hate him because I love him too much.
Kahit na nagawa niya yun sa akin. Kinukumbinsi ko ang sarili ko na hindi niya nga
sinasadya ang nangyari.
Umupo na ako at natataranta siyang nilagyan ng juice ang baso ko. Kukuha sana ako
ng rice pero inunahan niya akong kunin para lagyan yung plato ko,natingin ako sa
kanya na mukhang concentrate na concentrate sa ginagawa niya. Nakakunot pa kasi ang
noo at magkasalubong ang makakapal niyang kilay. Yung buhok niya parang kakagising
lang niya at lalo pang bumagay sa kanya.
"Gusto mo ng yogurt? May frozen yogurt diyan? Diba paborito mo yun? Teka lang
kukuha ako.." Oo mukha akong abnormal,dahil sa halip na magalit pa muna ako sa
kanya ay kinikilig ako dahil alam niya kung ano ang paborito ko.. Talagang baliw na
nga yata talaga ako.
Pagbalik ni Andrei binuksan niya pa yung yogurt at kulang na lang isubo niya sa
akin.
Kumain muna ako ng rice para hindi siya mapahiya dahil sa nilagay niya sa plato ko.
Sinubo ko yun at habang ngumunguya ako ay napatingin ako sa kanya. Muntik na akong
matawa kasi nakatitig pala siya sa akin ng medyo nakaawang ang mga mapupulang labi
niya,inalis naman niya agad ang tingin niya at ngumuya ng pagkain. Pinigilan ko ang
sarili kong matawa,sana lagi siyang ganito sa akin.
"M-masarap?" Tanong niya. Alin yung kanina ba? Yung ginawa niya sa akin o yung lasa
ng pagkain? Gusto kong tanungin sa kanya at magpaka sarcastic pero hindi ko naman
magawa.
Duwag ako
Tumango-tango lang ako,tahimik lang kami kumain pero siguro hindi na siya nakatiis.
I know him at ayaw niya ng tahimik na atmosphere. Nakakabaliw daw kasi ang
katahimikan at ayaw niya nun. Mas gusto niya yung salita ng salita.
Kahit na itong FuBu realtionship ang meron kami,para na kaming magasawa sa mga
nalalaman namin tungkol sa isa't-isa. Madaming alam si Andrei tungkol sa akin dahil
matanong siya at marami din naman akong tungkol sa kanya kahit noon pa.
Bigla niya hinablot ang kamay ko,at pinatayo niya ako. Pinaupo naman niya ako sa
mga hita niya.
Niyakap niya ako ng mahigpit. He buried his face on my neck. I didn't spill
anything,tinignan ko lang ang susunod na gagawin niya.
Hindi naman kailangan dahil hindi ako aalis sa tabi niya. Hindi ko siya iiwan. Mas
mahihirapan ako pag ginawa ko yun eh. Ayoko. Ayoko talaga. Hindi ko
kaya,sasamantalahin ko na ang pagkakataon na ito.
I made our gazes locked. I tried my best to smile at him kahit na may konting sakit
pa akong nararamdaman sa dibdib.
"I can't.. hate you.." Because I love you. Ang duwag ko dahil hindi ko magawang
sabihin.
He undoubtedly smiled at me, it didn't even reached his eyes. He hugged me tighter
and buried his face on my neck.
"Bakit ba ang bait bait mo Bella sa akin? Lalo akong nagagalit sa sarili ko. I'm
really sorry..." He said,his face still embalmed on my neck. I smiled weakly.
Andrei you're so dense. Tingin mo sinong matinong babae ang papayag sa ganitong set
up at paulit-ulit kang hahabol-habulin. Ang manhid mo.
"Gusto kitang mahalin. Sana ikaw na lang may hawak ng puso ko." Natigilan ako sa
sinabi niya. Pakiramdam ko bumalik ang sigla sa katawan ko. Hinarap niya ang mukha
niya sa akin "Sana talaga Bella ikaw na lang,gusto ko ikaw ang mahalin ko.
Mahihintay mo bang mangyari yun? Oras lang ang hihingin ko. Bella,oras lang.
Makapaghintay ka kaya? Natatakot ako... Kung mamimili ako ng babaeng mamahalin..
Ikaw yon.. Ikaw ang gusto ko talaga.."
Kitang kita ko kung paano siya natigilan. Pero napalitan agad ng ngiti ang
pagkagulat niya...
I held his hand and kissed the back of his palms. "Matagal na Andrei. Matagal na.."
The smile on his lips became broader. He kissed me tenderly without moving his
lips. Parang nabunutan ng malaking tinik ang dibdib ko. Sa wakas ay nasabi ko na
kay Andrei.
"Bella.. Subukan natin.. Please, move in with me" Naiiyak ako habang tinitignan ko
siya,pakiramdam ko mahal niya din ako at ayaw niyang mawala ako sa kanya,this time
hindi ako nagaassume dahil galing mismo sa kanya... "Time Bella... Yun lang..
Mapagbibigyan mo ba ako? Gusto kong mahalin kita ng buo ako. Handa akong ibigay ng
buo ang sarili ko sa'yo pero bigyan mo pa ako ng konting oras." Halik siya ng halik
sa akin kaya matagal bago niya natapos ang sasabihin niya. Mukhang ang saya-saya
niya. Hindi ko din maipaliwanag ang saya kong nararamdaman. Hinawakan ko ang
magkabilang pisngi niya.
"I've waited five long years Andrei. Ano ba naman yung konting oras.. Mahal kita..
Buong-buo." Buong puso kong ring sinabi sa kanya. Hindi ko pa din maipaliwanag ang
sayang nararamdaman ko.
Sulit ang paghihintay. Sulit ang hirap. Binubuksan ni Andrei ang puso niya para sa
akin,para mahalin ako,at sobrang saya ko talaga.
"Thank you Bella. Thank you! Pangako. Hindi ko susubukan. Gagawin ko. Ipangako mo
din na maghihintay ka ha?" Paulit ulit niya akong hinalikan. Tumango ako sa kanya
and I've heard him chuckled sexily.
I really swear to God! This is the happiest day of my life. Sa wakas kami na
talaga. Sa wakas!
"Sasama ka ba sa akin? Titira ka kasama ko? Bella?" He pleadingly asked. His tone
was hopeful. Sino ba naman ako para tumanggi,gustong gusto ko nga na lagi kami
magkasama. Gusto ko pagkagising ko siya ang nakikita ko,gusto ko din bago matulog
siya pa din.Kinikilig ako pag naiisip ko na para kaming magasawa.
"How could I say no to you Andrei. Mahal kita.. I'm yours. All yours.." I answered.
"So is that a yes?" I wanted to slap him.I put my hand on my forehead dramatically.
DENSE. HERRERA.
"YES. Way ii ess.. YES Andrei.." Feeling ko nagpopropose siya sa akin sa pagsabi ko
ng yes. Ngumiti siya at tulungan niya akong tumayo. Niyakap niya ako ulit. Kung
san-san niya ako pinaghahalikan. Sa noo,sa lips, sa cheeks, sa ilong.. That's one
thing I really love about Andrei. Napakasweet niya. Magulo man ang walang
kasigaraduhan I'll stick to his promise. Gagawin niya at hindi niya susubukan. I
really love him. Malapit na malapit na ako sa puso niya at ramdam ko yun.
His eyes we're shining with a mosaic of lust and burning desires.
"Let me make it up to you.." He grinned and slowly bent his head down to reached my
velvet lips. He kissed me pasionately. This time he was so gentle and prudent. This
is the first time that Andrei kissed me with such tenderness,everything was so
gentle. Nakapikit siya. Pumikit din ako. I savoured the sweet taste of his lips.
His hands were busy roaming my back,tracing the lines of my spine. He was leaving
trail of fire in every part of my sweet skin. Making me crave more for him.
He stopped for a brief of moment,He tugged my shirt off and revealed my bare
breast.I wasn't wearing my undergarments.He set off the boxer shorts i'm wearing
and recklessly threw it somewhere. I have always been naked in front of him but
this is the first time he stared my whole body with.... love? Am I too assuming? I
wasn't a hundred percent sure,all I know was he was looking at me different from
the way he looked at me before. I felt uneasy,my cheeks flushed.
"Ang ganda mo Bella.." It sent chills through out my spine,I felt that I was as red
as cherries. He caressed my cheeks and kissed me. I frisked his tongue brushing
through my bottom lip. I open my mouth for his access. He groaned in the midst of
our kissing and a soft spurr escaped from my lips.. It made me shiver, sending a
soft tremor of pleasure through my whole body.. my spines,my bones,my flesh..
"Bella..I want to hear my name.." He uttered huskily still kissing me. He's so damn
arousing! My God.
Before I couls tug his boxers off,I glanced at his perfect body,a demigod body body
to be exact. His body deserved my compliments. I can't help to bit my lower lip.
"You're so damn sexy Bella.." I flushed once again as I caught him staring my whole
being. He was making me feel that I am the most beutiful girl in the world.
I tugged his boxers off that seems getting in our way. His manhood finally sprung
free,I have seen it many times but I am still amazed how huge he was.
"Parang ngayon mo lang nakita yan.." He pinced my nose.. He kissed me again and
spread my legs using his knees. I readied myself.He slowly entered his manhood
inside me,I gasped as my mouth formed an O shape.
"Sige pa Bella.. Scream my name! Lakasan mo pa." He growled. I don't know but every
purr slipping through his lips made me more aroused. He's just so damn hot..
"A-andrei! Please.. Ahhhh Andrei.." He started moving faster and harder. I saw his
jaw clenched as he gripped my hands really hard. My heart thundered while my eyes
are still locked on his godlike face. His eyes we're still closed for he was
savouring the intensity of our sync movement.
"Andrei My God!" I grumbled his name over and over again.. I moaned it delightful
torture,I heard the very fast slapping sounds of our thighs.
"Sakin mo lang gagawin to Bella,sa akin lang. Sa akin ka lang dapat nasasarapan ng
ganito.." He growled into my ear possesively,it shot chills down my spine,once
again. I scream his name loudly,I felt delightful hearing him as if claiming me as
his.
Of course Andrei. I have no plans of giving myself to another guy. It's only you..
"Come on! Scream my name again Bella. Do you want me too move harder?! Scream my
name!"
I felt the familiar sensation building up inside me. I'm gonna burst and I felt
more aroused through Andrei's words. It really turns me on..
"Sh-it Bella! Eto na ko.." He growled as he made his final and superlative
thrust,reaching the gate of heaven. His jaw clenched while his body we're twitching
in delight. "Sh-it!" I felt his juices spurting out inside me. I don't have to
worry. Because I already readied myself. I already took my pills.
He buried his face on my neck while panting hastily. He stayed on that position.
"Nakakadik ka talaga.. Ano bang meron ka Bella? Naaadik na ako sa'yo.." He said
while chuckling. I slapped his arms playfully.
I closed my eyes to hug him and covered our body with the velvet sheets. Hindi
matanggal ang ngiti sa mga labi ko..
"Pagbalik natin madami ng magbabago. Okay lang sa'yo yun?" He asked. His voice was
serious and tranquil.
"Kahit ano pa yan Andrei. Basta ikaw.. Mahal kita.." I can imagine him smiling as
he embalmed his face on my chest. Hinalikan niya yung dibdib ko tapos umangat siya
para halikan ako sa labi..
"Akin to.." He touched the valley of my mounds. I gasped and my eyes widened. "Akin
din to.." He cupped my womanhood.. "Akin lahat yan. diba Bella?" He said. I giggled
because he sounded like a kid.
"Oo Andrei.. Sayong-sayo ako. Buong buo.." I told him while I shot him my a sincere
look..
Ngumiti siya,hinatak niya ako at hiniga sa mga dibdib niyang matitigas. Grabe,sana
hindi na matapos to. Nababaliw na talaga ako sa pagmamahal ko sa'yo Andrei.
Pinikit ko ang mga mata ko,maya-maya I heard little snores coming from him. We both
drifted off to sleep..
*******
####################################
Chapter 5 - The call
####################################
Bella's POV
"Oh my god Andrei ano to?" Napatakip ako sa bibig. Niyakap niya ako galing sa
likuran niya pagkatanggal ng takip niya sa mata ko. Nandito kami sa parking lot sa
building ng office namin. Kakauwi lang namin kahapon galing sa Tagaytay at iniwan
ko ang kotse ko dun dahil ipapakuha na lang daw niya. Ayaw niya naman na hiwalay
kami ng sasakyan pauwi.
"Your new car." Sabi niya habang winewave sa mukha ko yung susi ng kotse. Kulay
black din ito kakulay ng isang ferrari niya. Hindi ako expert sa mga sasakyan kaya
basta ang alam ko convertible siya na BMW ang tatak. Second hand lang na kotse okay
naman na ako,pero hindi ko naman akalain na kaya akong pagkagastusan ni Andrei ng
ganito. Usapan kasi namin ngayon magdidinner kami pero nagulat ako dito niya ako
dinala,nasurprise talaga ako.
"Hush Bella,sige kung ayaw mo sisirain ko na lang yan,may baseball bat ako diyan sa
loob.." Hindi na ako nakapag salita. "Ako muna magddrive okay? Wala akong dalang
kotse." sabi niya. Wala sa loob na tumango lang ako,Grabe naman. First time ko yata
makatanggap ng gift galing sa kanya at sobrang mahal pa. Nanliliit tuloy ako kasi
I'm not capable of giving him expensive gifts. Sapat lang kasi ang sweldo ko at isa
pa nagiipon ako.
"Bakla kinikilig akoooooooo! Shet ang saya ni Bella!.." Napalingon kami ni Andrei
sa likod namin,nakita namin si Mimi na sinasabunutan si Albie sa kilig. Niyuyugyog
niya yung ulo. "Huhuhu Bella I'm so happy for you.. huhuhu."
"Ouch Mimi! Bitawan mo nga ako! Hindi din ako makapagreact eh!"
Hindi ko alam pero sa ngayon parang hindi pa din maabsorb ng utak ko na kami na
talaga ni Andrei. Masaya ako na parang kinakabahan na hindi ko maintindihan.
"Baby? May problema ba?" Nabalik lang ako sa ulirat ng biglang magtanong si Andrei.
Kinilig na naman ako,baby daw niya kasi ako kaya yun ang tawag niya sa akin.
Napatingin ako sa kanya na sumusulyap-sulyap ng pahapyaw sa akin at sa dinadaanan
namin,kunot na kunot ang noo niya.
"W-wala.." I answered.
Kinuha niya ang kamay ko at dinala sa mga labi niya,nalusaw ang puso ko. Gusto kong
magmura sa kilig at gusto kong suntukin yung bintana ng kotse. Anu ba yan! Lagi ba
talagang ganito pag magkasama kami? Baka masira ang pantog ko kakapigil ng ihi ko
sa kilig!
"I have a surprise for you." Kumunot ang noo ko at napanguso,nakangisi lang siya sa
akin at umiiling iling. "Baby huwag mo nga akong ginaganyanan,baka hindi ako
makapagpigil dito."
Hindi na talaga maiaalis kay Andrei na pagtinginan ng mga babae dito sa loob ng
restaurant,syempre pasimple ko silang iniirapan. Ayokong lumabas na clingy sa mata
ni Andrei,baka magsawa siya agad sa akin.
"Baby tikman mo to.." He tossed the spoonful of of beef stew near my mouth. Medyo
tumingin muna ako sa paligid kasi nakatingin pala sa amin yung isang grupo ng mga
babae na halos hubaran na si Andrei sa tingin,dati kasi kahit magkasama kami ni
Andrei medyo nagpapacute siya,harap-harapan niya ginagawa yun,pero ngayon iba na.
Hindi man lang niya tinapunan ng tingin magmula kanina yung mga babae. Gusto tuloy
magtumbling ng kaluluwa ko sa saya.
"Ahhh.. Dali na.." Napapitlag ako kasi kanina pa pala siya naghihintay at mukhang
nangawit na. Sinubo ko naman yun at nginuya,nakangiti lang siya sa akin. Mukhang
masayang-masaya naman siya na kasama ako.
"Masarap noh?" Tumango ako,lumapit siya sa akin para bumuling. "Pero mas masarap
ka..." Ngumisi siya and he winked at me. Siniko ko nga,nakakainis!Nag-init tuloy
pisngi ko,pakiramdam ko mapula pa ako sa mansanas.
"A-andrei?" Natigilan naman siya at tinignan ako. Gusto ko lang din naman kasi
malaman. "Si... Z-zoey----"
"Ayoko na siyang pag-usapan" Malamig niyang putol sa tanong ko,nag-iba din ang
timpla ng mukha niya kaya naman napayuko ako. Kasi naman dapat pala hindi ko na
tinanong. Ang usisera ko kasi eh.
Oo nga,tama siya. Ang importante kami,ang dapat kong isipin ay ang mga dapat kong
gawin para mahalin na niya akong tuluyan.
Pagkatapos namin kumain,umalis na kami agad doon at nagmamadali siya. Hindi ko alam
sa kanya kung san kami pupunta,basta habang nagdidrive,nakangisi lang siya at
nakahawak sa kamay ko.
Huminto kami sa isang building,bumaba siya para pagbuksan ako ng pinto,ako naman
bumaba na nagtataka kung bakit at ano ang ginagawa namin dito.Pagbaba ko naman,he
intertwined our fingers. Hinagis niya yung susi sa isang lalaki at sinapo naman yun
ng mabilis. Pumasok kami sa loob,feel na feel ko talaga ang pagiging girlfriend ni
Andrei. Pakiramdam ko yung buhok ko umabot sa probinsiya namin at natatapakan na ng
mga magulang ko. Shet lang,hindi pa din talaga ako makapaniwala. Dati pinapantasya
ko lang at nirarape sa panaginip,ngayon totoo na talaga.
Tinulungan niya akong ipulupot ang mga binti ko sa bewang niya. He pressed himself
more upon me,making me feel his hardness. He groaned between our kisses,I felt his
tongue trying to get inside my mouth in a vicious manner.
I moaned while gripping his hair. Mas madalas naming ginagawa to,mas hinahanap-
hanap ko. Hindi na yata ako magsasawa pa sa kanya.
Narinig namin ang pagtunog ng elevator kaya agad kaming naghiwalay,may pumasok na
dalwang brunette na naguusap pero natigilan sila sa pag-uusap ng makita si Andrei.
Dapat pala hindi kami tumigil,nakakainis itong mga babaeng ito.
Inaayos ni Andrei ang bandang leeg ng polo shirt niya at nakangisi,he licked his
lips and shot me a naughty glance,he winked at me. Muntik na akong matumba sa
panlalambot ng tuhod ko kaya naman sumandal ako kay Andrei,bumubungisngis naman
yung dalawang brunette na hindi man lang tinitignan ni Andrei. Nakaalalay lang siya
sa bewang ko at ramdam na ramdam ko pa ang mga kiliti sa loob ko. Huminto kami sa
28th floor. I puckered my lips together dahil pinipigilan kong matawa,nginingisihan
kasi ako ni Andrei tapos nagwiwiggle pa siya ng kilay niya.
"Saan ba tayo pupunta Andrei?" Tanong ko sa kanya pero kinurot lang niya yung ilong
ko.
"Eto na tayo.." Sabi niya. Room 2810 ito at ang pinakamalaking room sa buong floor.
Kumunot ang noo ko at tinignan ko siya. "Dito tayo lilipat.." Niyakap niya ako mula
sa likuran habang tinatype ang lock code. Nganga lang ako,alam ko naman pag
tumanggi ako at naginarte ipagpipilitan niya yung sa kanya. Gusto kong mag-harlem
shake sa tuwa. Hindi na talaga ako makapaniwala na si Andrei ngayon ang
nagbibigay,kahit minsan hindi sumagi sa isip ko na magiging ganito ang sitwasyon
namin..
0728-0911-0814
"Syempre baby! Birthday ko tapos birthday mo. Tapos monthsary natin. Ano ka ba..
Madali lang tandaan."
Inalala ko yung code at nabuo sa isip ko.. 0728- July 28 birthday ni Andrei, 0911
September 11, birthday ko, 0814 August 14 nung nasa tagaytay kami.. Nakakainis sa
tuwa!
Andreiiiiii! gusto kitang gawing keychain sa tuwa ko. Bakit ba ako kinikilig ng
ganito. Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko,tumawa naman si Andrei..
Pumasok kami sa loob at pagka-sarado na pagkasarado ng pinto ang siya namang pag-
atake niya ulit sa mga labi ko. Gusto ko siyang paligayahin,naiiyak ako sa tuwa.
Nag-eeffort siya para sa aming dalawa,para mag-work ang relasyon namin at nakikita
ko yun. Yun palang masayang masaya na ako talaga,paano pa kaya ang mahalin na niya
talaga ako?
Ang bilis ng mga pangyayari,nasa kusina na pala kami. Inupo niya ako sa lamesa..
"A-andrei..." I moaned,bumaba ang mga halik niya sa dibdib ko. He draw a deep
breath and groaned as he put the valley of my mounds inside his mouth..
His other hand was holding my back,I wrapped my legs around his waist. He used his
other hand to unbuckled his belt,nanginginig ang buong katawan siya sa pagkasabik.
I flipped over the skirt I'm wearing and removed my panties.
I looked down and saw his manhood was ready to enter my deepest recesess. I hugged
him,he slowly enter his shaft inside me. I dugged my nails on his shoulder as I
caught my shuddering breath. He started moving.. gentle and traquil at first... But
I guess he can't.. he became rough on a spur of moment..
We both grumbled our names over and over again.. Right there and then..... In the
dining table..
Hindi doon na tapos ang lahat dahil dinala niya ako sa lahat ng sulok ng bagong
condo na yun,pinakahinuli niya ang kwarto. Hindi ko na alam kung ilang beses naming
ginawa pero ang alam ko pagod na pagod ako at nakatulog na lang ako sa mga bisig
niya.
****
I twitched from my deep slumber when I heard my phone ringing. Inabot ko ito at
tinignan ang oras..
Alas-kwarto palang ng madaling araw. Sino naman ang tatawag sa akin ng ganong oras?
I glanced at Andrei beside me. Nakayakap siya sa bewang ko but he stirred and
squirmed at the other side of the bed dahil sa paggalaw ko. I smiled and caressed
his face. Hinalikan ko muna siya bago ko tinignan ang phone ko. Binalot ko ang
sarili ko gamit ang puting kumot at tumayo.
Nanay Calling...
Napakunot ang noo ko. Hindi tatawag si Nanay kung hindi importante kaya agad ko
itong sinagot.
"Ang tatay mo,sinugod namin sa ospital.. Bella umuwi ka muna.." Umiiyak niyang
sabi,nanlamig ang buong katawan ko. Hindi na ako nagtanong pa.
"Osige nanay. Sige po. Uuwi ako.. Huwag ka ng umiyak." Nagsalita pa si nanay pero
hindi ko na siya naintindihan dahil sa pagiyak niya. Nagpaalam na din siya agad
kaya binaba ko na ang phone..
Ang tagal kong nakatitig sa screen ng phone ko,napapitlag ako ng bigla may yumakap
sa bewang ko mula sa likuran.
"Uuwi kang Cagayan?" Malat pa ang boses niya dahil halatang kagigising lang niya.
He buried his chin on my shoulder. Marahan akong tumango sa kanya.
He made me face him,hindi ko pa din mapigilan na hindi mag-alala para kay tatay.
Hindi iiyak ng ganun si nanay kung wala lang.
"Boyfriend mo ako.. Wala kang balak sabihin sa akin?" May halong tampo sa tono ng
boses niya. I frowned dahil namumuo na ang luha sa mata ko,gusto ko na nga ngayon
na mismo gumayak para makauwi na. Kung by road 13-14 hours ang byahe mula manila
hanggang cagayan valley. Kung bibili pa ako ng plane ticket baka maubos ang ipon
ko.
"Sasamahan ko ang girlfriend ko. Sa ayaw at sa gusto mo sasama ako sa'yo." Dagdag
niya ng hindi ko siya sinagot. I puckered my lips together as it formed a thin
line. Bawing-bawi na talaga ang sakit na naranasan ko noon dahil ngayon hindi
talaga ako pinapabayaan ni Andrei,inaalagaan niya akong mabuti at ang swerte ko na
ako ang napili niya. Kahit paano nawala ang pangamba ko.
"Malayo yun Andrei. Walang signal doon,walang internet at walang wifi.." Tumawa
siya at piniga ang ilong ko.
"Edi mas okay. Lahat ng atensyon mo nasa akin,lahat ng atensyon ko nasa'yo. Kahit
gawin natin libingan ang magtitigan doon okay lang sa akin." Napangiti ako sa
sinabi niya. Niyakap ko siya at nawala sa isip kong hawak ko yung kumot. Nalaglag
tuloy at napatingin siya sa akin.
Sabi ni Andrei pag Herrera daw malakas ang stamina,lalo na sa kama. Halos wala na
akong lakas pero siya parang wala lang. Ganadong-ganado pa.
"Pero hindi kita papagurin ngayon,babyahe pa tayo eh." Sabi niya. "Pakikilala mo ba
ba ako kay nanay at tatay?"
Hay Andrei Herrera. I love you. Ano kaya mangyayari sa akin kung wala ka?
*****
Si Andrei ---->
####################################
Chapter 6 - Trip
####################################
Bella's POV
Alam kong walang idea si Andrei sa sinasabi kong twelve hours na byahe papuntang
Cagayan Valley,o higit pa kapag matraffic sa edsa. He seems oblivious sa mga
sinasabi ko dahil tango lang siya ng tango na parang batang nagpepretend na
naiintindihan ang pangaral ng magulang niya. Hindi na kami nakatulog parehas kaya
naman nagsimula na kami mag-impake ng gamit.
Parang mas excited pa nga siya sa akin eh,ako naman ang taga roon, May mga damit na
kami parehas dito kasi nagpabili pala siya,pero mamaya kailangan pa namin dumaan sa
apartment ko para kunin yung mga gamit ko. Pakiramdam ko mag-asawa na kami ni
Andrei,naiisip ko palang nagtatumbling na ang kaluluwa ko sa kaligayahan.
Nanginig ang mga laman loob ko ng bigla niyang hinalikan yung leeg ko,I gasped and
I almost closed my eyes when he started nibbling my neck. He started giving me wet
little kisses. Nakakakiliti na hindi ko maintindihan,I undoubtedly gripped his
hair.
He chuckled. "Bella...." Parang batang sabi niya,hindi ko malaman kung may halong
pagmamakaawa yung boses niya. "Bakit ba adik na adik na ako sa'yo? Ano bang meron
ka?" He uttered and he made me face him,pinagdikit niya yung mga bewang namin so I
can feel his hardness.
"Hay Andrei ano ba yan!" Sa totoo lang gustuhin mo man gawin yon nakagayak na kami
at saka baka mamaya dumating na yung driver na tinawagan niya tapos mabulok
kakahintay sa labas,I'm sure na hindi papayag si Andrei na ganung kabilis lang yun.
Si Andrei pa!
"Tangna.." He cursed while he was grumpily walking towards the door. "What?!"
Singhal niya sa sa tao sa labas. I snickered kasi tuwang-tuwa ako sa itsura niya.
"S-sir Andrei.." Sabi nung lalaki sa labas,siguro yun na yung driver niya. Kawawa
naman si manong,walang kamalay-malay nasinghalan pa.. He made a tsk sound before
opening the door wide. Pinapasok niya yung middle age na lalaki at pinakuha yung
mga gamit namin.
"Hintayin ko na lang kayo sir sa parking lot." Sabi ni manong. Nakita ko namang
nakakunot yung noo ni Andrei na sinosoot yung sapatos niya.
Paglabas nung driver niya inihit ako kakatawa,as in napakalakas ng tawa ko dahil sa
pagmumukha ni Andrei. He glared at me naman pero lalong lumakas ang tawa ko..
"HAHAHAHAHAHAHA!!"
"Funny Bella. Funny. Ha-ha-ha.." He gagged tapos dinuro-duro niya ako.. "You owe me
a hard-core-sex Bella. You owe me." Seryoso at madiin niyang pagkakasabi pero lalo
kong nilakasan ang tawa ko.
"Tara na nga!" He grabbed my wrist and we made our way outside. Halos hindi ko
mapigil ang pagtawa ko dahil sa pagkabitin niya.
******
Dumaan muna kami sa apartment ko para kumuha ng mga damit,sabi naman ni Andrei may
uutusan na lang daw siya para kunin ang mga gamit ko kaya naman pinaiwan ko yung
susi sa land lady para pag may pumunta ay mabuksan.
Ako,si Andrei at si Manong Bert ang ba-byahe,yung driver ni Andrei. Nahihiya nga
ako sa driver kasi ginagawa yata akong libangan ni Andrei,nakaakbay siya sa
akin,dahil nasa likod kami ng sasakyan napapatingin ako sa salamin kung tinitignan
kami ni manong Bert pero hindi naman. Nung bata ako sabi ng nanay malambing
ako,pero ibang klase ang lambing ni Andrei,hindi ko masabayan. Siyang yung tipong
walang pakialam sa paligid niya. Para kaming may sariling mundo. Nagtext ako kay
nanay na baka 8pm nandoon na kami,nagulat naman ako ng sinabi niyang nakalabas na
si tatay ng ospital at bumaba na ang blood pressure.
Maghapon sa byaheng tulog si Andrei,naawa na nga ako kay manong Bert sa layo ng
byahe namin. Nagstop over kami sa Isabela para magkape muna at kumain,pero si
Andrei naghahanap ng mcdo daw o kaya jolibee. Seriously? Nasa kalagitnaan kami ng
bundok at wala pa sa bayan naghahanap siya ng ganun.
"Sir malayo pa ang bayan dito. Masarap naman yang inihaw na bulig,tikman niyo."
Kumbinsi ni manong Bert sa kanya.
"Baby? Safe ba talaga to?" Bulong naman niya sa akin. Tinanguan ko siya.
"Sa amin maraming ganyan at saka makakatikim ka ng tinola na native ang manok na
ginamit,mas masarap yun. Ganyan ang mga pagkain sa probinsya Andrei. Pero parang sa
tingin ko hindi ka tatagal na ganyan ang kakainin mo eh.." Nagkunwari ako
disappointed sa kanya,inakbayan naman niya ako at hinalikan.
"Baby wala naman ako sinasabing ayaw kong kainin ah?Tinatanong ko lang naman. Eto
na nga eh oh.. Isasawsaw ko ba dito?" Turo naman niya yung bagong na may halong
kalamansi at mga sili.
Walang arte niyang sinubukang kainin yun,alam ko naman na hindi talaga maarte si
Andrei pero wala akong magagawa kasi naman laki sa yaman.. Sobrang yaman na yung
mga ganitong klase at kasimpleng bagay hindi na niya napapansin dahil sa mundong
ginagalawan niya.
"Masarap?" I asked him. Tumango-tango siya tapos..
"Hindi masarap.. It tastes awful.." He muttered habang nginunguya niya yung kanin
niya.
Hindi nga daw masarap diba? Pero bakit naka tatlong inihaw siya? Siya lang halos
umubos? At hindi pa siya nakuntento,ginamit pa niya yung kamay niya at inisnob na
yung mga kutsara.
Pinagpatuloy namin ang byahe matapos namin kumain,si Andrei naman maghapon tulog sa
byahe. Sabi ko kila nanay na magluto ng masasarap at medyo malakas kasi kumain si
Andrei.
"Wow! Sasakyan ni batman!" Narinig ko pang anas ng mga bata ng medyo buksan ko ang
bintana,namiss ko ang hangin dito sa amin. Ang tagal kong hindi nauwi.
"Manong,pakihinto po sa bahay na puro santan ang tanim. Yung blue na gate." Layo-
layo ang bawat bakuran ng bahay dito,natanaw ko na ang munting bahay namin na kahit
paano ay nagbago dahil sa mga padala ko kay nanay. Nakakatuwang isipin na napagawa
ko na ang bahay namin kahit papano at pinaghirapan ko yun talaga.
"Holy Sh-it! E-eto ba ang sa inyo Bella?" He asked in disbelief,I smiled at him and
I nodded. Bumaba na kami ng sasakyan and Andrei's eyes are still nailed on the
circumferential. Parang manghang mangha siya.
"Sh-it I never imagined this place does exist, F-uck. Ang ganda!" He said,I giggled
naman. Nung natingin siya sa akin he automatically wrapped his arms around my
waist.
"Soleng,andiyan na ba ang anak mo------?" Natigilan si tatay nung nakita niya ako.
"Anak ng putakte! Ikaw na ba yung anak ko?! Anak ng puta! Mukhang artista ka na
anak! Hindi kita nakilala! Anak ng putakte talaga oo! Halika nga rine!" Lumapit ako
at nagmano sa kanya,niyakap ko din siya tapos naiyak ako.
"Taaaaaayyyy~ Namiss po kita.. Nakakainis ka. Hindi mo inaalagaan ang sarili mo.."
Sabi ko sa kanya.
"Afuuu! Ikaw bata ka wag ka kasing nagpapaniwala sa nanay mo at napaka over acting!
Nagtaas lang ang dugo ko eh,akala mamaatay na ako.Anak ng putakte! Sabi ko naman
kasi sa inyo mas malakas pa ako sa kalabaw--"
"Tatay.. Bless po..." Nagmano si Andrei kay Tatay,kita ko naman na medyo umawang
ang bibig ni tatay sa nangyari. Siguro nagulat siya kasi hindi pa ako makapag
salita para magpaliwanag o ipakilala si Andrei,ganito kasi sa probinsya,makaluma
ang paniniwala. Kailangan ipakilala mo ang bisita at lahat dapat ng kamag-anak ay
pagmanuhan mo,sigurado pag nakita si Andrei ng buong lahi namin ma-uupod ang noo
niya. Bumaling naman si Andrei kay nanay.. "Nay.. Mano ho.."
"Haha! Ayos tong nobyo mo anak. Sa akin english ,sa nanay mo tagalog. haha! Tama
yan hijo." Nagkamot naman ng batok si Andrei at natatawa ko kasi parang kinakabahan
siya.
"Haha. Sensya na ho." He faked a chuckle,I know.. Medyo kinakabahan siya. Kilala
ko si Andrei.
"Badong! Halika rine! Anak ng putakte kang bata ka! Nandito na ang kapatid mo. May
kasamang lalaki niya!" Sigaw ni tatay ng papasok sa loob,muntik na akong mapahampas
sa mukha dahil ito ang ayokong makita ni Andrei,ang side ng family ko na ganito.
Baka kasi hindi niya masakyan. I glanced at him and smiled weakly."Tulungan mo yung
lalaki na magbaba ng mga gamit nila dalian mo!" Pahabol ni tatay.
"Opo tay!!" Sigaw naman ng kapatid kong si badong habang tumatakbo palabas. "Wow!
Ate. Ang ganda mo naman. Namiss kita! May pasulubong ka ba sa akin?" Bati niya. I
ruffled his hair and hugged him.
"Oo naman,namiss din kita.." Humalakhak naman ang kapatid ko tapos tinulungan niya
si mang Bert na magbaba ng gamit namin. Ngumiti naman ako kay Andrei na
kinakabahan.
"Hey what's wrong?" He asked me tapos inakbayan niya na naman ako,napatingin ako
kay nanay na nakatitig sa amin. Ngumiti lang naman si Andrei sa akin.
"Oo naku,bukas wag kang magalala ililibot ka doon ni Bella." Natutuwa ako kay
Andrei kasi,hindi siya naiilang na nanay at tatay ang itinatawag niya sa mga
magulang ko. Pakiramdam ko hindi ko siya boyfriend kung hindi asawa. Nag-uumapaw
ang kaluluwa ko sa kaligayahan.
"Yes nay! I really love horses.." He grinned as he secretly gave me a naughty look.
He winked at me at halos magtatakbo na yung panty ko sa kgwapuhan niya. Feeling ko
kasi may double meaning ang mga sinasabi niya o sadyang puno lang ako ng
kaberdehan.
"Haha. Wag kang magalala hijo,ililibot ka dun nila Bella bukas." Untag ni tatay sa
kanya..
Ang tagal ko pa man din hindi nakakapunta sa kwadra ng mga kabayo namin. Kailangan
ko pa pala ilibot si Andrei sa lahat ng magagandang lugar dito.
********
A/N: Hmmmmmm. Ano naiisip niyo na susunod na mangyayari? lol Check out my new
story. Action siya guys and ito talaga ang pangarap kong tapusin. Yung ganung
genre. Haha just sayin. Nasa external link siya,nasa isang account ko kasi.
@CincoMedicatus
Codename:Masami [The fierce assassin] ---> Title ng new story ko,hindi nakapost to
sa account ko na to. Sa @CincoMedicatus po. :)
####################################
Chapter 7 - Horse barn
####################################
Bella's POV
Noong una kinakabahan ako na baka pag nasa hapag-kainan na kami ay mawalan ng kibo
sila nanay at tatay,pati na din si badong. I was expecting na baka maging awkward
ang atmosphere sa amin. Buong akala ko,hindi masaksakyan ni Andrei ang trip ni
tatay..
"Oh tapos ano nangyari anak?" Halos himatayin na kakatawa si tatay sa kwentuhan
nila ni Andrei.
"Anak ng putakte kang bata ka! HAHAHAHAHAHA!! Litsak na yun edi nagtatalon yun sa
lakas nung putok.." Hawak-hawak na ni tatay yung tiyan niya dahil pinipigil niya na
ang tawa niya. Sa lagay ni tatay ngayon parang hindi siya galing ng ospital. Parang
sila ni Andrei ang mag-ama. Katabi naman nila si badong na nilalaro ang bagong
iphone na binili ko para sa kanya. Actually,si Andrei ang nagbayad nun,dapat sa
akin yun dahil bumuli kami ng phone kaso sabi niya ibigay ko na lang kay badong at
bibili na lang kami ng bago pagbalik ng manila. Si mang Bert naman inuna muna ang
matulog kasi napuyat sa byahe.
"Anak! Pucha! Ibang klase itong syota mo. Hihimatayin ako kakatawa! HAHAHA" Nanlaki
ang mata ko kay tatay.
"Taaayy~ Ano ba kung ano-ano natutunan niyong salita." I warned him, hindi naman
niya ako pinansin.
Lumingon ako kay nanay na nakatingin sa akin at iiling-iling. Tinulungan ko siyang
maghugas ng pinggan. Hindi din matanggal sa mukha ni nanay ang ngiti niya.
"Anak,sa asta niyang nobyo mo. Alam kong galing siya sa mayamang pamilya..." I
glanced at nanay who was giving me a worried look.
"Nay bakit ho?" I asked her,habang pinupunasan ko ng tuyong tela ang mga malinis na
plates.
"Nag-aalala lang ako anak. Baka masaktan ka.. Alam at kilala ko ang mga ganyang
tipo sa kanya,tatay mo nga di naman kagwapuhan eh masakit na sa ulo. Yan pa kayang
sa nobyo mo.." The worried look on her face was still there. I smiled weakly,mas
nasaktan na nga ako dati pero nakaya ko. Kung ano man ang pwedeng pagdaanan namin
ni Andrei siguro kakayanin ko naman. Ipaglalaban ko siya hanggang kaya ko.
Pagkatapos namin magayos ng mga pinagkainan ni nanay ay humigop muna kami ng mainit
na tsokolate. Specialty din ito sa probinsiya namin. Natatawa nga ako kay Andrei
kasi tinitignan niya pa yung baso namin. Kulay puti kasi siya na stainless tapos
may blue na lining,yung mga makalumang baso. Parang siyang bata na manghang mangha.
"Ahhhh! Ang sarap naman neto nay! Lahat ho yata ng luto niyo ang sarap.." Naku! Eto
na naman si Andrei sa mga walang lubay niyang puri kay nanay. Si nanay naman
tuwang-tuwa kaya napahagikgik.
"Ay nako hijo,bukas gagawan kita ng putong puti. Masarap yun iparehas diyan sa
tsokolate." Sabi ni nanay.
"Ay naku salamat po! Kaya pala si tatay eh inlove na inlove sa inyo eh. Talagang
panalong-panalo ang luto niyo nay." Sipsip din talaga tong si Andrei eh,hindi ko
malaman kung nang-uuto ba siya o totoo yung mga sinasabi niya. Masarap naman talaga
ang mga tsokolate pero si Andrei kasi hindi ko alam mararamdaman ko sa kanya.
"Ha! Ukinam! Aba'y oo naman,kaya nga ang nanay mo ang pinakasalan ko. Ipaglalaban
ko ng patayan ang nanay mo pag may nagtangkang umagaw." Pagmamayabang ng tatay
ko,akala mo may aagaw pa kay nanay. For whoever's sake,ilang taon na ba sila para
sabihin yan? Minsan talaga si tatay ang sarap gawing key chain.
"Ikaw matanda ka,mabola kang masyado. Hala sige na at ng makapagpahinga na ang mga
bata! Pumasok na tayo sa loob." Hawi naman ni nanay sa kanya. Natawa na lang kami
ni Andrei dahil kakamot-kamot si tatay ng ulo na tumayo sa upuan.
"Ohh paano.. Bukas na lang. Magpahinga na kayo ha?" Paalam ni tatay sa amin,busy si
Badong sa bagong iphone niya kaya nakasunod lang siya kay tatay while his eyes are
still focused on the phone's screen. Pumasok na sila sa loob.
Naiwan kami ni Andrei sa terrace. He glanced at me while his lips slowly formed a
naughty grin. He wiggled his brows for how many times while smiling from ear to
ear. He finally stood up and walked few strides towards me.
"Bella~~~" Bulong niya sa akin habang inaamoy ang buhok ko. "Maliligo ka ba muna?"
Tanong niya sa akin at iniharap ako sa kanya,nakangisi siya nag pagkalaki-laki.
Ayan na naman yung makalusaw panty niyang ngiti,yung ngiti na may binabalak siyang
alam ko na..
"Eh bakit nga kasi tinatanong mo?" Tanong ko ulit sa kanya habang nakataas ang
kilay. Ngumiti siya lalo at hinalikan ako ng mabilis sa labi.
"Sabay tayo please? Paliguan mo ko baby.. Sige na.." Ay,ano ba yan. Hindi ko
malaman kung nanlalaki ang butas ng ilong ko ngayon sa inis o sa kiliti ng laman
loob ko,I slapped his arms playfully because I can't even stopped myself from
smiling. Hindi ko na natalo ang kalambingan niya.
"Ibig sabihin?... Walang sexy time?!!" Nanlalaki ang mata niyang tanong,medyo
tumaas ang boses niya kaya naman napahampas na naman ako sa braso niyang matitigas.
Grabe yung muscles,ang sarap tumira sa mga muscles niya. Doon na lang ako forever!
"Eh bakit walang sexy time!? Pwede naman kasi sa kwarto mo ah?!"He complained.
Muntik na akong matawa sa itsura niya. "Bella,huwag mo akong biruin,mababaliw na
ako dito. Pag walang sexy time mamaya dito natin gagawin!" He leaned forward fast
to kissed me,passionately. I tried to pushed him pero ang tigas ng mga dibdib niya.
His intoxicated scent and kisses drives me in a dead drunk state,I can't even think
right when he was kissing me. Nasa terrace kami for whoever's sake! I responded to
his kisses undoubtedly and clutched my bare hands to this nape. I felt his lips
curled up in a victorious smirk,his hands started roaming all over my body
savagely. Parang sabik na sabik na naman siya. Bumilis ang paghinga ni Andrei at
lalo kong naramdaman ang panggigil niya when he squeezed my mounds. I moaned
between our kisses.
"A-andrei.. Ba..ka.. Sila na..nay.." Hindi ko halos masabi ang gusto kong sabihin
dahil pakiramdam ko mababaliw na naman ako,he was nibbling my neck and planting wet
little kisses on it. Nakakakiliti! Pati ako nanggigil na sa kanya..
"Bella,sh it.. Hindi ko na kaya." He groaned against my neck. Hinawakan niya ang
dulo ng damit ko.
"Sige ate,kuya Andrei goodnight." Sa iphone pa din nakapako ang mga mata niya.
Mukhang hindi nga niya kami nakita.
"Badong.." tawag ni Andrei sa kapatid ko. Lumingon naman na this time si Badong kay
Andrei. "May kailangan ka pa ba? Pag may kailangan ka pa,kay mang Bert ka na lang
magtanong,nasa kanya naman ang mga gamit namin eh.." Nakangiti si Andrei kay badong
pero alam kong naasar siya sa nangyari..
"Ge kuya.." Badong answered as he nods his head. Naglakad na ulit siya papasok sa
bahay.
Nagkatinginan kami ni Andrei at nangiti ako ng makita ko kung gaano siya bwisit na
bwisit..
"Magbabayad ka talaga Bella. Oras na ng paniningil ko.. Walang break break. Tuloy-
tuloy!" He said while smiling. Natawa naman ako at dumiretso na kami sa kwarto ko
para sana kumuha ng damit pamalit. Gusto kong maligo kasi ang init.
"Huy Badong anong ginagawa mo sa kwarto ko?" I asked him in disbelief. Naakbay pa
din si Andrei sa akin at mukhang nagulat din.
"Eh ate sabi ni tatay dito din daw ako eh. Nilock niya yung kwarto ko,sabi samahan
ko daw kayo dito. Si tatay kasi eh ang kulet.."He said apologetically..
Mautak din si tatay pero syempre mas mautak kami ni Andrei. Naramdaman ko na
nagmuryot na naman si Andrei,pero hindi siya kumibo dahil wala naman siya magagawa.
