Toy Story (1995)

Nadat ik een tijdje geleden het schitterende vervolg zag op deze film (op Shrek na de beste animatiefilm) was ik wel benieuwd naar deze film. En hij viel me zeker niet tegen, maar toch haalt deze film het niveau van het tweede deel niet. Deze film mag dan wel orgineel in z'n soort zijn, hij mist toch de leukere humor en de betere animaties van deel 2. Maar ondanks dat heb ik me toch wel vermaakt en dit leuke onzinfilmpje krijgt dan van mij 3,5*.

Vond het maar een onding.

Humor is van een belabberd laag niveau (clichés in een andere setting en verder een hoop woordgrapjes). Het geheel ziet er erg lelijk uit (maar heb dan ook niks met die blinkende CGi look), de liedjes zijn teenkrommend, het verhaaltje van typisch Disneyniveau.

Wat men in dit soort niemendalletjes ziet begrijp ik niet. 0.5*

Meesterlijke animatie. Inmiddels misschien onbegrijpelijk voor de jeugd van tegenwoordig maar dit was mid jaren 90 verbluffend. Nog steeds staat het sterke verhaal, de nog sterker gecaste stemmen en de heerlijke humor garant voor een geslaagde filmavond. Drie en een halve ster, kortom zeer goed.

Ik vind deze een mooie film, Ook heel goed gemaakt, Leuke film voor iedereen!

Een hele goede film.

Deze film heb ik ook op dvd/video.

Doet af en toe wat gedateerd aan nu. De animaties van het speelgoed en de omgeving zijn nog steeds prima, maar wat me opviel was dat de mensen en dieren daar toch behoorlijk tegen afsteken.

Maargoed dit is een mijlpaal geweest, en niet vergeten dat de animaties alweer 15 jaar oud zijn. Bovenal een hoop komische situaties, gaat niet vervelen. Halfje erbij.

Na jaren, misschien wel sinds ie uit was gekomen 14 jaar terug, weer eens herzien vanavond. Komend jaar draait deel 3 in de bios dus het is wel leuk om weer even in de stemming te komen met de 1e 2 delen.

Wat moet je zeggen van Toy Story? Ook 14 jaar na dato ziet de film er nog altijd prima uit. Oke, bepaalde animatiefilms halen vandaag de dag een veel hoger niveau maar ook genoeg films die onder dit niveau nog blijven. Het ziet er allemaal scherp en mooi uit. Leuk om eens de wereld vanuit een speelgoedpop te zien.

Maar helaas kent de film ook genoeg mindere kanten. Zo miste ik echt leuke personages. Woody en Buzz zijn niet grappig en boeiend. Niet dat het vervelend is als ze in beeld zijn, maar ze zijn zo standaard. De enige 2 die ik de moeite waard vond waren de dino en mr Potatoe-head.

Tevens geef ik hiermee dus aan dat de film niet al te geweldige humor heeft. Het is nogal braaf en kinderlijk. Ik snap ook dat kinderen de doelgroep zijn, maar animatiefilms van nu zijn een stuk scherper en grappiger. Denk aan Ice Age of Finding Nemo.

Maar ik heb me best vermaakt met Toy Story. Binnenkort deel 2 ook maar eens kijken. Ik weet eigenlijk niet eens of ik die ooit wel heb gezien.

3,5*

Heb het ook gelezen ja, en blijkbaar zijn de verwachtingen erg hoor.

Ik ben nooit weg geweest van Toy Story, heb hem vroeger wel een keer gezien maar daar bleef het bij. In tegenstelling tot andere Pixars had ik ook niet de behoefte om hem meer dan 1 keer te bekijken. Het valt me wel op dat hij hier zo hoog gewaardeerd wordt. Ik vond het namelijk echt geen film om over naar huis te schrijven, maar als ik de comments hier zo lees ga ik bijna denken dat hij wél nog een herziening waard is.

Wat een geniaal idee is het toch, speelgoed dat leeft Heerlijke film!

3,5 *

De eerste keer dat ik Toy Story zie. Destijds was het allemaal erg vernieuwend, maar op de een of andere manier heeft deze film mij nooit getrokken, maar gisteravond dan toch eindelijk gezien. De techniek heeft in 14 jaar tijd niet stil gestaan, zoveel is wel duidelijk na het zien van Toy Story. Desondanks ziet het er allemaal best aardig uit en zijn de speelgoedfiguren in deze film goed vormgegeven. Helaas heeft de film een gebrek aan leuke karakters. Zowel cowboy Woody als Buzz Lightyear zijn beide totaal niet grappig. Sowieso is het qua humor allemaal erg braaf en flauw in deze film, ook daarin heeft de ontwikkeling niet stilgestaan de laatste jaren. Een positieve uitzondering is dan de Dino, die af en toe juist wel grappig uit de hoek komt. Daarnaast is de film best onderhoudend, duurt het niet lang en is de film op zich wel origineel. Toch had ik een scherpere, sterkere en vooral ook leukere film verwacht. Binnenkort maar eens deel 2 kijken, misschien dat die wat beter bevalt.

