Tian Zhu Ding (2013)

China voor beginners.

Ik heb altijd wat moeite om de echte hardcore Aziatische films - ik bedoel, films die niet volgens de Westerse tradities gemaakt zijn - goed te begrijpen. Ook hier weer is dat lastig, ik blijf het gevoel houden dat ik een heleboel voor de hand liggende zaken niet snap op over het hoofd zie. Cultuurverschil is zowel subtieler als hardhandiger dan je vaak denkt.

Even voorbij aan wat Jia precies met deze film wilde bereiken, is het een serieus mooi stuk documentaire over het 'echte' leven in China - tot het moment dat de getergde hoofdpersonen door het lint beginnen te gaan, krijg je een behoorlijk beeld van hoe het voor de gewone Chinees toegaat. Niet al te best werk in gevaarlijke sweatshops, corruptie, geweld op straat, armoedige toestanden tegenover blinkende nieuwbouwprojecten en nieuwe infrastructuur.

Toch kan je je ook afvragen of het verschil met hier nou echt structureel is - de vier segmenten roepen wel wat bij me op dat er een vergelijking denkbaar is met het kolommetje 'gemengd nieuws' in de Telegraaf. De schaalgrootte is anders dan wij gewend zijn, en de snelheid waarmee de veranderingen tot stand komen is schokkend - dat dat uitwassen met zich meebrengt is onvermijdelijk. Op macro-economisch gebied zou je dat groeistuipjes kunnen noemen - waarmee ik ongetwijfeld enorm onrecht doe aan het leed dat door veel mensen geleden wordt. En ja, de scene waarin het paard geslagen wordt is weerzinwekkend - maar er is wel meer weerzinwekkends te zien in de film.

Qua film, de beginscene vind ik eigenlijk verreweg het sterkst - ik bedoel dat stukje waarin onze held met de motor een bergweg oprijdt. Van daaraf zwakt het af, en er zijn achteraf maar een paar zeldzame scenes waar ik me na een uurtje nog een voorstelling van maken kan - in het vierde gesprek, als onze held (van het vierde segment) met zijn moeder aan het bellen is bijvoorbeeld. Tussendoor is het vooral langdradig. Krijgen we wel veel van China door te zien, maar wellicht was het toch wel een idee geweest om een (of zelfs twee) segmenten minder in de film te vatten.

Wat wel mooi is is ook om de groeistuipen van China zo grafisch uitgespreid te zien worden. Het vliegveld in aanbouw, waar de verkeerstoren alweer van ellende uit elkaar lijkt te vallen terwijl de landingsbanen nog niet klaar zijn. Of de staalfabriek (denk ik aan de vorm even te herkennen) die in hergebruik is genomen als opslag van autowrakken. Kennelijk niet meer rendabel, of ergens een klein oopsje gemaakt.

Kortom, een mooi beeld van China - of tenminste dan toch een aspect er van. Ik kan echt geen begin van kennis van dit onderwerp pretenderen, dus ook niet inschatten of dit een gemiddeld of een extreem beeld van China is. Over aan de experts.

Ik vind deze film juist complex, en ik snap de klachten over het vermeende gebrek aan subtiliteit niet echt. The One Ring noemt het eerste verhaal zelfs 'bijna angstaanjagend populistisch' terwijl ik juist sterk het idee heb dat Jia Zhangke totaal niet voor ogen had om een soort van Paul Kersey-empathie op te roepen. Zeker niet gezien het verdere verloop van de film. Het laatste verhaal (met die jonge gast in de nachtclub) vind ik zelfs tamelijk briljant. Als je als kijker in dat segment gaat zoeken naar de motieven van het hoofdpersonage, dan kom je wat mij betreft zeer diepe, gelaagde thematiek tegen mbt 'de zonde'. Ik vind het verre van een platte of oppervlakkige film. Maar dan moet je wel iets verder willen kijken.

Ik hoor je. Ik vind het razend knap hoe Jia een wraakfilm in elkaar heeft gezet waar we niet zozeer vier John Wicks volgen, maar vier Dylan Klebolds.

Een goed drama film...

Goed verhaal...

Goed acteerwerk...

Redelijk achtergrond geluid/muziek

(Dolby Digital)...

Mooi HD kwaliteit breedbeeld...

Film over geweld, uit wraak, uit niet berusting in corruptie of ongelijke berechting, uit zelfverdediging of uit wellust...,waarbij cineast toch een pover en ook chaotisch beeld ophangt van zijn land.

Alleen maar daar, kunt ge u afvragen.

Hoe er aan ontkomen ware een beter thema geweest.

Niet echt bekoord door deze film.

Een scene die toch wel de aandacht trok is deze waarbij een gewelddadige film vertoont wordt ter verstrooing van de busreizigers. Niet verwonderlijk. Wordt het meest naar gesolliciteerd (cfr alle filmtoplijsten).

In vier verschillende verhalen confronteert regisseur Jia je met de manco’s van het hedendaagse China. Ik ben te weinig ingevoerd in die problematiek om de film te kunnen appreciëren. Met uitzondering van de afzichtelijke scène met het paard deed het mij allemaal vrij weinig. Een gewelddadige, maar geen geweldige film vind ik.

Zhanke Jia levert stevige maatschappelijke kritiek op zijn vaderland China met vier losjes met elkaar verbonden verhalen over mensen die om uiteenlopende redenen gefrustreerd zijn door de kloof tussen arm en rijk en de manier waarop de machthebbers hun klein proberen te houden. Iedere verhaallijn eindigt met een schokkende wanhoopsdaad, maar Jia toont een scherp inzicht in de machtsverhoudingen in China en mede dankzij de uitstekende hoofdrolspelers is dit een meeslepend, bij vlagen schokkend satirisch misdaaddrama geworden.

Ik heb het plot van de film vooraf niet gelezen. Aanvankelijk dacht ik de film nog wel te kunnen volgen. Maar gaandeweg veranderde de hoofdpersoon en begreep ik niet meer wat het verband was tussen de personen en of ik de persoon al eerder had gezien in de film of dat hij nieuw was. Die Chinezen lijken ook allemaal op elkaar. Maar ik ontdekte wel een overeenkomst in de film en dat is de aanklacht tegen het "nieuwe" China. De kloof tussen arm en rijk en de machteloosheid van hen die aan de onderkant staan. En hoe ieder van zich dat op zijn manier probeert op te lossen. Niet echt vrolijk. Er zit ook wel een cirkel in de film. Aan het einde ben je weer terug op de plek waar je begonnen bent. En zo gaandeweg ging ik de film toch beter vinden dan dat ik aanvankelijk dacht dat ik hem vond. Ik denk dat ik de film uiteindelijk toch ook wel begrepen heb. En dat wordt dan ook bevestigd als ik de plot nu alsnog lees. Ik ben benieuwd als ik de film later nog eens zie, of ik me hem nog herinner en of ik hem dan nog meer ga waarderen. Want de film heeft zeker wel wat.