Halos manghaba na ang nguso niya sa pagkakabusangot. Pagkakuha ko ng damit at towel
namin ay tinignan ko si Andrei na nakasandal sa door frame at naka cross arms. This
time I wiggled my brows to him. I glanced at Badong na ganun pa din at
nagcoconcentrate sa ginagawa niya sa iphone. Mabuti na lang at walang CR sa loob ng
kwarto ko,kailangan pang lumabas sa kusina para sa CR.. Hindi pa kasi nila
napapagawa ang kwarto ko at napapalagyan ng sariling CR.
"Badong dito ka muna papasama lang ako kay Andrei maligo. Para may bantay ako sa
pinto. Okay?" Tumango lang naman si Badong kaya lumabas na ako. Napalitan naman ng
ngiti ang busangot na mukha ni Andrei habang hinahatak ko siya papunta sa kusina.
"Game?" He shot me a naughty look while grinning from ear to ear. Hinapit niya yung
bewang ko and embalmed our waist together to feel his hardness.
"Game." I answered and harshly grabbed his nape to kiss him passionately. He pulled
away from our kiss and gave me his victorious smile.
I just nodded at him then as if on cue,he smashed his velvet lips on mine again.
*******
Nakakaguilty kasi kami lang naman ang huling nag CR kagabi. Napakapilyo kasi ni
Andrei,kung ano-ano ang pinaggagawa. Pakiramdam ko para akong dahon na kayang
kayang dalin ni Andrei sa mga kamay niya. Buti na lang talaga hindi sila nagising
kagabi.
"Aba malay ko,ulyanin ka ng matanda ka hindi ba at ikaw ang umihi kagabi. Baka nag-
sleep walk ka na naman." Hindi naman kumibo si tatay sa loob ng CR pero pagkalabas
niya ay nakataas na ang mga kilay niya. Naguguilty tuloy ako,pakiramdam ko may alam
siya.
"Baka naman may ibang gumamit." Sabi ni tatay,hindi tuloy ako makatingin sa kanya
ng diretso. Kakain palang kami ngayon ng almusal. Maaga nga kami nagising kasi
hindi naman nakatulog ng maayos si Andrei. May aircon naman pero makislot siya sa
kama. Minsan yayakap sa akin tapos kung saan-saan dadapo yung kamay. Hindi siya
mapakali,he keeps groaning and uttering words na hindi ko maintindihan,pag
tinatanong ko naman siya kung ano wala naman daw. Nakatulog lang siya nung binaon
niya yung mukha niya sa leeg ko.
"Maayos ba naging tulog mo Andrei?"Tanong ni nanay sa kanya. Tumingin naman ako kay
nanay na inaasikaso si Andrei sa paglalagay ng kanin sa plato pero biglang kinuha
ni Andrei at siya na ang nagtuloy.
"Opo nay,sarap nga po ng tulog ko. Ang lamig-lamig po kasi dito." Sagot naman niya.
"O pagkatapos nga pala niyan sasamahan ka ni Bella sa kwadra ng mga kabayo
namin,alam mo naman na medyo tumatanda na ako at nirarayuma na kaya hindi ko na
kayo masasamahan. Marunong naman magpakain ng kabayo yang si Bella kaya matuturuan
ka niya.." Bakit ba ibang kabayuhan ang nasa isip ko pag naririnig ko kay tatay
yung kwadra namin. Kung ano-ano na pumapasok sa isip ko. I shook my head mentally.
"Naku huwag na kayo na lang ni Andrei at kailangan siya dito sa bahay ng nanay
mo.." Napasulyap naman ako kay Andrei,he was smiling from ear to ear while munching
his food. I just shrugged my shoulders.
Pagkatapos namin kumain ay nauna ng maligo si Andrei at sumunod naman ako. Hindi ko
alam kung saan ako titingin kay Andrei kasi nung lumabas siya ng CR namin
nakatuwalya lang yung bewang niya eh nakikita pa man din ako ni tatay. Pakiramdam
ko tuloy talagang may hinala siya tungkol sa kagabi,nagsisisi tuloy ako kung bakit
ako pa ang nag-aya sa CR namin,ako kasi ang pasimuno. Nakakainis.
Hindi ko na nga nakita si mang Bert kasi kasama yata ni Badong na namili sa bayan.
Ineentertain din naman nila tatay si mang Bert kaya sabi ni Andrei ay huwag kong
intindihin.
"Baby. Saan tayo sasakay?" Tanong sa akin ni Andrei habang pinulupot ang braso niya
sa bewang ko. Lalong napasinghap yung mga taong dumadaan sa amin dahil sa
pagkamalambing ni Andrei,hindi pa siya nakuntento at bigla akong hinalikan sa labi.
Normal naman na sa amin ni Andrei yun kaya lang yung mga tao sa paligid namin ay
hindi.
"Sa kalesa." Sabi ko ng hindi siya tinitignan. Nakita ko pa din na parang nagtaka
siya kasabay ng paghinto ng isang kalesa sa harap namin.
"Holy sh it! Do you think kasya tayo diyan?" He asked in disbelief. Kasya naman
talaga kami kaya lang malaking tao si Andrei at ewan ko ba parang magsisiksikan nga
kaming dalawa doon.
"Oo kasya tayo..Lika na.." I told him as I stepped on the little ladders,pinigilan
naman ako ni Andrei at hinawakan ako sa kamay at sa bewang. Nakakainis,palagi naman
siyang ganito pero tuwing ginagawa niya naglalayas yung panty ko sa kilig.
"Dali na baby ko. Ang daming alam sabihin.." Seryoso ang mukha niya at parang
walang ginagawang kabulastugan. "Dali na.." Tinulak niya ako ng bahagya para
makaupo na kami parehas.
"Manong sa purok dos po,sa kwadra.." Sabi ko sa manong na may sakay ng kalesa.
Tumango naman ito at pumalatak para lumakad na ang kabayo. Napakapit si Andrei sa
gilid dahil ma-aldag ang daan.
"Araay! Ano ba yun. Ayy!" I just rolled my eyes dahil alam kong nagpepeke-pekean
lang naman siyang masubsob. Style ni Andrei bulok!
Sumusubsob siya kuwari pero sa boobs ko nakatingin at sinisilip yung cleavage ko.
Hindi naman kalaliman ang soot ko pero si Andrei talaga kasi puro kalokohan..
Pagkarating namin sa purok dos,halatang confused si Andrei dahil wala pa naman siya
nakikitang kwadra. Bitbit niya yung basket namin,hinawakan niya ako sa kamay and he
intertwined our fingers together.
"Hindi huwag na,gusto ko din maglakad eh." He just shrugged his shoulders.
Naglakad-lakad kami ni Andrei at natanaw ko na ang kwadra namin,may isang tao akong
naabutan doon at siya siguro ang taga-alaga ng mga kabayo ni tatay.
"Maganda umaga ho." Bati ko sa middle-aged na lalaki. Tumango naman siya at ngumiti
sa amin ni Andrei,familiar siya at taga-baranggay lang namin siya kaya naman kilala
niya din ako siguro,hindi ako sigurado pero tuloy-tuloy lang kami sa kwadra..
"Kumuha ka ng damo dali!" I squealed at him. Naexcite ako bigla kasi gawain ko ito
noong bata pa ako.
"Ganitong karami ba?" He asked me. I nodded at him tapos pinakain na namin yung mga
kabayo."Ay kagaling!!" Andrei squealed,nang mabilis na naubos nung kabayo yung
hawak niyang damo,para siyang bata. Nagtawanan kaming dalawa habang inaabot namin
ng damo yung bibig ng kabayo. Ang tataas kasi nila,we found ourselves enjoying what
we are doing.
For a second,we just look at each other,I looked at him with a genuine confusion -
as if it was all new to me. Then,before I could even fathom what was going
on,Andrei crashed his lips onto mine,cupping my face in his bare hands and pressing
his body up against mine. I falied to respond,however,because of how shocked I was.
For whoever's sake I know what he wants and this is not the right place to do it.
My breath shuddered as he moved his lips savagely before pulling away from our
kiss.
When I failed to do so,he kissed me for the third time. This time,however,the kiss
was so powerful that it caused me to stepped back. He trapped me on the wall made
of wood so it produces kooky sounds. He pinned me there and started planting
kisses all over my face and neck. I moaned in delight with his touch,and he took
that as a cue to keep going. He pushes my loose top up together with my
brassiere,so that my breast were expose and I helped him pulling the fabric over my
head while he planted kiss on my decolletage and neckline.He immediately went to
work on licking,sucking and nibbling at the peak of my mounds which causes me to
moan in delight. I heard him groaned,and he pulled away staring my naked firm
mounds.
"Hindi ko na kayang pigilin Bella. Hindi na talaga. Sh it.." He cursed and crashed
his lips onto mine once more. We're walking while kissing until we finally reached
one empty room inside the horse barn. It has hays everywhere and I think it is the
room where all the food for horses are stocked. Sinipa ni Andrei yung pintong gawa
sa kahoy habang naghahalikan pa din kami. I heard him groaned while locking the
door without even looking. It's funny that he did it kahit na ngayon palang siya
napunta dito.
"A-andrei. Ano.. Ahhh. Ohh God!~~"The kissing became rough as it goes,we suddenly
turned wild. I can feel his bare hands wandering all over my body,we broke our kiss
for a second to take his shirt off. He pinned me on the wall using his right hand
while the other was unbuckling his belt. His hardness finally sprung free as he
pulled his pants down on his knees. He immediately grabbed my waist and help me
remove the khaki shorts I'm wearing. I let it fell on the ground and shoved it
away.
Panting hastily,he pinned me on the wall once more. "Bella.." I felt his fingers
coasting over my deepest recesses and started stroking my moistness,my folds...It's
driving me insane! "Akin ka lang.." He whispered right through my ears. I can't
even answer him,or atleast think right. All I know was, I want him. I want him
inside me.. now.."Walang ibang gagawa sa'yo nito. Ako lang Bella.. Ako lang.. " His
fingers started moving in a circular motion.
"Please what Bella? Say it.." He glanced at me while he was grinning naughtily..
"Do you want me to f-uck you here?...." His fingers started moving fast,my body
ached for him and he's such a tease! Goodness! "Hard?...." He whispered huskily
while he buried his face on my neck and making his fingers moved way faster. Para
na akong mababaliw!
"Andrei~~I want you.. inside me.. now! PLEASE,F-UCK ME HARD!" I muttered stammering
against his ear,he finally stopped and made our gazes locked. His lips slowly
formed into a victorious and deviously grin..
We went slowly at first,then picked up the pace until we were going at a dangerous
speed,making a loud noise coming from the wooden wall where I was pinned. I also
heard the fast and savage slapping sound of our thighs. I was certain that this
empty room inside the horse barn smelled of s-ex but I don't really mind.
I hissed and moaned,bucking my body meeting his. I felt like the whole horse barn
was going to get wreck and demolish because of our wildness. Andrei was pounding
really rough,hard, and fast. His strong bare arms was encased on my naked body. My
nails are already dugging savagely his shoulder,I flip my head up because of the
intense friction of his movement. It's as if he was being chase by thousands of
horses. It sent thrill throughout my body and I lost all control of my limps as
they turned to jelly.
I was moaning more than I was breathing and I soon found myself speeding up the
pace as I stumbled closer to the edge. "Aaandreiii...Ohh God! Andrei!!" He leaned
forward but maintained his fast thrusting,his mouth was inches away from my ear as
I moaned his name again.
"Baby... I....I'm almost there.." He growled huskily with a friction in his voice
because of rocking and pounding. I felt his pace pick up a little.. He was guiding
me to edge now,taking my hand and maneuvering me.
"Andreiiii~~~"I wrapped my legs over his hip tighter,and he rocked deeply into
me,as I came crashing over the edge with a throaty cry of pleasure. I called out
his name as my walls clamped around him,holding him in place with me. He patiently
held me as tremore rocked my body. Something inside me has exploded,somehow it was
bearable. I glanced at Andrei and his eyes were closed as pleasure took over his
serene face. His jaw finally clenched and his pace shifted.
"Bella!! Eto na ko. Sh-it! Ahhhh!" With one concluding matchless thrust,he plunged
his manhood deeply. I felt his juices gushing inside me,pouring my isoteric
intensity. His head was on my shoulder as we both trembled together. I kissed him
gently on the temple as my body stilled,but I made no attempt to move when my feet
finally reached the ground. He was pushing the wooden wall while he buried his face
on my neck,containing himself.
We're in the middle of composing ourselves from the intense orgasm when I heard
voices..
"Diyan sila napasok kanina nung nakita ko,siguro nagpapakain ng kabayo. Tawagin mo
na lang."
WHAT THE?!!
****
####################################
Chapter 8 - Midnight call
####################################
BELLA'S POV
"Napaka mo talaga! Pano na lang kung nahuli tayo!" I scoffed at him but he just
caught my wrist while grinning from ear to ear.
"Hindi naman tayo nahuli kaya huwag ka ng magalit,pag nagagalit ka mas may
nagagalit eh.." Lalong lumawak ang ngisi niya at napatingin siya sa bandang baba
niya.
"Jusko Andrei. Mahihiya ang naggi-gym sa'yo.." Inikot niya ako at niyakap mula sa
likuran,he buried his chin on my shoulder after tucking my hair on the other side.
"Hindi kasi ako nagsasawa sa'yo.." Pabulong niyang sabi,wala pa siyang T-shirt na
soot at pawis na pawis pa. Hindi niya ako hinayaan na makapag-salita kahit ilang
beses namin naririnig si Badong. Naubusan na nga halos ng boses ang kapatid ko
kakatawag sa amin. Buti at hindi naisipan pumasok sa pinakadulong part ng horse
barn para hanapin kami. Nagpapasalamat ako sa katamaran niya.
Hindi ko naman malaman kung ngingiti ako o tatawa o maiinis. Ang gusto yata ni
Andrei iexplore lahat,ako na yung sumusuko minsan saka lang niya maiisipan na
tumigil. Totoo nga ang sabi niya na Herrera,ibang klase ang stamina. Napailing na
lang ako habang nakayakap si Andrei mula sa likod ko,hinalikan niya ang leeg ko at
pinaharap ako sa kanya.
"Thank you Baby.." He suddenly muttere while he was caressing my head. Seryoso ang
mukha niya at nawala ang aura ng mapagbirong Andrei. Nagtaka naman ako kung bakit
siya nag-thank you.
"Simula ng nakilala kita nagka direksyon ang buhay ko eh. I was so happy and I felt
like tayong dalawa lang ang tao sa mundo. Ang hirap ipaliwanag Bella." Niyakap
niya ako ng mahigpit at hinalikan ang noo ko. Napangiti ako dahil sa sinabi niya,
Hindi man niya ipaliwanag alam ko na may nararamdaman na din talaga siya para sa
akin at konti na lang.. Konting konti na lang mamahalin na din niya akong tuluyan.
"Ang bango-bango mo pa din kahit puro ka pawis.." Ngumisi na naman siya habang
inaamoy-amoy ang balat ko.
"Ay Andrei tama na! Pwede ba? Baka hindi na ako makalakad sa pinaggagagawa mo."
Humalakhak siya ng malakas at kinuha ang tshirt niya para isoot.
"Mamaya na lang ulit hano? Pahinga ka muna.."I just rolled my eyes. Hindi yata niya
alam ang salitang pagod,grabe talaga tong si Andrei. Anong klaseng nilalang na
gwapo ba siya?
"Halika na,umuwi muna tayo at baka kung ano isipin ni tatay. Si Badong sigurado
nagsumbong yun." Hinawakan niya ang kamay ko pagkatapos namin
magbihis,napakamemorable na tuloy sa akin ng kwadra namin. Puro kasi kalokohan si
Andrei,nakakainis na nakakatuwa.
Sumakay kami ng kalesa ulit at matawa-tawa ang manong na nagmamaneho nung kalesa
dahil sa pinaggagagawa ni Andrei.
"Ayy.. Manong ma-aldag masyado dito hano?--- Ayy ano ba yan! Manong dahan-dahan ho.
Nasusubsob ang sa labi ng kasama ko eh." iiling-iling si manong na natatawa sa
amin. Pabiro kong hinahampas ang dibdib ni Andrei na heaven hawaka,kahit na sa
kaloob-looban ko loose thread na ang panty ko sa tuwa.
Buong byahe walang ginawa si Andrei kung hindi ang umisip ng kalokohan.
"Bella pakiss nga,lagi na lang ako humahalik sa'yo. Wala ka man lang yatang
kalambing lambing sa akin.."
"Baby,kandong ka sa akin gusto mo? Tamang tama ma-aldag. Madaling i-shoot! Hahaha"
"Bellaaaaaaaa~"
Wala akong ginawa kung hindi ang tumawa at hampasin siya,hindi ko alam kung
kikiligin ako o mabubwisit.
"N-naglibot lang kami tay sa bayan. Galing na din kami sa kwadra " I lied. Tumaas
din ang kilay ni tatay na tinitignan kami ni Andrei,dumire-diretso kami sa loob ng
bahay para hindi na magtanong si tatay ng kung ano-ano.
Hindi ko kasi alam ang isasagot ko dahil matalas ang pakiramdam ni tatay sa mga
bagay-bagay. Naabutan naman namin si nanay na nagluluto para sa tanghalian.
Magkahawak pa din ang kamay namin ni Andrei.
"Oh andyan na pala kayo? Tamang-tama kakain na tayo.." Kumunot ang noo ni nanay
habang tinitignan kami ni Andrei. "Bella anak? Bakit ang dumi yata ng damit mo.."
Tanong siya pagkatapos ay tumalikod na para haluin ang niluluto niya.
"Nay,si Bella po kasi.. Ang tanda na nadadapa pa.." Sabat ni Andrei habang
nakangisi sa akin,he wiggled his brows and glanced at nanay.
"Oh siya sige. Bella tulungan mo akong maghain para makakain na tayo. Yung tatay mo
tawagin mo na at sabihin mo magkamuka na sila nung tandang niyang manok kakahimas
niya." Natawa na lang kaming dalawa ni Andrei at napailing..
***
Nasa kalagitnaan ng gabi ng makapa ko na wala pala akong katabi. Napabangon ako at
tinignan ang buong kwarto ko,nakahiga si badong sa comforter at tulog na tulog na
hawak pa din yung iphone niya.
Naisipan kong lumabas para hanapin si Andrei. Siguro umihi siya at nag CR mag-isa.
"Bakit daw? Anong nawawala? Teka manang. Anong sabi ni Kuya?" Sunod-sunod na tanong
ni ANdrei,sinilip ko siya sa terrace namin at nakasabunot pa siya sa buhok niya
habang may kausap. Mukhang hindi maganda ang pinta ng mukha niya.
"N-nasa probinsya ako manang. Balitaan mo ako agad. Baka naman na kila Aya lang
siya. Tinanong niyo na ba sila Xeth? Dammit! Ano na nanaman ba kasi ang ginawa ni
kuya para hindi siya umuwi?!" I twitched because on how dangerous the tone of his
voice. He groaned for how many times while pacing back and forth,he looked so
worried. I furrowed my brows when he mentioned his kuya,parang nakaramdam ako ng
konting kirot sa dibdib ko.
"Tatawagan ko ang mga contact ko,baka may maitulong,tatawag ako lagi manang
balitaan niyo ako. Sh it! Saan naman kaya pupunta si Zoey?"
Naglakas loob akong magsalita para tanungin siya at umaasa ako na sana yung totoo
ang isagot niya.
"Andrei? San ka galing?" Napapikit ako ng mariin,naramdaman kong gumalaw siya.
Siguro nagulat siya na gising ako.
"Sa labas. May kinausap lang sa phone.." Naramdaman ko ang kamay niya sa bewang ko
at hinila niya ako palapit sa kanya..
Ang sakit.
***
Kanina pa ako kalkal ng kalkal sa bag ko.. Asan na ba yun?! Nakakainis. Bakit sa
lahat ng makakalimutan yon pa.. Damang-dama ko ang kabog ng dibdib ko dahil sa
sarili kong katangahan.
"Kanina ka pa iritable Bella? Ano ba hinahanap mo?" Tanong sa akin ni Andrei pero
hindi ko siya pinansin. Nasa kalagitnaan kami ng bukid at hindi kumpleto ng tinda
ang mga botika dito kung hahanap man ako hindi ako sigurado na mayroon silang
ganun.
Sinamahan niya ako sa bayan at dali-dali akong pumunta sa pinaka malapit na botika.
"Naku wala neng,wala ganun dito kasi mahal yun. Mga mumurahin lang ang
contraceptive pills namin dito.." Napahawak ako sa noo ko,sa sobrang inis ko.
Naglakad na agad ako paalis kahit na nagsasalita pa ang tindera. Hindi naman
pwedeng ibang brand ang gamitin ko dahil baka hindi umepekto,kulang pa ang kaalaman
ko pagdating sa ganon pero yoon pakakaalam ko.
Inikot ko ang buong bayan at wala akong nahanap kaya lalo akong kinabahan.
Babalik kami hindi dahil sa kuya niya.. Dahil kay Zoey.. Alam ko..
****
####################################
Chapter 9 - Back to Zero
####################################
Bella's POV
"Oh paano? Text text at tawagan na lang.." Sabi ni tatay matapos niyang bumitaw sa
pagkakayakap sa akin.
"Syempre para may masabi lang! Ikaw naman kahit kailan hindi mo masakyan ang trip
ko. Matanda ka na talaga kasi." Kung nasa ibang sitwasyon siguro ay matatawa ako sa
kanilang dalawa. Kaso hindi eh,nauna ng nagpaalam si Andrei sa kanila at prente na
siyang nakaupo sa loob ng sasakyan. Ako na lang ang nasa labas,niyakap ko si
Badong.
"Badong ikaw na bahala kila nanay at tatay ha? Huwag puro cellphone atupagin mo."
Tumingin siya sa akin at ngumiti,I almost burst in tears dahil sa sakit na
nararamdaman ko ngayon. Isa sa mga dahilan na ang hindi ko na naman sila makikita
ng matagal pero mas masakit yung dahilan na naging malamig na naman ang pakikitungo
sa akin ni Andrei. Hindi ko siya pinakapakialaman dahil ayokong magaway lang kami.
Kagabi hindi ko alam kung matutuwa ba ako o ano dahil hindi na pinatulog ni tatay
si badong sa kwarto - malaya kami ni Andrei sa mga pwede naming gawin pero ang
sakit at halos hindi na naman ako makahinga dahil sa ginagamit niya na naman ako ng
parang yung dati. Sige lang siya ng sige,pagkatapos tatalikuran niya pa ako sa
pagtulog kaya naman akong tanga..yayakapin ko siya. Hindi ko na naman alam kung
saan ako lulugar,akala ko okay na kami pero eto na naman at bumalik na naman ako
bilang sa pagiging FuBu niya.
Ngayon pa kung kailan naipakilala ko na siya sa pamilya ko,ngayon pa kung kailan
mas lalo ko siya minamahal. Hindi naman ako yung tipo ng babaeng magtatanong ng
magtatanong at mangungulit,mas pinipili kong tumahimik dahil kilala ko si Andrei.
Kapag pinapakialaman ang personal niyang buhay nagagalit siya.
"O hala sige na at baka gabihin kayo sa byahe.." Sabi ni tatay,nakakaramdam din
sila na parang may mali,pero alam kong mas gusto na lang nilang hindi makialam.
Hindi man lang bumaba ng sasakyan si Andrei o sumilip sa bintana para sa huling
paalam sa kanila. Busy siyang may mga katawagan sa cellphone. Iritable pa siya
dahil mahina ang signal.
Kumaway na sila at sumakay na ako sa loob ng sasakyan. Nakatitig lang ako sa kanila
habang unti-unti na kaming lumalayo. I glanced at Andrei who was typing things down
on his phone with his furrowed brows.
It was a dead drunk trip,silence breached the whole atmosphere. You wouldn't here
anything except Andrei's sighs and my heartbeats,my already damaged heart. He
wouldn't even bothered himself talking to me,he's just zoned out,facing the car
window. Ang bigat sa dibdib ng nararamdaman ko,ang hirap.
Gutom na gutom na din ako pero sabi ni Andrei sa driver mag drive thru nalang
somewhere para mabilis na lang ang byahe. After almost four hours ng byahe he
finally glanced at me at parang natauhan siya.
"Are you okay? Parang ang putla mo?" I grimaced. Bakit ba parang kada words na
lumalabas sa kanya nasasaktan ako? Kailangan pa ba niya talagang tanungin kung okay
ako? He's so dense,o sadyang I'm just nothing but a walking vagina for him? Hindi
man lang niya naiisip ang nararamdaman ko. Pero kapag init ng katawan niya at
kailangan niya ako basta na lang niya ako gagamitin.
"Bella.." Narinig ko nalang ang boses ni Andrei na ginigising ako,I slowly opened
my eyes and I saw his face right infront of me. I smiled at him and he smiled back.
"Andito na tayo,halika na ihahatid na kita sa taas." He added. I nodded at him and
stretched some muscles while yawning,I was still containing myself. I glanced at
the window and nakita kong gabi na,maaga kaming umalis ng Cagayan kaya gabi na
kaming nakarating.
Hinawakan ako sa kamay ni Andrei habang kasunod namin ni Manong dala-dala ang mga
bagahe namin.Noong nasa elevator na kami,I swallowed the lump on my throat and
contained myself. Come what may,bahala na pero hindi ko na kayang tiisin pa ang mga
tanong sa isip ko,pakiramdam ko may karapatan naman akong malaman. Sana nga lang
yung totoo ang sabihin niya. Nagsisinungaling kasi siya sa akin at hindi niya
masabi na si Zoey ang dahilan,kuwari pa siyang tungkol sa kuya niya ang pakay niya.
Kung hindi ko narinig ang usapan nila ni manang sa phone marahil naniniwala ako sa
kanya ngayon.
Ang sakit-sakit.
"A-andrei saan ka ba pupunta? Bakit hindi ka uuwi?" I asked him. Tumingin siya sa
wrist watch niya at tumingin sa akin.
"Magpahinga ka na okay? Bukas ako uuwi." Hinalikan niya ako sa noo ng mabilis."Mang
Bert tara na." Pagkatapos noon ay hindi na niya ako tinignan,naglakad na sila
palayo,dahan-dahan ko namang sinarado ang pinto mula sa loob.
Napasandal ako sa pinto at napatakip sa bibig ko. Hindi ko na kinaya at doon ko na
nailabas ang lahat ng kikimkim ko magmula kanina. Pakiramdam ko nadidinig na mula
sa labas ang paghagulgol ko.
*****
Kinabukasan maaga akong nagising at mugtong mugto ang mga mata ko,hanggang bukas pa
akong walang pasok. Gustong gusto ko na ngang magtrabaho ulit para makalimutan ko
ang sakit na nararamdaman ko,gusto kong maging busy muna para hindi ko maisip si
Andrei. Pero wala akong choice,naisip kong tawagan sila Albie. Mukhang hindi naman
na yata matutupad ni Andrei ang sinabi niyang uuwi siya ngayon,ayoko na din umasa.
Maybe he said that para hindi na ako magisip,aasahan ko na ang text niya o tawag
mamaya na hindi siya makakauwi.
"A-albie.."
[Bakla! Shuta ka! Ngayon ka lang nagparamdam. Kamusta ka naman?! ---'Si Bella yan?!
Pakausap?'-- Malandi ka tawagan mo kung gusto mo,may cellphone ka diba? ---
Bellaaaaaaa!! Kamusta ka na? I miss you baks! Kamusta na kayo ni Andrei?! ]
[Kita mo! Kita mo na?! Malandi ka talaga kinamusta mo pa kasi eh,ayan umiiyak na
naman. Malandi ka talaga Mimi--- Aray Albie naman! Yung buhok ko bagong rebond
ako!----- Ayy dapat lang sa'yo at kakalbuhin talaga kita!]
Hindi ko na naman napigilan ang pagiyak ko,hindi nagdalawang isip sila Albie..
[Baks,don't cry please.. Sige ganito,kita tayo sa happy lemon. Pupunta kami ni Mimi
doon,aantayin ka namin. Wit na kami jojosok kung ganyan naman ang kalagayan
mes,kaloka ka! Huwag ka ng umiyak]
"S-sige.." With all my might,kinaya kong sabihin sa kanya yoon kahit na iyak ako ng
iyak. Nagiging emotional na naman ako,hindi naman ganito ang dapat kong maramdaman
pero pakiramdam ko pinagkakaisahan ako ng lahat.
Nagluto muna ako ng breakfast ko para kumain,kahit na ang totoo wala akong ganang
kumain. I took a cold shower,pakiramdam ko init na init ang buong katawan ko,gusto
kong ibabad ang sarili ko sa isang bath tub na may yelo. I flung up a pair of black
leggings and a loose white blouse. I don't feel like wearing tight and firm clothes
today,ang dali kong mainitan eh.
I combined it in a red ankle boots and my prada purse. I wore my rayban aviator
shades and I'm ready to go. I texted Albie and Mimi that I'm on my way,I just feel
like riding a cab today dahil tinatamad akong magdrive.Pagkadating ko sa Happy
Lemon nakita ko na agad yung dalawa,kaya naman kumaway sila sa akin. Kanina lang sa
phone I frisked like crying my heart out tapos ngayon nakita ko na sila hindi ko na
maexplain parang gusto kong maging masaya at walang intindihin for once.
"Baks,bakit parang ang panget mo ngayon? Para kang nirape na hindi tinapos." Albie
belted out,I yanked my shades off and placed it on the table.
"Albie ang hard mo! Hindi naman siya chaka ngayon. Infact medyo iba lang ang aura
niya,parang ang dark ng mukha mo. Hindi ka panget sis. huwag mong pakinggan yang
mahaderang bakla na yan."
"You know me guys. Kapag nagsabi ako though exagge,well.. at least totoo.." He
glanced at me. "Seryoso baks,mukha kang nirape na hindi tinapos. Nabitin ka?" I
don't know but after he said those bigla kaming tumawang tatlo. I really missed
them and Albie's bubbliness. He really can make the atmosphere lighter,parang ang
gaan sa pakiramdam.
Umorder na kami ng pagkain and I feel like pigging out so dinamihan ko ang order
ko. Tuwang tuwa naman ang dalawa because they both feel the same,gutom na gutom
kaming tatlo. After eating naisipan namin na magshopping,wala sa plano ko pero sabi
ni Albie nakakawala daw ng stress ang magsashopping so hindi na ako tumanggi. Kahit
paano nakalimutan ko ang problema ko.
"B-bella?" Hinarap ko kung saan nanggagaling ang boses na yun only to see
Steven,kakalabas lang niya sa isang restaurant at mukhang nagiisa,
"Ohhh. Hello Steven!" Albie greeted him. Nakita ko naman na parang gulat na gulat
si Steven na makita ako,bigla siyang nataranta at lumapit sa akin.
"I know Andrei, I know nagustuhan mo ang halik ko sa'yo nung nasa beach tayo,don't
you dare deny it. Ikaw yon. Hindi ako pwedeng magkamali."
Halos hindi na ako makahinga pero gusto ko pa din sila titigan,I became oblivious
sa lahat ng nakapaligid sa akin,after their intimate kiss,the girl wrapped her arms
on Andrei's nape,ngumisi si Andrei at nagsimula ng magsalita pero hindi ko
maintindihan dahil malayo na kami.
Niyakap ko ng mahigpit si Albie. Umiiyak na naman ako. Iyak na lang ako ng iyak.
Nakakapagod ng umiyak..
****
####################################
Chapter 10 - Come what may
####################################
Bella's POV
Kakadating ko lang sa condo galing ako sa isang convenience store dahil namili
ako,pagdating ko sa condo nagtaka ako dahil may jacket na itim na nakalagay sa
sofa. Umabsent ako ngayon dahil hindi ako nagising ng maaga,tamad na tamad ako sa
lahat,kaya naman gulat na gulat ako ng nadatnan ko kung sino ang dumating.
"Oh saan ka galing?" Tanong niya na para bang hindi man lang ako tinatapunan ng
kahit anong pagaalala. Bakit nga ba ako aasa na magaalala ang isang tulad niya sa
akin? Binaba ko ang mgapinamili ko sa lamesa,tinulungan naman niya ako dahil nakita
niyang nahihirapan na din ako,mukhang balisa siya at paikot-ikot. Hindi man lang
ako gaanong kinausap,mukhang malalim din ang iniisip niya.
"Bella,dito ko dadalhin si Zoey for the mean time. Medyo nagkapproblema kasi sila
ni kuya and she needs a place to stay. Dalawa naman ang rooms dito." Nasaktan pa
din ako sa sinsabi niya pero hindi na dahilan para maiyak pa ako,ilang araw na
akong iyak ng iyak dahil sa kanya at siguro napagod na din ang luha ko,he can do
whatever he wants,sa kanya naman itong place eh. Pwede nga silang tumira dito ni
Zoey,ano ako sira? mahal ko siya pero hindi na ako ganong kabaliw para saktan pa
ang sarili ko lalo,babalik na lang ako sa maliit kong apartment. Pinagpatuloy ko
ang pagaalis ng mga pinamili ko sa paper bag at plastics,hindi ako sumagot kay
Andrei. I crinkled my nose ng may naamoy akong iba,amoy sigarilyo. I glared at
Andrei na prenteng nakaupo sa sofa at nagsisimula na naman manigarilyo. He was
taken aback by the way I looked at him.
"Ano ba Andrei!" He seemed bewildered,kaya naman mabilis niyang nilapag sa ash tray
ang sigarilyo niya.
"Bella. Ano bang problema mo? Why are you being so edgy lately?" He crossed his
arms and leaned on the door frame at ako naman pumwesto sa kama para mahiga,parang
bigla akong inantok. I ignored his presence at tinanggal ko ang soot kong cardigan
para hindi ako mainitan,pakiramdam ko napakainit,may aircon naman. I closed my eyes
and tried my best para makatulog ako but I suddenly felt the bed,it moved na para
bang may umupo dito,I gasped mentally when I frisked Andrei's warm hands on my
waist,bigla siyang tumabi sa akin at niyakap ako para amuyin ang leeg ko."Bella I
missed you.." Sa halip na matuwa ako sa sinabi niya sa akin ay hindi. I gritted my
teeth and cleched my jaw,nanggigigil na ako sa kanya,namimiss niya ako dahil
nagiinit na naman ang katawan niya,style niya bulok.
"Napaka moody mo talaga lately.. Pansin ko lang. "This time parang siya pa ang
naiirita,hindi ko na lang siya pinansin at pumasok ako sa CR para sana magsalamin
lang,pero bigla akong nakaramdam na parang ihing ihi na ako.
Gamit ang dropper,I carefully put three drops of my urine sa maliit ng hole. Dahan
dahan nabasa yung parang litmus paper and lalong lumakas ang kabog sa dibdib ko. I
was pacing back and forth sa loob ng CR,hinihipan ko pa ang kamay ko parang
malessen ang panlalamig,hinintay ko ang five minutes na yon tulad ng nasa
instructions.
Unti-unti akong lumapit sa sink,at kinuha ang pregnancy test. I didn't even
blink,kusang tumulo ang mga luha ko.
Two lines.
Tinignan ko ulit ang instruction just to make sure na yoon ang tamang result for
positive. napaupo ako sa bowl at hindi na naman tumigil ang pagtulo ng luha ko.
Paano na ngayon?Buntis ako. Hindi man lang ako sigurado kung matatanggap ba ito ni
Andrei o hindi. Kailangan ko pa ba ipaalam sa kanya? Alam na alam ko naman na hindi
niya ako mahal,umpisa pa lang alam kong ayaw niyang magkaanak kami pero paano na to
ngayon?
I texted Albie and Mimi a message,wala ng paligoy-ligoy pa. Ayoko kasi ng madami
pang usapan masyadong madali akong mairita,ngayon ko lang din naintindihan sa
sarili ko kung bakit ang weird ko lately.
I'm pregnant
Wala pa halos five minutes at sabay na sabay din ang text message nila.
From: Albie
Sana naman may pasintabi muna,halos malulon ko na yung baso dahil umiinom ako
habang binabasa yung text mo. Congrats! Martyr ka eh,anong plano mo?
From: Mimi
OwemGee Bella! I hope it's a girl! Para akong may baby sister. I'm so happy!
Congratsss!
Hindi ko alam kung anong klaseng atmosphere mayroon ngayon basta ang alam ko
gumagaan ang pakiramdam ko pag si Mimi at si Albie ang kasama ko. Nagulat naman ako
ng bigla magtext sa akin si Steven after mga ilang minutes.
Napakunot ang noo ko sa tanong niya,pero hindi pa man din nagtatagal ang confusion
ko ay nasagot na agad ang tanong ko na mga namumuo palang sana isip ko.
From: Mimi
OMG. I texted Steven. I told him. Sorry naexcite lang ako! So ano? You think it's a
girl or boy?
I giggled by her message,they seemed happy knowing that I'm pregnant,si Andrei
kaya? Kapag nalaman niya na magiging daddy na siya? The last time I checked nagalit
siya,nung nagkaroon ng chances na baka mabuntis ako. I frowned in despair about the
thought,hindi ko na nireplayan sila Albie,Mimi at Steven.
"Little boo.. Mommy is so excited to see you.. Hold on with me ha? I promise I will
be the best mom in the whole world!" I muttered while smiling from ear to ear.
Kinausap ko lang ng kinausap si little boo. Hindi ko namalayan na nakatulog ako..
Nagising na lang ako ng makita kong nagvivibrate ang phone ko,I glanced at the
screen of it only to see Andrei's name. Tumatawag siya kaya naman sinagot ko agad
yon kahit na nakapikit pa ang mga mata ko.
[Bella WE NEED TO TALK.] Madiin at may laman na sabi niya,I felt my heart was
thundered and I don't know why na para bang dapat kong ikakaba ang paguusapan namin
"Hindi mo na kailangang magpaalam Andrei." I cut him off and I heard him sigh for
how many times,para bang nagpipigil na hindi mo maintindihan. He muttered something
na hindi ko maintindihan kaya naman napailing na lang ako "Isa pa I need to tell
you something."
[Okay] He sighed deeply. [Tomorrow i'll pick you up. Sabay na tayong maglunch
tuloy.]
"Okay Andrei. IKAW ANG MASUSUNOD. Bye.."I said without a hitch. Nanikip na naman
ang dibdib ko,why do I feel like he's being too formal kasi gusto na niya akong
iwasan? Nagiging paranoid lang ba ako o dahil baka buntis lang ako at I easily
jumped into negative conclusions. Pinahid ko ang luha na tumulo na naman galing sa
mga mata ko.
*****
Bella's POV
Noong okay ang trato sa akin ni Andrei,kahit kailan hindi niya ako sinakay sa
bigbike. Ayaw niya,delikado daw dahil minsan na siyang naaksidente. Kahit sa sarili
niya wala siyang tiwala,iba daw ang aksidente,kahit gaano kaingat ang isang tao
kung yung iba naman hindi maingat,wala tayong magagawa. Kung tutuusin magaling
magsalita si Andrei,he's words are flowery,that can make you believe in him in so
many ways. Ako wala na,i'm just pretending that i'm happy. Bakit? Kailangan bang
makita niya pa ng harap-harapan na takot na takot akong mawala siya sa akin?
Nandito kami sa mansion ngayon,hindi ko alam kung ano ang ginagawa namin dito.
Siguro ang gusto niya magpaalam ako ng maayos kila Manang Amy,alam niyang napamahal
na ako sa matanda dahil tuwing dinadala niya ako dito si manag Amy ang lagi kong
kausap. Pero iba ang nararamdaman ko ngayon kay Andrei. Mabigat sa pakiramdam dahil
ibang-iba ang mga kinikilos niya,hindi pwede. Buntis ako at siya ang ama ng batang
dinadala ko. Hindi ako papayag na dehado na nga ako,ganito pa siya. Pumasok siya sa
loob ng mansion at iniwan ako sa patio. May kukunin lang daw siya,halos hapon at
papagabi na din kami nagkita dahil may ginagawa daw siya - hindi ko naman
pinapaniwalaan ang mga sinasabi niya. Nakita ko din na may mga kiss marks siya sa
leeg pero hindi ko tinanong sa kanya dahil alam kong magsisinungaling lang siya. I
really have no idea what it is,masyado ng masakit ang ginagawa niya sa akin. Plano
kong sabihin na din ang lahat sa kanya ngayon.
It's now or never,I have a hunch that this will be goodbye for us kaya hindi ko
maintindihan kung ano ang nararamdaman ko. Takot at kaba. Takot na hindi niya ako
panagutan at kaba dahil baka magalit siya o kung ano,but inspite all of that
nagagawa kong pakalmahin ang sarili ko dahil ayokong may masamang mangyari sa anak
ko.
Naka-upo ako sa patio at nakita ko ang kapatid ni Andrei na kakadating lang din -
si Kyle. I furrowed my brows when I saw him harsly grabbed a bottle of whiskey at
the bar household. He looked different,I was about to greet him but I decided not
to. I got scared sa aura niya,parang galit na galit siya. Narinig ko pa ang
pagsarado ng pinto ng kwarto niya sa taas. The entire mansion was really quiet
that's why kahit anong ingay pa yun,you can completely hear it though sa malayo
nanggagaling.Mamaya pa ay bumaba na si Andrei,he was with his furrowed brows habang
nakatingin sa taas kung saan nanggaling yung ingay. Mukhang may problema ang kuya
niya pero mas kailangan ko problemahin ang problema ko.
"Saan ba tayo pupunta?"I asked him after waiting for how many minutes. Hindi ko
alam kung ano ang ginawa niya sa taas pero ang tagal din niya doon
"Sa labas na tayo magdinner. Halika na.." He said as he turned his back at me. I
faked a smile,I felt that pang on my chest when he didn't even touch my hand - na
dati naman ginagawa niya. Nakasunod lang ako sa likod niya.My chest tighten when on
my peripheral vision,I get a load of someone's figure. I saw Zoey staring at us,but
Andrei didn't noticed her. I don't know but I walked few strides towards Andrei and
clung my arms on his. I pretended that we're happy. Pregnancy mood swings pa ba ang
nararamdaman kong pagkainsecure sa kanya? She's a goddess,kung tutuusin napaka-
inosente pa ng mukha niya.She has this aura na karespe-respeto talaga. Halata sa
mukha ni Andrei ang pagtataka ng bigla ko siyang lambingin,but I shrugged the
thoughts away. Sumakay kami sa bigbike niya at sa lakas nung hangin na tumatama sa
mukha ko,hindi ko alam kung dahil doon kaya may luha na lumabas sa mata ko. Hindi
pa din kasi ako makahinga ng maayos,mabigat pa din ang dibdib ko.
"Sa condo tayo." I said with a cold voice ng mahinto kami dahil sa traffic.He
cocked his head to my direction at kahit nakahelmet siya nakikita kong
magkasalubong ang kilay niya. He didn't answer,parang napapailing pa nga siya bago
mag-green yung traffic light.I readied myself,sasabihin ko nasa kanya ang kalagayan
ko. Wala na akong pakialam,bahala na ang Diyos sa magiging reaction niya.
He made his way all the way to the kitchen to grabbed a drink. I followed him at
hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa. I yanked my phone off from my purse though my
hands are shaking. I dialed Albie's number.. Nakita kong sinagot niya ang phone
kaya naman hinayaan ko na marinig niya ang usapan namin ni Andrei.
"Andrei I'm pregnant.." There I said it! My chest felt hammered when I saw his
reaction.
Naglaglag yung hawak niyang baso kaya nabasag sa sahig. "Shi-t!" His face darkened
pero nagmamadali niyang nililinis yung mga basag na baso sa sahig. "Ah Shi-t!" He
wiggled his hand dahil nabubog siya,dumugo ang daliri niya kaya lumapit ako para
hawakan ang kamay niya. "Ako na!" He scoffed at me,nagulat ako dahil malakas ang
pagkakabawi ng kamay niya sa akin reason para mapaatras ako.I felt a hot liquid
forming at the corner of eyes,my breathing was already uneven. Piniga niya yung
daliri niya habang dumudugo,lalong nagmukhang mainit ang ulo niya. He glared at me
na parang ako lang ang may kasalanan ng lahat. I mentally gasped when he
chuckled,parang hindi ko gusto yung pagtawa niya.
"Tell me you're joking Bella." He said with a hint of sarcasm. He didn't even
blinked and so am I. The only difference is,ako may luha na pumapatak galing sa mga
mata ko,siya naman wala.
"I'm pregnant A-andrei. Y-you're the father.." I tried my best na hindi pumiyok
noong inulit kong sabihin yon. There was a chinky grin on his face and it
forthwithly turned into a mocking grin. I got goosebumps so I started hugging
myself.
"Putangina naman.." He cursed. I glanced at him in disbelief while he was yanking
his fingers on his perfectly spiked hair. "Bakit ngayon pa!" He added while
growling. I twitched because he punched the wall with all his might. His fingers
were now drenched with blood but he doesn't seem to care. He put his hands on his
waist while pacing back and forth. I was right,hindi niya tanggap na magkaanak
kami. He's still inlove with Zoey. My chest tighten,silently I cried because of his
counterfeit. Naawa ako sa sarili ko pati na din sa bata na dinadala ko,I know na
dahil emotionally stressed ako maapektuhan siya.
Hindi pwede.
"A-andrei. Anak mo to.." I muttered and my voice almost broke. He suddenly walked
long strides towards me and grabbed my arm harsly. I felt nervous..