2,5*

Ik heb hem gisteren nog even bekeken en ik vind de animatie er juist nog wel mooi uitzien. Er is nu inmiddels veel beter inderdaad, maar me er aan storen deed ik allerminst. De bewegingen zijn soms wat houterig, maar het heeft ook wel weer z'n charme. Zo herinner ik het me namelijk ook. Verder spatten de kleuren echt van je scherm af waardoor de film een echt goed gevoel weet op te wekken.

Een verhaal over levend speelgoed is ook origineel. Het is geinig om te zien wanneer al het speelgoed tot leven komt. Mooie scènes bijvoorbeeld wanneer de soldaten de walkie-talkies klaarzetten of het speelgoed van Sid, en de ontsnapping. Sid is trouwens wel ultiem evil Verder zijn er nog een handjevol scènes die me altijd bij zullen blijven. Ben zeer benieuwd naar het derde deel.

Toy Story is de film, waarmee Pixar zijn sublieme animatiestijl aan het grote publiek bekend maakt. Vijftien jaar na dato is Pixar nog steeds de maatstaf wat mogelijk is op animatiegebied. In deze film ziet alles er nog erg klinisch, strak en onnatuurlijk uit. Wat een verschil met nu . Hiermee bedoel ik niet dat het niet om aan te zien is, het is voor 1995-begrippen erg mooi zullen we maar zeggen. Dan nog over de film zelf: die is best oke. Leuke (stem)rol voor Tom Hanks. Die pik je dr zo tussenuit .

Het is inderdaad erg mooi voor 1995 en het verschil met nu is niet eens super groot. Ik heb er van genoten. En wil graag deel 3 in de bios zien. Het is een super debuut van Pixar. En ik heb wel een zwak voor pixar films

3*

Na al die typische Disneyfilms en de daarmee gepaard gaande animatie was er plots Toy Story. Als kind trok hij zeker mijn aandacht omdat het het eerste product was dat zo anders was dan de rest. Op die leeftijd kon in deze zaken nog niet echt in perspectief zetten, maar ik was er alleszins verzot op.

Nu ik er vele jaren later op terugblik is er eigenlijk vrij weinig dat mijn mening doet omslaan. Het verhaal blijft schitterend, de animatie bevalt me nog steeds en de verschillende personages zijn geniaal. Meneer aardappelhoofd, Woody, Rex,..

Zoals bijna elke animatiefilm heb ik deze in het vlaams/nederlands bekeken. Ik moet zeggen dat de mensen die de stemmen hebben ingesproken absoluut voor een meerwaarde hebben gezorgd.

Warre Borgmans als Woody. Fan-tas-tisch.

Ook het liedje van Arno, 'Je bent een vriend van mij" is geweldig. Honderd keer beter dan het origineel in het Engels.

****

In het kader van deeltje nummer 3 Toy Story 1 en 2 aan de beurt voor een kijkbeurt.

Kan me eigenlijk niet goed herinneren dat ik deze film heb gezien, wat best vreemd is. Uiteindelijk kwam me ook weinig bekend voor, maar ik moet zeggen dat ik me prima heb vermaakt. Vooral de 1e drie kwartier van de film zijn leuk, er wordt creatief omgegaan met de speelgoedwereld in de film. Ook zitten er enkele leuke woordgrappen in en zitten er leuke personages in, ook al zijn de hoofdrolspelers niet eens het leukst.

Helaas is de animatie inmiddels al wel een beetje verouderd, het ziet er allemaal wat simpeler uit dan tegenwoordig. Kon me er niet erg aan storen overigens. De muziek is wel cheesy en zoals elke Disney bevat ook Toy Story de nodige sentimentjes die me dit keer wel een beetje stoorden.

Op naar deel 2, die me iets leuker lijkt!

3*

We got double A's...

Omdat het niet lang meer kan duren vooraleer ik me aan deel drie zal wagen, heb ik deze maar weer eens bekeken. Ik ga deze kijkbeurt niet vermommen met de reden dat ik me terug het plot, de personages, etc wou herrinneren, want dat bleek helemaal niet nodig. Gehele scénes, dialogen klonken nog in mijn achterhoofd. Net zoals de meeste MM'ers hier, ben ik namelijk ook opgegroeid in die fantastische jaren '90. Wij konden destijds niet alleen nieuwe animatieklassiekers bewonderen zoals Aladdin, Beauty and The Beast en The Lion King. Ook werd de volledige Disney-catalogus opnieuw uitgebracht zodat we ook konden genieten van de oude klassiekers zoals Snow White en Pinocchio. En dan had je nog Toy Story...