"Hindi Bella.. Hindi! Tangna. Akala ko iba ka! Katulad ka lang din ng iba. Gusto mo
ano?! Magkaanak sa akin?! Para pakasalan kita ganon?!" Gulat na gulat ako sa mga
pinagsasabi niya. I can't even believe that he was saying that to me. Ano bang
akala niya? "Pwes! Bella kung inakaala mong nakaisa ka. Nagkakamali ka! Tama nga
ang sabi nila tungkol sa'yo.. You're nothing but a gold digger! Bistado ka na!" I
was taken aback to his words. Ano bang pinagsasabi niya? Hindi ko siya
maintindihan.. "Ano nagulat ka? Hindi lang ako kumikibo pero alam ko na ang lahat
Bella. Huwag ka ng magkaila. Ginagamit mo lang ako diba? Patas lang tayo ginagamit
lang kita.." He said in a very low but dangerous tone.I didn't even blinked,my
tears fell continuously. Wala man ako maintindihan sa mga sinasabi niya,ang alam ko
lang ngayon masakit..
Ako? Gold digger? Gusto kong tumawa. Gusto kong magmura at pagsasampalin siya.
"You heard me Bella. I'm just using you.. More than ever,when i'm feeling so damn
horny. We're now even Bella. I am Andrei Herrera at walang sino man ang may
karapatan na gamitin lang ako.." He grinned at me and he glanced at my tummy. Unti-
unti siyang lumapit kaya napaatras ako. "And that child.. Bakit? Sakin ba talaga
yan? Huh?!"
'Tama na! Tigilan mo na ang kahibangan mo Bella. This is your turning point. He's a
jerk'
Hindi ko na kinaya. Sobrang sakit na. I slapped him. But he immediately grabbed my
jaw and pinned me on the wall. I flinched in pain as I stare at him. Basang basa na
yung mukha ko ng luha ko.
"Kung kailangan kong ipatanggal yan Bella. Gagawin ko. Hinding-hindi ako
magkakaanak sa isang katulad mo.. Hindi ikaw,at hindi sa klase ng babae na katulad
mo. Sino ka ba? You're just some cheap woman I've met at the bar,," Napakadiin ng
pagkakasabi niya. It was like a bomb right through my face. Hindi na ako makapag-
isip ng tama.. Gusto ko ng makaalis sa lugar na to. This is too suffocating and
it's killing me. I pushed him with all my might. Bahala na kung ano ang lumabas sa
bibig ko..
"You don't have to say that Andrei." Keeping my chin up,I wipped my tears away
"That's why I wanted to talk to you. I just want you to know na I don't want this
child too. Ayoko. This isn't gonna work anymore. I want this child out of my life..
and you.." I said while looking at him straight to the eyes as he step back.He
seemed to be astonished with my snappy comeback. Later on,he grinned at me and
chuckled deviously.
"You're such a slut.." Pailing-iling niyang sabi. "So? Ano? What you do you want me
to do? Kailangan mo ng pera para ipalaglag yang batang yan? Fine!" He walked long
strides towards the living room to get something. Kinuha niya yung cheque niya at
nagsimula ng magsulat.
"There. I hope tama na yan? Sobra-sobra pa nga kung tutuusin.." Inabot niya sa
kamay ko yung papel,pakiramdam ko pinagsakluban ako ng langit at lupa. Wala akong
kaalam-alam na ganito na pala ang tingin niya sa akin.
"I don't need your money Andrei. I have mine.. And don't worry I CAN MANAGE.." I
said,he chuckled once again.
"Nakakatawa ka Bella. Akala ko talaga iba ka." Nagsasalita pa din siya pero
tinalikuran ko na siya bago pa man bumagsak ang mga luha ko.
'Tandaan mo itong araw na ito Andrei. Oo,wala kang karapatan maging ama. Wala kang
kwentang tao. Hayup ka. Isinusumpa ko kung anong klase kang lalaki.'
Naglakad ako papalabas na sana pero hinawakan niya ako sa braso para iharap sa
kanya..
Tumawa siya.
'Little boo. I'm so sorry sa mga nasabi ni mommy kanina.. You know I can't do
that..' I muttered mentally. May mga tao sa elevator and they're giving me a
fleeting quizzical look because my face all drenched with tears. Inabutan pa ako ng
hanky yung middle aged na babae.
"T-thank you po.." I said to her. Pakiramdam ko kawawang-kawawa kami ng anak ko.
Wala naman kasalanan ang bata kaya mas naawa ako sa kanya. Hindi ko kailangan si
Andrei para buhayin ang bata. Kaya ko ang sarili ko. Nagagalit ako sa sarili ko
dahil sa katangahan ko,kailangan pang umabot sa ganito para lubayan ko na ang
kahibangan ko.
Talagang sa totoong buhay,nagkalat ang mga tanga na katulad ko. Pero ang
tanga,kahit gaanong katanga napapagod din.. At ako pagod na pagod na ako.
From: Albie
I tapped the reply toggle. Sinabi kung nasaan ako. Hindi ko alam kung paanong lakad
ang gagawin ko pagbukas ng elevator,nanginginig pa din ang tuhod ko. I waited at
the lobby,sinoot ko ang shades ko para hindi mahalata yung mga mata kong magang-
maga na kakaiyak. Maya-maya pa nakita ko na sila Albie na palinga-linga akong
hinahanap. I stood up so that they can see me. Nakita ko din si Steven,papalapit
palang sila but I felt like collapsing,nahihilo ako. I hugged Albie and cry my
heart out. Pinagtinginan kami ng ibang tao..
"Bella.. Shhh.. Tahan na. Makakasama sa baby mo yan.." Albie caressed my back,I was
caught off guard. Ginawa ko ang lahat para pigilan ang paghikbi ko. He's right,it's
bad for my baby. I glanced at Steven and Mimi giving me a worried look.
"A-albie ayoko na dito. Please,ilayo niyo ako dito.. " I sobbed. "Ayoko na siyang
makita.. Albie. A-ayoko na. Pagod na pagod na ako. Ang sakit sakit.. Please.. " I
gripped Mimi's shirt.. "Mimi.. Ang sakit.. Ayoko na.. A-ayoko na talaga.. Ilayo
niyo na ako dito please.. Parang awa niyo na.. Y-yung baby ko.." Lalo akong
naiyak,I puckered my lips together as it formed a thin line. I tried to contain
myself and not to breakdown,but the more I tend to try,the more I can't hold onto
myself. I almost collapse while crying. Galit na galit ako sa nararamdaman ko,galit
na galit ako kay Andrei.
Hinding hindi ko siya mapapatawad sa pangbabanta niya sa buhay ng anak ko. Tama
siya. 'Hinding hindi sya magkakaanak sa akin. He doesn't even deserved to be a
parent. Ako lang.. Wala siyang anak sa akin. Wala!
Kayang kaya ko buhayin ang anak ko mag-isa. Aalisin ko na siya sa buhay ko. Sa
buhay namin ng anak ko.
****
Bella's POV
"Bella? Ano sasama ka ba?" Napatingin ako kay Mimi na mukhang alalang-alala.
Napatingin din siya kay Albie na prenteng nakaupo sa sa sofa habang nanonood ng TV.
"Aba't! Leche kang baklita ka talaga! Ang tamad mo!" Sinabunutan niya si Albie at
pinaikot-ikot yung ulo. Gusto kong matawa dahil parang halos matanggal na ang buhok
ni Albie sa anit niya dahil sa sabunot ni Mimi.
"Bella? What are you eating?" They asked me,sabay na sabay pa silang nagtanong na
para bang yung kinakain ko ang pinaka nakakadiri nilang nakita sa tanang-buhay
nila. "Yuck! Hwakkkkkkk! Nasusuka ako.. A-albie.." Halos mamuwalan na ang pagmumuka
ni Mimi at tinatapat n'ya ang lukot-lukot niyang mukha sa T-shirt ni Albie.
"Ay Shuta ka! Huwag mong sukahan yung damit ko!" Sinakop ni Albie ng palad niya
yung mukha ni Mimi palayo. I just shrugged my shoulders at pinapagpatuloy ko ang
panonood ng happy feet. Sinawsaw ko yung nilagang okra ko sa mayonaise na plain.
Ang sarap talaga neto!
"Bella,hindi kaya maging monster ang little boo natin sa ginagwa mo? Okra na
sinasawsaw sa mayonaise? Tapos puro kahayupan pa yung pinapanood mo? Pwede naman si
Kick Butowski ang panoorin mo,para cute. Baka magmukhang penguin talaga yan." I
glared at Albie. Kung nakakapatay lang ang tingin mamayang gabi may burol na dito.
Hindi ko padin sila pinansin,feel ko talagang huwag gaanong mamansin ngayon,hindi
ko alam basta ayoko lang nakikipagusap gaano. Simula kahapon na binigyan ako ng
dahilan ni Andrei para kamuhian siya,wala akong maramdaman kung hindi galit. Sana
maging masaya siya sa buhay niya.. Goodluck to him..
"Sa St. Marys,hoy buntis ka paman din pero ang tamad mong maligo. Wala kang ginawa
kung hindi lumamon! Hala dali na at maligo ka na! Nang mapacheck natin yang si
little boo natin." Kinuha sa akin ni Albie yung isang platong nilagang okra,pero
maarte niyang tinatakpan yung ilong niya.
"Sige na maliligo na ako,alam ba ni Steven na pupunta tayo? Kaya pala ang putla
niya kahapon eh.."I stated..
"Oo nga pero ang luka mo dahil hindi mo man lang napapansin yung efforts niya para
sa'yo. Puro ka Andrei Andrei! Ayan.. Napala mo,bwisit talagang lalaki yun kapag
naalala ko gusto kong maging lalaki sandali! Sasabunutan ko talaga siya sa lahat ng
parte na may buhok siya!" Daldal ni Albie pero hindi ko pa din sila pinapansin.
Wala naman na akong pakialam kahit ano pa sabihin nila tungkol kay Andrei,oo
masakit.. Pero wala akong ibang maramdaman sa kanya kung hindi galit. Sino siya
para pagbantaan ang buhay ng anak ko? Screw him!
Ewan ko ba kung bakit the more na sinasabi nilang bilisan ko,mas feel ko pa lalong
bagalan.
I harshly wiped the tears squirming down my cheeks,sumasakit na naman ang dibdib
ko. Hindi ko alam kung may sakit na ako o ano,basta tuwing naalala ko kung gaano
kasama si Andrei magkakahalong emosyon ang nararamdaman ko.
Balak ko na din sabihin kila nanay at tatay ang tungkol sa pagbubuntis ko. Pero
wala akong plano munang umuwi ng probinsya,madaming explanation na
mangyayari,knowing na probinsya yon kailangan may ama ang bata at asawa akong
ipapakilala dahil buntis ako. Isa akong malaking kahihiyan para sa kanila mas
mamabutihin ko na lang na dito na muna ako sa Manila,kasama nila Albie,maghahanap
ako ng bagong apartment na lilipatan. I don't want to be a burden kila Albie,kaya
ko naman mabuhay ng mag-isa. Ang problema nga lang natatakot ako sa mga pwedeng
mangyari kapag ako nalang mag-isa. Wala akong alam when it comes to pregancy.
Mabilis naman akong nakapagbihis dahil bigla ako nakaramdam ng excitement na makita
si Steven. Parang gusto ko siya makita at kagatin yung mga daliri niya. Ang weird
ko talaga,minsan natatawa na lang ako sa sarili ko.
"Mahadera ka! Girl or boy lang Albie,huwag kang maghasik ng lagim." Panay ang himas
ni Albie sa ulo niya habang halos puti na lang ng mata niya ang nakikita dahil sa
pag-irap niya kay Mimi. Papunta na kami ng St. Marys at si Albie ang nagdidrive
ngayon.
When we reached the 6th floor hinanap ni Albie ang room 608 at nakita nga namin
doon si Steven. Ang putla putla niya pero parang ang cute-cute at ang bango bango
niya,may mga IV fluids na nakakabit sa kanya.Ang weird ko talaga,indi ko na naman
maexplain ang nararamdaman ko.. May isang lalaki siyang bantay na pakiramdam ko
close relative niya,pero wala ang parents niya. Ang alam ko kasi his parents are
staying in LA for good kaya siya na lang ang nandito.
"Kamusta ka? Naku. Pasensya na at ang tagal nitong si jontis.." I smiled at Steven
and he smiled back. Nasa ospital na siya pero mukha pa din womanizer. Pero,lately
tahimik na ang buhay niya at wala na akong balita na he's dating someone else,yun
kasi ang rumors about him sa office but simula naman ng makilala ko siya,wala na
akong nabalitaan na ganon. Infact ang bait at ang gentleman niya sa akin.
"Okay lang,buti naman nakadalaw kayo.." Tumingin siya kay Mimi na ngayon at
tinatalupan yung apples. "Mimi,penge nga ako.." He added
"Alam mo,maganda ka sana eh. Wala ka lang utak.. May sakit yung papa Steven natin
oh!" He exclaimed,nagsimula na naman silang magtalo,nagkatinginan kami ni Steven
and he nodded at me while tapping his bed side na parang pinapalapit niya ako sa
tabi niya,so I did. Busy si Albie at Mimi kakatalo sa paglipat ng channel sa TV.
Mukhang wala silang planong tumigil,nakita ko nga yung lalaking kasama ni Steven na
natatawa silang pinapanood habang nagtatalo pero he remained soundlessly
still,natatakot siguro sa dalawa.
"Ay Shutaenames! Ipasa daw pa ang kasalanan sa akin? Gawain mo yun ever since.."
Napapailing nalang kami ni Steven while watching the two,it was like you're
watching a live Tom and Jerry show. Nakaupo ako sa gilid ng kama ni Steven,I
twitched suddenly when he caressed my tummy. Nagulat ako sa ginawa niya,he was
looking at me with such tenderness. Marahan ang paghimas niya sa tiyan ko,maingat
din ang paggalaw ng kamay niya reasons for me to calm and make the predicaments
cease to exist.
"Hello there little boo. How are you?" He asked while looking at my tummy,he
chuckled and then glanced at me. I was just staring at him and it feels like a warm
hand touched my heart "Albie told me to call you little boo. Don't worry,kahit wala
kang papa. Andito naman si Tito Steven.." My mouth parted a bit. It feels like my
emotional bags are about to burst. From time to time,I felt the hot liquid forming
at the corner of my eyes. Naiiyak ako sa sinabi ni Steven,para bang pakiramdam ko
sa pananalita niya,siya ang nakabuntis sa akin. He glanced at me and he started to
panic ng makita niyang tuloy-tuloy yung pagagos ng luha ko.
"B-bella. Sh-it!! Why are you crying? May masakit ba?!" He asked worriedly.
Nanlalaki ang mata niya hinawakan ang magkabilang pisngi ko.. I started sobbing
hanggang sa lumakas ang iyak ko. Napayakap ako sa kanya habang hindi ko alam kung
OA na ba yung paghikbi ko,basta gusto kong umiyak sa pinapakita niya sa akin.. I
gripped his the clothes he's wearing,really hard and buried my face on his chest.
He was at first astonished but when he contained himself he hugged me just to
caressed my back. Natahimik sa buong kwarto at narinig ko na lang ang pagpalatak ni
Albie at Mimi. Rinig na rinig ko ang pagbubuntong hininga nila.
"Bellaaa." That was Albie,he started caressing my back too.. "Andito kami,kung
hindi kayang magpakatatay ng Andrei na yan. Andito kami. Pipilitin kong maging
lalaki para sa junakis mo. Because we love you Bella.. " Lalong lumakas ang iyak
ko,humigpit ang yakap ni Steven sa akin and by that time...gumaan ang pakiramdam
ko..
*****
"Congratulations Mrs. Serafica.. You need this vitamins that I will prescribe you..
This one is vitamin D,this one is folic acid and this is Iron.. You and your baby
need that to avoid bone loss,hip fractures,supressed immune response,impaired
hormone formation and insulin resistance.. Your friends told me na you're
encountering mood swings so may ipeprescribe akong vitamins for your poor mood and
agitated thoughts.. There!" Doc Batumbakal smiled at me,nasa likod ko sila Albie at
Mimi,pati na din si Steven na nakawheel chair. Gusto daw kasi nila ako samahan kaya
naman nakiusap pa sa nurse station sila Albie para makasama si Steven.. "You are
exactly 7 weeks and 3 days pregnant.. Babalik ka sa akin next month for your 3G
ultrasound. Okay ba yun?" I reluctantly nodded. Nakangiti akong nakikinig sa mga
sinasabi niya kahit hindi ko naiintindihan,I am 7 weeks and 3 days pregnant. Hindi
ko mapigilan yung sarili ko na mangiti because of the thought. Ang saya-saya at ang
gaan gaan sa pakiramdam..
"Ayy! Doc hindi pa malalaman kung girl or boy?" Mimi interrupted,they seemed to be
so excited about the baby. Umiiling-iling si Doc while she's smiling at Mimi..
"Next month pa kapag balik ni Mrs. Serafica,12th to 13th week makikita na siya.."
She smiled again and intertwined her fingers together.. I felt that pang on my
heart when she called me Mrs. Serafica,it should be miss Serafica lang but I just
ignored it.
"Thank you po Doc. I'll keep that all in mind.." We said our goodbyes and lumabas
na kami sa clinic niya,nakangiti kaming lahat na lumabas at nagstay muna sa hallway
ng ospital.. Nasa floor kasi ng OB ward ang clinic ni Doc Batumbakal at nasa 8th
floor pa ito.
"Sige,kukunin ko din yung bag ko at susunod ako nagugutom din ako eh,sa Cafeteria
ha?" Sagot ni Mimi habang akma ng lalakad palayo.
Nang makaalis na sila Mimi at Steven kasama yung nurse nag-aya na agad akong kumain
kay Albie kasi totoo naman na nagugutom na din ako..
"Ay Shocks! Yung wallet ko nalimutan ko pala sa bag ni Miming malandi,wait lang
Bella,huwag ka na sumama mapapagod ka lang. Dito mo na lang ako hinatayin.." Albie
blurted..
"Oh sige. Hurry up! Gutom na si little boo." I said with a hint of glee.
I stared at him but it seems like he didn't see me kaya kung ano-ano na naman ang
naglaro sa isip ko. Anong ginagawa niya dito? At sino ang nasa kwartong
pinannggalingan niya?
When he reached the elevator,I got my chance para tignan kung sino ang nasa room na
yon. Hindi ako mapakali at hindi ako makahinga dahil sa kaba. Dahil centralized
naman ang buong ospital naiwan yata ng kapatid ni Andrei na bahagyang nakabukas nag
pinto. Sinilip ko yun pero I made it sure na dahan-dahan,hindi ko alam kung sa
anong dahilan pero nag-ingat ako para walang makapansin sa akin.
Tumulo na naman ang luha ko sa nakita ko,sumakit ang dibdib ko na parang hindi ako
makahinga. Nakakapanlamig ang nakita ko,nagsisisi ako dahil sumilip pa ako. I
covered my mouth using my palm to control my sobs.
Napaka sakit maisip na dapat nasa tabi ko siya at siya ang kasama ko para alalayan
ako dahil napakahirap ng may dinadala kang buhay sa loob mo. Pero nandito siya at
nakabaling ang atensyon sa iba. Parang wala lang talaga sa kanya ang mga sinabi
niya nung araw na yun,para bang hindi buhay at isang langgam lang na walang bilang
ang gusto niyang ipapatay. Naalala ko na naman ang mga pinagsasabi niyang masasakit
sa akin..
Lalo akong naiyak ng nakita kong hawakan niya ang kamay ni Zoey at pinaghahalikan
niya ito. He didn't treat me that way,he didn't even stare me that way. Yung
punong-puno ng pagmamahal at pagaalaga. Pero ako,minahal ko siya ng higit pa sa
buhay ko. Napaka-sakit,yun lang ang alam ko. Sobrang sakit..
Matagal akong nakatitig kay Andrei habang inaalagaan niya sa Zoey. Wala naman akong
galit kay Zoey dahil alam kong nagmamahalan sila ni Kyle pero hindi ko maiwasan
mainggit sa kanya dahil sa pinapakita sa kanya ni Andrei. Yung pag-aalaga at
pagaaruga na gusto kong maranasan na galing kay Andrei,naranasan na niya.
"Why are you outside? You want me to call Andrei?" I twitched when suddenly
someone belted out. Hindi ko napansin na nandito na pala sa likod ko si Kyle. I
immediately wiped my tears at napahawak ako sa tiyan ko. Pakiramdam ko gumagalaw si
little boo sa loob dahil nakilala na niya ang isa sa mga kadugo niya. I just shook
my head and smiled at him,kahit na alam kong peke ang ngiti ko pinilit ko para
hindi magisip ng kung ano ang kapatid ni Andrei..
"No,I'm fine.. Paalis na din naman ako.." I was hoping deep inside mehe would buy
it - na wala akong problema. He was looking at me worriedly with his furrowed brows
but maybe he just ignored it,mukha kasing balisa siya at madaming iniisip. "S-
sige.. I have to go.. Bye Kyle.." I said,he nodded while still looking at me..
Hindi ko na alam kung paano pa ako nakalakad ng maayos sa kabila ng panghihina ko.
Pero for the sake of my little boo kinaya ko. Hindi na ako iiyak,tama na..
Later on,dumating si Albie waving his wallet. Nakunot ang noo niyang tinignan ako
pero bago pa siya makapagsalita..
"Alis na tayo? Gusto ko ng jollibee.." I was also hoping he would buy it. Alam kong
sawa na sila ni Mimi sa mga drama ko pero mas lalo ko silang minamahal dahil alam
nila kung kailan dapat at hindi dapat magsalita..
"Osige.. Gusto ko ng palabok nila eh. Lezzgoo sissy! Paparty tayo sa jollibee.." He
snickered..
******
A/N: Sorry guys hindi ako sa lappy nagupload. There will be part two don't worry.
LATERS BABY. :)
####################################
Chapter 13 - Petrified Bella
####################################
Bella's POV
"Papa! Papa!" I almost throw all the dishes i'm wiping,when I heard Arella.
Hurrying myself,I wiped my hands to the apron i'm wearing before yanking it off
from me. "Papa.."
"Papa?"I smiled when I heard Dreigan too,parehas silang humahagikgik ni Arella. Who
could have thought they are twins? Halos magdadawalang taon na sila pero most
people say that kakaiba kumilos ang mga anak ko. Dreigan is such a grumpy kid ever
since,hindi ko alam kung kanino siya nagmana dahil bata pa lang suplado at tahimik
na siya. Noong una akala ko there's a problem with him,I almost freak out dahil
hindi siya madalas magsalita so we consulted an expert. According to them normal
naman si Drei,infact he's very smart for his age,close to genius na daw halos.
Parang hindi magtutwo years old kumilos. On the other hand,my little Arella naman
is sobrang daldal,she's the definition of a peachy sweet girl. Sweet,caring at
medyo iyakin dahil laging pinapaiyak ng kuya niya. Medyo bulol pa din si
Arella,unlike Dreigan matatas na magsalita.
There are times that I feel like I wanted to kill a friend when I've reminisced how
we sprung up naming Dreigan to one of my kids,si Mimi kasi ang bantay ko sa ospital
that time and Albie was in New Jersey for the launching of his designs.Si Mimi ang
nagpangalan kay Dreigan,I was about to name him a different one pero nagmagaling si
Mimi at sinamantala ang pagiging unconcious ko,according to her kamukha daw kasi ng
ama,kaya naman Dreigan ang naisip niya agad. If only I could strangle her that time
until she choke to death,I will do it for sure. But no worries,okay na din naman
ngayon and we're really used to it,infact bagay na bagay sa anak ko ang name niya.
I leaned at the door frame just to watch Steven,nakikipaglaro na naman siya sa mga
bata."Hide now Arella. 'Cause I will find you.."
"Ahhhh! Mommy~" She hurriedly ran towards me just to hide herself between my
legs,si Dreigan naman may hawak na coloring pen at nagdodoodles sa papers,hindi pa
naman siya marunong magsulat pero ngayon nahihilig siya humawak ng mga pens and
color pencils,puro doodles tuloy ang wall ng bahay namin. Napahigikgik ako ng
biglang nagpunta si Steven sa gawi namin,he even gave me a peck on my cheeks
causing my eyes to widen.
"Steven.." I shot him a glare but he just winked at me. Binabaliwala niya lang yung
mga pagbabanta ko sa kanya.
Oo,halos siya na ang kinikilalang ama ng kambal ko pero hindi naman ibig sabihin
noon na payag na ako sa gusto niya na maging kami. Steven is a good man and a
friend,hanggang kaibigan na lang talaga ang tingin ko sa kanya. Matagal ko ng
sinabi sa kanya yun pero he's willing to wait daw. Hindi ko na minsan alam ang
gagawin ko sa kanya.
"Bihisan mo yung mga bata,sa labas na tayo magdidinner." He blurted out. I made a
sigh and crossed my arms,facing him.
"Steven.. This is too much,parang hindi tama,isa pa masyado mo inisspoiled ang mga
bata.." I answered bluntly.
Hindi na din ako nanalo kay Steven dahil nakapangako na siya sa mga bata.
"Saan niyo gusto kids? Treat ni Papa.." Steven said with an excitement with his
voice. Paano siyang hindi mamahalin ng mga bata eh iniispoiled niya ang mga ito.
"Jabi!" Arella said with a hint of glee. Dreigan crossed his arms and glared at his
sister - like he was always doing. I shook my head while looking at him,what's with
this kid's behavior? Hindi ko na alam minsan ang gagawin ko sa kanya.
"Oops! No fighting okay? Dreigan stop doing that to your sister. Oh sige na
magjajollibee na tayo.." Steven stated to them making the two kids jump in
excitement..
Binuhat ni Steven si Arella at yung isang kamay niya nakahawak kay Dreigan.I smiled
while shaking my head - these three are really impossible,he really loves the twins
like it's his own blood. Napatigil ako ng biglang nagvibrate ang phone ko sa
bulsa,I swiped and unlocked the screen only to see an unknown number,calling. I
furrowed my brows but I decided to answer it,baka kasi mamaya important call..
"Hello.." I answered.. Matagal ko bago pinakinggan kung may nasagot pero wala
naman,tahimik lang ang kabilang line.. "Hello? Who's this?" I repeated pero ganun
pa din naman at walang nasagot. I glanced at Steven and he mouthed 'Who'. I shook
my head and mouthed back 'I don't know' to him. Shrugging his shoulders,he went
back to where the kids are.
I was about to end to call when suddenly someone over the line spilled his piece..
"Sorry sir but I think you've got the wrong number.." I blurted before ending the
call. Hindi ko man lang siya pinaghintay magsalita..I made a deep sigh as I ran my
fingers through my hair.
Ano to? Ilang araw na ako nakakatanggap ng mga ganitong klaseng tawag. Ayokong
isipin na siya yun pero kaboses niya talaga.
Anong kailangan niya kung siya man yun? Hindi ko naman na siya pinapakialaman sa
buhay niya ah? Nakaramdam ako ng matinding kaba sa pag-iisip.
No matter what kind of reason that was,I need to protect my kids from him. Paano
kung masama ang intensyon niya sa mga anak ko? Hinding-hindi ko hahayaan na
makalapit pa siya sa kambal ko. Shrugging the thoughts away,I contained myself and
stick to being soundlessly still about the it. Steven doesn't have to know about
this,masyado na akong burden para sa kanya. Bago ko pa man din maibalik sa bulsa ko
ang phone ko,I texted Albie and Mimi..
Tumawag siya,I wasn't sure but familiar yung voice. Ilang araw ng ganun,i'm scared.
I need you guys.
Alam kong hindi naman sila parehas makakasagot agad dahil parehas na silang busy sa
mga career nila,I was about to yank my phone back to my pocket when it beeped
again. Either Mimi or Albie,basta isang reply lang nila okay lang. I badly needed
them right now.
From: +63917*******
I didn't answer it,instead I turned the phone off. This is quite bothersome,I need
to change my digits. Nagtataka naman ako kung paano napunta sa kanya ang number ko.
I shook my head and walked long strides towards Steven. He scanned at me with his
furrowed brows and gave me a fleeting quizzical look. I bent down only to fetch
Dreigan,I lifted him up and kissed his cheeks. Nakaramdam ako ng kaba after what
happened.
"Y-yeah. I'm fine.. Tara order na tayo.." I answered and it made him furrowed his
brows more while narrowing his eyes.
"You looked pale.. Sigurado ka?" He asked once more ,the worried tone was still
evident to his voice. He was carrying Arella at nasa akin naman si Dreigan,ayoko
na sanang pagusapan pa talaga kung ano man ang nararamdaman ko ngayon pero naisip
ko din na wala naman masama kung malaman ito ni Steven..
"M-may tumawag.." I belted out nervously.. "Si Andrei yata.. I'm not really sure"
His body tensed,kitang kita ko ang pagtaas baba ng adam's apple niya at pagbuntong
hininga. Hindi ko na siya pinagsalita dahil alam ko naman na din ang sasabihin
niya. "I need to change my phone number. Natatakot ako para sa kambal ko,hindi
Steven.. Wala siyang karapatan kay Dreigan at Arella.."
He heaved a deep sigh and glanced at me. The worried look was still unambiguous.
"Don't worry I'm here.." He muttered and kissed my forehead. Gusto kong umiwas pero
parang dahil sa iniisip ko,hindi na ako nakapalag. Niyakap niya ako ng mahigpit
habang buhat buhat namin parehas yung mga bata.
******
Lumipas ang ilang araw at tahimik pa din naman ang buhay ko.Pinalitan ko agad ang
cellphone number ko,I didn't even think twice doing that. Binigay ko lang ang
contact ko sa mga close friends ko,magiging maingat na din ako sa pagbibigay ng
contach numbers ko.Ewan ko ba at parang napapraning ako dahil sa isang tawag lang
na yun..
Thursday ngayon at naisipan kong umuwi ng maaga para ako mismo ang magluto ng
dinner namin ng kambal ko,iba pa din kasi kapag ako ang nagaalaga sa kanila. Hindi
naman sa wala akong tiwala kay Inday pero mas gusto ko na ako nagaalaga sa kanila.
Magpapasko na din at naisipan ko na doon sa probinsiya magpasko kasama nung
kambal,alam kong gustong-gusto na ulit nila nanay at tatay makita ang mga apo nila.
"Bella? Nakita mo na ba yung padala sa'yo ng admirer mo?" Napatingin ako kay
Macy,isa sa mga ka-officemate ko. Parehas kami ng department at siya ang halos
madalas kong kausap dito.
"Ha? Anong padala?" Nagtataka kong tanong sa kanya. She slapped her forehead
dramatically and crinkled her face in aghast.
"Shems. Siguro hindi na naman ako narinig nung janitor na bingi.." She belted out
while walking away,pumunta siya sa kabilang cubicle at nagtataka kong siyang
tinignan ng makita kong may dala siyang tatlong bouquet ng pink,white at red na
rose.
Napakadami naman!
"Ayan! Sabi ko na nga ba at hindi ako narinig nun eh. Para sa'yo ito. Bella Alona
Serafica daw sabi nung delivery boy eh.. Uyyy ikaw ha? Sagutin mo na kasi yang si
Steven. Magiging mabuti siyang ama ng mga anak mo.." She gagged. I restrained
myself from rolling my eyes at her,palagi niyang pinipilit ang sa amin ni Steven,eh
alam ko sa sarili kong hindi naman pwede talaga.
I glanced at the roses and I won't deny the fact that it really made me
smile,paano kayang nalaman ni Steven na ito ang favorite kong color ng roses? Wala
naman akong natatandaan na sinsabi ko yun kila Albie at Mimi..
I shrugged the thoughts away and focused myself more on sniffing the scent of the
flowers. Talaga namang pagdating kay Steven,no doubt ako na mahal niya ako talaga.
He's been spending two years of his life waiting for me yet hindi ko siya mabigyan
ng chance dahil ayoko siyang paasahin sa wala. Pero nagpapasalamat ako sa kanya
dahil yung hindi ko magampanan na tungkulin para sa kambal ko,siya ang gumagawa.
Siya ang tumatayong ama ng mga ito,even if I leave myself no stone unturned to work
harder like a donkey iba pa din ang may ama sila. I'm happy that Steven undoubtedly
gave it to the kids. Wala naman siyang hinihinging kapalit sa kabila ng lahat.
Wala akong ginawa maghapon kung hindi ang i-check maya't maya ang dalawang
bata,pana'y ang tawag ko kay Inday kasi namimiss ko na agad sila. Malayo lang yata
ang ng ilang minuto sa mga bata pakiramdam ko ang lungkot-lungkot ko na agad. Gusto
ko na agad makauwi,pero bago pa man mag- 5pm naisipan ko naman tawagan si Steven..
"I love the flowers.. Salamat ha?" I belted out. Tumahimik siya sandali at narinig
ko pa na parang napatayo siya sa kinakaupuan niya..
[What flowers?] He asked. I suddenly frozed,I yanked my phone away from my ear to
glanced at the screen. I just want to make sure kung si Steven ang kausap ko,I
furrowed my brows feeling a bit disoriented.
"M-may padala kasing flowers dito sa office. I thought it was from you.." I
answered him while scanning the flowers,baka kasi may naligaw na card at hindi ko
lang nabasa. Kanino naman kaya manggagaling ito? Binali-baliktad kong yung flowers
at nagbaka sakali namay makita akong card pero wala talaga. "Wala namang card.
Akala ko talaga galing sa'yo.." I added. Steven made a deep sigh,naiimagine ko pa
siya na napaupo while rubbing the bridge of his nose. He seems frustrated the way
he respond.
[Bella,if those are mine.. I will send it sa niyo mismo.. Don't you have any idea
kung sino nagbigay sa'yo?] He trailed off. Pressing the back to my swivel chair,I
paused for a moment to think. Who could the sender be? Hindi kaya kila Mimi galing
'to at nang-gugood time lang? Wala ako talagang maisip kung sino ang pwedeng mag
padala ng roses.Wala naman maglalakas ng loob sa office dahil ang alam nila si
Steven ang boyfriend slash asawa ko..
"Wala talaga eh.. Wala ako maisip.." I muttered under my breath while I massaged
the bridge of my nose. Napatingin ako sa orasan ko sa table at nakita kong past 5pm
na.. "Seven mamaya na lang tayo mag-usap. Kailangan ko ng umuwi eh. Ipagluluto ko
pa yung kambal.."
[Okay sige,I'll just drop by after my shift.. Nakapangako na kasi ako sa mga
bata..] He answered..
"Okay okay.. See you later Steven." Inayos ko'ng nagmamadali ang mga papers at
folders na nakakalat sa table ko.
[I love you Bella.. Sige bye..] He ended the call. Napatingin na naman ako sa
screen ng phone ko dahil sa sinabi ni Steven. Ilang beses na niyang sinabi sa akin
yun pero hanggang ngayon nagugulat pa din talaga ako at nabibigla.
Hindi ko dinala ang kotse ko,nagtitipid kasi ako at sayang lang ang gas dahil
sobrang traffic naman. Naisipan ko na lang magtaxi dahil kung mag-MRT naman ako
sobrang siksikan at baka pagdating ko sa bahay hindi ako makapagluto sa pagod.
Dala-dala ko din kasi yung flowers na hindi ko naman alam kung kanino nanggaling.
Habang nakasakay ako sa taxi isip ako ng isip kung sino ang posibleng magbigay noon
sa akin pero wala talaga akong maisip. Siguro ginu-good time lang ako si Steven at
may surprise na naman siya mamaya.
Lagot talaga siya sa akin kapag nalaman kong ganun ang plano niya.
"Manong diyan po sa white na gate.." Sabi ko sa manong driver. Inaabot ko ang bayad
sa kanya but my eyes are nailed on a black hummer parked at the front of the my
house. May lalaking nakasandal doon at nakapamulsa,hindi ko gaanong maaninag kung
sino dahil medyo madilim na.
Kinakabahan akong bumaba ng taxi dala-dala ang mga gamit ko. HIndi ko naman ugali
ang tumingin sa mukha ng mga tao dito sa street namin dahil magulo dito,wala din
ako'ng kaclose na kapit bahay. Pero ngayon halos lahat ng tambay sa street namin
nakatingin at pinagkakaguluhan ang hummer na naka-park mismo sa tapat ng pamamahay
ko.
Kinuha ko ang susi sa bag at nagmamadaling binubuksan ang gate. Napalulon ako
habang naaaninag ko ang itsura ng lalaking nakasandal sa sasakyan. Hindi pa gaanong
malinaw pero ramdam na ramdam ko ang paninikip ng dibdib ko. Rinig na rinig ko din
ang pagtibok ng puso ko.
"B-bella.." Hindi ko siya pinansin. Kinilabutan ako ng marinig ko ang boses niya.
Hayup siya.
Bakit siya nandito sa amin? Paano niya natunton 'to? Naramdaman ko'ng lumapit siya
sa likod ko kaya mas lalo'ng nanginginig ang kamay ko haba'ng binubuksan ang gate.
"Bella.." He repeated. I ignored him and my heart started pounding really fast when
I heard Arella and Dreigan's voice. Siguro narinig nila yung gate at nagtatakbo
sila para salubungin ako..
Lalong hindi ako makahinga sa lakas ng kabog ng dibdib ko,our gazed locked and
after almost two years nagkita na naman kami.
I still hate him.. No.. If there's a word beyond hate,that's the right term.
Gusto ko siyang sampalin. What does he need this time? Anong masamang hangin ang
nagpabalik sa kanya? The last time I checked he went to Texas with Zoey..
"Mommy~~" I frozed when I heard Arella's voice. Bumukas ang gate ng bahay at
nandoon ang kambal kasunod ni Inday.
I almost closed my eyes and cursed ng mapatingin din si Andrei sa kambal. There's
something different in him but I don't care. I hate him and that's all I know.
Ayokong makita ng mga anak ko ang kung paano ko ibuhos ang lahat ng galit ko sa
walang kwentang lalaking ito.
Napaawang ang bibig ni Andrei and I saw how many times he swallowed because.His
eyes are nailed to the two kids. Nakaramdam ako ng panlalamig sa katawan dahil sa
kaba ko. Hinding hindi niya malalapitan ang kambal ko,hindi.. Baka mamaya may gawin
siyang masama sa mga anak ko..
"Inday,ipasok mo na yung dalawang bata sa loob. Bilisan mo.." Utos ko ka'y Inday.
"Opo ati.. Mga keds! Pasuk na! Hala.. It's gabi na.." Nagmamadali si inday na
pinasok ang dalawang bata,I glanced at Dreigan na titig na titig kay Andrei. Lalo
akong nakaramdam ng kaba.
"What are you doing here?" I asked him. Mukhang doon palang siya natauhan dahil
hanggang ngayon sinusundan niya ng tingin ang dalawang bata kaya hinarangan ko ang
gate namin. Napatingin siya sa akin at hindi ko alam kung tama ba ang nakikita ko
sa mga mata niya. Para siyang maiiyak at anumang oras bibigay siya. I wasn't sure
but I brushed the thoughts away..
"I don't have time to catch my breath Andrei. Madami pa akong gagawin. What are you
doing in here? What do you want?" As much as I want to slap him right through his
face. I maintained myself in a tranquil manner,still not letting my guards down.
"Ang tagal kitang hinanap Bella." His shaky voice almost cracked. Lalo akong
nabwisit sa pagmumukha niya,kinamumuhian ko talaga siya. "G-gusto sana kitang
makausap.."
"Hon.. Bakit nasa labas ka pa?" Steven trailed off and that seemed to have caught
Andrei off guard. I saw his face hardened at sigurado ako nakikipagtitigan sila sa
isa't isa. Hindi naman siya inurungan ni Steven at nakipag titigan din. Ngumisi pa
si Andrei ng tila mo ba nang-aasar.
"Papasok na din ako.." I blurted out still looking at him. Kung nasa ibang
sitwasyon kami malamang natakot na ako sa mga titig ni Andrei kay Steven. Pero
hindi ako nagpasindak.
Napatingin naman si Andrei sa akin at nagiba na naman ang timpla ng mukha niya. His
face softened and he glanced at me differently,I furrowed my brows. Hindi ko na
napigilan pa ang sarili ko dahil bwisit na bwisit ako sa pagmumukha nya.."Umalis ka
na Andrei. Hindi ko alam kung anong pakay mo dito pero ayaw ko ng makita pa ang
mukha mo. Utang na loob. Umalis ka na.."
He puckered his lips together and it formed a thin line. He heaved a deep sigh and
lick his lower his hands are both on his waist. Tumingin-tingin siya sa taas na
para bang nagdadalawang isip sa gagawin.
The moment he's gone,I undoubtedly hugged Steven.I cried my heart out for I don't
know the reasons. Para akong nanghihina,ayoko na siyang papasukin sa buhay ko kahit
kailan,dahil tuwing nandyan sya.. Gumugulo lahat,katulad ngayon..
*******
####################################
Chapter 14 - Mark my words
####################################
Bella's POV
"Inday.huwag na huwag kang magpapapasok ng kahit na sino dito okay? Bantayan mong
mabuti yung mga bata.. Kung gusto nilang maglaro huwag mong papalabasin ng terrace
ha? At saka ano.." I scratched the back of my head,naghahalo-halo na ang mga
iniisip ko. Hindi na ako mapakali. "K-kung hindi si Albie,Mimi o kaya ang sir
Steven mo ang nasa labas huwag kang magpapapasok okay? Naiintindihan mo ba?" Titig
na titig sa akin si Inday habang nagbibilin ako sa kanya..
"Opo ati." She nodded reluctantly. Kaya din tumagal sa akin si Inday hindi lang
dahil sa masunurin siya,hindi kasi siya tsismosa tulad ng ibang katulong sa
bahay,hindi din siya matanong basta susunod lang siya sa mga utos ko.
My palms are all sweaty and cold since morning,nung naglunch ako parang hindi naman
ako makakain mabuti because I was talking to the twins over the phone,halata ngang
nakukulitan na sa akin yung dalawa because they're in the middle of playing yet I
insisted talking to them over the phone. There's nothing wrong with being an
overprotective mom,my kids are my treasure and besides it's for their own sake.
I've been so hype since lunch time is over pakiramdam ko konting oras na lang uwian
na,I decided to focus more on my job para malibang ako at hindi mabagalan sa oras.
I glanced at my wrist watch and I smiled when I saw it's already 5pm. Nagsimula na
akong mag-ayos ng gamit ko,hindi na halos ako magkanda-ugaga sa kakamadali.
"Bella! Sama ka sa amin magKTV daw blow-out ni sir kasi birthday niya.." It's
Macy,I closed my drawer and shot her my gaze while lightly shaking my head.
"Haaay Bella napaka manang mo na ngayon talaga. Sayang gusto pa man din ni Sir
kasama ka." I glanced at her once more with my brows curled up together.
"Macy,huwag niyo na ako i-set up kay Sir,kakabirthday lang niya last July,ano yon
dalawang beses siya pinanganak sa loob ng isang taon?" I can't believe na ganun ang
naiisip nila sa akin. I'm not stupid,of course natatandaan ko pa na ginamit ng Boss
ko ang birthday niya para makasama ako. Minsan gusto ko na lang gamitin ang isip ko
sa hirap ng kalagayan ko sa buhay,I was about to give my boss a chance but nagbago
isip ko dahil he tried to touch me. Natakot ako,hindi ako sana'y ng hinahawakan ako
ng isang lalaki,I don't like the feeling. Opportunist ang boss ko dahil ang buong
akala niya noon lasing ako dahil umiinom ako,ang hindi niya alam walang alcohol ang
iniinom ko. I used to be a playful girl way back,I do flirtings on superblubs and
bars. Masasabi ko din na mataas ang alcohol tolerance ko but dati yun dahil wala pa
akong anak noon,at yun yung time bago ko makilala si Andrei.
Tuwing naririnig ko ang pangalan niya gusto kong manakit ng tao,para mailabas ko
man lang yung galit ko sa kanya..
"H-hi.." Nagpretend na lang ako nakilala ko din siya,I'm not in my mood for a
senseless chalk-talk so hindi ko na lang siya pinansin right after that. The guy
started blabbing,nakaka-suffocate ang atmosphere sa loob dahil kami lang dalawa.
"Paganda ka lalo ng paganda Bella. How are you?" He belted out. I stopped myself
from rolling my eyes,hindi ako assuming but this guy surely wants something more
than a talk,natatandaan ko na siya bigla. Isa siya sa kasama nung party last July.
Magkakaibigan sila ng boss ko,I don't know and i'm not sure but there are five guys
that night eh,I glanced at him and try my best to be polite.
Nakahinga ako ng maluwag when I heard the elevator sound,nasa ground floor na kami
where the parking lot was.
"Need a ride home?" He questioned,I didn't even budge my head to look at him.
"Naah. I brought my car with me. Thanks nalang.."I answered sternly and made my way
to where my car was parked. "Bye.." I gave him a slight nod while opening my car's
door.
"Bye Bella,see you.." A smirk on his face curled up and I felt uneasy. Nakakatakot
yung ngiti niya,that guy sure is weird as well as his friends. Oo,gwapo sana at hot
kaya lang there's something different with them. I don't know if i'm just paranoid
or maybe I turned out to be anti-social the moment I become a glorified mother.
Nagmamadali ako sa pagdadrive when I noticed he was driving the same way. Paulit-
ulit kong tinignan ang rear view mirror ko and I got really scared when I felt like
he's following me. Binilisan ko lalo ang pagdadrive kaya naisipan ko'ng mag U-turn
sa alleyway. Mas mabagal at matraffic doon,every chance I get na maka-overtake
ginagawa ko.
Darn it! He's a good driver. Hindi ko siya maligaw,mas binilisan ko ang pagdadrive
ko. Thanks to Andrei,ito ang nakuha ko sa kanya because we used to go together at
Pampanga and Batangas way back just to watch a car show and race or slalum.
Tinuruan niya ako ng ilang driving tricks.
I started gripping the steering wheel hard and focused myself more on driving. I
stepped on my gas more,reason para mas bumilis. I saw the alleyway for shortcuts
and I turned to my left fast,tinignan ko ang rear view mirror ko for about fifteen
minutes and I heaved a sigh of relief when he's gone already. Natakot tuloy ako
lalo,why was he following me for whoever's sake?
Ginabi ako lalo dahil sa napalihis ang daan ko at isa pa napakatraffic talaga. Nang
marating ko ang street namin,lalo akong kinabahan ng may makita na naman akong
isang gray audi na nakapark sa harap mismo ng bahay ko. Mukhang tahimik na man sa
labas pero lalo akong kinabahan. I horned three times para marinig ni Inday at
buksan ang gate. The moment I saw her opening the gate mukhang balisa siya kaya
naman hinintay niya pa akong makababa ng kotse.
"Ati.. A-ano po.." She seemed to be really nervous because she's stuttering.
"What? May nangyari ba? Where are the kids?" I muttered in aghast and made my way
through the door fast,she followed me and she was twiddling her nails while she
can't look at me straight to the eyes. Kinabahan ako bigla.
"Ati mapilit po kasi si sir. Nag-akyat bakod pa nga siya nung nagsarhan ko siya ng
gate.. Sorry ati.." Halos mabitawan ko ang bag ko and ang mga folders ng dala ko,I
saw Andrei sitting at the sofa. Nakahiga sa lap niya si Arella while he wa carrying
Dreigan. Mukhang hirap na hirap siya sa posisyon niya dahil he's doing his best
para hindi magising yung dalawa. I gritted my teeth and clenched my fist.
"How dare you! Get away from my kids!!" Agad kong binuhat si Arella para ibigay kay
Inday na kabang-kaba din. Inagaw ko din sa kanya si Dreigan reason para magising
yung bata,he even blinked for how many times and he suddenly reached for
Andrei,nagulat ako sa inasal ni Dreigan. Andrei stood up and rubbed his palms on
his knickers,he was looking at me differently again.."Inday! Bilis i-akyat mo na
yung mga bata sa kwarto! I-lock mo yung pinto!! Huwag na huwag kayong lalabas!"
Nawalan na akong ng pakialam kung marinig ako ng mga bata,galit na galit ako. Sa
sobtrang galit ko naninikip na naman ang dibdib ko,I can feel the hot liquid
forming at the corner of my eyes and the lump on my throat that I am trying my best
to swallow.
"Bella.." Bella! Bella! Bella! Wala na ba siyang alam sabihin kung hindi Bella!
"Punyeta ka! Ang kapal ng mukha mo lumayas ka dito!!" I can't hold onto my tears
anymore,it didn't stop squirming down my cheeks.. "Hayup ka! huwag mo ng guluhin
ang buhay ko! Lumayas ka na parang awa mo na.." He tried to reach me but I stepped
back,nakaramdam ako ng matinding takot. Baka patayin niya ako,gusto ko ng tumawag
ng mga pulis.. "Huwag mo akong hahawakan! Huwag ka lalapit. Lumayas ka dito Andrei!
Lumayas ka na!!" I shouted at the top of my lungs but he didn't even moved
tinitignan niya lang ako..
"They are mine Bella.. Anak ko din sila.." My eyes widened. I was caught off
guard,ito ang pinakakinatatakutan kong araw. Hindi naman siya tanga dahil halatang-
halata naman na anak niya ang mga bata,kamukhang kamukha niya kasi.
"No! Hindi mo sila anak. Wala kang anak sa akin,baka nakakalimutan mo?! Wala!!
Pwede ba Andrei lumayas ka na!! Tatawag ako ng mga pulis.." Nanginginig ang buong
katawan ko,my voice even cracked. Tuwing nakikita ko siya naaalala ko kung gaano
ako katanga dati,kung paano niya sinira ang buhay ko. Yung mga araw na I almost
lose my sanity because of too much love. I remember that pain I felt when no one
knows how much I cried every night,how much i'm trying my best to smile infront of
many people when I see a bunch of sweet couples just to stop my tears from falling.
Halos mabaliw ako and I hate the feeling because it was the worst kind of pain..
"Let me go!! Don't touch me.. Hayup ka!" Hindi na ako nakinig sa kanya,wala akong
pakialam sa mga ipapaliwanag niya. Kahit ano pang dahilan yun hindi sapat at walang
kapatawaran na idamay niya ang mga anak ko,pinagtangkaan niya ang buhay ng mga anak
ko. Hinding hindi ko siya mapapatawad. "I hate you! I despise you! I can't stand
seeing you!! Let me go Andrei!!!!!" With all my might I pushed him para lumayo siya
sa akin. Napaatras na naman siya and I was caught perplexed seeing his face
drenched with tears. He puckered his lips and it formed a thin line,hinilamos niya
ang palad niya sa mukha niya papunta sa buhok niya. Paulit-ulit niya yon ginulo-
gulo. He put both of his hands on his waist and glanced back at me..
"I don't know how or where to start Bella. I know, I know walang kapatawaran yung
ginawa ko.. You can hate me,but you can't deny the fact that they are mine.. Anak
ko din sila. Alam ko.. Nararamdaman ko yun.." Wala akong marinig kung hindi at
paulit-ulit niyang pagmumura pati ang paghinga ko. "Bella,please huwag kang matakot
sa akin. I won't hurt you.." He tried reaching for me once more but like I always
did,I stepped back and shook my head.
Hindi niya alam yung pakiramdam na maiwan,hindi niya alam yung pakiramdam na
nagsusumigaw ako sa sakit at halos ikamatay ko na nung sinisilang ko ang mga anak
niya,tinatawag ko yung pangalan niya pero wala siya dahil nasa ibang babae ang
atensyon niya. At lalong hindi niya alam kung gaano ko halos binigay ang sarili ko
noon sa kanya dahil sa sobrang pagmamahal ko pero walang pagdadalawang isip niya
akong sinaktan. NO ONE KNOWS HOW MUCH I CRIED THAT DAY,AKO LANG. SINARILI KO LAHAT.
NAPAKASAKIT.
"I-i'm sorry Bella.. Hilingin mo na lahat,pero huwag lang yon. I won't ever leave
my children again,hindi na." He proclaimed. Lalo akong naiyak sa sinabi niya,I
cried right there and then.Nanginginig ang balikat ko at halos mapaupo ako sa
sahig. Naramdaman kong unti-unti siyang lumalapit at minumura yung sarili niya pero
narinig ko din ang biglang pagbukas ng pinto.
My gaze landed to where the door was. I saw Albie,Mimi and Steven,they seemed
aghast seeing Andrei and me - na halos nakasubsob na sa sahig. Nagpabalik-balik ang
tingin nila sa akin at kay Andrei.
"Bella? What happened? Asan yung mga bata?" He caressed both my cheeks and I can't
even answer him because I was sobbing really hard.
"Tarantado ka,may araw ka din.." He pointed his finger to Steven. Nagulat kami sa
sinabi niya kay Steven,it was like magkakilala sila or something. Binalik niya ang
tingin niya sa akin at nagiba na naman ang timpla ng mukha niya..
"I'm really sorry Bella. Hilingin mo na lahat huwag lang yun,hindi ko kayang gawin
yung sinasabi mo. Mark my words.." He stated before walking away. Umalingawngaw ang
malakas na pagsara ng pinto ng bahay.
I cried again and Mimi started caressing my back. Hindi pwede to,kailangan gumawa
ako ng paraan para hindi na kami matunton pa ni Andrei kahit kailan. I think we
need to back to Cagayan,mas safe ako dun pakiramdam ko dahil nandoon ang mga
magulang ko.
******
####################################
Chapter 15 - The condition
####################################
Bella's POV
Nakapag desisyon na akong uuwi muna kila nanay at tatay,I need them. Isa pa,matagal
naman na nila ako pinapauwi na doon,may job offer din ako sa lugar namin at okay
din naman ang sweldo. I stretched my hands up and I sat on my bed,it's too early
but I decided to get up so I can cook breakfast for my kids.Nandito din kasi sa
bahay nag sleep over sila Albie at Mimi kaya for sure gutom yung mga yun
pagkagising,kakauwi lang ni Albie galing ng Macao,he have gone a long way and
nakikilala na unti-unti sa buong asia ang mga designs niya. I'm happy for him,si
Mimi naman ganun din. Kakaiba kasi ang mga shoes na ginagawa niya at nag-rely siya
sa paggawa ng mga combat boots. Nauso kasi at talagang pambato ang mga designs
niya,they searched high heaven for their talents. Albie who's in the field of
designing clothes,Mimi who's engaged for shoes designs and me? Eto,a model turned
out to be a glorified mom. I'm happy naman kaso nakakapanghinayang lang na hindi
ko na kayang samahan sila sa mga pinangarap namin. Isa pa,hindi na ako pwede dahil
may konting stretch marks na ako at nakakahiya na. Mas gusto ko na lang na kapag
wala akong ginagwa at stress na stress ko,nagsusulat ako or nagba-blog sa website
ko,just like the old times.
I'm in the kitchen and Inday is here too,helping me to prepare breakfast. We got
hindered by Mimi and Albie na maagang nabihis.
"Good morning Bellabells! What's for breakfast?" Albie asked me while popping his
head over my shoulder to glanced what I am cooking. "Wow! Mahirap lutin yan ha?
Sunny side up egg saka bacon? Paano niluluto yan?" He said with a hint of sarcasm.
I glared at him and Mimi started laughing her ass out.
"Baks,huwag mo asarin si Bella kung ayaw mong eggs mo ang iluto niya." She
interrupted. Natawa naman si Inday sa sinabi ni Mimi kaya naman pati ako natawa
din,bumusangot naman si Albie so he put both of his hands on his waist and started
pointing his finger to Mimi.
"Lul,epal ka din eh noh?" He crossed his arms and glanced back at me. "Nga pala
Bella,may lakad kami kasi we have an appointment at Vinoco Clothing line. Nasabi na
ba sa'yo ni Mimi? May job offer kami doon,we recommended you,nagulat nga kami
kilala ka nila.. and guess what?" I raised my brow while narrowing my eyes on him.
"They want to meet you,gusto ka nilang kunin for the launching of Deviosa's
design,yun kasi yung group namin na nabuo. So,sama-sama na yun. You'll be wearing
my designs and Mimi's.. So what do you say?"He stated. I crinkled my nose like I
was disgust.
"Ay kaloka! You're still the hottest girl in town that we knew,my gosh you're just
isolating yourself sa world na kinagisnan mo. Look at you! That is sooo not you.
Hindi ka na nagaayos masyado mo nilolosyang ang sarili mo. Ang sexy sexy mo pa man
din." He scanned his eyes at me while munching the bacons.
"I'm sorry Albie but I can't i'm going back to Cagayan,doon muna kami ng mga kambal
ko. Guguluhin lang kami ni Andrei dito.."I answered while putting the plates on the
table. Nagkatinginan si Mimi at Albie,he crossed his arms and Mimi tossed a bacon
to her mouth. Sabay silang tumingin sa akin at sabay din sila nagsalita..
"Bigla akong nalungkot.." Mimi stated and she pouted her lips. Muntik ng matawa si
Albie sa itsura niya pero that smile written on his lips are obviously fake.
"For the first time,parehas tayo ng nararamdaman. "They both heaved a sigh and
started tossing the bacons on their mouth.
Hindi na nila ako kinulit tungkol sa desisyon ko. Hindi ko na din hinintay na
magising ang kambal dahil sandali lang naman ako sa office,sabay-sabay na din kami
umalis nila Albie at Mimi. Plano ko kasing hindi pumasok ng maghapon at pumunta sa
HR department para magabot lang ng resignation letter.
When I reached the building napatingin ako at napatingala.Sa loob ng isang taon ko
dito,minahal ko na din naman ang trabaho ko,kaya hindi ko maiwasan na malungkot
dahil kailangan ko pang umalis.
I walked inside not in a haste because I want to make the most out of
this,tranquily. No time pressure.
"Bella,tawag ka daw muna sa taas. Sir Matt needs to see you." I narrowed my eyes at
Lynn. Bakit kailangan ko pang pumunta doon eh sa HR lang naman dapat dahil hindi
naman ako isa sa mga executive position. Isa lang ako employee.
Brushing off my jumbled thoughts and in disarray,I went to the office of the CEO
and there I get a load of my Boss. He's name is Matt,I restrained myself from
rolling my eyes because he's talking to someone over the phone but he gestured
serenely for me to take a sit,so I did.
"Right babe. I'll call you again. Bye.." He ended the phone call. He really looked
so arrogant and I don't like him,naalala ko yung ginawa niya sa akin dati. Oo,may
mga anak na ako pero i'm not a cheap whore that he can just bed around. "So,miss
Serafica. I've heard you already passed a resignation letter.."
"Yes Sir." He made a sound from his tongue and stood up to face the huge and bulky
glass window. He tucked his hand to his pocked.
"It will be effective within three days pa,okay lang sa'yo yun?" He turned around
to face me. Three days? Nakakapag-hire nga sila ng one day process lang eh bakit sa
pagreresign ng mga employee kailangan pa ng three days. It doesn't make any sense.
"I think I don't I have a choice Sir,if it's the protocol. I'll just wait.." I
smiled at him and he did the same. I heard him,heaved a deep sigh.
"Okay miss Serafica.. I guess we're done here. Siguro naman payag ka na for a
farewell party with us?" He said while grinning from ear to ear.
"Sir? I'm sorry po pero hindi naman ako executive para bigyan niyo pa ng isang
farewell party..Para san naman po yun? lahat po ba ng employee niyo binibigyan niyo
ng farewll party? Ang bait niyo naman po pala Sir.." I said as I started twiddling
my fingers. Naiirita na ako sa usapan na ito,mukhang wala naman patutunguhan.
"You don't really get it huh miss Serafica?" He walked towards me while the grin on
his face grew bigger."Hindi mo pa ba nahahalata? I like you. Alam kong alam mo
yan.." He embalmed his hands on the arm rest of the swivel chair i'm sitting.
Kinabahan ako dahil unti-unting lumalapit yung mukha niya sa akin. He was looking
at my lips intently. I gently pushed him through his chest.
"S-sir I think I better go.." He scooted back and shook his head while grinning
from ear to ear.
"Alam mo Bella. Ganyan yung mga gusto ko eh,yung tinatanggihan ako. Lalo akong
nanggigigil.." He chuckled. My eyes widened and I glared at him. Kung hindi ko lang
boss to at dahil sa ayokong magka bad record I swear right now,his balls are
swollen and he's already shouting in pain. Narinig ko pa ulit na humalakhak siya
while biting his lower lip."Masyado kang seryoso,I was just kidding.." I shook my
head while walking towards the door. Bastos na kung bastos pero hindi ko talaga
nagustuhan ang sinabi niya,nakakairita siya. I slammed the door shut and made my
way throught the elevator.
Nakakainis talaga!
Wala na din naman ako gana pang pumasok,naisip ko na lang na umuwi na agad. That is
so unprofessional but I don't care,iritang irita ako sa presence ng maniac kong
boss.
I brushed my fingers through my hair and covered my mouth using my palm because of
how nervous I was. I sighed in relief ng makitang kong wala naman,pero narinig ko
na lang ang pagbukas ng pinto ng sasakyan na nasa harap ko. My chest started
pounding really fast,nanlamig ako when I saw Andrei. Mabilis siyang lumakad papunta
kung nasaan ako,he caught my wrist and and dragged me inside his car. Halos
ibalibag na niya ako papasok sa loob,muntik pa akong maipit ng binalibag niya ang
pinto ng kotse niya.
Ang bilis ng mga pangyayari dahil nakaikot siya agad sa kabilang side ng hindi ko
man lang nabubuksan ang pinto para makatakas,natakot ako sa itsura niya. He
focused on the road and started driving. Takot na takot ako,hindi ko mahanap kung
anong klaseng emosyon ang mayroon sa mukha niya. Napakabilis niya pang magdrive at
halos namumuti na yung kamay niya because of gripping the steering wheel really
hard.
"I won't hurt you Bella. Calm down.. G-gusto lang kitang makausap.."He didn't even
looked at me,siniksik ko ang sarili ko sa pinto ng sasakyan dahil sa takot ko sa
kanya. Baka kung ano ang gawin niya sa akin. Napatingin siya sa akin at nagiba
naman agad yung itsura niya. "Bella don't cry please.. Hindi kita sasaktan.." I was
horrified of what he said,hindi ko man lang napansin sa sarili ko na umiiyak na
pala ako. Bigla niyang hininto yung sasakyan sa isang gilid..
"Sh-it!"He cursed under his breath while slamming his hands on the steering
wheel,lalo akong natakot sa pinakita niya. I was just staring at him,he glanced at
me and tried reaching for my face. I gasped and I buried my back more to the car's
door.."I won't hurt you Bella. Please.. Huwag ka namang matakot.." He tried
touching me for how many times pero hindi niya tinutuloy,hinahampas na lang siya
yung manibela niya ng ilang beses. He started driving again,tahimik lang ako sa
buong byahe. Pilit kong pinakalma ang sarili ko. Hindi man lang ako makapagsalita
at makapagreact.
It was then we reached a fancy restaurant. I saw the name Bon Apetit written on
it,he parked the car and made a deep sigh..
He yanked his phone from his pocket and started dialling numbers. Tingin ko may
tinatawagan siya.
"A-anong ginagawa natin dito?" I questioned still looking at him. He ignored me and
heaved a sigh again.
We made our way to the second floor kung saan mayroong parang isang office
room,napakasusyal ng restaurant at mukhang mamahalin talaga ang mga gamit.
Binitiwan niya ang kamay ko when we reached the room.
"Do you want anything? Nagugutom ka na ba?.." He suddenly asked,pinindot niya yung
intercom para sana siguro umorder at magpadala ng pagkain pero I hindered him.
"No,i'm not. Let's get this done Andrei. What do you want? Ayoko ng maraming
paligo'y ligoy pa.. Kailangan ko ng umuwi.." I blurted out with a stern tone. He
made a deep sigh for the nth time at umupo siya sa swivel chair niya.
"Maupo ka muna.." I gritted my teeth,I wasn't used to him being nice. Hindi ko alam
pero naging ganyan naman ang trato niya sa akin pero ngayon naiirita ako kapag
ganyan siya.
"No. Hindi na ako magtatagal. Sabihin mo na ang gusto mong sabihin." He pressed his
back on the swivel chair and he started caressing his neck showing how frustrated
he was.
May inilabas siyang brown envelop mula sa drawer niya ang ilang mga papers. I
furrowed my brows at him and he stared at me blankly. Hindi ko mabasa kung ano ang
nasa isip niya.
"I just want you to know that.. the kids.." He stated,my body tensed when I heard
he said 'the kids',sumama bigla ang pakiramdam ko sa sinabi niya. "Nasa akin na
sila.." I contained myself and tried my best to absorb what was he trying to say..
Hindi lang bumigat ang pakiramdam ko,para akong matutumba sa sinabi niya.
"W-what do you mean?" I fake a chuckled. Nanginginig ang mga tuhod ko.
"They are with me,alam kong hindi na kailangan ng DNA test pero eto.." Kinuha niya
yung brown envelop at iniabot sa akin,I was just staring at him in disbelief.. I
shook my head and pull myself together. Napaupo ako sa upuan na malapit sa
akin."Just incase kailangan,anak ko nga sila.. A-and your maid.. Wala na
siya,pinauwi ko na din siya sa probinsya niya. I guess sapat na yung binigay ko
para makapagstart siya ng bagong buhay."
"N-nasaan ang mga anak ko? Saan mo sila dinala?" I said desperately. He bowed his
head and stoop up to face the window.
"I-i'm sorry. I won't tell..." Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa sa sinabi
niya. Eto na ang pinakakinatatakutan ko. Yung kumilos na siya at agawin ang mga
anak ko sa akin. Naguguluhan ako sa kanya,I thought ayaw niya magkaanak kami. Bakit
ngayon he's pestering my life?
"Korte? Sige.. Payag ako,just make sure na kaya mong i-afford all the expenses.
Para saan pa ang pera ko kung hindi ko gagamitin diba? Madali lang bilhin kahit
ang hustisya ngayon Bella..." Gusto ko siyang patayin sa galit ko pero wala akong
magawa kung hindi ang umiyak ng umiyak. Yumuko ako to cover my mouth using my palm.
My life is a mess and now it's worse than ever. I couldn't control my sobs and my
tears,puro iyak ko lang ang nadidinig sa buong kwarto. Alam kong kahit umabot sa
korte,tama ang sinasabi niya. Kahit gamitan pa ng child custody alam kong totoo ang
mga sinasabi niya na madaling bilhin ang hustiya. Lalo pa at maraming siya
pera,pakiramdam ko gusto ko siyang patayin sa galit. I was in the midst of crying
ng bigla niyang inabot sa harapan ko ang mga papers na nilabas niya kanina. I
glanced at him and he was looking at me right through my eyes.
"You can still see them,or be with them Bella..in one condition.." I wiped my tears
away ng marinig ko ang sinabi niya,I glanced at the papers he gave me.. Hindi ko
maintindihan kaya nagpabalik-balik ang tingin ko sa kanya. Umiling-iling ako sa
nararamdaman kong pagkalito. Ano bang plano niya sa akin?
"A-ano 'to?" I asked while sobbing.. Tinignan ko ng paulit-ulit yung papers and my
heart thundered Bakit ba niya ito ginagawa sa akin? Unti-unti ng nagiging malinaw
ang lahat pero gusto kong manggaling mismo sa kanya kung tama ang hinala ko.
Nagpatuloy lang sa pag-agos ang luha ko.
"Pakasalan mo ako.." He blurted out with a cold tone,he didn't even budge his head
nor blink his eyes. He sounded desperate too. "That's my condition,Pakasalan mo
ako at makakasama mo ulit sila.."I stared at him with my mouth parted a
bit,natigilan ako na para bang wala akong marinig sa mga sinasabi niya.
*****
####################################
Chapter 16 - I am a Herrera
####################################
*****
Bella's POV
"A-ano?" I almost whispered in disbelief,he didn't even moved nor blinked. He was
just staring at me na parang wala lang yung sinabi niya. Gusto kong magsususmigaw
sa kung ano ang nararamdaman ko,lalong gumugulo ang sitwasyon.
"Pag kasal na tayo,dadalhin kita kung nasaan ang mga anak natin.. It's your choice
Bella.." He said once more.Undoubtedly,I closed my eyes firmly and stood up.
Mabilis akong lumapit sa kanya just to slapped him right through his face.
"N-napakasama mo. Wala kang kasing sama!"Once,twice,thrice. I don't know how many
times I slapped him.I didn't stop until I got tired. Hindi siya pumalag sa mga
sampal ko,tinanggap niya iyon ng maluwag.Pinaghahampas ko ang dibdib niya hanggang
sa unti-unting humina ang mga hampas ko sa kanya.. "I-I hate you Andrei,sana..." I
sobbed and covered my mouth using ma palm,nanlambot ang mga tuhod ko at napaupo ako
sa sahig habang umiiyak "Sana.. Sana namatay ka na lang.." I blurted out. Kusang
lumabas sa bibig ko ang mga salitang 'yon dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman
ko. "I h-hate you Andrei.. I hate y-you so much.." Halos pahikbi kong sinabi sa
kanya. I pressed my hands against the floor because my shoulders are shaking
uncontrollably.. Wala akong makita kung hindi yung sapatos ni Andrei,napakalabo ng
paningin ko at pakiramdam ko anytime hihimatayin ako sa sakit. Hindi kumlikilos si
Andrei sa kinatatayuan niya. Naramdaman ko ang pagluhod niya ng dahan-
dahan,hinawakan niya ako ng marahan sa balikat ko.. The next thing I knew he was
already hugging me..
"I really hate you Andrei.."Hindi ako magsasawa na sabihin sa kanya yan kahit pagod
na pagod na ako,kung dati mahal na mahal ko siya at kaya kong sabihin,ngayon puro
pagkamuhi ang nararamdaman ko para sa kanya.
Hindi din siya nagsasalita pero kitang-kita ko sa mga mata niya kung paano nawala
yung Andrei na mukhang galit sa mundo. His face softened and his eyes were teary,I
was still sobbing but he suddenly smiled weakly at me.
"Don't worry Bella.. The feeling is mutual.." His voiced almost cracked,he kissed
my forehead and stared at me right through my eyes. "I f-ucking hate myself too.."
He stood up and made his way to the door "You can call someone at the intercom if
you need anything,it's your choice Bella.. Hihintayin ko yung desisyon mo.. Kahit
gaano pa katagal.." He belted and closed the door quietly. He left me there..
dumbfounded and wrecked. Kailan ba matatapos ito?
Andrei's POV
"Gago ka pala talaga Andrei,ikaw na pinaka gagong lalaking nakilala ko.. Hands down
ako sa'yo pre.." I drank my beer up to the last drop,kinuha ko ulit yung isa na
nasa harapan ko to open it. Hindi ko na s'ya sinagot,I know. Gago naman talaga
ako,sino bang matinog lalaki ang gagawa ng ginawa ko.
"Good point Vann. You're not helping.." Forthwithly,I glanced at my brother who was
staring at Vann and trying to throw him something.
"Kayo kasing mga Herrera,ewan ko ba at anong klaseng dugo meron kayo. Dude you're
both impossible. Una,si Zoey.. Ngayon naman ikaw Andrei,ano ginawa mo kay Bella?
What the f-uck dude.. That's absurd!" Vann scoffed at me and my brother. I heaved a
sigh,all at once I remembered her face earlier today. She's crying again,I really
want to make her feel better para mabawasan man lang yung sakit pero tuwing gagawa
ako ng paraan she's pushing me away - which was partly,I do understand.
"Dude? Pano kaya kayo na lang ng kuya mo magpakasal? Bagay pa kayo dude.." My
brother glared at Vann and this time bote na ng beer ang lumipad papunta sa kanya.
"Geeez! Whoa! That was close. Fu-ck you dude! Hindi mo ba alam na madaming
magluluksa kapag nabangasan ang gwapong pagmumukha kong 'to? 80% ng kababaihan dito
sa lugar natin iiyak.. Be considerate dude,mga babae yun." Vann belted out
again,hindi ko na alam ang gagawin ko. Napatingin na lang ako sa taas,it was a
nightmare seeing Bella on a state like that. "Ang babae hindi sinasaktan yan dude..
Pinapatay yan.. 'Pinapatay sa sarap'.. Mark my words dude!---Puta! Kyle gago ka
muntik na naman ako! Alam kong gwapo ako pero,huwag ka naman mainggit.. Masama yun
dude.." He hissed.
"You're drunk Vann. Shut up."Tumayo ako sa kinauupuan ko at lumayo muna sa kanila.
Hindi ko akalain na ganitong magiging kakumplikado ang lahat. The more that I'm
trying to make things right,the more it turned out to be a mess. Hindi naman dapat
ganun ang gusto ko,maybe i'm selfish and to others it may sound inhuman but the
hell I care. Desperado na ako,hindi ako sanay ng nanunuyo but f-uck! I'm trying my
best. Because of too much predicaments and wreckage I've made,I don't know what to
do. Ito na lang nag naiisip ko para makuha ko ulit si Bella.. at ang mga bata.
I glanced at my wrist watch and it's already 7pm. Tumawag ako sa restaurant ulit at
tinanong ko sa mga tao ko kung bumalik na si Bella. But she still didn't,I got
really scared nung nakikita kong halos wala na akong pag-asa na makausap siya ng
matino. She hates me so much and I deserved all of that. Napatingin ako sa screen
ng phone ko,I smiled weakly. It was Bella's picture with the kids,I took them a
picture secretly noong nalaman ko kung nasaan sila nakatira. Hindi ko alam ang
gagawin ko noong first week ko pa lang sa States. I feel horrible saying those to
her,it wasn't my intention pero ang gago ko.
[FLASHBACK]
"Andrei,this is my cousin.. Nabalitaan kong you're dating this Bella girl? How are
you guys doing?" I glanced at Kath when she mentioned Bella's name. Hearing just
her name,pakiramdam ko nawawala ang lahat ng problema ko.
"But she is Steven's girlfriend too. Halos one year na sila. Right Steven?" I
glanced at Kath and this guy next to her,they are already sitting at my
table.Tapang ng mga hiya,Kath is my ex-girlfriend,we've been engaged to casual hook
ups way back nung nag-vacation siya sa LA. Pero nung naghiwalay na kami,nagulat na
lang ako ng si Seb naman ang pinuntirya niya. Alam kong gumagawa na naman ng
istorya itong babae na ito.
She's really irritating but the moment I contained myself,parang nagpintig ang
tenga ko. Girlfriend daw? Girlfriend niya ang girlfriend ko? That's bullsh-it..
"What do you mean? You're hooey-ing over again Kath." Napatingin ako sa lalaking
katabi niya at mukhang pamilyar siya. Nakikita ko yata siya sa office nila Bella.
"That is true Andrei." I furrowed my brows to the guy beside Kath,what the hell was
he saying? Bella is my girl,she's mine..
"This is nonsense. Maiwan ko na kayo,nawalan ako ng gana." I blurted out and stood
up,but the Steven guy caught my arms. Gagong 'to,bading ba 'to? Birahin ko kaya sa
mukha. He suddenly grinned and right now I can tell that he's slowly getting under
my skin. Binitiwan niya ang kamay ko at nagsalita ulit,si Kath naman nagkukunwaring
busy sa pagpili ng menu. What was these psychotics up to? Magpinsan nga silang
psychotic.
Parang paulit-ulit sa loob ng utak ko yung linyang sinabi niya before I could pull
myself together.
Putang-ina ah! The moment he said that para akong hinampas ng baseball bat sa ulo
ko. The coldness crawled from my feet up to my head.I want to smashed his face for
saying that,paanong mangyayari yon eh girlfriend ko si Bella. I got her first at
ako lang. Ako lang at wala ng iba.
"And one day she will tell you that she is pregnant Andrei,believe me. She's
nothing but a gold digger,nagbackground check na ako sa kanya and gosh! She's from
a godforsaken place,she went here at manila to look for a guy na papakasalan niya
at iaahon sila sa hirap.. And bingo! Ikaw ang biktima." Nanigas ulit ako sa
kinatatayuan ko sa mga sinabi ni Kath. She's right,Bella was from a godforsaken
place pero hindi gaanong kahirap ang buhay nila,unless kung gusto nga niyang mas
yumaman."Si Steven ang boyfriend niya talaga Andrei. And he got her pregnant para
sa'yo ipaako ang baby. Do you think for what? For you to marry her of course. Para
instant rich diba? Pathetic." Kath stated in her bitchy tone and it's irritating as
hell. Hindi ganun si Bella. I know her,at hindi niya gagawin sa akin yun. Infact
she already told me na mahal niya ako.
"Dude mahal ko si Bella at ang magiging anak namin. Sigurado akong akin yon dahil
siya mismo ang nagsabi sa akin. Kung tingin mo nagsisinungaling ako,bakit hindi
niya pa sinasabi sa'yo na she's pregnant? Bakit sa akin niya unang sinabi? Hindi ko
alam dude na kayo dahil sabi niya kaibigan ka lang daw niya. Tinatago niya sa akin
pero kahit ganon tanggap ko pa din siya. Mahal ko siya eh.." They guy sure has a
point. Buntis nga ba si Bella? And she's bearing a child that is not mine? Once
I've found out,all of this are true,hindi ko alam ang magagawa ko. Marami ng usap-
usapan noon that she's nothing but a gold-digger but I just ignored it. I guess
this is my turning point,kung buntis man siya bakit hindi niya pa nga sinasabi sa
akin at bakit kailangan si Steven ang unang makaalam eh palagi naman kami
magkasama?At paanong nangyari yon? Naguluhan ako lalo sa nararamdaman ko. I made a
deep sigh and run my fingers through my messy hair. Umupo ako sa upuan just to face
Kath and that Steven guy.
"C-could you tell me more about it?" I said to them,Kath shook her head and Steven
started blabbing about Bella. Lahat nga halos alam niya,pati kung saan allergic na
pagkain si Bella. Para bang he knows her too well. Parang unti-unti na akong
naniniwala sa mga sinasabi niya.
We stayed there and Kath started hitting on me again,she's really irritating kaya
naman lumabas na ako sa mall. She kissed me right infront of the restaurant and I
kissed her back just to shut her up.
"Stop acting like a hopeless smut Kath. Hinding hindi na ako papatol sa'yo.." I
belted out while smiling after our kiss,ngumiti pa siya sa akin na parang nangaasar
and she started telling nonsensical stuffs,her arms are wrapped around my nape.
Hinanap ko si Steven but he's gone. Where'd he go?
***
Steven was right,I have a hunch that Bella is pregnant,kahit ako irita na din ako
sa mood swings niya. Parang ang sungit niya,I even initiated sex para subukan siya
but she turned me down,wala daw siyang gana and she just gave me a head. Lalo akong
nagduda sa mga kilos niya. The thought that really bugged me was.. the baby.. it's
not mine.
Sana ako na nga lang ang nakabuntis sa kanya but hell no! She lied to me,lahat lang
ba yun palabas? Hindi ko akalain na may ganoong side pala si Bella. Galit na galit
ako sa kanya,tangina! Kung kailan magseseryoso ka na at saka ka pa makakatagpo ng
ganung klaseng babae. She cheated on me,ano 'to? Karma ko na ba sa mga ginagawa ko
noon sa kanya?
Damn this sh-it. Pwes,nakaganti na siya. Doble doble pa nga,hindi ko alam kung
paanong sasabihin sa kanya na tapusin na namin ang lahat dahil naglolokohan na lang
naman kami. Galit na galit talaga ako sa kanya pero hindi ko siya magawang saktan
kaya mas pinipili ko na lang na hindi kami magkita.Hindi ko kasi kayang pagsalitaan
siya o saktan,may pinagsamahan naman kami kahit paano. But hell,hindi ko hahayaan
na ipaako niya sa akin ang batang hindi naman sa akin galing. I will never do that!
**
"I'm pregnant A-andrei.. Y-your the father" Fu-ck! I know and I have a hunch that
she is,pero iba pala talaga kapag sa kanya galing. So it's true? At balak pa niyang
gamitin ang batang yon at ipaako sa akin?Napakawalang kwenta niyang babae.I thought
she's different! Alam kong walang kasalanan yung bata pero sh-it kusang lumabas na
sa bibig ko yung mga bagay na hindi ko naman gustong sabihin. Nasabi ko dahil galit
ako, but I know she won't do that. Kahit paano I know she won't abort the child.
Naniniwala pa din ako na ibang klaseng babae si Bella...but..i'm surprised.
[END OF FLASHBACK]
Sumama ako kila Zoey at Seven sa Texas,gusto kong kalimutan na lang ang kung ano
man ang naranasan ko nun kay Bella. I thought she's not worth to think for,but days
have passed habang nakakasama ko sila Zoey at Seven ng matagal,hindi ko mapigilan
ang maisip si Bella. There are times that I can't sleep at night because of what we
had with our last arguement,it was like a nightmare to me. I feel really
horrible,hindi ko ginusto yon. Time flies at naamin ko na din sa sarili ko na
nasaktan ako sa mga nalaman ko noon kay Bella. Hindi ko matanggap ang mga ginawa
niya sa akin. I know.. Napakagago kong talaga dahil masasakit ang sinabi ko sa
kanya,hindi man lang ako nagisip na baka hindi totoo at gawa-gawa lang nila Steven
at Kath noon ang sinabi nila sa akin. Pinairal ko ang makitid kong utak. Soon,I've
figured out that I was right,dahil mga ilang taong nakausap ko,matagal na palang
frustrated suitor ni Bella si Steven,noong nalaman ko yun gusto ko siyang patayin
sa galit ko pero mas mahalaga si Bella. Ilang months palang ako sa Texas pero umuwi
din ako ng Pilipinas para makausap ko siya,I didn't waste any time. Pero kinabahan
ako dahil hindi ko na siya makita,hindi na siya nakatira sa apartment na
tinutuluyan niya,even her social networking sites na may chance na macontact siya
hindi namin matrace. She deactivated it,lalo akong kinabahan sa mga nangyari. Hindi
ako natahimik,I hired an expert and detective para alamin kung nasaan sila Bella.
She's pregnant at hindi totoo that Steven is the father,bakit ba hindi ko naisip
dati yon? Napakatanga ko. Napakagago gago ko. That baby she's bearing was obviously
mine. I even tell her to abort the child at hindi ko matanggap yon sa sarili
ko,lalo akong hindi pinatahimik na baka nga ginawa niya,hinding hindi ko talaga
mapapatawad ang sarili ko kapag nangyari yon. Kasalanan ko lahat 'to.
Lahat gagawin ko kapag nakita ko siya mapatawad niya lang ako,hindi ko sinasadya
masabi sa kanya lahat yun. Galit ako at hindi ako nag-isip.
Ngayon,Galit na galit ako sa sarili ko. Kung kailangan ubusin ko ang lahat ng yaman
ko para lang mahanap si Bella,I'll do it.
Hindi lang yon,because one morning nagkaroon ng magandang balita ang bagong hire ko
na detective. Nakailang palit ako dahil mga wala silang magawa. And finally,he
found Bella. Una niyang inalam ang lugar kung nasaan ang mga kaibigan nun ni
Bella,kaya din hindi siya mahanap noon dahil lumipat siya ng company at kailan lang
ulit nakapagtrabaho.
I didn't waste any time,I flew back in the Philippines just to talked to her. I am
expecting that she will really hate me,but gusto kong matuwa the moment I saw two
little kids with her. Unang kita ko palang sa kanila,I know they are mine. Hindi ko
na kailangan pang magduda,kilala ko si Bella. I don't even know how am I going to
touch her that time. Gusto ko siyang yakapin pero hindi ko alam kung paano ko
gagawin.
I was so f-ucking desperate. Kinuha ko ang mga anak namin hindi para gawan ng
masama at para saktan siya. Yoon na lang ang paraan na naiisip ko,ang iblack mail
siya na pakasalan ako. Matagal ko siyang hinanap at hindi na ako papayag na mapunta
pa siya sa iba. She's my Bella,siya na ang pamilya ko. I can't lose her
again,makikipagpatayan ako just to win her back. Hinding hindi ko na siya
sasaktan,lahat gagawin ko din para lang sumaya siya habang ako ang kasama niya.
Yun ang alam ko.. Yun lang.. At wala akong pakialam sa sasabihin ng iba.
It was then I got hindered by a phone call. Agad kong sinagot dahil galing ang
tawag kay Calvin. Isa sa mga tauhan ko na nasa office ng Bon Apetit ngayon.
"Hello?"
I ended the call fast and made my way through my car. Narinig kong tinatawag ako ni
Vann but I just ignored him.
I heaved a sigh of relief. She doesn't have a choice,she will marry me. Magiging
iisa na lang kami,magiging isang pamilya na talaga kami.
Ako,si Bella,si Arella at Dreigan. The four of us. Only the four of us.
*****
####################################
Chapter 17 - A noteworthy marriage
####################################
less and a ruthless manwhore. Para sa akin masahol pa siya sa isang mamamatay
tao,dahil pinagtangkaan niya ng buhay ang mga anak ko.
Attorney Ayala handed me the scarlet folder while smiling,I glanced at Andrei but
to my surprise,he wasn't standing behind attorney Ayala anymore. He's facing the
bulky window of his office while lighting a cigarrete.My brows curled up together
in confusion,it's either he's nervous or in deep thinking. Ganyan siya kapag
magkasama kami at malalim ang iniisip,I remember noong kinabahan siya dahil muntik
na siya makasagasa ng batang kalye habang pauwi kami sa apartment ko. Halos maubos
na niya ang isang pack dahil sa kaba.
Hindi man lang ako tinitignan ni Andrei,kaya naman binasa ko lang kung ano ang mga
nasa papers. And I was right,those are the certificate of marriage,papers which
keen with the transfer of his properties to me,Dreigan and Arella. Lahat ng
properties na mayroon siya magiging pag-aari na din namin mag-iina.
Ano 'to? Kapalit ng kawalanghiyaan niya sa akin? Hinding hindi na ako magpapadala
pa sa mga kasinungalingan ni Andrei,yung mga pangako niyang napapako,wala naman na
siyang ibang ginawa noon kung hindi paasahin ako sa wala. He got me pregnant,and he
left me in agony. Pinaasa niya ako noon na kayang kaya niya ako mahalin,na konti na
lang magkakatotoo na yung lahat ng pinangarap ko. Pero hindi eh,ang masakit pa
sinira niya ang buhay ko. Iniwan niya akong magisa,tapos ngayong nakakabangon na
ako,out of nowhere magpapakita siya at kukunin naman ang kalayaan ko? Napakasama
talaga niya. Hindi na ako papayag,siguro sa papel makakasal kami pero kahit kailan
hinding hindi ko na siya hahayaan na pagmukain akong tanga ulit at ibalik yung
dating ako na parang aso na habol ng habol sa kanya. Hinding hindi na,I don't care
if the upshot of this will be a loveless marriage. Basta magiging mabuting ina ako
para sa mga anak ko,yun lang. Tapos..
Hindi na ako nagdalwang isip pa,kinuha ko yung pen na nasa table at pinirmahan ko
ang lahat ng dapat pirmahan. When I was on the last page,aksidente akong napatingin
sa gawi ni Andrei dahil nakaramdam ako ng pagkailang. And to my surprise,he was
staring at me fixedly,his face softened when our gazes locked. I tried my best not
to show any emotion to him pero ang totoo gusto kong siyang murahin dahil sa galit
ko sa kanya.
"Congratulations Mr. and Mrs. Herrera.." Kinamayan kami ni attorney Ayala. Katulad
nga ng gusto ko,wala ng ceremony ang kasal namin ni Andrei. Ako na yata ang may
pinaka-romantic na kasal for the record,pati yata ang proposal sa akin walang
makakatalo.
I glanced at him and I felt the hot liquid at the corner of my eyes.
"Ang saya nito Andrei,ito ang pinangarap kong buhay.. Ang saya-saya ko alam mo ba
yun?" I harshly wiped my tears squirming down my cheeks. He bowed his head and
tucked his hands on his pocket. "A-ano Andrei? Masaya ka na ba? Ang s-saya diba?.."
He licked his lower lip and he didn't answer me. I heard him heaved a deep sigh.
Umiiyak na naman ako at dahil na naman sa kanya.
Nakakasawa ng umiyak.
"Halika na.. Uuwi na tayo,the kids are waiting.." He said in a stern tone,he didn't
even budge his head as he walked through the door.
Naiinis ako na pinunasan ang luha ko para makasunod sa kanya. We went through the
parking lot kung saan nakapark yung hummer niya.I heard the unlock sound kahit
malayo palang kami kaya naman inunahan ko na siya. Pagbubuksan niya pa dapat ako ng
pinto pero I didn't let him. I want him to feel how I hated him,how much I don't
want to be with him,how much I loathe him dragging me in this situation.
It was a very deafening atmosphere between us,pana'y ang buntong hininga niya pero
hindi ko nalang pinapansin. Ang gusto ko lang ngayon ay makita na ang mga anak ko.
Mawalay lang ako ng konting oras sa kanila pakiramdam ko mababaliw na ako. Sa labas
ng bintana ko finocus ang sarili ko,hindi din naman nagsasalita si Andrei at
nagpapasalamat ako.
Wala pa din yata ako sa sarili ko at parang hindi ko pa din mapaniwala ang sarili
ko na hindi na ako si Bella Alona Serafica,ako na si Bella Alona Herrera. Ang saya
sanang isipin dahil ito naman ang pinangarap ko noon. It's my make-believe fantasy
way back,I always dreamed of being Andrei's wife. Hindi ko akalain na sa sobrang
pagkabaliw ko noon sa kanya,ganito na ang nararamdaman ko ngayon. Walang iba nalang
kung hindi galit at sakit.
My brows furrowed when I noticed that road that we're skimming through ay parang
papunta sa beach.
Ayoko.
"We're here.." He blurted out as he heaved a sigh of relief. "May mga gamit ka na
sa loob. Pinaayos ko na." He trailed off and I perceived that he just turned around
to face me. Hindi ko pa din siya nililingon,kinakilabutan ako sa presensya niya.
"H-huwag Andrei.. Huwag mo kong hahawakan.." I said with too much aghast. I saw he
clenched his fist and he attempted to smash his hands to the steering wheel but he
decided not no. He looked at a different side and heaved a deep sigh.
"Sorry.." Mentally,I gasped. I'm not used to him saying that word,I pulled myself
together when I realized that he was saying sorry kanina pa. Lalo akong
kinilabutan. "Nasa loob yung mga bata,I'm not sure kung tulog na sila.." He blurted
out sternly. I got back to my senses when I pertained to my thoughts that my kids
are inside.
"Ahhhhhh! Drei help! The tito monster is here.." Arella's voice boomed
out,napahinto siya sa pagtakbo ng makita niya akong nakatayo sa pinto. Nakasunod
naman si Dreigan na may hawak na mga crumpled papers at coloring pen,mukhang
nagdadrawing siya. "Ahhh! Mommy ohh! Tito is chasing me.." She giggled with so
much glee. Napatingin ako sa likod ni Arella ng makita ko ang kapatid ni Andrei na
mukhang pawis na pawis sa pakikipaglaro sa mga bata. He composed himself and
cleared his throat. He bent down just to lift Arella up,hinawakan naman niya sa
isang kamay niya si Dreigan at naglakad sila papunta sa akin. He was smiling weakly
at me,ito yata ang pangalawang beses na nakaharap ko ng ganito ang kapatid ni
Andrei.
"Welcome to the family Bella.." He belted out with a weak smile. He ruffled
Dreigan's hair but Dreigan didn't even budge his head,he remained soundlessly still
like the usual. He raised his hands making a gesture for me to lift him up so I
did. Binuhat ko siya and he started yawning,hindi naman agad nakakatulog si Dreigan
hanggang hindi ako ang nagpapatulog sa kanya,nakaugalian na niya 'yon.. Napatingin
naman si Kyle sa likod ko kaya napatingin na din ako,only to find Andrei who was
about to enter the door.
"Daddy!!" Arella's eyes widened with a hint of glee as she squealed while pointing
Andrei. Hindi na ako nagtaka,siguro pinakilala na niya ang sarili niya sa mga anak
ko. "Daddy!! Karga!" Halos kumawala na si Arella sa sobrang sabik ng itsura niya
habang buhat s'ya ni Kyle. Humalakhak naman si Kyle habang umiiling-iling,so he
walked few strides towards Andrei just to give Arella to him.
"I think I have to go.. It's getting late." Kyle trailed off as he thumbed through
his wrist watch. Tucking his hands inside his pocket,he glanced at Andrei and gave
him a small nod. Maya-maya may lumabas na lalaki mula sa kitchen ng bahay,he's
really good looking. I wasn't sure about his name but I think he is Vann.
"Oh at last! Nandito na pala yung mangpipikot. Grabe! Dude,inubos ko na yung cookie
butter sa ref niyo. Ang hirap alagaan ng mga anak mo,ang kukulit!" He suddenly
stopped and skimmed through me from head to toe. "Ahh,eh kaya naman pala pinikot
ka.. Poor creature.." He said while nodding his head and thumping his fingers to
his chin. "Kaya naman pala halos mabaliw ka na dude. Now,I know.." He added while
chuckling. Umiiling iling naman si Andrei habang pumapalatak.
"Hey d-ickhead! Are you coming with me or what?!" Kyle blurted to Vann.
"Okay. Okay. Jeeez! Pare-parehas talaga kayong mga Herrera. Makautos! Alam niyo
bang sa gwapo kong 'to? Niluluhuran at sinasamba ako ng kababaihan tapos kayong mga
Herrera kung makautos. Konting respeto dude!" Kyle glared at him. He raised both of
his hands showing that he surrendered and made his way outside. Humahalakhak pa
siya dahil may kung anong binato si Kyle sa kanya pero nakaiwas naman siya. Narinig
ko nalang na umandar ang makina ng sasakyan sa labas kaya naman alam kong kami na
lang nila Andrei ang matitira dito sa bahay. Naguumpisa na naman akong kilabutan.
Napatingin ako kay Dreigan na nakalaylay na ang kamay,nakasandal ang ulo niya sa
balikat ko,ganun din naman si Arella kay Andrei.
"S-sa taas yung kwarto nila.." He trailed off nang naramdaman niya sigurong
nahihirapan na ako sa pagkakabuhat ko kay Dreigan. I walked tranquilly upstairs and
he was just following me,binukan ko ang pinto ng isang kwartong may iba-ibang
kulay. There are two beds inside,isang blue at isang pink. Punong-puno din ng toys
ang kwarto na halos magmistulang toy kingdom ang loob.
I kissed Dreigan's forehead and went to the other bed para tulungan siyang ihiga
ang bata. I slowly unwrapped Arella's tiny hands from Andrei's neck,nagawa ko naman
agad dahil sanay na ako. Just like dreigan,I caressed her head and kissed her
forehead goodnight. Pagtayo ko,nagulat ako ng nasa likuran ko pala si
Andrei,pinapanood niya ako kung paano ko patulugin ang mga bata. Nairita na naman
ako sa presensya niya.
I looked away and walked few strides towards the door. Pagkalabas ko naman ng
kwarto,my brows curled up together in confusion ng makita kong dadalawa lang ang
kwarto sa buong bahay.
"M-may adjacent door para kwarto ng mga bata saka sa kwarto natin.." Andrei's voice
hindered. I puckered my lips together and it formed a thin line. Oo nga pala,mag-
asawa na nga pala kuno kami,nakalimutan ko. Pinuntahan ko ang isang kwarto para
hindi ko na marinig ang boses niya. Pumasok na lang ako agad sa CR para makapag-
shower. I think I need a cold shower para mabawasan man lang yung stress ko.
After how many minutes at natapos na din ako. Sumilip muna ako sa pinto ng CR para
i-check kung nasa loob na ng kwarto si Andrei. Luckily,he's not there kaya
nakahinga ako ng maluwag.
I walked through the walk in closet and I can't help but to feel really astonished
dahil sa dami ng damit ko. Clothes has always been my guilty pleasures,hindi ko na
nagagawa 'yon simula ng nagka-anak ako dahil mas inuuna ko na sila kaysa sa sarili
ko.
Napapikit ako ng narinig kong bumukas ang pinto ng kwarto,it's him. Naiisip ko
palang na magtatabi kaming matulog kinikilabutan ang sistema ko. Narinig kong may
bumukas ulit na pinto at narinig kong bumukas ang shower kaya naman naisip ko na
baka maliligo lang siya. Nagdadalawang isip ako kung aalis na ba ako sa kwarto o
hindi dahil ayokong makatabi si Andrei.
Later on,I heard the door opened and I perceived his presence. I close my eyes shut
and nagtulog-tulugan ako,siguro kong nandito sila Albie at Mimi,pagtatawanan nila
ako dahil sabi nila nakakatawa daw ako magtulog-tulugan. Gumagalaw daw ang talukap
ng mga mata ko at halatang gising pa ako. Hindi ko kasi special talent ang
magsinungaling,i'm not good at pretending kaya siguro ganon.
Ramdam ko pa din na nasa kwarto siya,kaya naman lalo kong pilit kinalma ang sarili
ko para naman makumbinsi ko siya na tulog na ako. Ang hirap pala talagang magtulog-
tulugan,lalo na kapag gising na gising ang diwa mo.
Napadilat ako ng maramdaman kong gumalaw yung kama,naamoy ko ang pabango ni Andrei
kaya naman sigurado akong napakalapit na niya sa akin. Nakatalikod ako sa kanya
kaya naman hindi niya ako nakikita,patay na din ang ilaw sa buong kwarto kaya naman
nakakasigurado akong we're gonna sleep on the same room.
Naiirita ako.
That's why I stood up,nagmamadali kong kinuha ang white robe ko sa gilid ng kama.
Tatabi na lang ako kay Dreigan or Arella. I really can't stand it.
"Bella.." I firmly closed my eyes when I perceived that he stood up too. His voice
sounded really odd,parang nagmamakaawa siya. Hindi ko siya pinansin,I want to get
myself out of here.
Naiinis ako. I don't even know how to calm myself because of the loathe I resembled
to him. My heart thundered as he hugged me tigther.
"Huwag kang magsorry Andrei,hindi bagay sa'yo.." I belted out. He licked his lower
lip and glanced at me with grief. His eyes flickers with so much remorse,I can
perceived that he wants to cry."Mahirap.. Mahirap kang patawarin.. K-kaya ako
nakikiusap sa'yo..It's the least thing you can do.." I swallowed the lump on my
throat.. "Pabayaan mo ako.. Yun lang.." I added and made my way through the door.
"Don't worry,may delicadeza naman ako.. I'm still your wife. I won't make a stupid
move,asawa mo ako sa papel and I am the mother of your children. Nothing
more,nothing less. Pero ang mahalin ka ulit?" I puckered my lips together as it
formed a thin line. "Masyado pang masakit.. Hindi ko na yata kaya yun,ayoko na.. I
had enough." I looked away and wiped my tears.. "Nakikiusap ako Andrei.. LEAVE ME
ALONE.."
I finally said and made my way outside,leaving him there. I really need fresh air.
The atmosphere between me and Andrei is really suffocating.
******
####################################
Chapter 18 - Without her knowledge
####################################
Bella's POV
I flung up my usual corporate attire and sat on the edge of the bed. I turned
around to face the life size mirror for a self countercheck. Simula din ng magka-
anak ako,hindi ko na nakahiligan ang pag-aayos sa sarili ko,according to Albie
pinapanindigan ko na talaga ang isang glorified mommy. I don't really care because
the only thing I want is to be the best mom for my kids. Kapag isa ka ng
ina,mawawalan ka na talaga ng pakialam sa sarili mo dahil mas uunahin mo ang para
sa mga anak mo. I weakly smile when I pertained to my thoughts those days when I
was still pregnant,those days when I'm dealing with pregnancy mood swings. I felt
the lump on my throat again dahil bumabalik ang sakit ng hirap ko noon. Yung sabay
na iiyak si Arella at Dreigan but because i'm a tyro mom,I really don't know what
to do. Hindi ako magkanda ugaga sa pagpapatahan sa kanila kahit na ayaw nilang
tumigil sa pag-iyak,yung hinahanap ko kung saan may masakit sa kanila nagbabaka
sakali na yoon ang dahil kung bakit ayaw nilang tumigil sa pag-iyak. Ako lang mag-
isa ang humarap noon. Minsan kapag umiiyak sila,hindi ko mapigilan na maiyak din sa
hirap,sa kinahinatnan ng buhay ko. Wala akong kasama na harapin lahat 'yon,nag-iisa
lang ako.
Masisi ba ako ng iba kung hindi ko mapatawad si Andrei? Gustuhin ko man kalimutan
na lang yung mga nangyari,hindi ko magawa. I don't know how to jolt away the loathe
I felt for him. Before all else,he made me hate him more dahil sa pagpipilit niya
na pakasalan ko siya.
One thing is for sure,I want to get myself out of this tricky situation even if it
will opened a can of worms. I'm going to start with getting my job back. Hindi
pwedeng nakaasa lang ako sa pera ni Andrei. Ayokong isumbat niya 'yon sa akin at
balang araw gamitin na naman niya laban sa akin. Kung magtatrabaho ulit ako,hindi
ako mukhang kawawa lang.
I snapped off my purse on my shoulder and went downstairs. Andrei hired two stay in
maids kaya naman naisip kong gawin 'to,akala ko nga noong una wala kaming kasama sa
bahay kaya nawalan ako ng pag-asa pero buti na lang meron. Naabutan kong pinapakain
ni May ang mga bata,siya ang yaya nila Drei at Arella.
"Ma'am good morning po. Kain na po kayo.." She greeted me so I smiled back at her
giving her a slight nod. I kissed Arella and Drei's cheeks so they both giggled.
Actually,si Drei hindi na siya gaanong alagain,he's always soundlessly still basta
may coloring pen and papers lang siya. Minsan bothered ako sa katahimikan ni Drei
but nung naalala ko kung anong klaseng personality mayroon ang kapatid ni Andrei
naisip ko na baka namana ni Drei talaga ang ganon. Being a Herrera runs in his
blood,at siguro ganun lang talaga ang ugali niya. Si Arella naman naman sobrang
sweet although iyakin.
"Hindi na May,may lakad ako eh.. Ikaw na bahala muna sa mga bata ha?"I said with a
weak smile. Her mouth parted a bit and she bowed her head.
"Ang dami pa naman pinaluto ni Sir ma'am,hindi po namin 'to mauubos." She trailed
off and she caressed Arella's head. She glanced up and it's as if she saw a ghost
from my back so I turned around to skim through it,only to find Andrei in his three
piece suit. So far,nakakapanibago ng makita ko siyang 'yon ang soot niya,hindi
naman ako sanay na nagtatrabaho siya sa opisina. I don't want to be judgemental or
what but Andrei is a certified lazy ass. Masipag lang yan kapag sa kama at saka sa
pagiging touch and go n'ya. I stared at him coldy for a brief moment and returned
my gazes to Arella and Dreigan,napansin ko din nakatitig lang siya sa akin. Ramdam
ko naman ang mga titig niya eh,nagdire-diretso siya sa dalawang bata para halikan
ang mga ito,narinig kong humagikgik si Arella dahil nakikiliti siya.
"Daddyyy~" Gusto kong mangiti dahil sa narinig ko kay Arella,naririnig ko naman ang
paghagikgik niya noon kapag nakikipaglaro siya kila Albie,Mimi or Steven. Pero
talaga namang masasabi ko ngayon na iba ang kalinga ng sariling ama talaga,masaya
parehas ang mga anak ko. Siguro okay na ako dun,hanggang doon na lang.
Napansin kong napatigil sila Andrei sa pagtawa. I flung up my bag on my shoulder
and went to Arella and Dreigan just to gave them a quick peck on their cheeks. I
wasn't looking at Andrei though I know his gazes are locked on me.
I ruffled Dreigan's hair and stormed out fast. I heard the chair moved and that
someone is half-running towards me,kaya naman lalo kong binilisan yung lakad ko.
"Kailangan din ba ipaalam ko sa'yo ang lahat na parang totoong mag-asawa tayo?" I
said coldly. He heaved a deep sigh and he tried reaching for his nape and it was
like he wants to say or ask something but he can't.
"Hindi naman sa ganon Bella.. I just want to know,paano kung hanapin ka ng mga anak
natin." Hindi ko alam kung yun ba talaga ang balak niyang sabihin o sadyang wala
lang s'yang sense kausap.
"'Yon lang ba kaya ganyan ang soot mo? I can call my brother." He hurriedly yanked
his phone from his pocket and started dialing. His hands are both shaking because
of how fast he did that.. "Pwede ka naman sa Vinoco magtrabaho,I can make
settlements for you.. Bakit kailangan mo bang humana----"
"No need Andrei. Ayokong magka-utang na loob sa'yo.. Kaya ko naman yung sarili
ko,isa pa.." I looked at him straight to his eyes.. "Andyan na sila Albie at Mimi
sa labas,sila ang tutulong sa akin. Sila naman PALAGI ang tumutulong sa akin noon
pa man." I belted out giving the word 'PALAGI' an emphasis.
"B-bella hindi mo naman kailangan pang magtrabaho.. Ako lang dapat dahil ako ang a-
asawa mo eh,ang kailangan mo lang alagaan ang mga anak natin.." He said with a
shaky voice,muntik na ako matawa sa sinabi niya.
"Tapos ano? Gagamitin mo sa akin lahat 'yan isang araw? Isusumbat mo? O kaya
gagamitin mo na naman ulit para may ipalit laban sa akin?" Napabuntong hininga
ako,hindi ko na maintindihan ang sarili ko dahil tuwing maguusap kami ni Andrei
lagi na lang masakit ang dibdib ko. Paulit-ulit na lang 'to,ang masaklap pa mukhang
araw-araw ganito ang mangyayari sa akin dahil nasa iisang bahay kami. Mag-asawa na
kami...sa papel.
"Bella hindi ko gagawin sa'yo yon,you're wrong.." He held both of my hands and look
at me straight to the eyes,it's as if he's searching for something. Ang lamig ng
mga kamay niya,para bang nanginginig pa 'to.. "Gusto ko lang naman..maging pamilya
na tayo.." He licked his lower lip and he slowly put both of his hands on my
cheeks,his hands are still cold. Pana'y din ang pagtaas baba ng adam's apple
niya,kasabay noon ang mabibigat na paghinga niya. "Kasi diba 'yon naman ang dapat?
'Yung buo tayo? Kayong tatlo na ang pamilya ko.. Hindi ba dapat ganun 'yon,Bella?"
Pinigilan ko ang sarili kong mapapikit sa mga pananalita niya. Wala na akong
pinapaniwalaan sa mga salita niya,pinangakuan na niya ako noon pa ng kung ano-ano
pero walang nangyari. Ayaw ko na maulit pa 'yon. Ayaw ko na s'yang pagkatiwalaan.
Unti-unti kong tinanggal ang kamay niya sa mukha ko at kasabay din noon ang
pagiiba na naman ng timpla ng mukha niya,halatang halata na malungkot s'ya at ilang
beses niyang hinuhuli ang paghinga niya. I shook my head lightly..
"Sorry.." He said with a different tone. Bumuntong hininga na naman siya at sabay
kaming napatingin sa labas kung saan nakatingin pala sa amin mula sa sasakyan sila
Albie at Mimi.
Hindi ko pa naeexplain sa dalawa ang lahat basta ang sabi ko sunduin nila ako
dito,madali lang naman matunton itong place dahil katabi ito ng isa sa mga famous
beach resort na pag-aari din ng mga Herrera. Obvious na obvious dahil sa Vinoco
park hotel ang name ng building.
"Anyareeeee?" Bungad ni Albie kaya napamasahe ako sa sintido ko. "Bella Alona,yung
totoo? Paanong nangyari na mag-asawa na kayo? Ang bilis ng pangyayari ha,kaloka.
Nagjugjugan na naman ba kayo tapos bati na? Ganun lang 'yon?" I pressed the back of
my head to the recliner and firmly closed my eyes. Hindi ko alam kung paano ko sila
sasagutin,hindi ko din alam kung tinatamad akong ikwento sa kanila why I come up
with this kind of mess. Para bang ayoko ng ipaliwanag sa kahit na sino dahil
nakakasawa nang magpaliwanag,problema ko na din kung paano ko ipapaliwanag kina
nanay at tatay itong nangyari sa akin.
"Albie just drive please.." I heaved a deep sigh without even opening my eyes.
"Sira ka talaga,could you please knock it off.." I muttered in spite of how annoyed
I was.
"Naku,if I know habang nangyayari 'yon? Kinikilig ang growers ni Bella. Goodness!
We can't deny the fact na lalong gumwapo si Andrei hanoh? Saka there something
different in him.." Mimi trailed off and this time kahit na nagdadrive si Albie
siya naman ang umabot ng stuffed toy para batuhin si Mimi.
"Oh come on! Hindi niyo alam yun? Ano pa edi yung peanuts ni Bella! Duh! Kinikilig
na naman peanuts n'yan kasi hanggang ngayon if I know,si Andrei pa din talaga..
Paano niya ba naman makakalimutan si Andrei?" Umayos muna siya ng upo at humarap sa
amin ni Albie. "Una,kamukhang kamukha ng kambal si Andrei,no doubt na mga Herrera
sila. Pangalawa,napakagwapo ni Andrei,may abs pa din siya at fuuuta ang bango bango
niya. Pangatlo,fuuuta ulit kasi kahit wala siyang balls may tender juicy hotdog na
extra jumbo naman siya noh!" Nanlaki parehas ang mata namin ni Albie sa pinagsasabi
ni Mimi. Hinablot ni Albie ang buhok niya at sinabunutan ng onti. "Owwwww! Bakla ka
talaga. Bagong curls yung hair ko nainggit ka na naman!" She hissed at Albie.
Napailing na lang ako sa inasal n'ya,mas mabuti pa nga na hindi na lang ako
magsalita kasi pakiramdam ko kapag nagsimula akong magsalita.. Tuloy-tuloy
na,kailangan ipaliwanag ko na ang lahat.
"Yaaaaaan! Yan ang napapala ng nadedevirginize ng manyak. Nagiging manyak din! Naku
Bella! Huwag kang makinig sa babaeng 'to.. Basta ako,hindi ko alam kung ano ang
plano mo pero alam ko kaya ka nandyan eh dahil sa mga anak mo..." Albie explained
while looking at me through the rear view mirror. "Pero I'm just worried
sister,kailan ka ba sasaya? Life is really too short to get sad" He added.
I heaved a deep sigh and turned my face through the car's window. I embalmed my
hands on my chin.
"I still want an annulment.. Yun lang ang gusto kong gawin." I belted out and it
made the atmosphere really silent.
*****
"So,goodluck and welcome to Omogure group of companies Mrs. Herrera. You'll gonna
love it here for sure.." Ma'am Alyssa greeted me with a hint of glee. Who could
have thought na sa loob ng isang araw magiging ganito ako ka-productive. Out of
forty applicants tatlo lang kaming natanggap nung first screening,noong second
screening dalawa na lang kami at nung third.. akalain mong ako na lang ang
matitira? Well,I am confident that I did my best lalo na sa part na pinaka
nahirapan ang iba.. Sa multitasking.
"Thank you so much ma'am.." I belted out with a huge smile on my face. One day
process na lang naman ang halos lahat ng company at progressive naman na ang hiring
cyle sa lahat kaya naman masasabi kong ang productive ng araw ko. Ang swerte ko
dahil ako ang natanggap.
"You are very welcome. Enjoy working here miss Bella. You can report on your first
day of work next week,eto ang mga list ng credentials na kailangan namin. We're
giving you a week para dalhin dito yan. Oh well,congratulations again and
welcome.." I smiled again as I stood up when she offered me her hand. I glanced at
it for a split second before yanking my own hand.
Thank God.
I skimmed through my wrist watch while i'm inside the elevator,mag-aalas singko na
pala ng hapon. Hinatid lng ako nila Albie dito kanina pero nagpaiwan na din ako
agad dahil may mga ginagawa din naman sila sa buhay nila. Busy na din ang mga
kaibigan ko kung paano aayusin ang mga buhay nila samantalang ako,nagsisimula
palang sa lahat.
I waved my hand when I was already outside the building for a cab. I have no choice
but to ride a cab since yung bahay ni Andrei ay malayo sa kabihasnan. Sayang tuloy
ang pamasahe ko,pati din naman sa gas magastos kaya naman napapaisip ako kung paano
ako makakatipid.
Nang mapagod kami sa ginagawa namin napatingin ako kay Andrei na titig na titig sa
aming tatlo. Unti-unti nawala ang ngiti sa akin at napatayo ako mula sa
pagkakatalungko. Arella held my hand,as well as Dreigan.
"She looked exactly just like you.." Halatang wala sa sariling sinabi niya 'yon
dahil nakangiti pa siya.
Unti-unting nawala ang ngiti niya sa labi niya ng maalala niya siguro kung sino ang
kaharap niya. He cleared his throat,and looked away.
"How's your day?" He asked me as if it's just nothing. Tunoon ko ang atensyon ko sa
dalawa kong anak,I was caressing Arella's cheek.
"Gutom ka na ba? Nagpaluto ako ng madami.. Alam kong pagod ka pagdating mo.." He
added and I perceived that he tucked his hands inside his pocket
"Salamat.." I answered coldly. I started walking inside the house at sumunod naman
sa akin ang kambal,inaabot pa ni Arella yung skirt ko para humawak sa akin,si
Dreigan naman ang liit liit pero he's crossing his arms while following me. Parang
batang matanda,kahit ako mismo naweweirduhan minsan sa anak ko.
"Mommy,I want chicken nuggets!" Arella said while she was yanking my skirt,I bent a
little to fetch her just to lift her up.
"Oo sige baby,papaluto ako ng nuggets okay?" I said while caressing her cheeks.
"Yay!!" Tumingin naman siya kay Dreigan and she stick her tongue out. "'Di kita
bati!" Pasuplada siyang sabi. Knowing Dreigan,hindi niya pinansin ang kapatid niya.
Pumunta nalang siya sa sala para kumuha na naman ng paper at coloring pens niya.
****
Kahit na medyo naninibago pa ako noong gabing 'yon sinubukan kong maging normal.
Wala na din naman akong magagawa kung magmumukmok ako buong araw,I need to be
strong and I need to focus. Tahimik lang sa pagitan namin ni Andrei,pakiramdam ko
din naman tahimik talaga sa buong bahay kahit na boses ng mga bata ang
nangingibabaw. Minsan nahuhuli ko siyang nakatitig sa akin pero kapag titignan ko
siya bigla naman niyang aalisn ang tingin niya. Hindi ko maintindihan kung ano ang
dapat kong maramdaman sa klase ng mga titig niya. Pagkatapos ng dinner
namin,sinamahan ko maglaro sila Dreigan at Arella sa kwarto nila,si Andrei naman
nakasandal lang sa door frame habang pianpanood kami.
I can't deny the fact that I felt uneasy dahil nanonood siya sa ginagawa namin.
After an hour of playing nakaramdam na ng antok ang mga anak ko that's why I tucked
them to bed,I mean we tucked them to bed. Si Dreigan kasi noong inaantok siya bigla
na lang siyang lumapit ang nagpabuhat kay Andrei,nakatulog siya while sucking his
thumb on Andrei's shoulder. Nang masigurado kong mahimbing na ang mga tulog nila ay
agad na akong umalis sa kwarto kahit nandoon pa si Andrei,hindi naman na siya
sumunod sa akin. Balak kong kumuha ng ng damit sa kwarto namin kaya inunahan ko
siya,ayaw kong matulog sa kwarto na yun at ayaw ko din gamitin yung CR dun dahil
baka maabutan niya ako. Kinikilabutan ako kapag kami na lang dalawa ang
magkaharap,I just can't stand it.
Napapikit ako ng mariin nang namaramdaman kong pinuntahan niya ako sa walk-in
closet. Nakatalikod ako mula sa pasukan kaya nagkuwari akong abala sa
paghahalungkat ng damit.
"You don't have to.." He all of a sudden spilled. Hindi ko maintindihan kung ano
ang meron sa boses niya,the moment i've heard his husky voice na para bang
centimeters lang ang layo mula sa batok ko,kinilabutan akong lalo. Napatingin ako
sa likod ko and there I saw him leaning on the wall,nakapamulsa siya at nakayuko.
"Dito ka nalang sa kwarto matulog,I'll just sleep at the kids' room." Inayos niya
ang tayo niya habang minamasahe ang batok niya,napatingala siya at nakita ko ang
adam's apple niyang nagtaas baba na naman. "G-good night Bella.." He added and I
almost stepped back when he started walking few strides towards me. He quickly gave
my forehead a kiss and stormed out from the room.
I heaved a sigh of relief when I made it sure that he's not inside this room
anymore.
*****
I was in my deep slumber when I heard few knocks coming from the door,it was a
tranquil knock but it was continuous. I turned on the lamp shade and i'm sure that
my brows are already touching each other. Who could it be? I lazily walked towards
the door to open it,I was only wearing oversized shirt with nothing but my
undies,mas comfortable ako na ganito ang soot ko when i'm sleeping.
My eyes widened when I opened the door,it was Andrei and he was hugging an
elongated pillow. He wasn't wearing any shirt,only his navy blue jammies. I stopped
myself from biting my lower lip because of how awe I was,hindi pa din nagbabago ang
katawan ni Andrei. Ganun pa din,mali pala. Mas gumanda pa nga ito. His hair was
pointing into different directions,its seem like he just woke up though he has dark
circles around his eyes.
"Bella.. May tao yata,pwede bang dito na lang ako? N-natatakot kasi ako.." Malat pa
ang boses niya pero gusto kong matawa dahil parang bata niyang sinabi 'yon.
"Please? Promise.. Matutulog lang talaga ako,sa sahig lang ako matutulog.." He
added. Alam kong matapang si Andrei pagdating sa mga away lalaki,wala siyang
uurungan at nakakatakot din s'ya magalit pero ang isang nakakatawa sa sa kanya ay
yung hindi siya nanonood ng horror movies at madali siyang takutin kapag nag-iisa
siya,duwag sa multo eh kalalaking tao. I furrowed my brows when I pertained to mind
that he's alone. If he's at the other room,kasama naman niya ang mga bata. Nang
maisip niya na nagtataka ako sa mga sinasabi niya ay napakamot siya sa batok niya
"H-hindi ako kasya sa kama nung mga bata,maliit kasi.. Kaya sa sala ako natulog.."
Pahabol siya at napayuko nalang.
I know him too well,and I can't believe that he haven't change pa din when it comes
to this issues. He cleared his throat and looked at me straight to the eyes.
"Pwede bang dito muna ako? Kahit ngayon lang.." He trailed off that made me think
for a split second. Kung sa sahig nga talaga siya matutulog then fine. I'm good
with it. Nilakihan ko ang bukas ko sa pinto,nakita kong parang nailang naman si
Andrei at hindi makatingin sa akin. Palipat-lipat ang tingin niya sa mukha ko at sa
sahig.
"Kalalaki mong tao,ang duwag mo.." I said coldy which gave him a hint. Unti-unti
siyang pumasok sa loob ng kwarto ang he went straight to the mirror cabinet,kinuha
niya ang mga comforter doon nagsimula na siyang mag-ayos ng higa niya. Matigas sa
sahig pero 'yon ang usapan. Hindi ko pa din naman kaya na nasa iisang kama kami.
Naiilang ako at isa pa,hindi ako makakatulog kapag ganun.
I hurriedly turned off the lamp shade and tucked my self to bed.
"B-bella.. " Halatang takot na takot ang boses niya. Sa sobrang dilim ng kwarto i'm
sure wala na siyang makita. Napangiti ako at sinadya kong hindi sumagot. Narinig ko
naman na bumuntong hininga si Andrei,narinig ko na inaayos niya ang mga comforter
kaya naman muntik na akong matawa. I'm sure by now he almost shit his pants because
of how scared he was. Dati kasi kapag ganyan s'ya yayakap lang s'ya sa akin.
"Goodnight Bella..." Mahina at malat ang pagkakasabi ni Andrei. "I love you..."
Narinig kong and mumunting ingay ng comforter n'ya na parang inayos ito dahil sa
pagiba niya ng pwesto. Antok na antok na talaga ako pero natigilan ako ng sabihin
niya 'yon. Mahina,malat, at malungkot ang boses niya. Ilang minuto ko din naisip
'yong sinabi niya at hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako...
Andrei's PO
It's almost an hour before I heard something. I smiled undoubtedly and slowly
yanked my phone that is secured on my jammies' pocket,I slid the screen. Now,it's
serves as my light.
I slowly stood up,and thumbed through where Bella was sleeping,soundlessly still.
Dahil sa sobrang tahimik ng kwarto,I can hear her cute little snores. I chuckled
silently when I pertained to thought everything. I've been thinking of numerous
ways kung paano ako makakapasok sa sariling kwarto namin,ito na lang ang naisip ko.
'I'm such a desperate dork' I said to myself while smiling. Mahimbing matulog si
Bella and I bet right now she is. The smile on my face grew bigger when I saw her
face,unti-unti kong nilapit ang kamay ko just to cupped her cheeks.
She stirred up a little and crinkled her nose unconciously,kahit ano yata ang gawin
niya sa sarili niya she can still managed to look really beautiful. Because of how
desperate I was,dahan-dahan akong tumabi sa kanya while i'm perceiving carefully
her cute little snores.
I slowly,carefully and gently wrapped my arms around her waist. I cupped her face
again and kissed her passionately. She stirred a little again but I felt the hot
liquid at the corner of eyes when she buried her face on my chest,feeling her
breath,her scent and her skin on mine. I hugged her tighter and kissed her
forehead.
But before I could feel asleep again... I glanced at my phone and checked the time.
It's almost two in the morning,she usually woke up at around six to six thirty.. I
drifted it off to silent mode and turned on the vibration. The last thing I did was
setting the alarm. She will surely freak out if she woke up and found ourselves in
this position. Nanakaw lang ako ng konting oras,kahit na natutulog s'ya at walang
kaalam-alam sa nangyayari,I just really missed her.
I tucked my phone inside my jammies and locked my gazes to Bella's face.. I slowly
moved my face closer to her and claimed her lips.. Others might think that i'm
crazy but I don't give a f-uck.. Because I lover her so much,to care.
I smiled weakly and closed my eyes. I didn't even noticed that I drifted off to
sleep..
******
####################################
Chapter 19 - Fell between the cracks
####################################
Bella's POV
From time to time,mas nagiging weird ang pakiramdam ko towards Andrei. I don't know
if it's in a good or bad way. He turned quiet lately and thank God hindi na n'ya
ako kinukulit though we used to sleep in the same room. Sa lapag lang naman s'ya
lagi which is sabi n'ya few days nalang daw dahil magpapagawa s'ya ng another room
sa bahay. Good thing sumuko na s'ya sa kalokohan n'ya na papayag akong sa magtabi
kami sa bed.
No freaking way. Manigas ang lahat ng maninigas sa kan'ya,I won't sleep with him on
the same bed.
It's been almost two months ng kasal kami ni Andrei and I still haven't change my
mind,good thing he wasn't bothering me anymore dahil we are both busy. May
inaasikaso yata s'ya sa restaurant. Hindi na kami naguusap talaga dahil kapag
dinner nakafocus lang s'ya sa mga bata. Weird nga lang talaga kasi hindi naman kami
nagtatabi matulog but I can smell his scent sa sariling balat ko,alam ko kasi ang
shower gel pati ang favorite perfume n'ya. Lagi naman ako nauunang magising sa
kanya that's why I got a chance to stare his face every morning. Wala pa 'din naman
nagbabago aside from his body na mas lalong gumanda ang built. He loves sleeping
without wearing his shirt pa naman.
Well,thanks to him kasi napagkakatiwalaan naman namin ang yaya ng mga bata na ni-
hired n'ya. It's a big help para makapag trabaho ako ng maayos,isa pa mukhang
maalaga din sa bata si May kaya wala akong problema.
I was making my way downstairs when I saw Andrei and the kids sitting on the
dinning table having their breakfast,he's reading some magazines so I furrowed my
brows. He's not fond of reading newspapers and magazines,maybe he's just bored. I
went beside Arella and Dreigan's chair just to give them a quick peck on their
cheeks,humagikgik naman ang anak kong babae. I saw Dreigan trying his very best to
yank the fork on his hotdogs and his bacons but his fingers are too tiny that made
him pissed off. Itsura ng anak ko,kamukhang kamukha ng ama n'ya kapag nagagalit.
Nakita ko naman na tinulungan ni Andrei tisukin 'yung hotdog ng anak n'ya pero
dahil magkaugali sila ng anak n'yang matigas din ang ulo,hindi pinansin ni Dreigan
'yun at kumuha ng ibang tinidor para tumusok ng panibagong hotdog. Napangiti ako sa
asal ni Drei,ang bata bata pa but he wants to stand on his own. He's such a smart
kid.
My son finally made it and he smiled,lalo akong napangiti at napatingin ako kay
Andrei na nakangiti din. He looked so proud with his son. He ruffled Drei's hair..
"Very good son." He said and glanced at me once again. Iniwas ko ang tingin ko
hindi dahil naiilang ako kung hindi napatingin ako kay Dreigan na sinusubukan
n'yang subuan ang kapatid n'ya. Hinarap pa n'ya ang mukha ni Arella sa kanya while
he was gesturing Arella to open her mouth.
Arella opened her mouth undoubtedly,hinawakan pa n'ya ang kamay ng kapatid n'ya
para alalayan na isubo sa kanya yung pagkain. Seeing my kids like that is priceless
though sometimes nag-aaway sila,mahal pa din nila ang isa't-isa. May ugali lang
talaga kasi si Drei na bully towards his sister but as I can see he's an over
protective brother to Arella.
I smiled at Arella while she's munching her food,she kissed Dreigan on his cheeks
but Dreigan crinkled his nose in disgust and wiped his cheeks immediately.
Arella stared at me and her eyes started to spring with tears.
"No baby.. You are wrong,Drei loves you.. Right Drei?" I trailed off and I can
perceived that Andrei was just staring at us.
Pumalatak naman si Dreigan and he scratched the back of his head. Tumayo s'ya sa
upuan without saying any word. He walked towards Arella and kissed her cheeks,he
even tapped Arella's back while almost rolling his eyes. Para bang kahit hindi s'ya
magsalita I can imagine him saying 'Girls are so melodramatic'.Batang matanda kasi
si Drei eh.
Tumahan naman si Arella and he hugged his brother. I giggled when I saw the two,I
could spend all my time just by watching the twins and I'm sure won't even get
bored,they are too cute and irresistable.
I drifted my gaze off to where Andrei was,he was looking at the twins too while
smiling weakly,laging ganyan ang ngiti n'ya. I've never seen him smile the way he
used to way back. That playful smirk,and the way he grin at girls on
superclubs...it was all gone. I wasn't sure about it though.
It was then I've noticed the dark lines and circles below his eyes. Ang lalim ng
eyabags n'ya,maybe he can't sleep because matigas ang tinutulugan n'ya. I grinned
mentally,it serves him right anyway.
Inubos ko na ang pagkain ko and I bid my goodbyes to the kids,papalabas na sana ako
ng pinto but I was hindered about Andrei's presence.
"B-bella.." He called my name. I turned around meeting his lame gazes. Those dark
brown eyes that got me smitten way back,I've noticed more how stressed he was
because the dark lines are completely evident. It was like he haven't sleep well
for how many days. I tucked the messy strands of my hair behind my ears and cleared
my throat.
"Why?" I asked him with a stern tone. He blinked for how many times and yanked his
hands behind his head to scratch it.
"What time you'll be going home? If it's okay with you.. Ano sana eh--"
"It's none of your business Andrei,kung hindi mo mamasamain.. It's really none of
your business" I muttered,cutting him in his mid sentence. I raised my brow on
him,totoo naman na hindi ko talaga alam at ayaw kong malaman n'ya. Sinabihan ko
naman na si May dahil ngayon ang presentation ng group namin sa new branch sana ng
Omogure group of companies sa Singapore at Malaysia. Sa group namin in-assign ang
mga accounts sa Singapore,they need our presence there. Masaya lang talaga ako
dahil sa ang bago ko palang sa company yet they put their one hundred percent trust
on me. Hindi ko din alam dahil dala lang na sa resume ko na married ako kay Andrei
Herrera,oh sadyang I'm doing great.
Ngayon ang flight namin papuntang Singapore but we need to get ourselves back here
the day after tommorrow or earlier as possible. Kinausap ko na si May at nagpaalam
na ako sa mga bata na I'm going to be gone for a day or two,though I know na parang
si Dreigan lang ang nakakaintindi because Arella just nodded and kissed my cheeks
as if she can understand.
I got back to my senses when I saw Andrei bowed his head.
Tinalikuran ko s'ya and made my way outside,but before I could stormed out......I
stopped.
"You said you love me right?"I trailed off,facing him again while trying my best
not to show any emotion. Nakita kong nagtaas baba ang adam's apple n'ya. He
swallowed hard and he glanced at me with his eyes really wide.
"Bella. Mahal kita.. Totoo 'yun. Mahal na mahal ko kayo ng mga bata.. I just want
us to sort things out.. again. If only you could give me a chance Bella. I'll make
things right. One last chance.." He answered without even blinking his eyes,he was
staring at me right through my eyes while saying those.
"Kung mahal mo ko,gagawin mo ang lahat para sumaya ako.." I said. I turned my back
at him and I perceived that he walked few strides towards me. Kinilabutan ako ng
maramdaman ko na malapit lang s'ya sa likod ko.
"Ano bang dapat ko'ng gawin Bella para sumaya ka? Sabihin mo naman. Hindi ko kasi
alam kung paano magsisimula.." He whispered pleadingly,it was as if he saw a thin
line of hope to what I've just said.
"I want an annulment.. " I felt the heaviness of the atmosphere after I blurted it
all out,natahimik din bigla si Andrei.
I didn't even looked back. Umalis na ako at hindi ko na tinignan ang reaksyon n'ya.
"Ready Mrs. Herrera?" Jovie asked me with a huge smile on her face,I felt weird
when she called me Mrs. Herrera. She's one of the representative from our
department,magaling s'ya sa computations and analysis kaya naman naassign s'ya sa
paggawa ng data reporting,ako kasi ang tatayong representative bilang speaker nila
kaya ako ang haharap sa mga board of directors,confident daw kasi ako at
conversational magsalita kaya sigurado daw sila na pipirma agad ang mga ito,they
even told me to wear a corporate and elegant attire yet seductive that's why bumili
pa ako ng bago kong damit.
"I am always ready Mrs. Agustin.." I smiled and flung up my rayban aviator shades
on my face.
I'm so happy to be back. This is the old me,the confident and the fierce me.
********
"Congratulations to us! Cheers!" Mrs. Jovie Agustin trailed off while yanking the
kopita leveling his head,we all did the same. Sila Micaela and Fritzie naman kanina
pa kasi umiinom kaya naman medyo mukhang wasted na sila. We are all here inside our
suite just to celebrate our victory. We got the Tsui's accounts and we made them
sign the business partnership contract,makakapagopen na kami ng business dito sa
Singapore. Another branch ng mga convenient stores and restaurants,mage-expand
sigurado ang company dahil sa ginawa namin. I'm really happy that i'm part of this
at ako lang sa sarili ko ang nakagawa,walang tulong galing sa iba. "Most epecially
to the queen! No other than Queen Bella! That's totally wicked. Parang hindi ikaw
yung nagsasalita sa platform. I thought it's a different person. Seriously
speaking." Mrs. Agustin blurted out.
Natawa naman ako sa sinabi n'ya. Kaya ko gusto sa Omogure group of companies kasi
ineexpose nila ako which I find it better kasi more exposure,new knowledge.
"Party party na! Bukas ieenjoy ko ang beauty ng Singapore. Bibili na din ako ng
pasulubong para sa boyfriend ko." Fritzie hindered while she puts more wine on her
kopita.
"Ah huh! Me too,kasi naman days before ng presentation na 'to talagang nastress ako
'te! Ngayon mageenjoy din ako. Whooohoooo!" Micaela said while making a girly
gesture.
Nilakasan n'ya yung volume ng speaker and she started dancing. She thumped her
hands in the air and gestured us to join her. I smiled and joined them undoubtedly.
Namiss ko din ang ganitong buhay,naalala ko na naman dati. I used to be a head
turner in super clubs,kami nila Albie and Mimi ang laging magkakasama. If they're
just here maybe we would do a bar hopping and they will make the most out of this
since wala naman sila Dreigan at Arella. I think it's not bad to enjoy this
moment,bukas bibilan ko din sila Arella ng mga pasulubong.. Maybe a talking doll
for Arella and a set of toy cars for Dreigan.
Halos madaling araw na din kami natulog,gusto ko pa man din tawagan si May para
kamustahin ang mga bata but I didn't make it. Sa sobrang lasing ko.
The next morning was like hell,maaga kami nagising dahil gusto ng tatlo sa board of
director ng brief summary about sa background ng Omogure at dahil ako ang speaker
ako na naman ang assign though kasama ko pa din ang mga co-workers ko.
We haven't got a choice and we stilll have to deal with our freaking hang overs,sa
lobby ng hotel kami nagkita-kita because they invited us for a breakfast.
Maghapon namin silang kasama at hindi natuloy ang plano namin na makapaglibot at
bumili ng mga pasulubong,nilibot kami ng mga board of directors to the whole
circumferential and maybe because they're enjoying ourselves with us dahil magaling
mang entertain ng kausap si Mrs. Jovie.
We had our lunch on a famous chinese restaurant there,nasabi din nila na dapat may
kalaban kami sa pagkoclose ng deal na ibang company but nagback out din daw. I
should thank them because nalessen an threat para sa company na pinagtatrabahuhan
ko.
It was almost afternoon when we finished our long chitchat with the board of
directors kaya madalian din ang nangyaring pagbili namin ng mga pasulubong.
Mamaya kasing 7pm ang flight namin at wala pa kaming mga pahinga. Pagod na pagod
ang sistema ko,kulang pa ako sa tulog.
When I've reached the hotel nakatulog ako agad at hindi na halos nakapagpalit kaya
naman noong ginising ako nila Micaela,I hurriedly stormed in inside bathroom just
to take a bath. Hindi ko na din nagawang tawagan si May dahil pauwi naman na kami.
Hindi naman naming kailangan magtagal ditto,isa pa pabor sa akin dahil miss na miss
ko na din ang kambal ko,kaya naman excited na akong umuwi. May three days extension
para sa amin at parang rest day na din at excited na ako dahil makakasama ko ng mas
matagal ang kambal ko.
Dapat lang para sa amin 'yun. Ang hirap kaya ng ginawa namin.
We arrived at manila at exactly eleven o'clock. Parang pagod na pagod pa din ako sa
byahe. Sa labas ng airport ay may kanya kanya sundo ang mga kasama ko,kaya naman
nagtaxi na lang ako mag-isa pauwi.
I almost jumped when I found Andrei into the dining table. I put my hands on my
chest because of how shocked I was,he was quietly looking at a different direction.
I just ignored him.
He was tranquilly sitting there while his fingers are intertwined together,buried
on his chin,mukhang malalim ang iniisip n'ya. I readied myself just incase he's
going to ask where did I went yesterday dahil hindi naman ako umuwi at alam ko'ng
wala s'yang alam. Kumuha ako ng baso at naglagay ng tubig para uminom. I was
waiting for him to spill his piece but he didn't. I just shrugged my shoulders..
But was hindered when I noticed that there are foods on the table,medyo marami at
mukhang masasarap. Feeling ko tuloy nagutom ako bigla,but I restrained myself from
showing that urge to him. Pagkatapos ko'ng uminom,I washed the glass and dry it
clean to put it inside the drawer.
I just shrugged it off and made my way inside the room of Arella and Dreigan. They
are all sleeping peacefully,bukas ko na lang ipapakita ang mga pasulubong ko para
sa kanila. I smiled and kissed their forehead before quietly I went outside.
I was about to make my way through the room. Nakasalubong ko naman si manang
Josie,'yung isang maid sa bahay.
"Akala ko kasi nagiimbento lang 'yung batang yon. Bago lang kasi,sabi n'ya tatawag
ka daw sa kanya pero hindi ka naman tumawag kaya baka naisip namin na baka hindi
s'ya nagsasabi ng totoo. Nagalit nga si Andrei sa kanya..." Natawa ako sa sinabi ni
manang.
"Manang,totoo po 'yun.. Hindi na ako nakatawag gawa ng sobrang busy namin 'don.
Sensya na po hindi ko nasabi.." I told her and tap her shoulders. I turned my back
at her and started walking away but..
"A-ano ho nangyari kahapon?" I asked her again and I puckered my lips together as
it formed a thin line.
"Wala naman hija. M-malungkot,wala ka eh. Pinagluto n'ya lang kami,tapos 'yung mga
bata dinala n'ya sa restaurant.. Doon kami lahat,sinusubukan ka n'yang tawagan pero
patay yata ang cellphone mo. Kahapon ko pa nga s'ya hindi nakitang kumakain eh.
Simpleng celebration lang naman daw kasi ang gusto n'ya.."
I even blinked for how many times and contained myself. Napatingin ako sa library
room kung saan nandoon si Andrei,knowing him? Palaging magara at kakaiba ang
birthday celebrations n'ya,dahil marami s'yang kakilala. Ayon na din sa mga kwento
ng mga kaibigan n'ya. Palaging ganon magcelebrate ng birthday si Andrei. "Huwag mo
mamasamain hija ang sasabihin ko,alam kong may hindi magandang nagyayari sa inyo'ng
magasawa.." Napabuntong hininga ulit si manang,she bowed her head and smiled at me
weakly.."Lalo pa ngayon na mukhang nagkakaproblema s'ya sa opisina..bilang asawa
dapat lagi ka pa din na nasa tabi n'ya. Ganoon ang pag-aasawa."She told me and
tapped my shoulders. Nakatingin pa din ako sa kwarto kung saan pumasok si
Andrei."Mahal na mahal ka ng asawa mo hija,kung makikita mo lang kahapon kung gaano
s'yang nag-aalala at kabalisa dahil wala ka sa kaarawan n'ya.. Naawa lang kasi kami
sa kanya,ang sabi n'ya uuwi ka. Eh hindi naman pala.." Manang added as he stormed
out.. My mouth parted a bit and I felt something weird on my chest.
Right at that moment.. Hindi ko man lang malaman kung ano ang mararamdaman ko. My
eyes are still nailed on the library room to where Andrei was.
******
####################################
Chapter 20 - What ifs (part 1)
####################################
Bella's POV
My hands are uncontrollably shaking,I paused for a moment before rolling the door
knob. I opened it wide enough for me to see a small view of Andrei,his brows are
curled up together while typing things on his laptop. Huminga ako ng malalim bago
ko tuluyang i-bukas ang pinto.
He didn't even budge his head to look at me,he was continuously typing things down
on his laptop. I glanced at the right side of the table and there I saw a comforter
and two rectangular pillows. Sa nakikita ko mukhang wala s'yang plano na matulog sa
kwarto kung nasaan ako,I don't know how or what to feel.
Hindi naman ako gaanong kasama para baliwalain 'yung issue na 'to. Knowing
Andrei,he's always been a domeenering-spoiled-ass. Napahigpit ang kapit ko sa tasa
ng kape na dala-dala ko.
I placed it at the top of his table that made him glanced at me,mukhang nagulat
naman s'ya at hindi n'ya napansin na nakapasok ako sa library room. His eyes
widened when he saw me but he immediately contained himself and cleared his throat.
I glimpsed at a different direction because I find it awkward.
Tuloy-tuloy pa din s'ya sa ginagawa n'ya,hindi man lang n'ya ako pinansin. He took
a glimpse of the coffee I made for a split second and went back on what he was
doing. Ang tahimik n'ya at kahit na may ginagawa s'ya para bang ang lalim ng
iniisip n'ya,napapahawak pa s'ya ng ilang beses sa batok n'ya dahil mukhang naii-
stress s'ya. Hindi man lang ako makapag salita kahit na gusto ko'ng gawin dahil sa
sobrang tahimik,tumayo ako at kuwaring naglakad-lakad sa loob,tumingin-tingin ng
mga libro sa bookshleves. For the second time,he didn't even budge his head.
"Sa kwarto ka na matulog Andrei pagkatapos mo d'yan. You can stay there naman
habang hindi pa gawa 'yung room mo.." I managed to say that straight,I glanced back
at him and he was just staring at me. I can't even say or describe that kind of
emotion on his face,it was stern and cold. Binalik n'ya ang tingin n'ya sa laptop
n'ya at kasabay noon ang iilang beses at marahan n'yang pagtango. I swallowed and
started putting the comforter back on the closet inside the library room,hindi ko
alam kung talagang susundin n'ya ang sinabi ko pero bahala s'ya. Kahit paano
makakabawi naman na siguro ako na hayaan s'yang sa kwarto matulog. 'Yun naman ang
matagal na n'yang gusto.
I didn't even wait for him to say anything,tuloy tuloy akong lumabas ng library
room.
******
I went to the room and took a quick shower,hanggang ngayon hindi pa din nawawala sa
isip ko ang itsura ni Andrei habang magkausap kami kanina. If ever I can call it
'talking',kasi hindi naman s'ya sumasagot. Putting everything at the back of my
mind,I waited for Andrei inside the room. I don't know why do I need to wait for
him,I was pacing back and forth with my fingers tapping on my chin. I've been
glancing the door for the nth time but still wala pa din si Andrei. I took a
glimpse at the watch only to see it was way past midnight,I felt like I made a dork
out of myself waiting for Andrei. Kung ayaw naman n'ya then it's fine with me. If
that's what he wants,be it!
With a heavy foot,I went to the bed and started putting myself in a comfortable
position. But I found myself facing only at one side,pinapakiramdaman ko na baka
dumating na si Andrei pero wala pa din. Naiinis ako sa lalaking 'yon! I don't know
what's running through his mind and that freaks me out. I'm trying my best to be
nice to him because of what I did.Honestly,I shouldn't felt this way because it
doesn't make any sense.
I don't even know if having an arguement against myself makes sense,why am I even
thinking of what he feels? It serves him right. I can still remember the look on
his face when he want me to abort the baby inside my tummy and I can't help myself
but to get mad at him.
I was thinking of bringing tomorrow my kids on an amusement park and because I felt
guilty about not remembering Andrei's birthday,I want him to come with us. Maybe
that will make him feel better if ever he's disappointed. There's a tiny part of me
telling that I should make it up to him but my anger eats that tiny part of me. Ang
dami-daming pumapasok sa isip ko pero sa dami ng mga 'yun and because of the
situation right now,I can't think of the right and thing to do.
After how many minutes of thinking,I find myself having a hard time to sleep.
Paiba-iba ako ng pwesto sa kama pero mas comfortable talaga ako ng nakatalikod sa
pinto pero nandoon pa din ang pinapakiramdaman ko kung sino man ang papasok. Later
on.I finally heard footsteps and I positioned myself,turning my back to where the
door was. Narinig ko ang unti-unting pagbukas ng pinto. I grinned secretly as I've
perceived who that was.
The next thing I know,I felt the bed moved. I was facing the other side of the bed
so he can't see me. I closed my eyes and pretended that I was sleeping,naramdaman
ko kasing sinisilip n'ya kung tulog ba ako o gising. I remained soundlessly
still,nakadantay ang mga kamay ko sa gilid mukha ko para magsilbing unan. Andrei
was shifting and positioning himself for how many time emphasizing that he wasn't
being comfortable,I ignored it and went back of convincing myself that I was
sleepy.
Sino ba ang niloloko ko? Alam ko naman kahit ano'ng gawin ko ay hindi ako
makakatulog dahil nag-aadjust pa ako sa presence ni Andrei. Halos kalahating oras
ko na pinapakiramdaman si Andrei and I was puzzled when I've perceived that he was
slowly getting himself out from the bed. Ramdam na ramdaman ko ang pagdadahan-dahan
n'ya.
Putting every thoughts at the back of my mind,I managed to still closed my eyes
shut. Pinakiramdaman ko ang bawat kilos ni Andrei and I can still feel that he was
still inside the room. Nakakarinig ako ng iilang ingay but it was minimal.
But my heart started pounding really fast when I felt that he was standing beside
the bed where.. I was pretending to be in deep slumber.
I got concious about it but still I contained myself and managed to pretend that I
am sleeping.
I suddenly felt his breath brushing through my face that made me realize that
maybe...maybe,he was just inches away from me.
Few moments later,I felt his warm and soft hands on my hair,caressing it. He was
being so gentle doing that and I really don't know what to feel. Nag-iinit ang
pisngi ko sabay na kinikilabutan pa din ako. His touch still gives me the same
effect and I don't like it. I pulled myself together and continued my pretending
act but I almost jumped when I felt that he was slowly making his way beside me and
gently hugging me,wrapping his arms around my waist until he was completely on a
comfortable position. He was even slowly putting my head over his strong
arms,making it as my pillow. I tried my very best to swallow when I felt that lump
on my throat,and my eyes started to get wet. Everything went back again,his face
the moment he was saying to me that I should abort the baby,that I'm nothing but a
gold digger and making me feel like the cheapest whore. Wala na akong nagawa kung
hindi magpaubaya,I was caught off guard and now I've realized na in spite all of my
hard work within two years. Nothing has changed,I still loved Andrei. Kaya ako
galit na galit sa kanya hanggang ngayon is because I still love him.
Being inlove with him makes me stupid,and being stupid almost got me killed.
Halos ikamatay ko yung sakit noon,at ayoko na. Ayoko na talagang maulit pa 'yun.
Minsan sa buhay 'yung pinakamasarap na pakiramdam ang pinakamasakit din. I'm sick
and tired of risking,ayoko na din.
I tried my best to hold onto my tears because suddenly..... I felt him. Ang bilis.
He kissed me..
Para bang kasabay ng halik n'yang 'yon yung pagbalik ko sa nakaraan na huminto kung
saan pinapanganak ko ang kambal ko. 'Yung pagtawag ko sa pangalan n'yang tuwing may
masakit at hindi ko alam ang gagawin ko. 'Yung mga masasayang araw namin na parang
malabo ng maibalik,kasi kahit anong gawin kong pagpapalawak ng isip ko hindi pa din
maubos ang galit ko dahil sa sakit.
Paano ko ba papakawalan 'tong galit ko? Can someone blame me for being firm towards
him? Tao lang naman ako,nasasaktan at natatakot.
He pulled away from his kiss and went to my forehead giving it little kisses.
Undoubtedly,I gripped on the hem of his shirt because I can't control myself
anymore. The moment I opened my eyes,my tears started squirming down.
I sobbed when I saw his face just inches away from mine.
"B-bella..." He almost whispered and I can't deny the fact that his voice was
soothing. "Hush baby... W-why?" He started kissing my forehead.
"No A-andrei,please.." I sobbed and pushed him away. I successfully did it and with
a quick deed,I stood up fast and started wiping my tears on my cheeks. "Bakit ba
ganon? Andrei.. Ang sakit pa din talaga..." I blurted out almost shouting at him.
Nakasunod s'ya sa akin and he was looking at me with his pleading eyes,it was like
he wanted to hug me and tell me everything will be alright. I can't find the exact
words to describe but all I know is...Ayoko na talaga. Natatakot na ako.
"Hindi mo na ba talaga ako mahal?" He asked with a sad tone and he said that like
he really hate himself because I saw him clenched his fist.
"Ayoko ng maramdaman ulit 'yon. That's all I know. Basta ayoko na..." I managed to
trailed off though he can't almost understand it because I was sobbing. "A-andrei
please huwag mo na ako pahirapan." I bit my lower lip and hugged myself.
"Tingin mo ikaw lang ang nahihirapan? Bella.. Kung alam mo lang.." He said as he
bowed his head. "I may be the most selfish guy in the world because of what I did,I
want you to love me again.. Bella? Last chance lang naman hinihingi ko.."
"And you think it was that easy??!!" I scoffed at him.. He stared at me though his
eyes are flickering with too much emotion,it was like he wanted to cry and at the
same time he was clenching his fist.
"Baby.. I know.. I know." He puts his hand on his waist as he puckered his lips
together and formed a thin line. "You have no idea how much I hated myself,because
that's all I can do. To just plead,I can't even think of a right thing to do. Ang
alam ko lang magmakaawa. No matter what I fuc-king do,no matter how I got hurt,I
know.. Y-you can't see it.. Because I hurted you.. I fuc-king hurted you."
"Bella.. Remember what you always told me before? That you believe in me? Did you?"
He said and his voice cracked. This is the very first time I saw him like
this,pleading and almost breaking down "Ikaw lang naniniwala sa akin diba? S-simula
nung hindi ka na naniwala sa mga kaya kong gawin,nawalan na ng saysay 'yung buhay
ko.. Kahit gaano kalayo ang marating ko,wala ng saysay.. Bella?. Mahal na mahal
kita.." He caressed my cheeks and wiped my tears away. Lalo akong naiyak sa mga
sinabi n'ya.
"I...I.. still want an annulment.." I managed to say it but my voice also cracked.
I saw him gritted his teeth. Medyo napahigpit ang kapit ng kamay n'ya sa balikat
ko..
"Is it because of Steven? S'ya ba ang dahilan? F-uck him!! How could you trust
that asshole!" He shouted and i can see how mad he was to Steven. I can't even
believe him.
"Bakit?! Galit ka kay Steven? Huwag mo'ng ipasa sa kanya ang mga naging kasalanan
mo Andrei! You don't even know him.."
"Yes I know him!! He destroyed us,sinabi n'ya sa akin na s'ya ang ama ng dinadala
mo noon,he told me everything na gusto mo lang makaalis kayo sa hirap ng
buhay,gusto mong yumaman. I-I was hurt,akala ko---"
I slapped him,his mouth parted a bit and he didn't even budge his head the moment
my palms landed on his face. He was astonished and I can also hear his heavy
breathing.
Ang kapal ng mukha n'ya. Napaka kapal ng mukha n'ya. I puckered my lips together as
it formed a thin line,I tried my best to swallow the lump on my throat again. My
tears started squirming down my cheeks and I can't find a way how to stop it.
"I can't believe you.." I said with too much disappointment. "Ang sakit nun
ha,Andrei..." Halos hindi na ako makahinga sa mga hikbi ko. Ang sakit ng dibdib ko.
He looked at me with a pleading eyes,paangat angat ang kamay n'ya pero hindi n'ya
ako tinutuloy na hawakan. "P-pinaniwalaan mo s'ya kaysa sa akin?" Magkahalong iyak
at tawa kong sinabi sa kanya,hindi dahil natatawa ako. Para na kasi akong mababaliw
sa sakit,bumalik na naman ang lahat sa akin. "Dinala kita sa amin at pinakilala
kita sa magulang ko,tingin mo ganong klaseng tao ako? M-mas pinaniwalaan mo ang iba
kaysa sa akin na palaging nasa tabi mo?" I added. "Ako? Ako na naniniwala sa
kakayahan mo? Ako na.. Pinapalakas ko ang loob mo everytime you're feeding your own
insecurities? Ako na palaging nagsasabi na... Andrei.. You're a great man..and I
believe in you.." I sobbed really hard,I really can't stand this. "P-pero iniwan mo
pa din ako.. Ako na palaging nandyan para sa'yo.. Ako... Diba??" I started pointing
and slapping his chest.
Kulang pa. Kulang na kulang pa ang mga 'yan sa sakit na naranasan ko noon.
Napahinto ako sa paghampas sa kanya when I saw him just looking down..and crying
too.
He puts his hands on his waist and puckered his lips together. He traced the edge
of his mouth using his fingers and firmly closed his eyes. I covered my mouth using
my palm for containing myself.
Paano ko ba tatanggalin ang galit ko sa puso ko? Paano kong sisimulan? Paano kong
gagawin? Hindi ko na kasi alam,lalo pa ngayon. Si Steven din na pinagkatiwalaan
ko,isa din pala s'ya sa mga loloko sa akin.
"S-si Steven.. Galit ka sa kanya,pero alam mo ba?? S'ya. S'ya ang tumulong sa akin.
S'ya ang palaging nandyan para sa akin,s'ya ang humihimas ng likod ko tuwing halos
isuka ko na ang lahat ng kinain ko buong araw noong naglilihi ko,s'ya din ang
bumibili at humahanap kung saan saan ng mga pagkain na gusto ko,s'ya ang humawak sa
kamay ko noong nakahiga ako sa labor room ng ospital habang namimilipit ako sa
sakit,s'ya din ang halos hindi mapakali noong araw na pinapanganak ko si Drei at
Arella,s'ya ang laging nasa tabi ko sa loob ng dalawang taon.. S'ya lahat! S'ya
lahat ang gumawa ng mga bagay na dapat ikaw ang gumawa! Naiintindihan mo ba 'yun
Andrei?!" I wanted to slap his face but I was too weak to do it.. "W-wala kang
kwenta.." Nanghihina na ako'ng halos napapaupo na but he caught my wrist to bring
it right through his face,he begun slapping himself using my hand..
"Sampalin mo pa ako Bella. Huwag kang huminto.." He was crying too. It was really
my first time to see him in this state. Nagulat ako sa ginawa n'ya.. "If it will
make you feel better.. Slap me again.. Sige lang.." I was just looking at him and I
got concious about the fact that my face was all drenched with tears,I bit my lower
lip to control my sob. "Sige pa. Please. I won't complain. Bella,mapatawad mo lang
ako.. I.. I'm really sorry." I weakly pushed him away kaya naman napaatras s'ya.
Kitang kita ko din kung paano s'ya manghina sa sinabi ko,hindi ko talaga alam ang
mararamdaman ko.
"Kung nakakagamot lang ang sorry mo Andrei.. Kung pwede lang.." I trailed off and I
didn't let him spill his piece. I started making my way towards the door but I
almost squealed when I he caught my wrist. He held my shoulders and made me face
him,just to hug me.. Nagpipiglas ako but he didn't let me go.
"Hush... Bella.. " His kissed my head and tried to calm me. Nagpipiglas pa din ako
pero lalo n'yang hinigpitan ang yakap n'ya. "I'm so sorry baby. Hindi ko na alam
talaga gagawin ko. I'm sorry.." He trailed off and.. that's it..
I just felt that we were hugging each other while walking,he was stepping backwards
still our body in contact. I can't deny that his voice made me calm,para bang
tumahimik sandali ng mga oras na 'yon. Hindi naman pwedeng isang sorry lang n'ya in
spite of all he did ay dapat bumigay na ako,I have to be strong kahit na alam kong
mahal ko pa din s'ya.
Risking is like choosing to live or to die. What if this time? I'm not aware that I
choose to die?
Napaupo kami parehas sa kama and he was still kissing my head and caressing it. It
helps though but the pain is still there,hindi ko pa din mapigilan ang pag-iyak.
Maya-maya pa ay naramdaman ko na lang na unti-unti na kaming napapahiga sa kama but
he was still hugging that it was as if I'm going anywhere. He didn't let me
go,paulit-ulit ko din naririnig ang buntong hinga n'ya. He buried my head on his
chest until I calmed down.
"I'm sorry talaga Bella. Mahal na mahal kita.. " He whispered against my ear and
kissed my forehead again. I closed my eyes and contained myself. Pakiramdam ko
hindi naman na ako makakaalis so we both stayed in that position.
Hindi s'ya halos kumikilos at pana'y lang ang himas n'ya sa ulo ko. Nakatulong
naman ito sa pagkalma ko,kung tutuusin I feel comfortable. Habang nakayakap s'ya sa
akin naisip ko na din ang mga bagay na dapat kong gawin para bukas. Hindi man
nagbago ang isip ko sa mga desisyon ko,pero bukas pag gising ko...madaming
magbabago.
*******
Bella's POV
I slowly opened my eyes when I felt the heat of the sunlight brushing through my
face. I took a glimpse of the window and the sun was shining bright saying that
it's a new day for me. Napatingin ako sa tabi ko but I frowned when I didn't see
Andrei beside me. I fell asleep beside him and I was expecting that I will woke up
seeing his face beside me. A tiny part of me was disappointed somehow.
I got out from the bed gently and contained myself. I did my morning rituals and
una kong pinuntahan ang kwarto ng kambal ko,pagkabukas ko palang ng pinto ay
sumalubong na sa akin ang mga hagikgik ni Arella.
"How's your sleep baby?" Tanong ko sa kanya,alam ko naman sa age ni Arella medyo
sablay pa s'yang sumagot dahil batang bata pa s'ya. Si Dreigan lang naman talaga
ang nasusurprise ako sa mga kinikilos dahil kung umasta s'ya para bang ang dami na
n'yang alam sa mundo. Napatingin ako sa gawi ng playroom nila at nakita ko si
Dreigan na nakadapa at nakakalat ang mga coloring books n'ya sa paligid n'ya.
Naghuhumerentado naman na nagpababa si Arella ng makita n'ya ang ginagawa ng
kapatid n'ya.
"Mommy I want! I want! I want! Kuya? Can I borrow??" Tanong n'ya sa kuya n'ya
habang kinukulbit 'yung ulo nito. Nagkamot naman ng ulo si Drei at naiinis na
tumayo sa pagkakadapa. Inirapan na naman n'ya ang kapatid n'ya kaya naman natawa
ako sa inasal n'ya. Habang tumatagal,nakikita ko na kung anong klaseng ugali
mayroon si Drei.
In every whereabouts,he can manage to handle it calmly not unlike his sister that
is always acting sterically. He don't like it when someone is interrupting him when
he's busy. He thinks before he acts and even though he doesn't like it because he
myabe find it cheesy,he will do everything just to be a gentleman for his sister
and me. He will do everything for his love ones even if it is against his will. And
with that,I'm very proud with him because I can see how man enough he is at a young
age.
He let his sister borrowed his coloring books but with a heavy foot while rolling
his eyes,he was stomping annoyingly. He crossed his arms and his lips are almost
pouted. Nagpapakipot pa ang anak kong naiinis s'ya eh alam ko namang ayaw na ayaw
n'yang nakikitang umiiyak ang kapatid n'ya. Kaya lang nababahala talaga ako sa
ugali minsan ni Drei,naalala ko noong nakikipaglaro si Arella sa mga kapitbahay
namin sa dati naming tinitirahan. Aksidente kasing naitulak si Arella ng kalaro
n'ya kaya naman nadapa ito at nagiiyak. Natakot ako dahil narinig ko nalang
nagsisigaw ang mga kalaro ng kambal ko dahil sa takot sa itsura ni Drei. 'Yung
batang tumulak kasi kay Arella ay nagiiyak na sa takot dahil mahigpit na mahigpit
ang pagkakahawak ni Drei sa braso ng bata,hindi man lang kasi kumukurap si Drei at
nakatitig sa mata nung bata na tumulak kay Arella. Nanlilisik ang mga mata n'ya na
para bang gusto n'ya itong saktan. Pero hindi naman n'ya ginawa dahil alam ko sa
sarili ko na lahat ng alam kong tama ay tinuturo ko sa mga anak ko. Binitawan lang
ni Drei noon ang braso nung bata dahil niyakap s'ya ng kapatid n'ya. Binawal ko
s'ya at pinagasabihan pero kitang kita ko kung gaano s'ya nagaalala habang
tinitignan ang kapatid n'ya. Hinahalikan pa nga n'ya ang pisngi ni Arella para
tumigil ng umiyak,pati din yung parte ng kamay ni Arella na may gasgas. Hindi ko
talaga alam kung matutuwa ba ako sa asal ni Drei o mababahala.
"Did you sleep well baby?" I asked as I caressed his head. Inayos ko ang buhok
n'yang medyo gulo-gulo. Pinagpag ko din ang ben10 jammies n'ya at dahil sa gigil ko
nakiurot ko ang pisngi n'ya.
"Good.." Sagot ni Drei habang tumatango tango pa. Para talagang batang matanda. I
smiled at him and he did the same as a response,lumabas 'yung malalim n'yang
dimples sa magkabilang pisngi.
Dahil wala naman akong pasok sa trabaho dahilan na din sa rest week na naprovide ng
company para sa amin,inubos ko ang oras ko sa pakikipaglaro sa mga anak ko.
Pinagluto ko sila ng pancakes pati na din ng lunch nila,sana andito din si Andrei
para magkakasama kaming apat. Naiisip ko palang kasi na magkakasama kaming apat
parang gumagaan ang pakiramdam ko. Nangingiti pa nga akong magisa,pero nahihiya ako
sa sarili ko kapag nahuhuli kong nakatitig sa akin si Drei. Para bang binabasa n'ya
ang nasa isip ko,his stare can make a certain person freak out. Kung ako ngang
mommy n'ya naiilang na eh paano pa kaya 'yung ibang tao.
"Of course. Naging busy lang. You're still my friend naman diba?" I said
emphasizing the word still and friend to him. He has no idea what will be my real
intention this time. Nasa phone palang kami magkausap yet there's something inside
me that is fighting the urge to do something. Something that is really not nice.
[Right.. Nasaan ka na? Nandito na ako..] This time he's using a sarcastic tone on
me. I wonder what was running through his mind right now.
"I'm driving,I'm on my way there.." I said and ended the call. I can't even stand
talking to him for more than a minute.
"Asshole.." I added and flung the phone on the chair beside me.
Pinark ko ng mabilis ang sasakyan ko,but my brows curled up together when I saw
that the restaurant was just beside Andrei's. Talagang ayaw na ayaw n'ya si Andrei.
Kung laitin n'ya si Andrei ganun ganun na lang pero he's worse than him. Matagal na
panahon na pala n'ya kaming niloloko. Hindi lang ako. Si Albie,Mimi pati na din ang
kambal ko. Para na din n'yang niloko.
Bumaba ako agad ng sasakyan pero napahinto ako when I perceived someone staring at
me. I took a glimpe at the whole parking lot for a countercheck only to find no one
in there. I just shrugged my shoulders and carry on.
"May problema ba? Ano bang nangyari sa'yo? Bakit iniiwasan ako nila Mimi at
Albie,alalang alala ko sa inyo ng mga bata. 'Di ako nakakatulog gabi-gabi kung alam
mo lang---"
"I don't want to see your face anymore Steven." I said and cut him in his mid
sentence. Dumating 'yung waiter para ibigay sa amin sana 'yung menu. "Hindi ako
oorder.." I said with a cold tone. Yumuko naman 'yung waiter at agad umalis. I
didn't shifted my gazes to anyone or anywhere. I didn't even blinked. "You're such
a pain in the ass.." I added nonchalantly.
Napaawang ang bibig n'ya sa sinabi ko. Namutla s'ya na para bang tumigil ang mundo
n'ya sa pag-ikot.
Hindi ko alam kung dapat ba ako maawa sa kanya dahil sa tagal ko na din s'ya
nakasama,hindi na iba sa akin si Steven. Kaibigan ko s'ya,pero 'yun lang pala ang
akala ko. He fooled me,hindi ko ugaling isisi sa iba ang nangyayari sa buhay ko
pero he's one of the reason why I am suffering this kind of whereabouts. He took
advantage of the conflict we have,he took advantage of me when I was oblivious
about what was happening back then.
"I hate you..." I blurted out with my most dangerous and hoarse voice. I gripped on
the glass of water way harder because of the anger I felt. "Who do you think you
are to do that?" I stared at him and he was just looking at me in disbelief.
"Don't you dare touch me Steven!" I scoffed and pointed him. "Pinagkatiwalaan kita
ng matagal na panahon pero matagal mo na pala akong niloloko. How could you do
that? Masaya ka ba sa ginawa mo ha!" I slapped his chest hard. "You know how
important trust is for me. I trusted you! From the very start I trusted you but you
blew it!" I pushed him through his chest and I was even crying while scoffing at
him.
"Bella makinig ka.. Please. H-hindi ganon yun. Maniwala ka." He desperately held my
shoulders and plead. "Nagawa ko lang naman 'yun dahil.. dahil mahal kita. Bella
hindi ko kaya na makita kang iba ang kasama. Mahal kita Bella. Maniwala ka 'yun ang
dahilan kung bakit ko nagawa 'yun.." He pleaded again and ruffled his fingers
through his hair. I can perceived that he was about to cry.
"Bella sandali! Huwag! Parang awa mo na. Hindi ko sinasadya. Maniwala ka,mahal na
mahal kita kaya ko lang nagawa 'yun. " I firmly close my eyes when I turned around
because I can't stand to hear his side. Hinawakan n'ya ang braso ko para yakapin
ako ng mahigpit. He made me turned around to face him and I feel bad for him,he was
crying.
Paulit-ulit n'ya akong niyakap pero hindi ako kumikilos sa kinatatayuan ko. Nagulat
nalang ako ng bigla n'ya ako hinalikan,he held both of my cheeks and cage it
between his palm. I tried to push him but he was too strong. Hinapit n'ya ng
mahigpit ang bewang ko at pinagdikit ang katawan namin. Habang lumalaban ako ay
lalo n'ya akong hindi pinakawalan kaya naman naisipan ko nalang sukuan s'ya. I felt
his lips are moving but I didn't moved mine. Lalong bumigat ang pakiramdam ko dahil
sa nangyayari,pakiramdam ko ba ay nagkakaroon ako ng mabigat na kasalanan. Kasal pa
din ako kay Andrei kaya naisip kong mas itulak ng malakas si Steven.
"Ano ba!!" I pushed him with all my might and slapped him real hard. Minasahe n'ya
ang pisngi at panga n'ya dahil sa nangyari pero hindi ko na s'ya hinayaan na
makapagsalita."Utang na loob Steven. I don't want to see your face again. Ever!" I
scoffed at him and leave him there dumbfounded. I can hear him calling my name yet
I just ignored it.
"Bella please!!" Steven shouted but I hurriedly went to where my car was parked.
Dumating sa punto na nasa parking lot na nga ako pero nadidinig ko pa din ang
pagsunod n'ya sa akin kaya naman nilock ko agad ang pinto ng kotse ko pagkasakay
ko.
Nakakatawa man isipin na sa mga movie ko lang napapanood 'yung paghabol ng mga
lalaking bida sa babae habang kumakatok sa bintana ng kotse ay nangyayari sa akin
ngayon. I did ignored him and I know that's rude but I think this is the right
thing to do for now,hindi naman ako 'yung bidang babae para sa kanya eh. Hindi rin
naman s'ya 'yung bidang lalaki para sa akin kaya naman hindi talaga bagay ang
eksena namin ni Steven ngayon, "Bella please,magusap naman tayo. Ganon na lang ba
'yun?! Bella naman!" I heard him shouted while I'm inside the car. I didn't even
budge my head to look at him.
I hurriedly started the engine and stormed out. Hindi na n'ya ako hinabol ng
makaalis na ako,that's why I heaved a sigh of relief.
I glanced at my wrist watch and drive. Theres a tiny part of me that is dismayed
about what happened but if I'm going to let this get away easily,they might take
advantage of my kindness again. Hindi ako nagmamadali pero ang bilis kong
nakarating sa bahay ng hindi ko man lang namamalayan,ayoko kasing magising ang mga
anak ko na wala ako sa bahay. Isa pa,pinapunta ko sila Albie at Mimi sa bahay dahil
na din pakiramdam ko kailangan ko ng kaibigan ngayon.
I arrived home at around half past three in the afternoon. Hindi pa din nagigising
'yung mga bata that's why I decided to bake a cake for them,naisip ko din na
mahilig nga pala sa vanilla-flavored cakes si Andrei. I'm sure magugustuhan n'ya
ang gagawin ko,may parte din sa akin na gustong umuwi ng maaga dahil alam kong
maaga uuwi si Andrei ngayon. Palagi naman s'ya kasing maaga umuuwi para makipaglaro
pa sa mga anak n'ya. Ilang oras na pero maya't maya ako halos napapatingin sa labas
ng bahay dahil baka nga anytime dumating na si Andrei. At around five in the
afternoon,dumating naman sila Albie at Mimi.
Dirediretso lang sila sa kitchen at pinanood lang ako habang nagbabake,si Mimi ay
nagtangka na tumulong pero hindi ko na hinayaan ang gusto n'ya. Baka kasi magkamali
ako ng estimations dahil sa pagkalito at destruction ko sa kanya. Mahilig kasi
manggulo sa kusina si Mimi.
"Oh nasaan ang asawa mo?"Albie asked when he pressed his elbows on the kitchen
counter.
"Maya maya lang uuwi na 'yun." Untag ko sa kanila habang napatingin ako sa gawi ni
Drei at Arella na nakikipaglaro sa yaya nila. I smiled while looking at them.
"Nangingiti pa ang bruha.. Bakit? Happy pepe day ka na ba everyday? Naku back to
normal na naman kayo ni Andrei?" Napatingin ako kay Mimi na nakatitig sa paglalagay
ko ng white icing ng cake. I can feel my brows are already touching each other.
"Hoy Mimi! Ano na naman ba pinagsasabi mo d'yan?!" Albie scoffed at her but she
ignored him. Nagcoconcentrate ako sa pagdesign ng cake pero ginugulo lang ako ng
dalawa sa mga pinagsasasabi nila.
"Naku kuwari pa sila Bella na hindi n'ya gets. Ano? Happy pepe day na ba?" She
asked again as she buried her chin on her palm,focusing herself to me more. "Akala
ko ba gusto mo pa ng annulment? Bakit ngayon mukhang may nakasulat sa mukha mo na
nadiligan-na-ang-flowers-ko so stop na pagpapakipot mo?" She added.
This time naibaba ko ang hawak kong isang bag ng icing cake at hinampas ko ng
marahan ang braso n'ya.
"Shut your trap Mimi! The kids might hear you!" I scowled at her but she just
rolled her eyes on me. Hindi sa ayaw kong sagutin,alam ko naman sa sarili ko that
eventhough we're sleeping at the same bed,nothing is happening between me and
Andrei.
"Oo nga Mimi shut up. And I believe that because I know Bella still wants the
annulment." He stated and wiped his finger on the icing cake I'm mixing just to
taste it. "We all know how she hated Andrei noh,and besides she wants a new life. A
new life but not with Andrei anymore." He added and raised his brows. I just rolled
my eyes at him because I know he's just being sarcastic.
"Yeah! Agree ako dun Albie,and kung balikan man n'ya si Andrei. I mean magasawa
naman na sila but of course I'm talking about the feelings. Syempre you'll just
play with his heart just like what he did to you. Because Andrei Herrera is just
nothing to you anymore right? Andyan si Steven.. Andyan ang officemate mong si Gio
at ano pang panama ni Andrei sa ex Boss mong si Matt? Diba? sa dami ba naman ng
manliligaw mo ngayon Bella. Sus! Napakadaling palitan ni Andrei." Mimi blurted out
and I rolled my eyes more,bagay na bagay sa kanya ang pagiging sarcastic. Para bang
seryosong seryoso s'ya.
"Dittoooo! And believe me. She still wants the annulment!" Albie responded as he
did a highfive with Mimi. They both giggled and just watched me finished my cake.
Nagtatawan pa kaming tatlo but we got hindered when we heard something.
We rushed up to the living room only to see the pieces of broken vase scattered on
the floor. Napatingin ako sa lamesita na pinaglalagyan noon. My brows curled up
together in confusion when I saw it's a safe area,wala naman dahilan para bumagsak
lang ito doon kung hindi may makakabangga o sasadyain 'tong itulak.
"Baka 'yung pusa.." Mimi said as she took a glanced through the whole living room
for a countercheck.
"Baka daga!" Albie interrupted while rubbing his chin and narrowing his eyes.
"Anong daga yan? May breed na aso? Ang laki para maitulak 'yung dambuhalang vase
na 'yan."
"Pati ba naman vase pag-aawayan n'yong dalawa?" I crossed my arms and raised a brow
to them.
"Oh bakit ano problema mo sa bading?! Ikaw nga mukhang bading eh!"
"I don't need boobs or coochie Mimi." Albie said as he stormed out.
Kung ano ano na naman ang pinagtalunan nila kaya naman naiwan ako sa sala na
nakatitig sa basag na vase. Dumating naman agad sila manang at akmang dadamputin
'yung vase.
"Hindi pa hija. Wala pa naman ako napapansin na dumating. Bakit?" Ani n'ya sabay
dampot ng pira-pirasong basag na vase. Lumuhod ako malapit sa kanya para tulungan
na din s'ya.
"Aray!!"
"Santisima! Ano ka ba namang bata ka. Hindi ka nag-iingat." Agad kinuha ni manang
ang panyo sa bulsa n'ya at tinakip sa nagdududgo kong daliri.
Hindi naman talaga mahapdi 'yung sugat. Parang wala nga lang,pero bakit kaya ganon?
Hindi nawawala 'yung kaba sa dibdib ko. Pakiramdam ko may masamang nangyari o may
mangyayaring masama.
"M-manang thank you po. Hindi naman masakit eh." I answered and smiled at her.
"Naku bata ka. Ang lalim ng sugat hindi nalalaman sa hapdi. Tignan mo,hindi masakit
pero walang tigil ang dugo. Ano bang iniisip mo?" She asked me. Napakunot ako ng
noo at napatingin ako sa kanya.
"A-anong pong ibig n'yong sabihin?" Napatitig sa akin si manang. Dumating 'yung
ibang katulong para ligpitin ang mga basag na vase habang kami naman ni manang ay
napaupo sa sofa.
"Wala naman,habang tinutulungan mo kasi ako para bang ang lalim ng titig mo.
Halatang halata na may iniisip ka.."
"Pwede mo namang gawing madali lang ang lahat. Kausapin mo ang asawa mo. 'Yun lang
makakapagpawala ng kaba mo." She stated and smiled at me. Pinatong n'ya ang kamay
n'ya sa likod ng palad ko at tinapik tapik ang braso ko.
Napatitig ako kung saan s'ya pumunta pero agad nabaling ang tingin ko sa glass
cabinet na puro picture frame,napailing ako at napabuntong hininga. Naririnig ko pa
din ang boses nila Albie at Mimi na nagtatalo sa kusina pero hindi matanggal ang
ngiti sa mukha ko habang binubuksan ko ang glass cabinet. Andoon pa din 'yung parte
sa akin na hindi makapaniwala,pero anong magagawa ko? He is Andrei.
Andrei Herrera... 'Yung tipong trying hard magpakasweet pero mapapaisip ka oras na
gawin n'ya dahil una palang alam mong hindi s'ya sanay sa mga ganoong klaseng
bagay.
Kinuha ko ang ilang picture frames na nasa cabinet. Lalo akong napangiti.
Ito kasi 'yung mga pictures noong panahon na masaya lang kaming dalawa at walang
iniintindi. Basta magkasama lang kami at walang pakialam sa paligid namin.
Nakatingin kami sa isa't isa. His rayban aviator shades was on his head while I'm
wearing mine. His perfect set of teeth was divulged in the picture and he seemed to
be really happy. I'm doing the same thing because his left arm was clutched on my
shoulder and the other one was holding the camera. I almost forgot that he loves
taking pictures. Pare-parehas naman sila,kahit yata ang kuya n'ya 'yun na ang
hilig.
Napaisip ako ng malalim habang nakatingin ako sa picture namin,kung ano-ano na ang
naglaro sa akin but I know it's in a positive way.
Pano kaya kung magkapicture din kami ulit ng ganito kasama ang mga bata. Maybe the
glee on that picture will surpass this one. He will be the happiest man,I know how
much he loves Dreigan and Arella. Nagbubulag-bulagan man ako pero alam kong mahal
na mahal n'ya ang mga ito.
I put back the picture frame on the right place and heaved a deep sigh.
I skimmed through the kitchen only to find my two friends arguing. It was a
different atmosphere today. Light and tranquil.
Parang 'yung dati? Dapat kasi mas matapang ako ngayon dahil sa mga pinagdaanan ko.
Pero pakiramdam ko kung matatakot akong subukan ulit ito,duwag pa din ako.
Trying to sort things out again doesn't mean you're stupid. Showing how brave you
are and not being afraid to try it again doesn't mean I didn't learned. Because
that's why I will try it again... I learned...
*******
"Mommyy Play! Play!~~~" Arella squealed while jumping excitedly. She glanced at her
brother who was crossing his arms with an unreadable face. I frowned again,I
recognised how serious it is for children when they want to play pero hindi lang
talaga ako mapakali.
Hindi din kasi ako halos nakatulog kagabi kaya naman pati tuloy ang pakikipag
bonding ko sa mga anak ko apektado.
Yes.. I was waiting for Andrei the whole night. Hindi ko alam kung sino ang
kokontakin ko dahil nung tinatawagan ko ang phone n'ya hindi naman s'ya sumasagot.
I wonder kung ano na ang nangyari sa kanya. Nag-aalala talaga ako pero ayoko naman
ipakita sa kanya na sobra sobra 'yung pagaalala ko dahil baka kung ano ang isipin
n'ya. Gusto ko din kasing bumawi sa kanya because of what happened on his birthday.
"Boo!!" Arella giggled while she was playfully covering her face using her palms.
Natawa naman ako dahil late reaction at kuwaring nagulat si Drei,sinasakyan nalang
n'ya kasi minsan ang gusto at hilig ng kapatid n'ya para hindi ito umiyak. I smiled
while watching my two kids,kahit paano nawala ang lungkot na nararamdam ko. I was
expecting that last night may papasok sa kwarto kaya naman hindi ako natulog
agad,pabalik balik lang ako sa harap ng pinto at hindi mapakali. Kung ano ano na
din ang pwestong nasubukan ko habang hinihintay ko s'ya pero wala pa din.
Where did he go? Talaga bang hindi biro 'yung problema nila sa restaurant para
hindi s'ya umuwi sa bahay?
Napangiti na naman ako mag-isa when I took a glimpse at my children. Arella was
stretching her arms above her head and she's yawning. She sucked her thumb and
slowly made her way through the sofa. To my surprise sinundan naman s'ya ni
Drei,tinabihan n'ya si Arella at tinapik tapik ang binti nito na para bang
pinapatulog. Hinalikan pa n'ya ang kambal n'ya sa pisngi kaya naman napangiti si
Arella.
The scene was priceless. I know Drei is sometimes acting weird but he's like his
father,sweet na trying hard kaya naman nakakatawa.
Magdamag na din akong naghintay kay Andrei pero hindi pa din s'ya dumadating. Ilang
beses ko na din sinubukang kontakin ang phone n'ya pero hindi naman n'ya sinasagot.
Kung may problema man sa trabaho gusto kong malaman dahil baka matulungan ko pa
s'ya. Pero paano ko naman gagawin 'yun?
Mga bandang alas-sais na ng gabi ng sabay-sabay kaming tatlo ng mga bata na kumain
ng hapunan,baka kung hintayin pa namin si Andrei magutom 'yung mga bata. Medyo
nauubusan na kasi ako ng pasensya sa paghihintay sa kanya.
"Antok na ba ang baby ko?" I asked him. Napangiwi ako dahil naramdaman ko ang bigat
ni Arella na nakasandal sa balikat ko. Naktulog na yata talaga s'ya,si Drei naman
ay tumango ng ilang beses at saka ngumiti. Natawa ako ng bahagya,nakalimutan kong
nabungi nga pala s'ya,he pouted his lips and crossed his arms.
We went to their room and tucked Arella to bed. Drei still wants me to tell him
bedtime stories so I did,nilalabanan pa n'ya ang antok n'ya dahil nakalumbaba pa
s'ya at nakadapa. Ilang beses kong pinigilan ang tawa ko dahil bumabagsak na ang
ulo n'ya sa antok pero tinuloy ko pa din ang pagbabasa. Nakakatuwa lang kasi dahil
nakikita kong unti-unti ng lumalaki ang mga anak ko.
When I finally suceeded to make Drei fall asleep,I hurriedly took a shower inside
our room.
Binilisan ko ang pagligo ko dahil kung ano-ano ang pumapasok sa isip ko tungkol kay
Andrei. I wore Andrei's oversized white shirt and my my favorite pink jammies. I
was rubbing my hair just to make it dry using a white towel when suddenly I heard
something. I'm sure this time it's a car that's why in a quick deed I skimmed
through the window only to find Andrei's hummer on the front gate.
Maya-maya pa ay narinig kong bumukas ang pinto,alam kong si Andrei 'yun. Sigurado
ako kapag nakita n'yang soot ko ang shirt n'ya ay matutuwa s'ya.
Napatingin ako sa pinto ng pasimple at nakita ko s'yang niluluwagan ang tie n'ya
habang papasok ng bahay,napalulon ako ng laway ng makita ko 'yun. Nakatupi ang long
leeve n'yang kulay maroon hanggang sa braso n'ya. Pakiramdam ko nanonood ako ng
brazilian movie habang pinapanood ko si Andrei.
Mukhang hindi maganda ang araw n'ya kaya naman napatitig ako sa kanya ng mas
matagal. Tumutubo na din pala ang facial hair n'ya,bagay pa din naman sa kanya at
lalo s'yang gumagwapo kaya lang mas gusto ko pa din ang wala s'yang buhok sa mukha.
Naptingin s'ya sa gawing hagdan at nakita kong ilang beses s'yang umiling,hindi
n'ya yata ako napapansin.
"Hindi na manang. Kumain na ako sa labas. Thank you.." Ani n'ya sabay tapik sa
braso ni manang.
"Teka,bakit amoy alak ka? Uminom ka ba habang nagmamaneho? Santisima kang bata ka.
Bakit hindi ka nalang tumawag para pinasundo ka namin.." Humalakhak si Andrei at
inakbayan si manang.
"Buti ka pa manang." He faked a chuckle and that made me feel odd,he heaved a deep
sigh. Parang naguguilty ako,pero hindi naman ako nagkulang dahil tinatawagan ko
s'ya at hindi s'ya sumasagot. "Salamat sa pag-aalala manang but I'm fine. I'll just
take a rest. Goodnight manang.." Hinalikan n'ya pa sa noo si manang at tinapik muli
ang braso nito. He walks off the living room.
Noong oras na 'yun ay napatingin na s'ya sa akin. Pero tinignan n'ya lang ako ng
sandali at agad na binalik ang tingin kay manang. Malungkot ang mga tingin n'ya
pero alam ko na may mali.
Dati kulang nalang ay lumuhod s'ya para pansinin at tignan ko man lang s'ya pero
ngayon ano na naman ang problema n'ya?
Hindi ko mapigilan na makaramdam ng inis.
Dire-diretso s'ya umakyat sa hagdan hanggang marating n'ya ang kwarto. Narinig ko
na lang na sumarado ang pinto kaya naman naisipan kong sumunod sa kanya,wala na
akong pakialam kung nakatingin pa sa akin sila manang.
I tranquilly heaved a sigh and started walking long strides through the
corridor,but before reaching the door I heard Andrei's voice. He was talking to
someone over the phone.
He seemed to be really frustrated while talking,I guess manang was right. Thanks to
manang,kung hindi dahil sa kanya hindi ko malalaman na may problema pala si Andrei
sa restaurant.
I decided to open the door silently. His voice boomed out and this time he was
close to shouting. I got scared,I don't like him when he's mad.
"Just give me a call when everything is ready. I need that as soon as possible,I'll
give you two days.. Bye.." He ended the call when he saw me standing at the door.
He took a glimpse at me for a split second and drifted it fast to his phone,he
started dialing again. "I'll just take a shower.." He said while he removed his
tie,unconcious s'ya sa ginagawa n'ya pero kung alam lang n'ya kung gaano ako
naapektuhan. I just realized how much I missed him. Removing his clothes,he flung
it to the rest of the laundry container and entered the bathroom.
I think it's a bad day for him that's why he's acting freakish.
I sat on the bed and tucked myself,I will just patiently wait for him.
Habang naliligo s'ya napakadaming tumatakbo sa isip ko,hindi ko alam kung ano. It's
not clear but I just know only one thing.
I missed Andrei.
My eyes undoubtedly closed when I smell the his scent. Nakatalikod ako at nakaharap
sa bintana and I can imagine him with a white towel secured on his waist while
using another one rubbing his hair dry.
Later on,I felt the bed moved. But my brows curled up together after how many
minutes.
Nagdadalawang isip pa ako kung haharapin ko na s'ya o hindi but finally I find the
courage to turn my head around.
Kung pwede lang kurutin ko s'ya sa tagiliran n'ya,kaso naawa naman ako dahil
mukhang s'yang pagod na pagod.
Napabuntong hininga nalang ako at napa-iling.
My poor Andrei..
I crawled closer to him just to brushed my fingertips to his messy and sexy hair.
Napakahimbing n'yang matulog.
I smiled and slowly wrapped my arms around his waist. I buried my head against his
chest,feeling his warmth. I really missed him. This is one of the best feeling when
you are married,you can sleep and wake up like you are one of the happiest person.
Have I mentioned that cuddling is my weakness? Andrei knows me too well that's why
everytime that I got mad to him he will just hug me from behind and manuever me all
the way to the bed. Syempre alam na ang mga susunod na mangyayari pero what I love
about him is he really know things that I like. He knows what I hate and he knowa
what to do when I'm mad. 'Yun ang isa sa pinakaminahal ko sa kanya.
"My poor baby.. Pagod na pagod ka ba?" I asked him,hoping he could hear me.
"Goodnight Andrei." I finally said while smiling. I couldn't stopped myself because
maybe they will find it odd seeing someone smiling with her eyes shut. I held his
arms and wrapped it on my waist,I know kung gising s'ya yayakapin n'ya din ako.
Knowing Andrei,he likes my hugs and kisses. No actually,he loves it.
Enjoy na enjoy ako sa ginagawa ko kay Andrei,pilit kong pinapatong ang kamay n'ya
sa bewang ko. Noon ko naramdaman ang panggigil ko talaga sa kanya. But I restrained
myself from pinching him.
I just hugged him tighter. Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko hanggang sa hindi
ko namalayan.....
************
####################################
Chapter 22 - Tangled decisions
####################################
Bella's POV
"Bella.. Hija ano bang nangyayari sa'yo? Bakit lalagyan mo ng kanin yang baso?"
Napaigtad ako sa biglang pagsasalita ni manang. Tinignan ko ang ginagawa ko at
napangiwi ako dahil tama nga naman s'ya. Pasandok na sana ako ng kanin pero sa baso
ko ilalagay, "Kanina ka pa tulala. Lumilipad isip mo. Ano bang nangyayari sa'yo
bata ka?" She added and shook her head. Nasilip ko din na nangingiti s'ya habang
sinasabi yon na para bang may alam s'ya.
Humalakhak s'ya habang hinahalo 'yung niluluto n'yang crab and corn soup. Nagpaluto
kasi ako sa kanya.
"At bakit naman ganyan ang tanong mo aber?" Napangiti s'ya sa akin at pumamewang.
"Bakit? Iniisip mo ba na hindi ka sexy at maganda? Tinanggihan ka ba ni Andrei?"
Natatawa tawang sabi n'ya.
"H-hindi naman n'ya ako totally tinanggihan manang." I trailed off and heaved a
sigh.
"Manang kasi si Andrei. Ano eh?" I scratched the back of my head and bit my lower
lip.
I was about to open my mouth to say something but I was hindered when I saw Andrei
walking to our direction.
There's a tiny part of me thinking that I should've been the one on manang's
place . I should've been the one listening when he's venting out his frustrations.
I should've been the one telling him that it's okay and things will put in the
right place. I should've been the one telling that he's doing really great and... I
should've been the one telling him that he changed in a good way...
Andrei made it sure even if he's busy that he has time for Dreigan and Arella.
Kahit nga pagod s'ya hindi pwedeng wala s'yang oras para sa mga anak n'ya.
Naiispoiled tuloy 'yung dalawang bata sa kanya dahil lahat ng sabihin ng dalawa
sinusunod n'ya.
I felt that pang on my chest again. Hindi naman sa nagseselos ako sa mga atensyon
na binibigay n'ya sa ibang tao.
Naiinis kasi ako dahil parang wala nalang ako sa kanya simula pa nung isang araw.
Nakakatawa man isipin pero sinubukan kong isoot 'yung favorite lingerie ni Andrei
na sinosoot ko nun pero hindi man lang n'ya ako tinignan. Para bang wala ako sa
loob ng kwarto,pero sa kabila pa din noon lagi naman ako nagigising na nakayakap
s'ya sa akin pero kapag naalimpungatan s'ya tinatanggal rin n'ya agad.
"Dapat kasi nagpapamasahe ka sa asawa mo tuwing gabi.." Ngumuso si manang at tinuro
ako. Doon pa lamang napatingin sa akin si Andrei at parang hindi man lang s'ya
nagulat na nandoon din ako. Alam n'ya bang nasa kusina din ako? Sinasadya n'ya
kayang hindi ako pansinin?
I smiled at him.
"Kumain ka na ba? Halika sabay-sabay na tayo ng mga bata.." I told him and fix his
tie before went to the dining table. Sandali lang 'yon pero pakiramdam ko isa na
talaga akong tunay na may bahay.
I kissed Dreigan's forehead as well as Arella. Pinapakain sila ni May pero tumabi
si Andrei sa anak n'yang babae. Sumenyas s'ya kay May na s'ya na lang ang
magpapakain dito.
"Dad! May panaginip ako last night. We ride at a huge ferris wheel. You,mommy,Drei
and me." Arella said while clapping her hand.
"Really? That's nice.." Sabi ni Andrei bago n'ya subuan si Arella. Napatingin s'ya
sa akin ng saglit pero binalik din n'ya agad kay Arella ang tingin n'ya.
"Woooow! Madaming madami? So how did your dream end?" He said while smiling at
Arella. He intertwined his fingers together and he focused more on her daughter.
"You're about to kiss mommy but Drei woke me up eh." She said.
Medyo matagal kaming nagkatitigan pero lagi n'ya sinusukuan ang mga titig ko. Hindi
ko alam kung bakit.
"Drei,stop arguing with your sister. That's not nice.." Medyo nagulat ako ng sinabi
'yon ni Andrei sa anak n'ya. Para bang hindi na bata kung kausapin n'ya 'to. Minsan
kasi hindi ko alam kung paano ko kakausapin si Drei. Kung parang matanda na ba
dapat o parang bata pa din,hindi kasi sagot ng mga ka-age n'ya ang karaniwang
sinasagot n'ya sa mga tanong sa kanya.
"It's okay. Tatandaan mo ha laging lalaki ang magpapaubaya.. Hindi ang babae.."
Tumahimik ng mga sandaling 'yon. I got concious for no reason and to my surprise
nakatitig pala si Andrei sa akin. Hindi ko alam kung gaano na s'ya katagal
nakatitig sa akin pero there was a hint of sadness in him.
For the first time,ako naman ang napasuko sa mga titig n'ya na 'yon. Hindi ako
makatagal,para bang kasi nakakaiyak makipagtitigan sa kanya. Pakiramdam ko
nalulungkot din ako pero hindi ko naman alam kung bakit.
Nagbilin si Andrei bago pumasok,tinanong n'ya pa nga ako kung sasabay ako pumasok
sa kanya pero tinanggihan ko dahil sa ilang ko sa kanya. Hindi naman na n'ya ako
pinilit pang ihatid pero sa totoo lang 'yun ang gusto kong gawin n'ya kaya naman
nakaramdam ako ng panghihinayang at inis.
Right at that moment I was thinking that nothing good will happen if I keep on
acting this way,gusto ko nadin kausapin si Andrei. Miss na miss ko na din kasi s'ya
gusto ko na din 'yung dating kami.
Pag pala mahal mo talaga ang isang tao,kahit gaanong kasakit 'yung nakaraan n'yo
doon na papasok ang sinasabi nilang kasabihan na.. 'Ang nakaraan ay nakaraan na'.
Ang bullshit ng dahilan na yan pero damang dama ko ngayon ang pagiging hipokrita
ko.
Pagkapasok ko sa opisina,para bang ang tagal kong nawala. Mabango ang mga pangalan
namin ngayon kaya naman kahit na matagal kaming nawala hindi nila kami tinambakan
ng mga gagawin. Infact,pinagawa pa nila sa iba ang dapat trabaho namin. Ganun naman
kasi talaga ang labanan,palakasan. Siguro kung nasa Vinoco ako hindi ganito. All is
fair.
Maghapon sa trabaho kong iniisip ang mga gusto kong sabihin kay Andrei.
Baka kasi mamaya late s'yang uuwi mapanis 'yung pagkain na iluluto ko.
I yanked my phone out from my purse and look for Andrei's name. I decided to send
him just a text message,just incase nasa meeting s'ya o kung ano eh hindi ako
makaistorbo.
Andrei?
I was about to put my phone back but I received his reply on a quick deed.
I heaved a sigh and pressed my back against the swivel chair. I put my phone at the
top of my table. Nakipagtitigan ako sa phone ko at inabangan ang tawag n'ya..
Calling......
Andrei Herrera
And suddenly I felt like I wanted to see him. I want to hug him. I want to caress
his face. Most especially,I want to kiss him.
Ano ba naman klaseng tanong yan!? Malamang busy s'ya! Nahawa na yata ako ng
mentality ni Mimi. Ayoko ng ganitong feeling.
[Uhh? ---Sir? Mr. Montemayor is in the conference room.. ---- Ahh, Okay. I'll be
there.]
"Ahh. W-wala. Tatanungin ko lang sana kung anong oras ka uuwi. Inaalala ko kasi
'yung mga bata dahil baka malate din ako ng uwi.."
Wala na. Ang ayoko pa sa sarili ko,kapag sobrang awkward na ng nangyayari,kung ano
ano ang lumalabas sa bibig ko. Nakakainis tuloy,hindi naman talaga late ang uwi ko.
Gusto ko nga maaga s'ya makauwi.
[Yun lang ba?] Bumuntong hininga s'ya. [Hindi ako sigurado pero susubukan kong
umuwi ng maaga para maabutan ko sila ng gising pa..]
"Salamat Andrei. S-sige.." Siguro nagdudugo na ang labi ko sa kakakagat nito. Pati
'yung panyo ko gusto ko ng kagatin.
[Bye Bella. I need to go..] He said and ended the call. Napatingin nalang ako sa
screen ng phone ko at napasandal sa swivel chair.
Ang pangit ng timing ko. Nanghinayan tuloy ako sa effort ko,hindi man lang nasulit.
Parang nasungitan pa n'ya ako dahil busy nga naman s'ya.
****
"Ano 'to?" I asked Fritzie. She crossed her arm and sat on the sofa at the lobby.
Sabay-sabay kasi kaming nag-out kaya naman nagkasabay kami pababa. Hinihintay n'ya
pa ang boyfriend n'ya. I was about to left her but she imparted me a piece of
golden puny envelop. I glanced at it for a split second and furrowed my brows.
"Invitation mo,bukas na yan. Ang bilis nga masyado ng celebration ng merging natin
sa kanila. Chance na din natin yan teh. Invited din kasi 'yung mga Herrera d'yan.
Hay nako! Ang gugwapo kaya ng lahing 'yon. Lalo na 'yung si Andrei? Ang saraaaaap..
" My eyes widened in ashtonishment. I peeped at her and she wiggled her brows to
me. Kinurot naman ni Micaela yung balakang ni Fritzie kaya napaigtad ito.
"Talagang makukurot kita. Ano ba pangalan ng asawa ni Bella? At ano ba ang last
name ni Bella? Siraulo ka talaga.." Umiiling iling n'yang sabi kay Fritzie.
"Ay shutaa!"
"Hindi ko talaga alam. Shit! Bella sorry. Buti nalang sinabi n'yo. Buti di ko pa
nilalandi." Tumatawa si Fritzie at pabiro akong tinulak.
Napailing ako sa sinasabi nila. Gayunpaman may parte sa akin na proud. Syempre
naman. Sino ba ang hindi? Napabuntong hininga ako habang nakatitig sa invitation.
Ano naman kaya ang mangyayari dito? Sabay kaya kaming pupunta ni Andrei? Ang tanong
ko,pupunta naman kaya s'ya?
"Sorry ka na lang Fritzie. Pero maiba tayo Bella. Herrera 'yun kasi nageexpect kami
ng bonggang wedding na parang sa brother n'ya. Siguro exclusive 'yung sa inyo
hanoh?" Kumabog ang dibdib ko sa tanong n'ya.
Kasal namin ni Andrei? Hindi ko alam kung matatawag bang kasal 'yun pero ayoko ng
maalala. Magulo ang isip ko noon at isa pa masyado akong nabigla sa pagbabalik ni
Andrei kaya naman ganun nalang siguro ang reaksyon ko sa lahat ng nangyayari.
"O-oo naman. Ayaw kasi ni Andrei ng bulgaran.." Ngingiti-ngiti kong sabi sa kanila.
Ang sinungaling ko naman,kung tutuusin hindi naman ganun ang gusto ni Andrei.
"O paano? See you tom! Ay nako. Ang busy busy natin ngayon month na 'to!" Micaela
waved her hand and started walking away. Hinatak na n'ya ni Mimi kaya naman lumabas
na ako sa parking lot para makauwi na agad.
I'm sure right now that they are both in their deep slumber.
Papalabas na sana ako ng kwarto ng mga bata ng marinig ko ang kotse sa labas.
Papasok palang s'ya ng pinto pero nakita ko ng si manang ang sumasalubong sa kanya.
Tumingin sa akin ang matanda at tumango ako sa kanya. Nakuha naman n'ya agad ang
gusto kong gawin kaya naman ako na ang sumalubong ko si Andrei.
"Ang mga bata?" He asked. Kinuha ko ang mga dala-dala n'yang gamit.
"They're sleeping already. Ginabi ka?" Tanong ko na para bang wala lang.
Pero hindi eh,ganyan talaga si Andrei. Malambing pero unconcious s'ya na ganyan
s'ya. Ewan ko ba! Ang hirap kasi ipaliwanag.
"Para paguwi ko tulog na ako agad. Wala ng masakit.." He closed his eyes and
chuckled weakly.
Tumahimik naman si manag at tinuloy ko lang ang paghalo sa kape. Hindi ko alam kung
kasali o kasama ba ako sa pinaparating n'ya,ramdam ko na oo. Hindi naman ako
manhid. Hindi ko alam ang mararamdaman ko.
Nilapag ko ang kape sa lamesita sa tapat ni Andrei,saka naman tumayo si manang para
umalis. Tinapik pa n'ya ang braso ni Andrei at nagpaalam na matutulog na,tango lang
habang nakapikit ang sagot ni Andrei dahil na din siguro sa pagod.
Pagdilat n'ya agad naman n'yang niluwagan ang necktie n'ya. Tinupi pa n'ya and long
sleeve n'ya hanggang braso at saka kinuha ang tasa ng kape. Hinipan naman n'ya ito
bago humigop ng konti.
"Oo.. Masarap s'ya." Sagot n'ya sabay higop ulit sa kape. Umupo ako sa tabi n'ya at
kinuha ang libro sa lamesita.
Ang init init ng kape pero ang bilis n'yang ubusin. Para bang ngayon lang s'ya
nakatikim ng ganon.
"You should clean up. Matulog na tayo." Napatingin s'ya sa akin ng mabilis. Kumunot
din ang noo n'ya. "I mean. Inaantok na ako,ayoko ng nakabukas 'yung ilaw. Maligo ka
na. Alam mo namang gusto ko madilim 'yung kwarto para makatulog ako ng maayos."
Syempre nauna akong mahiga sa kanya. Pumasok muna s'ya sa walk-in closet at hindi
ko alam kung ano ang kinakalutingting n'ya doon.
"Andrei.. Yung ilaw naman! 'Di kaya ako makatulog.." Sigaw ko kunyari sa kanya.
Gusto ko na kasi s'ya makatabi pero kung ano-ano pa 'yung ginagawa. Nakakainis
na,hindi man lang kami makapagusap ng seryoso.
"S-sorry. Eto na." Napangiti ako,pinagdikit ko ang labi ko at gusto kong matawa.
Hanggang ngayon nauutal-utal pa din s'ya.
Bigla naman ako nakaramdam ng inis dahil sa narinig ko. I raised my head gently
para silipin s'ya pero lalo kong nadinig ang ilang maliliit na paghilik n'ya.
Padabog akong bumalik sa pwesto ko pero hindi man lang natinag ang isang 'to. Tulog
mantika!
******
"Hindi nga eh,nagmamadali kasi. May mga dala pa nga s'yang gamit.."
"Gamit? Anong gamit manang?" Sabi ko sabay tusok ng hotdog sa tinidor ko. Binigay
ko naman 'to kay Arella.
"Ewan ko ba,basta may extra na damit s'yang dala tapos nagmamadali. Hindi na din
kumain."
Tumango tango ako kay manang at pinagpatuloy ang pagpapakain sa mga bata. Pero ang
totoo napapaisip ako kung saan s'ya pupunta. Para bang gusto ko s'yang sundan at
alamin kung saan s'ya pupunta para sa araw na 'to.
Binilinan ko sila May at manang about the party I'm attending. I'm not sure if
Andrei is coming.
Wala naman ako balak tapusin 'yung party pero dahil it's our success,it will be
unethical if I won't attend. At least my presence is there though I have no plans
on finishing the whole program.
It's way past five and nakatapos na akong maligo. I prepared everything na din pati
ang damit ko.
I will be wearing a fitted black dress na gawa sa lace 'yung top. Medyo revealing
dahil yung floral sequence design ay tinatakpan lang 'yung part ng breast. I feel
sexy wearing it and besides design ito ni Mimi. Seductive ang dating ng mga
designs n'ya but it all looked elegant.
I put light make up lang para mag match sa damit ko. I didn't put too much eye
shadows and pink blush but I apply a red lipstick. Just the way I like it.
Dahan-dahan akong lumabas ng room pagkatapos kong mag-ayos. Sinabi ko kila May na
libangin muna ang mga bata dahil may pagkakataon din na humahabol si Arella sa akin
kapag aalis ako. Baka hindi pa ako matuloy kapag ganun dahil kapag nag-iiyak na si
Arella nauunahan na ako ng awa sa kanya. Baka hindi ako makattend ng event namin.
Sandali lang naman kasi 'yon at isa pa kailangan kaya talagang kahit na I have to
be there nakukunsensya pa din ako sa ginagawa ko sa mga anak ko.
Lumabas naman si manang mula sa kusina at napaawang ang bibig n'ya.
"Wow.. Hija napakaganda ganda mo naman. Ganyan pala ang itsura mo kapag nagaayos.
Naku! Kapag nakita ka ni Andrei...." Natatawa n'yang pabulong sa akin.
"Nasa likod sa may pool,kasama ni May. Nililibang nga n'ya. Sige na umalis ka na
baka humabol pa sila sa'yo."
"Sige manang,salamat po. Hindi naman po ako magpapagabi eh. Magpapakita lang ako sa
boss ko." Paalam ko sa kanya.
"Sige lang hija. Kami na ang bahal sa mga bata. Sige na lumakad ka na.." Ani n'ya
habang sumesenyas sa akin para umalis.
"Manang salamat po talaga ha.." I said and started walking all the way through the
door.
"Magiingat ka.."
Hopping inaside the car,I glanced at the rear view mirror to check myself.
Dumating ako sa crown 999 hotel after thirty minutes. Buti nalang at hindi
traffic,dito kasi 'yung sabing venue sa invitation. Sa pinaka dulo pa nga ako
nakapag park ng kotse dahil wala ng space.
Agad akong pumasok sa loob para hanapin ang mga kasama ko.
Tumaas taas ang kilay n'ya at muntik na akong matawa dahil sa itsura n'ya.
"Ikaw ha.." Hagikgik n'ya. Kumunot naman ang noo ko dahil sa klase ng ngiti n'ya
na. Nakakaloko din ang ngiti n'ya na yon.
"'Yung asawa mo,hindi mo ba pupuntahan? Diyos ko! Kanina ko pa s'ya gusto makilala.
Ipakilala mo naman kami." Ani n'ya.
Kumabog ang dibdib ko. Akala ko kasi hindi pupunta si Andrei,nandito din pala s'ya.
"Pati 'yung kapatid ng asawa mo nandito. 'Yun nalang yung akin Bella. Ang gugwapo
nila. Bakit ganon? Nakakainis may ganung klaseng mga nilalang pala. Sana
maexperience ko man lang s'ya kahit isang beses lang." Nanghahaba ang nguso ni
Fritzie habang sinasabi 'yon. Napailing na lang ako at umirap sa kanya.
"Tumigil ka nga d'yan. Para kang baliw."
"Sino ba naman hindi mababaliw sa view. Tignan mo oh. Saraaaap nilang lagyan ng
lotion sa katawan. Oh my gosh!" Ngumuso s'ya at tinuro ang grupo ng mga lalaking
naka tuxedo at may hawak na kanya kanyang mga glass wine. Una kong nakita si Vann
at ang kapatid ni Andrei na si Kyle. Nagkatinginan kami kaya naman nginitian ko
s'ya,ganun din ang ginawa n'ya sa akin.
Luminga-linga ako ng pasimple para hanapin si Andrei kaya naman ng nahalata ni Kyle
na hinahanap ko ang kapatid n'ya ay tumingin s'ya sa ibang direksyon. Sinundan ko
ang tingin n'ya at doon ko natagpuan si Andrei na may kausap na isang brazilian,sa
ayos at tindig n'ya sigurado akong isa s'yang model. Nagtatawanan sila at nakakapit
'yung babaeng hilaw sa balikat ni Andrei.
I clenched my jaw and fist. Kaya pala nawawalan na s'ya ng oras sa amin ng mga anak
n'ya kasi naglalandi na naman. How could he! Ang sarap nilang hagisan ng dynamite!
"Ang lalandi n'yo.." Matigas kong bulong ko at umirap. Nakita ko naman na natawa si
Kyle sa ginawa ko kaya naman napailing nalang ito at ngumisi. Tinaas n'ya ang baso
n'ya na para bang sinasabing 'cheers' kaya naman naghanap ako agad ng waiter na
gumagala. Dinampot ko ang glass wine agad at sumenyas din ako sa kanya. Sabay namin
ininom ang wine kahit na ilang metro ang layo ko sa kanya.
"Bella, Huyy! Wala ka man lang bang gagawin? Kanina pa yang babae na yan
nakapalupot sa asawa mo. Kala mo linta kung makadikit." Gigil at bubulong-bulong na
sabi ni Fritzie sa akin.
"Bella bulag ka ba? Tignan mo nga 'yung mukha ng asawa mo. Tumatawa pero mapakla
'yung mukha, Halatang naiirita s'ya. Client kasi yang mga yan. Kaya nakikisama s'ya
kahit naman ang Boss natin pakikisamahan sila dahil papano kung maginvest sila
bigla diba? Mag-isip ka nga! Mukhang ikaw nga ang hinahanap kanina pa ng asawa mo
eh.." Ani n'ya. Hindi ko nalang s'ya pinansin.
"Hanapin ko lang si Ma'am Agnes. Maaga din ako uuwi eh." Sabi ko sa kanya habang
nililingon-lingon ko ang ulo ko para hanapin si Ma'am Agnes.
"Ayun si Ma'am oh!" Turo n'ya sa gawi ng parang isang gazeebo style na dinesign
para sa loob talaga ng hall. May kausap s'yang mga Brazilian. Nakita ko din ang
babaeng kalandian ni Andrei na papunta sa direksyon kung saan nandoon sila Ma'am
Agnes kaya naman huminga ako ng malalim.
Pinakalma ko ang sarili ko.
Doon ko napansin na parang lasing nga 'yung brazilian model. Gumegewang gewang na
s'ya sa paglalakad.
"Ohh speaking, there she is!" She said with a hint of glee.
"This is one of our greatest employees here. She's Bella. The one I'm talking about
earlier." She chuckled and held me on my shoulders. She gave it a light tap.
"Oh hi there Bella. I'm James.."
Pakilala nila sa akin. I stopped myself from rasing my brow because of the
brazilian girl named Charlotte. I have to be professional about this.
"Hi. Nice to meet you all.. How are you guys doing?" I asked them.
"Yeah Good.. They're right. You're not just one of the greatest employee but you're
also of the most gorgeous!"
Tumawa ako. "Really? Thanks! By the way,I hope you guys are enjoying the party.." I
said to them while smiling from ear to ear.
"Yes of course. We already are. The food was totally delicious.." Charlotte
gestures her fingers that emphasized that she really loves the food.
Nanlaki naman ang mata ni Ma'am Agnes ng mapatingin s'ya sa likod ko. Napatingin
naman agad ako at nakita kong papalapit sa amin si Andrei.
Ano yan? Ako ba talaga ang pinuntahan n'ya o 'yung babaeng lasinggera?
Pero kumabog ang dibdib ko ng bigla ng tumabi s'ya sa akin. Nilingon ko s'ya at
nailang ako dahil nakatitig s'ya sa akin pati sa soot ko. Sa klase ng titig n'ya
hindi ko alam kung gusto n'ya ba akong kainin ng buhay o bigla nalang hablutin.
Napaigtad ako ng konti ng inakbayan n'ya ako sa bewang at humalik bigla sa pisngi
ko,nagulat ako sa ginawa n'ya. Pakiramdam ko nag-init ang pisngi ko. Hindi na bagay
sa akin ang ganun eh.
"And of course ladies and gentlemen. You know Andrei right?" Sabi bigla ni Ma'am
Agnes. Nawala sa isip ko na hindi n'ya alam na asawa ko si Andrei. Tumango tango
naman 'yung tatlong brazilian. Ngiting ngiti si Charlotte kay Andrei. "Wait,you
guys know each other?" She suddenly asked with her brows almost touching each
other.
"Ahhh..." Napatingin ako kay Andrei na para bang hinihintay n'ya ang sasabihin ko.
Malamig ang titig n'ya at naramdaman kong humigpit ang kapit n'ya sa bewang ko.
Hindi napansin ni Ma'am Agnes 'yon kaya naman nagpalipat-lipat ang tingin ko sa
kanila.
Nataranta ako at hindi ko alam ang gagawin ko. Ano bang dapat sabihin ko?
"He's my..."
"Actually, he's my...." Tumingin ako sa kanya na nakatitig pa din sa akin kaya
inalis ko na agad ang titig ko.
"Yes,I know him.. Of course. Andrei Herrera? Who wouldn't?" I tried making it sound
like a pun.
"Ohhh. I smell something more than that..." Tatawa-tawang sabi ni Ma'am Agnes
habang pabiro akong tinitignan. Tumawa naman si Charlotte kaya napatingin ako sa
kanya.
Doon ko naramdaman na unti-unting lumuwag ang kapit ni Andrei sa bewang ko. Hindi
ko s'ya matignan,inalis n'ya ang kamay n'ya sa akin at ngumiti-ngiti nalang sa
kanila.
"Yes of course. We know each other... 'OF COURSE'.." Bigla n'yang sabi. Napatingin
naman ako sa kanya.
Nilagok n'ya lahat ng alak sa glass wine n'ya at agad na kumuha ulit sa nagdaan na
waiter.
Tumahimik sandali si Andrei at nilagok na naman ang isang baso ng wine. Napayuko
ako sa ginawa ko. Bakit hindi ko nalang sinabi na asawa ko s'ya? Bakit ba kasi
parang umurong ang dila ko kanina at hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko?
Nainis ako sa sarili ko. Napatingin ako ulit kay Andrei na nakatitig pa din sa
ibang direksyon.
Alam kong may pagkabastos si Andrei pero this time parang pakiramdam ko ako ang
nambastos sa kanya. Sinundan ko s'ya ng tingin noong umalis s'ya. Nagtataka ang
lahat sa bigla n'yang pag-alis. Para bang gusto ko s'yang sundan at yakapin. Gusto
kong magsorry sa ginawa ko.
I felt awkward because they also noticed the sudden changes of the atmosphere.
"No more alchohol for Andrei. I think he's tipsy.." Tatawa-tawang sabi ni
Charlotte.
"Yeah. I guess..." Ani Ma'am Agnes. They all laugh and chuckled so I faked one too.
"Excuse me I need to go. Please enjoy yourselves.." Paalam ako kila Ma'am Agnes
agad para hanapin si Andrei.
Buti nalang at nakita ko agad ang kapatid n'ya na kasama si Vann. Mukhang lasing na
silang dalawa dahil parehas silang nagtatawanan na para bang wala ng bukas.
"He went home." Mabilis akong sinagot ni Kyle na may hawak din na glass wine.
Kanina ko pa nga s'ya nakikitang umiinom. Ano kayang problema n'ya? Wala kasi sa
itsura n'ya ang mahilig maglasing.
"Dude,will you shut it?! Kanina kapa parang namamaalam ah. F-uck dude,you're giving
me heebie-jeebies for fuck's sake!" Biglang seryosong tono ni Vann. "Halika na nga!
Uuwi na din tayo. Madami na tayong nainom. Mambabae nalang tayo,I'll teach you.
Nang hindi si Zoey ng si Zoey ang iniisip mo. You're insane man." Inakbayan n'ya si
Kyle at inakay na palabas ng hall. "We have to go Bella.. See you!" Vann added and
smiled at me. Same thing as Kyle did.
Hindi ko naman kasi sinasadyang masaktan s'ya ulit. Alam kong mali ang ginawa ko
kaya I'll make it up to him. I really felt like I already crossed the line.
Patay na ang mga ilaw sa bahay pero may isang kwarto na nakabukas.
Tulog na siguro lahat dahil gabing gabi na. Kami nalang ni Andrei ang gising.
Dahan-dahan akong umakyat sa hagdan at tinungo ang library room. Nakaawang ang
pinto at ang manipis na linya lang ng ilaw ang nakikita ko dahil sa dilim.
Nakabukas ang iilang bitones ng damit n'ya kaya naman kitang kita ang dibdib n'ya.
"Kanina pa kita hinihintay.." He suddenly said. Umupo s'ya sa swivel chair n'ya at
may ilang papel na kinuha sa drawer n'ya,familiar 'yon sa akin. Pero hindi ko
pinansin.
Pero mabilis s'yang tumayo at tumalikod ulit. Naputol ang sasabihin ko at nabigla
ako sa kakaibang kinikilos n'ya. Hindi s'ya mapakali at palakad lakad sa buong
kwarto. Hindi ko alam kung may hinahanap n'ya o ano.
"P-payag na ko.." Bumilis ang tibok ng puso ko sa sinabi n'ya. "I'm leaving.." He
added.
He scratched the back of his head and puckered his lips together. He looked
up,making himself comfortable because I perceived that his eyes started to water.
I felt that pang on my chest when he handed me the brown envelop,napatitig ako sa
mga papel sa loob nito.. "P-payag na ako,hindi ko alam na mahabang proseso pala
s'ya. We have to make a written marital history,psychological evaluation,drafting
and filing saka 'yung collusion. Sabi ni Mr. Ayala,we just have to cooperate with
each other to make it fast. You can count on me to that,you don't have to worry
about money. Pwede naman natin palabasin na I cheated on you para mapabilis 'yung
annulment..." He even faked a laugh. No one is going to buy it right now,I'm so
sure. Ramdam na ramdam ko 'yung biglang sakit sa dibdib ko. Mabilis n'yang pinahid
ang luha mula sa mata n'ya. "This is what you want right? This is it Bella. I'm
giving you what you want. Your freedom. Tangina kasi.." He chuckled but the tears
fell on his cheeks. I felt his pain. I felt it too. "Mahal na mahal kita eh. Kung
nasa akin ka nga tapos malungkot ka naman. Parang balewala din." He trailed off. He
heaved a deep sigh.."But I have a favor to ask.. this will be the last.. I..I
promise." He puckered his lips together and put his hands on his waist,he walked
closer to me and looked down. Tracing the edge of his lips,he turned his back on
me. Humarap s'ya sa bintana ng kwartong 'yon,bumuntong hininga s'ya ng malalim ulit
at nakita kong pumikit s'ya ng mariin.
Halatang halata hindi n'ya gusto ang mga sinasabi n'ya. Ganun din naman ako.
Ayoko.. Pero bakit ganito? I can't even utter a word. What the hell is wrong with
me? Bakit hindi ko masabi? Ang labas ba nito ako na naman ba ang maghahabol?
Nakatulala lang ako at parang hindi pa din ako makapaniwala sa mga sinasabi n'ya.
Bakit nga ba? Diba eto naman ang gusto ko? Ako ang may gusto nito diba? Bakit
nasasaktan pa din ako? Tama naman s'ya.. Eto 'yung gusto ko noon.
"C-can you still let me see my kids??" He trailed off. Halos hindi ko na madinig
ang huling sinabi n'ya,kahit mula sa pwesto ko kitang kita ko na tumulo ang luha
n'ya habang sinasabi 'yon. Nagtaas-baba din ang adam's apple n'ya. Para bang
nahihirapan akong huminga? "Please.. " He pleaded like it is his only hope. That
saying yes to him could save his life.
Doon ko lalo naramdaman kung gaano n'ya kamahal ang mga anak n'ya.
"O-oo.." I slowly nodded. I didn't know where that strength came from. Nasabi ko sa
kanya 'yon sa kabila ng lahat. I saw him started nodding his head too without
looking at me. His eyes are still close shut.
"T-thanks.." He turned around to face and and gave me a weak smile. A smile that
didn't even reached his eyes,a smile showing that he just died..today. He begun
fixing the papers placed on the table,pumatak pa yung luha n'ya sa mga papel na
inaayos n'ya. Napatingin ako at kita ko naman na parang hindi naman n'ya kailangan
ayusin ang mga papel na 'yon. Natataranta pa s'ya na para bang may gusto pa s'ya
gawin o sabihin,samantalang ako tulala at hindi pa din makapaniwala.
Was he really giving me up? He will let me go? Ako na naman ba kailangan ang
magbaba ng pride?
"I..I need to go. Dadalaw-dalaw nalang ako dito. Alam mo naman na simula kasi ng
kinasal tayo,lahat naman ng sa akin sa'yo na din. Please kahit ito man lang huwag
mo ng tanggihan. At least it's a safe place for you and the kids. Bahay natin 'to
eh." He muttered without even looking at me.
"I'll be fine.. If ever you are worried. I'll be.. Kailangan eh.." Kanina pa n'ya
pinepeke ang pagtawa n'ya. Gusto ko lumakad papunta sa kanya but I can't even grasp
myself. I can't move. " I will be f-fine.. Remember what I told you before?" He
asked. "That I want you to be happy,akala ko kasi..." He put his hand at the back
of his neck "Magagawan ko pa ng paraan eh. Baka sakali na sa paraan na alam
ko,magiging okay ang lahat. " He glanced at me,halos madurog ang puso ko ng makita
kong nanginginig ang labi n'ya kahit na tuloy tuloy ang pagsasalita n'ya,pumatak na
naman ang luha n'ya. "Kailan nga ba kasi tumama ang mga akala?" He glanced at his
wrist watch. He's diverting his focus to something,to stop himself. Maybe to
restrain himself.
"I really messed things up everytime I am trying to make it right.. I'm such a
disappointment Bella... I disappointed you for how many times." He looked up
showing that he was holding his tears though he failed already. Naiyak na din
ako,mas nasasaktan ako na titigan lang s'ya na nagkakaganito. Andrei never cried
like this,he never did. Ma-pride s'yang tao pero ngayon hindi ko na nakikita ang
Andrei na 'yun. Hindi na s'ya 'yung Andrei na 'yun,ngayon ko lang napansin na
napakalaki na pala ng pinagbago n'ya. Tumalikod na s'ya at nagmamadali ng kinuha
ang mga gamit n'ya,may parte sa akin na gusto ko s'yang pigilan pero hindi talaga
ako makakilos. Gusto kong sumigaw,but I remained soundlessly still.
"Andrei..." I almost whispered and finally I blurted out his name,puro pangalan
lang n'ya ang nasasabi ko. Pero sa sobrang hina at sa takot kong pumiyok ako,hindi
yata n'ya narinig.
Dire-diretso s'yang lumakad sa pinto pero huminto s'ya bago ito buksan. He turned
around to face me and his lips curled up with an odd smile. It was a victorious yet
weak one,it was like he accomplished something but he wasn't happy about it,parang
pilit lang ang lahat. Tears started to spring into my eyes.
"I'm setting you free Bella. But that doesn't mean that I will stop loving you.
Never. " He grinned and opened the door.
Napaupo ako sa sahig ng sumarado ang pinto,nanginginig ang mga tuhod ko.
He's gone.
He left me..Again..
*****
####################################
Chapter 23 - Too gorgeous
####################################
Bella's POV
"Hala,postpartum depression na ba 'yan? Tignan mo Albie oh. " Sabat naman ni Mimi.
"Tulala pa ba?"
"Ano ka ba! Wala ka ng sinabing matino,kababae mong tao pero ganyan kang
magsalita." Mimi shrugged her shoulders and grabbed her drink.
"Paano tayo malalasing sa iniinom natin? Juice lang 'to ah!?" Singhal ni Albie
pagkatapos n'yang lasahan ang iniinom n'ya. "Akala ko ba iinom tayo?"
"Ano ka ba! Alam mo naman si Bella,para mas madali mamaya. Lasing lasingan ang peg
n'ya. Oh diba? Sarap batukan ng ganun eh noh?"
Nakatitig pa din ako kila May at kila manang na nakikipaglaro kila Drei at
Arella,mainit kasi ngayon kaya naman pinayagan ko silang magbabad sa swimming pool.
Nagpagawa din kasi si Andrei sa likod ng bahay pero pambata na pambata lang dahil
hanggang tuhod ko lang. Para kila Drei at Arella lang talaga. Nakakatuwang tignan
ang kambal ko na naka swimming attire pero mas okay sana kung nandito din si
Andrei.
Kanina nga habang nasa sala kami ng mga bata ay narinig ni Drei ang gate na
bumukas,si Albie at Mimi ang inaasahan kong bisita. Pero si Drei kasi para bang
alam na n'ya ang mga nangyayari na hindi ko maintindihan. Tinawag pa n'ya ang daddy
n'ya kaya naman napatingin ako nun sa pintuan,may oras din na humihikbi si Arella
at hinahanap n'ya ang daddy n'ya. Kinocomfort naman ni Drei si Arella kaya ang
laking tulong n'ya sa akin.
"Ahhhh,wala? Sino may sabi? Boss mo? O ikaw?." Nakataas ang kilay n'yang sabi sa
akin. Tumayo s'ya at pumamewang sa harap ko.
"Si Andrei kung makahabol dati wagas,anong nangyare ngayon? Umurong na naman ang
bird? Ano naman kaya ang reason n'ya this time?" Overlooking at him,I just shrugged
my shoulders and fixated my attention to the kids.
"Drei! Stop doing that to your sister!" I almost shouted. He's bullying Arella na
naman.
"Baka nambababae na naman!" Napatingin ako sa kanya na para bang gusto kong malusaw
din. Naiisip ko pa lang na baka nambababae nga si Andrei parang nahihirapan akong
huminga.
"Oh tagaaaay! Pakalasing tayo sa juice." Albie interrupted and he raised his glass.
Walang gana naman ang mga kamay ko pero hinawakan ni Mimi ito para itaas.
"Mali bakla! No more happy pepe day!! Cheeeers.." Hagikgik nilang dalawa.
Bumusangot ako at nilayasan sila,mas mabuti pang alagaan ko nalang ang mga anak ko
kaysa naman itong dalawa na ito ang kaharap ko.
********
Andrei's POV
"Yow Andrei!" Kailo liquored up and drained his bottle. "What's wrong with you man?
You finally showed yourself after disappearing for years. But earth to you,you're
still missing man." I just buried his head in sand and tuned him out. Kailo was a
good friend of mine,but he is still the same old horse's petute I've known. He's
wrapping his arms around the two ladies beside him.
"I'm fine in here. Just go,enjoy yourselves. The drink is on me." I peeped at him
and gave him a fleeting quizzical look. I shook my head because he's kissing the
girl from his left side while squeezing the breast.
"It's up to you. I'm just not used to it. Take a look man," He tapped my shoulders
and made me face the dance floor. There are topless girls dancing,they are almost
naked and I scrunched my face upon seeing them.
"Shut it Kailo,ikaw na lang. I'm fine in here. Basta ipagdrive mo ako kapag
nalasing ako." I told him though I don't think that's going to happen. S'ya pa yata
ang unang malalasing sa aming dalawa.
"What's with the face Andrei? Malala pa nga ginagawa mo sa akin dati eh." I brushed
him off and scorned at him.
Later on,the beat of the music became louder,dumadami na din ang tao. Kailo was
gone and I think he's on the parking lot banging one of the girls he's with
earlier.
I better go,I don't fucking know why I felt the guilt filling every part of me.
Well in fact,I shouldn't feel this way. Or maybe yes?
"Andrei! Oh my Gosh!" I was astounded when suddenly a girl grappled her arms on
mine. It took me seconds before I realized that she's Megan - my ex girlfriend,well
not totally an ex-girlfriend. We had sex before and from that day,she proclaimed
herself as my girlfriend. We lasted for a month,giving each other pleasure. "I knew
it was you. Oh.. my.. God.. Look at that." She touched and caressed my chest as she
bit her lower lip. Her voice sounded like she wanted to sleep. "God,Andrei. Namiss
kita." She said and wrapped her arms around my nape.
Una kong naisip,si Bella. Her damn kisses,her soft and pinkish lips,those damn
sleepy eyes. Everything about her was so damn perfect for me. I fucking missed her.
I felt my chest tightened when I harked back our memories.Bigla kong naalala na si
Megan pala ang hinahalikan ko. Bahagya ko s'ya naitulak.
"What?!" She scoffed at me. "Since when did you learned playing hard-to-get
Andrei?" She puts her hands on her waist and raised her brow. "Halika na nga!
Where's your car?" I don't want to humiliate her or what but I know what she wants.
Knowing Megan, and granted thats she's one of the most highest paid model in the
Philippines.
I call this sacrifice maybe? Hindi ko na alam kasi ang gagawin ko.
I got back to my senses when I perceived that we are already at the parking lot.
Megan throw me her keys and so undoubtedly I cathed it.
Megan rolled her eyes. "Still zoned out Andrei?" She laughed "Ito nalang kotse ko
gamitin natin." My brows curled up together in confusion pero naalala ko na naman
ang mga tinuro sa akin ni Bella noon. I glanced at her once more and no doubt,she's
drunk. Drunk people are always unaware.
I shook my head and hopped inside her car. Ihahatid ko nalang s'ya.
But I was astounded once more,mabilis s'ya pumasok sa loob. She grabbed my nape and
started kissing me,again. She straddled at me and grinded her hips,making me feel
her womanhood.
Napahawak ako sa bewang n'ya hindi dahil sa nasarapan ako sa halik n'ya. I pulled
her away from me gently and carefully.
"Megan,you're drunk.."
"I'm always drunk Andrei.." She giggled and started kissing me again. I pulled her
away,again.
"Ipapahatid na lang kita sa assistant ko." I told her and yanked my phone out from
my pocket but she grabbed it and hurled it away.
"What the hell is your problem Andrei?! Bakit? Don't you find me hot anymore?" She
asked me with an annoyed tone.
"Then what happened to the great Andrei Herrera? Did you got your balls deflated?"
She cut me off,with a mocking smile. I didn't answer her.
"Did you fell inlove nga ba?" She asked me mockingly. I didn't answer her again.
"So,Totoo nga. Totoo nga na kasal ka na?" She added.
Umalis s'ya sa pagkakapatong sa akin at naiinis na umupo sa tabi ko. She crossed
her arms and I remained myself focused to a different direction.
"And I've heard she left you? Wow! I think I should thank her,that girl.
Finally,the bed wrecker Andrei Herrera has gone walkabout. What are you now? A
walking dufus? A sack of shit? or a dickhead?"
That pique my attention,I glanced at her and her lips are trembling for I don't
know the reason.
"If being a dickhead will bring my wife back to me, I'll be a dickhead forever.." I
said to her without even blinking.
"Ewww Andrei! Ewww! You really lose your spark. Gosh! I'm outta here.." She said
grabbed the keys from me. I hopped outside and she raised her middle finger on me
before she could drive.
********
Bella's POV
"Huwag mo s'ya pigilan,hayaan mo. Minsan lang naman. And besides kasama naman n'ya
tayo."
"Kasalanan mo 'to Mimi! Bakit kasi sinabi mo pa kay Bella na nandito si Andrei!"
"Eh malay ko bang nakikipaghalikan 'yun sa iba,ang balak ko lang naman makapagusap
na sila!"
Wala akong pakialam na sa mga sinasabi nila Mimi. Naging mabuting ina ko sa mga
anak ko,hindi naman masama na kahit ngayon gabi lang inumin ko lahat ng gusto kong
inumin.
"I missed dancing,Albie. Come on,sayaw tayo!" I offered them my hands. They just
stared at me so pinamewangan ko sila."Ayaw n'yo? Sige! Ako na lang." I walked long
and brisk strides all the way through the dance floor. Naiiyak ako naiisip ko
palang 'yung naabutan ko kanina,someone phoned Mimi that Andrei is here. Nilulon ko
ang pride ko dahil gusto kong magsorry sa kanya,gusto kong bawiin n'ya ang lahat ng
sinabi n'ya kamakailan lang.
Pero ang naabutan ko ang hindi ko kinaya,iilang linggo palang ang nakakalipas pero
nakikipag halikan na s'ya sa ibang babae.
"Ngayon lang Mimi and Albie. Ngayon lang. Gusto kong makalimot kahit ngayon
lang..." Sabi ko naman na kanila. Kahit medyo madilim sa loob nakita kong
nagbuntong hininga ang dalawa. "Give me fifteen minutes uuwi na tayo." Dati kasi
kapag nadedepress ako,dinadaan ko sa pag-sasayaw.
When I reached the dance floor,I pay no attention to those scrutinizing eyes. Alam
kong dalawa na ang anak ko pero siguro naman hindi ako mukhang losyang for this
night. Pinaghandaan ko kasi ang pagkikita namin ni Andrei kaya naman todo pa ang
pagpapaganda ko,pero wala naman palang silbi. Nakikipaghalikan na s'ya agad sa
iba,ang babaero n'ya talaga! Akala ko nagbago na s'ya?
Naiinis kong pinahid ang luha ko and started swaying my hips and thrusting my hands
up in the air.
I took a glimpse to where Albie and Mimi were standing,crossing both of their arms
at me. I gave them my magical wink and begun to shake my butt.
"Get off me.." I said with a gritted teeth but he clutched his arms more to my
waist.
"If you're trying to be a tigress to turn me on,you should stop. It's working
anyway." He whispered right through my ear. The hair on my nape prickled. A grin
curled up to his face and I've felt the heebie jeebies.
"I said get off me!" He glued our body together and started kissing me. I can't
believe that I'm kissing a stranger! With all my might I pushed him but he's too
strong. Hinahabol n'ya pa din ang labi ko kahit na anong iwas ko. Ang lakas n'ya
talaga.
"Bella ni Andrei?"
Naguilty ako dahil sa mga nadinig ko,ang iba sa kanila ay familiar dahil mga
kaibigan sila ni Andrei na nakakasama namin dati kapag nagbabar kami. Natatandaan
pa nila ako.
Hindi ko s'ya magawang itulak dahil sa lakas n'ya. Hinawakan pa n'ya ang kamay ko
para hindi ako makagalaw. Nakapalupot ang kamay n'ya sa bewang ko at ang isa naman
ay nakahawak sa kamay kong pinagdikit n'ya.
I'm almost close of giving up when suddenly someone grabbed the guy on his collar.
"Putangina mo!! Huwag na huwag mong mahawak-hawakan ang asawa ko!!" Galit na galit
s'ya and it took me seconds before I realized it's him.
Asawa ko?
Asawa ko?
Asawa ko?
Asawa ko?
It keeps echoing to my mind. But I got back to my senses when I saw the poor guy
lying on the floor with his face drenched with blood - he lose some teeth too.
"A-andrei! Tama na!!" I shouted and it was like I was watching a movie and I just
pressed the pause button.
Gigil na gigil ang kamao n'ya at may mga dugo na ito. Binitawan naman n'ya ang
lalaki at noon ko lang napansin na lahat ng tao ay nakatingin na pala sa amin. Kami
lang tatlo ang nasa gitna,pati si Mimi at Albie ay nasa isang gilid lang at takot
na takot.
Hininaan na din ang DJ ang music kaya lalong napunta sa amin ang atensyon ng lahat.
Hinawakan n'ya ako sa magkabilang balikat ng marahan,tinignan n'ya ako mula ulo
hanggang paa.
"May masakit ba sa'yo? Okay ka lang?" He asked me while checking me from head to
toe. Hindi ako makasagot na naman,napatango lang ako.
"A-andrei.." Naptingin naman s'ya sa mga tao sa paligid namin. Agad n'ya akong
niyakap ng mahigpit at dinuro ang mga taong nakatingin sa amin.
"The fuck are you all looking at huh?! Is it my wife's fault she's too gorgeous?!!"
He shouted.
Napaawang ang bibig ko. Hinatak n'ya ako agad palabas ng bar,bago pa man kami
makalabas napatingin ako sa gawi nila Albie at Mimi na nakangisi sa akin.
*****
####################################
Chapter 24 - Uncertain
####################################
Bella's POV
"Dali na.." Humalumbaba si Mimi at Albie sa harap ko,hindi man lang yata sila
kumukurap kahit na may langaw na madaan malapit sa mukha nila. Inabot ni Mimi 'yung
juice at cheese bread na nasa plato kay Albie. Hindi man lang s'ya lumingon at
naka-focus pa din sa akin. Gusto kong matawa.
I smiled weakly.
"Anong ngiti 'yan? Hulaan mo Albie?" Nanlalaki ang mata ni Mimi na nakatitig sa
akin at saka sinumpak 'yung buong cheese bread. Napailing na lang ako. "Farang
ngiti nhanggg na- afril pools day!" Namumuwalan n'yang sabi.
"So,ano nga nangyari kagabi Bella? Bakit wala si Andrei dito? Pinlano pa man din
namin na talagang maaga pumunta dito para makita naman kung ano itsura ni Andrei
after ng happy pepe day. Tapos wala naman pala.." Binatukan ni Mimi si Albie.
"Nakiki-happy pepe day ka na din bakla ka!" Inirapan n'ya ito at kumuha na naman ng
isang tinapay sa harapan n'ya. "Ang sarap talaga nito!"
"Wala.." Sagot ko sabay tayo para punasan ang likod ni Dreigan na puro pawis.
"May,paabot naman ng pulbos." Dagdag ko.
Uminom muna s'ya ng juice at saka natatawa-tawang tumingin sa akin. Pati nga si
Mimi,sa kanya na nakatingin habang nakaawang ang bibig na naghihintay ng sagot.
"'Yung tataa Bella? May mens ka noh? Kaya hindi natuloy." He wiggled his brows to
me. And I almost slap him.
"Akala ko naman bakla may sense 'yang sasabihin mo. Bakla ka talaga." Umirap si
Mimi at humarap sa akin. Napansin ko din na tumataba s'ya dahil lumalaki ang
balakang n'ya,siguro kakakain n'ya kaya.
"Posible naman diba. Just saying. Duh!" Napatingin ako sa ibang direksyon. Hindi
naman talaga ganun ang nangyari,hindi ko nga alam bakit naging ganon pa. May chance
na sana kami makapagusap pero inunahan n'ya ako ng galit n'ya kagabi. Pag-uusap nga
ba ang ginawa namin kagabi?
"Hindi naman kita binabawalan na magpakasaya Bella,pero sana naisip mo na may anak
ka na. Hindi naman tama na nagpapakalasing ka ng ganun tapos iniiwan mo ang mga
bata sa bahay. Sana tinawag mo sa akin para ako muna ang nag-alaga sa kanila.."
Napatingin ako sa gawi n'ya,patuloy pa din s'ya sa pagmamaneho at nakatingin lang
ng diretso sa daan.
"Don't tell me what to do Andrei,I know what I'm doing.." Malamig kong sabi sa
kanya. Binalik ko ang tingin ko sa labas ng sasakyan,hindi gaanong mabilis ang
pagpapatakbo n'ya pero ramdam ko ang bigat ng atmosphere sa loob. Para akong
sinasakal at hindi makahinga.
"Talaga? Yeah right. Alam mo nga ang ginagawa mo. Kung wala ako dun? Ano? Ano na
nangyari sa'yo?" Nararamdaman kong sinasabi n'ya 'yon habang patingin-tingin sa
akin. Napapikit ako,bakit ganito na bigla ang tono ng pananalita n'ya sa akin?
Napahawak ako sa ulo ko,nakaramdam ako ng konting hilo. Dahil yata sa nainom ko.
But I just brushed it off,I want to slap him. Ang kapal ng mukha n'yang sabihin
'yon sa akin. S'ya nga itong dahilan kung bakit ako nagkaganon. Nakakainis s'ya!
Ang kapal ng mukha n'ya,s'ya nga itong may kahalikan!
"W-what are you talking about?" Nauutal-utal n'yang sagot. Humalakhak ako at
naramdaman kong hininto n'ya ang sasakyan sa isang gilid. Nagulat ako at nasa labas
na pala kami ng bahay.
Ang bilis nga,hindi ko man lang namalayan.
"Ha! Now,you're playing innocent? Ano akala mo sa akin bulag?!" I shouted and
opened the door,I hurriedly went out. Sobra-sobra akong naiinis sa kanya. Lagi na
lang s'ya ang dahilan kung bakit nagagawa ko ang mga ganung bagay sa sarili ko kasi
hindi ko na makontrol 'yung nararamdaman ko para sa kanya. Ngayon kasi masasabi ko
sa sarili ko na walang pag-aalilangan na mahal na mahal ko pa din s'ya kahit na
gago s'ya. Pero sobra na kasi,lagi na lang! "I was there! Just so you know. I saw
you kissing.... t-that girl! Ang landi landi mo talaga! I hate you Andrei!" I
slapped his chest and pushed him. Sinubukan kong buksan 'yung gate namin pero hindi
ko pa ito nahahawakan ay hinablot na n'ya ang braso ko at hinarap ako sa kanya. I
tried wiggling myself free from him.
"T-teka.. Bella,it's not what you think.." Tumingin ako sa ibang direksyon. Ayoko
s'ya tignan pero alam kong nakatitig s'ya sa akin. Binaba n'ya ang pagkakahawak
n'ya sa braso ko,papunta sa kamay ko. Hinawakan n'ya 'yon at hinamas-himas.
Pakiramdam ko lumalambot na naman ako at nanghihina.
Dinala n'ya ang kamay n'ya sa pisngi ko at nagulat ako ng may naramdaman akong
basa. Pinunasan n'ya 'yon ng marahan.
"Bakit? Bakit mo ko sinundan? May sasabihin ka ba?" Mabilis n'yang tanong din agad
sa akin. Bumuntong hininga ako at tumitig sa kanya. Tumulo na naman ang luha ko
pero bago pa man n'ya punasan 'yon ay hinawi ko na ang kamay n'ya.
"Kasi gusto kitang makita. Gusto kitang makausap.." Napaawang ang bibig n'ya na
para bang kinakabahan s'ya sa sasabihin ko. Napabitaw s'ya sa pagkakahawak sa akin.
Tumahimik ako sandali at napahikbi ako bago ko s'ya hampasin. Tinakpan ko ang bibig
ko at sinampal ko s'ya ng mahina.
"Bella! B-bakit mo ginawa 'yon?" Singhal naman n'ya sa akin habang nakahawak sabay
hinihimas ang parte kung saan ko s'ya sinampal. Takang-taka din siguro s'ya dahil
sa ginawa ko.
"Bella! Bella! Bella! Ayan ka na naman eh! Gago ka kasi!" Hinampas ko ulit s'ya sa
dibdib n'ya. "Sinundan kita dahil gusto kita makita. Gago! Gusto kita makita dahil
namimiss kita! Gago ka!" Pinaghahampas ko ang dibdib n'ya. Hindi naman s'ya kumilos
at hinayaan n'ya lang ako. "Namimiss kita sa malamang dahil mahal kita! Ang gago
gago mo talaga Andrei! I hate you!" Hinubad ko bracelet ko dahil 'yon ang una kong
nakita. Binato sa kanya 'yun sa inis ko.
"Pumunta ako doon hoping that we can talk. Pero ano?! 'Yun pa ang naabutan ko. May
ibang babae kang hinahalikan?! Lagi na lang Andrei! Bakit ba hindi na ako sumaya?
Sana bago ka nakipaghalikan ng ganun hinintay mo muna na magkahiwalay talaga tayo.
Asawa mo pa din naman ako eh." Marahas kong pinunasan ang luha ko at saka tumalikod
sa kanya. "Gago ka." Bulong ko pero naisip kong kulang pa ang ginawa ko kaya naman
hinubad ko din nang soot kong sapatos at binato sa kanya.
"Ayan! dapat sa'yo binabato ng sapatos!" Tinamaan s'ya sa hita n'ya pero hindi man
lang s'ya natinag. Nakatitig pa din s'ya sa akin habang nakaawang ang labi.
Pero bago ko paman mahananap ang susi,naramdaman ko na lang na hinablot n'ya ako ng
mabilis. Hinarap n'ya ako sa kanya at..
Napahawak na lang ako bigla sa sa batok n'ya at nabitawan ang susi na hawak-hawak
ko. Hindi na ako nakapalag.
Ramdam ramdam ko ang bawat paggalaw ng basang labi n'ya. Sabik na sabik n'ya akong
hinalikan at hinapit sa bewang.
Napapikit ako dahil nakapikit din s'ya. Hindi na ako pumalag pa dahil sawang-sawa
na ako sa pagpapakipot ko. Wala na din naman maidudulot na maganda pa. Kaya lang
sumasakit ang dibdib ko kapag naalala ko 'yung nakita ko kanina.
Marahan at uni-unti kong tinulak ang dibdib n'ya. Dahilan para matigil ang
paghahalikan namin.
"Damn! Bella.. I'm sorry." Mahina at paos ang boses n'yang sinabi. Dinala n'ya ang
mga kamay n'ya sa pisngi ko at pinaghahalikan ako ulit. "Please Bella,halikan mo
ako ulit.." Pinagdikit n'ya ang katawan namin at hinalikan ako ulit. Hindi na ako
nagsalita,I responded to his kisses and wrapped my arms around his nape,again. He
maneuvered me and I suddenly felt something on my back. Hinahalikan pa din n'ya ako
pero sinandal n'ya ako sa gilid ng kotse n'ya. He grabbed both of my legs and
helped me wrapped it around his waist,pressing my back more to the car.
Hinihingal n'yang nilayo ang mukha n'ya sa akin at pinagdikit ang noo namin.
Ngumiti s'ya at marahan na binaba ang binti ko,inalalayan n'ya ako. Hinawakan na
naman n'ya ang pisngi ko at tinignan ako sa mata.
"You're wrong. Hindi mo ako sinundan. Tinignan mo lang ako,kung sinundan mo talaga
ako edi sana nakita mo ang totoong nangyari." Bumusangot ako at napayuko.
"Kitang-kita ko.." Pinagdikit n'ya ang katawan namin lalo at hinalikan ako ulit sa
noo.
"Hinatid ko s'ya sa kotse n'ya dahil lasing na s'ya. Swear to God,hindi ako s'ya
gustong halikan. I..I'm sorry. I was careless. I was zoned out and everything was
so fast. She kissed me,ang nasa isip ko kasi ng mga oras na 'yun ay ikaw. Hindi ko
namalayan na hinahalikan na n'ya ako.." Sagot n'ya sa akin,kahit na nauutal-utal
s'ya.
Sa totoo lang,sapat na sa akin ang mga sinabi n'ya. Hindi naman n'ya ipapaliwanag
ng ganito ang sarili n'ya. I know him. Siguro nga kahit anong kasalanan ang gawin
n'ya hindi ko kayang hindi s'ya patawarin. Ganun ko s'yang kamahal. "I'm
sorry,baby.. I'm sorry.." He kissed my forehead and caressed my cheeks. I felt like
something warm touched my heart. Lumambot ang puso ko sa sinabi n'ya,para s'yang
bata na humihingi ng tawad sa ginawa n'yang kasalanan. I know he mean it.
The way he calls me baby,parang nagtatayuan ang balahibo ko sa batok dahil sa klase
ng lambing sa boses n'ya. Ang laki laki na talaga ng pinagbago ni Andrei..
I caressed back his cheeks and slowly moved my face closer to him. I claimed his
lips again and pulled away before saying it.
"Andrei,make love to me. Please.." Napaawang ang bibig n'ya. Tumahimik s'ya at
tumitig lang sa akin.
Matagal s'yang sumagot kaya naman napapikit ako ng mariin bago ko ulit sabihin.
Hindi ko nalang sila pinansin at tumayo ako ulit para tignan ang kambal ko. Gagawa
na naman ako ng bagong set ng cheese bread dahil naubos na ni Mimi.
Ilang beses na nila ako kinukulit,dati kasi nakaugalian kong ikwento sa kanila ang
lahat. Ngayon kasi iba na.it's just between me and Andrei. Kaninang umaga I woke up
not seeing him beside me. I'm still naked and I was thwarted when I didn't saw him
beside me. Inikot ko pa ang buong bahay para lang hanapin s'ya pero wala na talaga
s'ya. Hindi ko man lang alam ang nangyari sa kanya dahil sinusubukan ko s'yang
tawagan pero hindi n'ya sinasagot. Kagabi kasi ang dami namin napagusapan. Ang dami
namin plano,pero bakit parang iba na naman ang nararamdaman ko ngayon. Napaparanoid
lang ba ako? Isa pa,umalis s'ya kasama ang mga bata nung umaga pero hindi ko alam
kung saan man lang sila nagpunta. Sinabi lang sa akin nila manang at May pero hindi
din nila alam kung saan sila nagpunta.
Kinuha ko ang phone ko at dinial ko na naman ang number n'ya.
Nanlalata akong napaupo sa sofa,napatingin naman ako kay Mimi na sinundan pala ako
sa loob ng bahay. Tumingin-tingin pa s'ya sa paligid n'ya at noong wala s'yang
nakita ay kumuha n'ya ng ilang pirasong cheese bread sa lamesa,sabay lagay sa bag
n'ya.
Akala n'ya siguro walang nakakita. I baked it for the kids sana pero s'ya lang ang
umubos. Nakita naman n'ya akong nakaupo sa sofa kaya muntik na s'yang mapatalon sa
gulat.
"Shutanginames! Andyan ka pala.." Bati n'ya sa akin sabay upo sa tabi ko.
Sumandal s'ya sa sofa at napapikit. Ganun din naman ang ginawa ko.
Himala kasi biglang ang tahimik ni Mimi,'yung mga ingay lang ng bata sa labas ang
naririnig namin kaya naman hindi ako nakatiis. Nilingon ko s'ya at nakapikit pa din
na nakasandal sa sofa.
"Okay na kayo noh?" Bigla n'yang tanong. Ngumisi s'ya habang nakapikit. "I saw him
kanina.. I saw his car. Kaya nga hindi muna ako tumuloy dito,nauna kasi akong
dumating kay Albie.."
Tinaas n'ya ang kamay n'ya at dinuro ako kahit napikit s'ya.
"Mahal ka nun. Huwag ka na mag-isip ng kung ano ano. Jojombagin kita. You're being
paranoid again,Bella. Tiwala lang dapat." Sabi n'ya sa akin dahilan para mapayuko
ako.
Oo nga naman,kagabi walang sawa n'yang sinabi kung gaano n'ya ako kamahal at ramdam
ko kung paano n'ya sinamba ang bawat parte ko. Mula ulo hanggang paa. Paulit-ulit
at hindi daw sya magsasawa na sabihin sa akin na mahal na mahal n'ya ako.
"Bella,kinausap n'ya nga pala ako na huwag sabihin sa'yo. Pero dahil ikaw ang
friend ko. Neknek n'ya.." Napatawa ako sa sinabi ni Mimi.
"Sige kakalimutan ko 'yung kinuha mong cheese bread sa kusina kanina." Nanlaki ang
mata n'ya sa akin at hinampas ako ng marahan.
"Kanina kasi tulog na tulog ka kaya dinala n'ya 'yung mga bata kasama n'ya,sa Bon
apetite? Last day na yata kasi nung main branch,ang alam ko ha? Hindi malinaw
pagkakasabi n'ya. Pero 'yun ang pagkakaintindi ko. Kaya sinama n'ya na rin 'yung
dalawa. Tulog ka naman kasi saka saglit lang naman kami nag-usap."
Napatingin ako sa tv,una kong nakita ang labas ng restaurant ni Andrei. Nahagip
din ng camera sila May,kasama 'yung kambal ko. Noong una wala akong maintindihan
pero I contained myself and focused on the tv. Tinutok nila ang camera kay Andrei
at medyo nagkakagulo din sa mga reporters.
"Mr. Herrera? What can you say about the Wyatt Empire pulling out their stocks from
the merging of Vinoco hotels and resorts? Is that true?"
"Totoo ba na dahil ito sa hindi mo pagsipot sa isang importanteng meeting with the
coordinators of Grayson and Tsui Enterprise? Diba ang balita noon na posibleng mag
merge ang dalawa,at ikaw bilang paggamit sa Vinoco line 1? Can you give us further
details about this.."
"Ano nga ba ang dahilan sa hindi mo pagsipot dito? Isa ito sa pinakamalaking
opportunity ng bon apetite para magexpand pa lalo?"
"And you're always saying that it is bankruptcy? What can you say about the rumors
that you're just reasoning out? Because,bankruptcy is impossible for the
Herrera's?"
Sunod-sunod ang tanong sa kanya ng mga reporters but he just grinned at them.
"But what can you say about this?" Ani ng isang reporter sabay lipat ng atensyon sa
ibang direksyon.
"Mr. Herrera! It's everywhere. Bon apetit proclaimed it's bankruptcy. As the father
of Mr. Andrei Joaquin Herrera,what can you say about his whereabouts?"
"NO COMMENT.." His father answered with a thwarted tone. Napatingin ako sa screen
kung saan nakatutok sa mukha ni Andrei ang camera. He weakly grinned and shook his
head. Tinapik pa n'ya ang balikat ng mga reporters sa harap n'ya.
"I guess it's only just between me and my father. I better go.." Humalakhak s'ya at
naglakad palayo pero hinabol padin s'ya ng ibang makukulit na reporters.
Habang patuloy na tumutulo ang luha ko ay nagsalita ulit si Mimi. Inalalayan n'ya
ako at hinimas-himas ang likod ko. Hindi ko na halos makita ng maayos ang paligid
ko. Masyadong malaki ang issue na ito para kay Andrei.
"A-andrei.." Wala akong narinig kung hindi ang mabibigat n'yang paghinga sa sa
kabilang linya. "Nasaan ka? Pupuntahan kita." Nanginginig ang boses kong sabi,hindi
ko na s'ya hinayaang magsalita.
"Andrei I love you. Magkita naman tayo oh.." Humihikbi kong dagdag sa kanya.
"S-si kuya Seb.." He trailed off with a shuddering voice. I furrowed my brows and
wiped my tears.
"Bakit? Anong nangyari sa kanya? Andre--" Naputol ang sasabihin ko ng binuksan ulit
ni Mimi ang tv. This time nakaharap na din si Albie at tahimik na nanonood. My
brows are almost touching each other.
Nagkakagulo ang mga tao sa harap ng ospital. Binasa ko ang nasa baba ng tv..
'BREAKING NEWS: Sebastian Kyle Herrera,in critical state after getting shot. Who's
behind this attempted murder?'
"Hindi n'ya kapatid yan Mimi! Asawa n'ya yan malamang!" Singhal ni Albie. Tinignan
ko ang screen ng phone ko at bumaba ang balikat ko dahil wala na sa kabilang linya
si Andrei. Sinubukan kong i-dial ulit ang phone n'ya pero hindi na naman ma-
contact.
"Kinikilabutan ako,sino naman ang gagawa n'yan friend? Ang hirap talaga maging
mayaman."
"Kaya nga! Kaya ayokong makatuluyan si Kyle or Andrei eh. Baka pati ako mabaril! Di
'ko keri. Gusto kong mamatay ng maganda padin. Ayoko ng may butas sa katawan dahil
sa bala ng baril!"
"Sige Mimi. Push mo yan. Ako naman papatay sa'yo eh. Ipe-preserve kita sa loob ng
ref namin,kaya mag make up ka na at isoot mo na pinakamagandang outfit mo.
Ambisyosa nito,ni ligawan nga ng isa sa mga Herrera hindi mangyayari sa'yo
noh,dahil ayaw nila sa mga babaeng haliparot." Pang-aasar ni Albie sa kanya.
Natigil naman si Mimi sa pagsasalita at parang namutla sa sinabi ni Albie.
Pinapanood ko lang sila habang nagpapalitan sila ng mga salita. Biglang napahawak
si Mimi sa ulo n'ya at naupo sa sofa.
"T--teka.." Hinimas-himas ni Albie ang likod ni Mimi pero hindi na ito nakatiis.
Napatakip s'ya sa bibig at agad na tumakbo palayo,sumunod s'ya kay May sa kusina.
"'Yan napapala n'yang babaeng yan. Timawa kasi,lahat kinakain." Pumamewang s'ya at
umirap. "Yosi lang ako sa labas friend.." Paalam n'ya.
Sinundan ko naman si Mimi habang si Albie ay nasa labas.
Nakita kong nasa lababo s'ya at hinihimas ni May ang likod n'ya. Suka s'ya ng suka
at halos iluwa na n'ya ang lahat ng kinain n'ya kanina.
Hinintay ko s'yang matapos dahil sa hindi ko na din macontact ang phone ni Andrei.
I tucked it inside my pocket and gave her a fleeting quizzical look.
Calling..
Xybie Herrera
"B-bella! Ano ba akina na yan!" Hinablot n'ya agad ang phone n'ya sa akin. Tumitig
ako sa kanya pero hindi s'ya makatingin sa akin ng diretso.
"May,pakikuha naman si Mimi ng towel. At saka balikan mo na'yung mga bata sa labas.
Maguusap lang kami ni Mimi saglit.."
Tumango s'ya at walang atubiling umalis para kumuha ng towel para kay Mimi. Doon
ako nakahanap ng pagkakataon na titigan s'ya ng seryoso.
"Tell me.." I started and furrowed my brows at her. "Are you pregnant?"
Nagblink na naman ang phone n'ya kaya nalipat ang atensyon n'ya doon. Natataranta
at hindi n'ya malaman ang gagawin n'ya lalo na noong nakatitig ako sa kanya.
Pasagot pa lang s'ya pero dumating bigla si Albie at naputol ang usapan namin.
*****
####################################
Chapter 25 - Right beside him.
####################################
####################################
Chapter 26 - Mission accomplished
####################################
Bella's POV
"Congratulations Mrs. Herrera.." Bati sa akin ng Doctor. I was still in the midst
of containing myself for what she said. Is that the reason why I'm acting weird
lately? Nakaramdam na naman ako ng takot,binalot ako ng sobrang takot. Ito ang
naramdaman ko noon ng malaman kong buntis ako,ganitong ganito. Dahil alam kong may
posibilidad na hindi ako tatanggapin ni Andrei,paano kung maulit ulit ang lahat ng
'yon. Kumuha s'ya ng puting papel at nagsimula ng magsulat. "Don't worry Mrs.
Herrera ,the baby is perfectly fine and healthy,irereseta ko lang lahat ng mga 'to
for you and your baby. These are just your vitamins." Dagdag pa n'ya. Natulala
akong lalo ng iabot n'ya ang papel. Para bang naging slow motion ang lahat.
"Baby? W-why?" Tumigil s'ya sa pag galaw,he brought his hand up on my cheeks.
"Masakit na ba? Sorry.." He tried pulling out his manhood but I hugged him and
cried even more.
"A-andrei.." I sobbed.
"Bella,bakit ba? May problema ba? Masakit na ba?" He asked me worriedly. Pinagdikit
n'ya ang noo namin at saka bumuntong hininga. "Bella naman,malapit na ko eh. Ikaw
talaga." Natatawa n'yang sabi. "Pero kung masakit na,okay lang. Let's just sleep?"
He added patiently. He gave me one swift kiss before he could pull his manhood out
and wriggled beside me,still breathing hastily.
"Bakit ka tumigil?" Hikbi ko pa. "May babae ka na naman ba,Andrei?" Bigla naman
s'yang napatingin sa akin at hinawakan ang pisngi ko.
"Wala,ikaw lang ang babae ko,pati si Arella. Kayong dalawa lang ang babae sa buhay
ko. Ano ka ba naman,Bella. Bakit bigla mong naisip 'yan?" Lalo akong umiyak at
tinalikuran ko s'ya. I couldn't stop myself and right now my shoulders and
uncontrollably shaking.
Alam ko naman na wala s'yang ibang babae,pero ewan ko ba bakit gusto kong umiyak
lang ng umiyak at magdahilan sa kanya after having sex for almost two hours with
him. After doing it in every position as possible,lahat na yata ng sulok ng kwarto
namin napuntahan na namin. Knowing Andrei? Hindi naman s'ya napapagod. Halos five
minutes lang lagi ang pahinga.
"Bella,humarap ka nga dito. Alam mong ayoko ng tumatalikod ka." Niyakap n'ya ako at
kinumutan ang katawan namin parehas. "Huwag kang ganyan ha,binitin-bitin mo na nga
ako eh" Pagbibiro pa n'ya. Nakaramdam ako ng inis sa sinabi n'ya.
"You could do it on your own! Good heavens,Andrei! When are you planning to stop?!"
He ignored me and he puts his chin on my shoulders,drifting ourselves in a spooning
position.
"Kapag sinabi mo na," He trailed off like a kid who was shyly asking for something
as he buried his face on my neck. "Ayaw mo na ba?" He added,still in contact with
my neck.
I glanced at the wall clock and it was twelve midnight. "Buko pandan,'yung hindi
masyadong green ha? Please?" I pleaded at him. He furrowed his brows at me more.
"Ahh! Alam ko na kung saan ako makakabili nun." He stood up and secured his waist
using the white bedsheet. "Sige hahanap ako nun,pero pagbalik ko ha?" He wiggled
his eyebrows and I stopped myself from rolling my eyes,he went inside the comfort
room for a quick wash. "You owe me three more rounds!" Sigaw n'ya mula sa loob ng
cr kaya naman napailing nalang ako. Para s'yang bata..
Napansin ko na 'yun sa sarili ko ilang linggo na,alam kong may kakaiba kaya naman I
decided to go and make appointments with an OB gyne. Pero sa halip na matuwa ako sa
balita n'ya ay nanginginig ang kamay kong umuwi ng bahay. Para bang ayoko ng umuwi
ng bahay at itago na lang ang balitang ito. Isa pa kinakabahan ako dahil simula
kaninang umaga naging iba na naman ang kinikilos ni Andrei,pinaalam n'ya sa akin
ang mga bata na isasama n'ya sa Vinoco pero hindi naman n'ya sinasabi ang dahilan.
Simula kasi ng magkaayos kami ni Andrei,hindi na ako tulad ng dati na mausisa sa
lahat ng bagay. Ayoko ng magsawa s'ya sa akin dahil dun,ang dami kong naiisip na
posibilidad na baka magkahiwalay kami kaya naman ang ingat ingat ko. Isa pang
kinasasama ng loob ko ay hindi man lang s'ya gumagawa ng paraan para magkausap sila
nila nanay at tatay,alam naman n'yang masama ang loob sa kanya ng dalawang matanda
dahil sa ginawa n'ya noon. Wala na akong nakikita na pag-eeffort ni Andrei kaya
nababahala talaga ako. Para bang masyado na s'yang kampante na ganito. What am I
even thinking? Hindi ko talaga mapigilan.
Sabi nga ni Albie noong nasa kanila ko.. "Hindi ka man lang naisipang isama o kaya
tanungin ka man lang,Bella? Pero gabi-gabi kung halimawin at lapain ka kala mong
wala ng bukas?!" Pasigaw pa na sabi sa akin ni Albie kaya naman minsan naiiyak na
talaga ako dahil hindi ko na alam ang iispin ko kay Andrei.
"Sinama n'ya 'yung mga bata diba? May interview sa Food network ngayon,dahil sa
opening ng Dreilla's.." Napapikit na ako ng mariin at naluha. Hindi ko na talaga
mapigil dahil sa umaapaw na emosyon ko,isa pa tingin ko kailangan ko ng sabihin kay
Andrei na buntis ako. Hindi na talaga tama na ganito na lang ako lagi na may
iniisip.
Pinangalan n'ya sa mga bata ang restaurant na bubuksan n'ya ulit. Mahal na ni
Andrei ang ginagawa n'ya,sa pagmamahal n'ya siguro sa mga ginagawa n'ya nawawala na
ang pagmamahal n'ya sa akin. Masyado na kasi akong madiwara at pinapahirapan ko
s'ya.
I yanked my phone out from my jacket and I was about to call Andrei pero may isa
akong text message galing sa kanya.
From: Andrei
Good morning. 7th street,circle park at 9pm. Wear anything you want.just don't go
there naked. See you,laters.
Napakunot ang noo ko sa binabasa kong text ni Andrei,napatingin ako kay manang na
nahuli kong nakatitig sa akin pati na din sila May.
They all just shrugged their shoulders and focused themselves back to what they're
doing. Napatingin ulit ako sa phone ko at napakunot lalo ang noo. Nireplayan ko
s'ya para linawin..
To: Andrei
I'd love surprises if there is,but why do I feel like this time I should definitely
fret with it. This has to be good,because if Andrei has plans to leave again I will
kick his balls until he loses his damn tentacles. I didn't even discerned myself,I
wiped my tears harsly. I am being an emotional freak again,why do pregnant women
have to deal with these damn mood swings. It's always been like without a hitch our
insubstantial feelings can be ruined.
I held my tummy and conjure it up that it was already a huge baby bump,I couldn't
help but to cry. I sniffed and I was about to get up when I saw manang was staring
at me,genuinely smiling from ear to ear.
"Kailangan n'yang malaman yan.." She crossed her arms and leaned against the wall.
"Matutuwa 'yun ng sobra.." She added.
I just smiled back and wiped my tears using the hem of my clothes,these tears won't
stop squirming. This is ridiculous! It felt like I've been crying for years and my
eyeball are going to popped out from it's socket. It hurts like hell.
There's a tiny part of me na naeexcite pero dahil sa nakaraan siguro takot na akong
mag-assume.
I tried wearing the simplest yet best get up - a ripped and faded jeans and a
fitted plain black shirt. Just like the other pregnant woman,I feel uncomfortable
wearing these but it felt like it looks perfectly fine on me.
I went to the park forty five minutes past eight feeling anxious and pumped up at
the same time.
I sat on a long bench with a hint of glee written on my face. I smiled and
waited,patiently.
****
I've been checking my wrist watch for how many times when I decided to stood up and
just go home,it's been half past nine. I'm sure I will receive a text from him
later and he will apologize that he had a an important meeting. I tried blinking
back the tears and I contained myself - heaving a sigh to relax myself.
Nanlalata ang buong katawan kong pabalik na sana sa bahay pero hindi ko alam kung
bakit lahat ng tao sa park parang nakangiti na nakatingin sa akin. Feeling ko nasa
loob ako ng disney land dahil sa ambiance,parang sobrang linis ngayon ng park na
'to. Feeling ko din 'yung dress na soot ng mga baabe parang 'yung mga nakikita ko
sa russia,kaso parang costume.
Naisip ko na naman 'yung nakakasama ng loob na pag iinterview kay Andrei kanina
food network. Ang cute-cute pa ng soot nila Dreigan at Arella. Nakakagigil ang mga
kambal ko,lalo na ng makita kong halos hindi makausap ni Andrei ng matino ang
nagiinterview sa kanya dahil palayas-layas si Arella mula sa pagkakakandong sa
kanya. Kitang kita kasi sa tv ang kakulitan nilang mag-aama. Siguro naiinis na nga
si miss Kaye sa kalikutan ng mga bata dahil pahinto-hinto ang questions n'ya sa
interview.
Napabuntong hininga ako,napatingin ako sa flower shop na madadaan ko. May lalaking
nakatayo sa harapan nito at nakatingin sa akin,ngiting-ngiti s'ya na parang ako ang
hinihintay n'ya.
Una kong narinig ang tunog ng maracas kasabay ng kalabog ng drums dahil sa ginagawa
ng mga grupo ng binata sa di kalayuan. Napakakunot ang noo ko dahil parang
nawiwirduhan ako sa mga kilos nila. I flashed a look to the guy who gave me the
pink rose but he was already far from me,walking at a different direction and with
my best guesstimate I think he was heading to the seventh street. He was looking at
me intentionally while smiling from ear to ear,ganun din ang grupo ng mga lalaki na
kumakalabog ng drums.
Sumunod ang ice cream vendor na may hawak naman na maracas. Sabay-sabay silang
gumagawa ng ingay na para bang nagiging music.
[A/N NOW PLAYING: YOU MAKE ME HAPPY by LINDSEY RAY. PLEASE PLAY THE VIDEO. ------
> ]
~It's the heart on your sleeve never making me wonder. It's the bond that we tie up
and over and under. You're the sun and the rain and my grass is always green~
Napalinga ako sa kung saan nanggagaling ang tunog na biglang sumulpot,parang galing
sa speaker. Nadiskubre kong galing pala ito sa isang malaking trailer truck na
kulay pink. Lalo akong napangiti,hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Ang
gandang tignan kahit ang a weweird nila.
~With a kiss on my cheek, always letting me know I'm the birds and the bees. I'm
the apple in your eye. I know that you know that I know you're all I need~
I didn't realized that they are all dancing rhythmically. It's like a flash mob?
I'm not really sure but.. Hell! Hindi ko mapigil ang ngiti ko.
Shit! What the heck is this? Ayoko ng ganito parang lahat sila ay sumasayaw para sa
akin. Gusto ko umalis sa kinakatayuan ko pero napako na yata ako dito.
~And just when I thought it couldn't get any better. There you go and do it all
again. Hope this feeling never ends~
May mga lalaking sumasayaw din na isa-isang lumalapit sa akin para bigyan ako ng
stem of roses,halos hindi na nga makita ang mukha ko sa dami. Hindi ko na lalo alam
ang gagawin ko. Gusto kong magwala sa sahig at mag-iiyak sa halo-halong emosyon na
nararamdaman ko.
Kung hindi light pink ang soot nila,dark pink o fuchsia pink. Malapit na ako
magwala at ngumalngal talaga..
~'Cause you whoo ohh ohh,whoo ohh ohh,ohh ohh ohh ohh ohh ohh,whoo ohh ohh You make
me happy. You.. You make me happy~
Hindi ko din mapigilan ang sarili kong mapasabay sa sayaw dahil sa sobrang saya ng
atmosphere,pati ang sinasayaw nila. I snapped my fingers and clapped my hands too,I
laughed hard when someone held my hands,he wants me to dance with him. Agad kong
pinunasan ang luha ko,ngayon ko lang naramdaman 'to sa tanang buhay ko.
~It's the sound of your voice at the end of the phone line. A tickle in my toes
just to know that you're all mine. Like an ice cream sundae with a cherry on the
top~
~It's the look in your eyes when I'm wearing your t-shirt. Your cute little smile
after a long day of hard work. And I know that you know that I can't give you up~
Pero...
~And just when I thought it couldn't get any better. There you go and do it all
again. Hope this feeling never ends~
Napatakip ako ng bibig ko at napaiyak lalo. I'm sure that this time my tears are
already falling. I was too stunned. If there's a decribing word beyond that well it
is,I couldn't contained myself.. Sabay ng pag-iyak ko ay ang pagtawa ko. Napakagat
ako sa labi habang pinipigilan ang luha ko.
Si Arella,she's also dancing while wearing a very cute unicorn costume. There's a
mosaic of violet and pink clothing around her that's why I can correlate her to a
very cute princess of unicorns. She can't totally immitate the steps but you can
see that she was trying her best to follow them - that really made her way cuter
than ever. Tinakpan ko pa lalo ang bibig ko ng titigan ko maigi kung sino ang
seryosong-seryoso at pinipilit ang sariling sabayan ang galaw ng mga tao sa paligid
n'ya. He's wearing a spiderman costume and he's so adorable,describing Dreigan is
epic beyond limits. Napakaseryoso ng anak ko sa ginagawa n'ya pero 'yon ang lalong
nagpacute sa kanya. Tuluyan na akong tumawa habang pinapanood sila.
Huli kong tinignan ang taong pinaghihinalaan ko na may pakana ng lahat ng ito.
By this time,abot na hanggang gilagid ang tawa ko dahil sa hindi ko talaga mapigil.
May step kasi na tatapik-tapikin ang cheeks at sabay-sabay pa din sila,napatingin
s'ya sa akin at nakuha pa n'ya akong kindatan. Natawa na naman ako.
Kung ang mga bata ay cute tignan,si Andrei naman ay sobra ang naitawa ko. Ang
lambot ng bewang n'ya at todo bigay pa s'ya sa pagsayaw.
~'Cause you whoo ohh ohh,whoo ohh ohh,ohh ohh ohh ohh ohh ohh,whoo ohh ohh You make
me happy. You.. You make me happy~
Tinuturo pa niya ako and he mouthed.. 'You make me happy..' while clapping his
hands. Napaka trying hard n'ya talagang magpaka sweet.
~'Cause you whoo ohh ohh,whoo ohh ohh,ohh ohh ohh ohh ohh ohh,whoo ohh ohh You make
me happy. You.. You make me happy~
"Ang hirap maging sweet,napanood ko lang 'yo sa youtube eh. Ginaya ko lang" Sigaw
pero malungkot ang tono n'yang sabi. Napayuko s'ya. "H-hindi mo nagustuhan?"
"Hindi ko nagustuhan!" Lalo s'yang napayuko. "Dahil gustong gusto ko s'ya!!" Sigaw
ko. Nakita ko naman na nagtatalon sila Mimi at Albie sa tuwa. Mas kinikilig pa yata
sila sa akin.
Napatingin sa akin si Andrei at ngumiti pero naging seryoso ang mukha n'ya at para
bang namumutla s'ya. Tumingin s'ya sa sahig at pinagpag ang buhangin,natawa ako sa
ginawa n'ya.
"Luluhod tapos.." Bulong n'ya habang natatarantang kinukuha ang kung ano man sa
bulsa n'ya.. "Damn it! Asan na ba 'yun?!--Ahh there!" Bunuksan n'ya ang maliit na
box pero nalaglag ang singsing sa sahig kaya naman kinapa-kapa n'ya pa para
hanapin,napailing na lang ako. Halatang natataranta s'ya at kinakabahan. "Alright!
Let's get this done.."
"I'm not like other guys out there who will promise you na hindi ka papaiyakin.
I'm no perfect,I'm not even that sweet type of guy. You know it!" Hirap na hirap
pero seyoso n'yang sabi,natawa ako lalo dahil may kinuha pa s'yang maliit na papel
sa bulsa n'ya at sinilip ito.
"But let me get this straight.." Huminga s'ya ng malalim. "I,Andrei Jaoquin Herrera
promise to make you the happiest wife. We will make a world of our own,just the two
of us. I will promise no matter how tired you are with me,I won't let you go.
Hahabulin kita kahit saan ka pa magtago. Hahanapin kita,para sa akin ka lang
Bella,para sa'yo lang din ako. Hinding hindi ka na makakawala pa sa akin."
"Bella,marry me again. Marry me,this time it's your choice. Hindi na dahil wala
kang choice."
"But once you say no,don't expect that I will stop proposing. I won't stop until
you say yes. If I have to court you everyday I will do it. Marry me Bella,again..
Please?"Saad n'ya habang nakaluhod,nagsigawan ang mga tao. Sinampal ko ulit s'ya
kaya gulat na gulat na naman s'ya.
"Bella,sampal ka ng sampal. Ano bang problema? Is that a no? Please naman." He said
worriedly. But I chuckled and caressed his face.
"Andrei,I'm pregnant. Pano magkakasya sa akin 'yung gown ko?" I whispered. Ngumuso
ako sa kanya,nakatitig lang s'ya sa akin at para bang hindi makapaniwala sa sinabi
ko. Hinimas n'ya ang dulo ng labi n'ya at unti-unting ngumiti.
"Damn! Can you say that again?!" Sigaw n'ya habang ngiting ngiti. I rolled my eyes
and smiled at him,napatingin ako sa gawi nila Albie at Mimi. Sinasabunutan ni Mimi
si Albie sa kilig n'ya.
"Say it out loud Bella. You are pregnant and I'm the father.." I just shrugged and
readied myself.
"I'm pregnant and Andrei fucking Herrera is the father!!" I shouted at the top of
my lungs. Nagsigawan naman ang mga tao ulit at nagpalakpakan. Hindi na namin halos
napansin ang mga tao sa paligid namin.
"Let's go home. Gawin nating kambal ulit yan." Bulong n'ya sa akin. Akma ko s'yang
sasampalin ulit pero hinalikan n'ya ako kaya hindi na ako nakapalag.
Niyakap n'ya ako at bumulong ng paulit-ulit, "I love you so much,Bella. I love so
damn much."
Sometimes,I couldn't help myself to smile,harking back everything happened from the
past. It was first just a plan - which was seducing him. It wasn't bad at all
because for what happened this day. I can tell.. "Operation,seducing a
Herrera..Mission accomplished" I shrugged while pointing an imaginary gun using my
fingers at him,he gave me a confused look but I brushed it all away. I flashed a
look at Albie and Mimi who was smiling at me. And they both mouthed..
*********
A/N: Sweetbuns! I want to thank all of you! I mean,if I can just mention each of
your names here I'll do it. I wish I have enough time. Lol
Thank you for loving Andrei and Bella's story. We still have an Epilogue by the
way.
I want to thank my zizzy @Bellalona. For those who are reading the Herrera
series,you should thank her because she's the reason why I decided to make
different stories about these sexybeasts. Haha! I couldn't done this without all of
you. Thank you for supporting my stories guys! I really love you all,this is my
second finished story and I still can't believe it. Haha I will surely missed
Andrei and Bella. huhuhu
Just wait for the epilogue sweetbuns because it has something to do with one of the
Herrera story. Hahaha Can you guess?
Thank you guys! I love you all!
-Yui
####################################
Epilogue - Just the beginning
####################################