Toy Story kan terecht al een mijlpaal genoemd worden. Het is het startschot geweest voor het spervuur van computeranimatiefilms die tegenwoordig de bioscoopzalen beheerst, net zoals Snow White dat deed voor de klassieke animatiefilms. En ik laat de vergelijking meteen doorlopen: Disney heeft nooit meer Snow White overtroffen, net zoals Pixar nooit Toy Story heeft overtroffen. Straffe uitspraak? Is het toeval? Is het dat sausje van "dit-is-vernieuwend" dat het geheel dat tikkeltje extra geeft?

Het viel me meteen op hoeveel er veranderd is in die vijftien jaar. Dat Snow White na zeventig jaar zich soms ouderwets gedraagt is niet ondenkbaar Maar dat na vijftien jaar de computeranimatie al zulke reuzenstappen heeft gezet, is opmerkelijk. Het gevoel "ik ben al oud geworden"overviel me. Met de anatomie van de menselijke personages hadden de animators duidelijk problemen, andere zaken zijn dan weer zeer simplistisch getekend vergeleken met de hedendaagse animatiefilms. Maar toch slagen ze erin om dit met zo'n charme teweeg te brengen. Vooral Andy's behangpapier is behoorlijk aandoenlijk. Waar Disney vooral teerde op het traditionele Europese erfgoed (waar niets verkeerd mee is), gaat Pixar met zeer veel verbeeldingskracht te werk. We hebben al monsters gehad die kinderen aan het schrikken maken, een huis met ballonnen, een rat die chef-kok wil worden, maar na al die jaren blijft hun speelgoedwereld hun beste ingeving. Vooral omdat het ook zeer dicht bij het gedachtegoed van kinderen staat. Ik ga niet ontkennen dat ik als kleuter wel eens gecheckt heb of mijn speelgoed (o.a een Woody met pull-string!) niet een half metertje was opgeschoven. Toch kunnen we hier niet zomaar spreken over simpel speelgoed. Pixar heeft met de cowboy Woody een groot risico genomen. Hoewel we hem altijd hebben gezien als de protagonist van de Toy Story-reeks wordt hij in het eerste halfuur voorgesteld als weliswaar een leidersfiguur, maar ook iemand die vreselijk jaloers kan zijn. En het is juist dat, dat hem herkenbaar maakt, zeker bij kinderen. Maar naast dat menselijke aspect, wisten ze in die speelgoedwereld een overvloed aan gags (cf. Snow White) te stoppen. Vele (woord)grapjes die me als kind ontsnapt zijn, krijgen nu pas betekenis. Waar ik vroeger vooral lachte om het kunst-en vliegwerk van de personages, werkte nu vooral Buzz' rol op mijn lachspieren.

Eigenlijk heb ik zelden zo'n komische animatiefilm gezien. Tel daarbij de vertederende liedjes op en de zeer spannende scene op straat en men kan terecht spreken van een klassieker in wording, die met gemak boven de meeste handgetekende animatiefilms kan staan. 4,5* De verwachtingen voor deel 3 zijn hoog, zéér hoog...

Met het uitkomen van Toy Story 3 vond ik het wel eens tijd worden om aan deze film te beginnen.

Ik vind het een hele vermakelijke animatie film. Toch knap als je zo ziet wat ze in 1995 toch al konden doen met animaties, niet te vergelijken met nu overigens.

Het verhaal is leuk en goed neergezet, en daarbij ook erg grappig.

Ik heb Toy Story altijd gemeden en wel om de volgende redenen:

Ik vind pratend speelgoed dichter aansluiten bij het begrip kinderachtig dan bij het begrip fantasie en ik vond Woody altijd gewoon zo veel weg hebben van Lucky Luke, zeker geen favoriete strip voor mij vroeger.

Voorop gesteld, ik kan mij volledig indenken dat dit prima vertier is voor kleine kinderen die nog met speelgoed spelen, maar nu ik de film voor het eerst zie, op mijn leeftijd, kan ik mij niet aan de indruk ontrekken dat deze film ontzettend kinderachtig is.

Er zijn een paar zaken die de film nog redden van een totaal demasque, namelijk de leuke achtervolgingsscene waarbij Buzz Lightyear en Woody proberen om in de verhuiswagen te geraken en de scenes waaraan de hond en de buurjongen deelnemen. Volledige belangenloze acties, die dienen ter vermaak.

De 3 liedjes in deze film vond ik echter wansmakelijk. Vooral de muzikale ondersteuning op het moment dat Buzz Lightyear in zak en as zat, vond ik afschuwelijk tenenkrommend. Uiteraard werd de boel opgefleurd met een wijze les, al had dit wel het voordeel dat wij daarna van Buzz Lightyear `s gebazel over de ruimte verlost waren. Woody vond ik ook een vreselijk personage, dat maar wat graag aan het lachen was om zijn eigen grappen. De vele taalgrappen konden mij ook niet echt warm maken, op een grappige dialoog na:

Woody: You can Fly!
Buzz Lightyear: No, This is Falling with Style!

De animatie zelf ziet er vooral degelijk uit. Ik mis mooie achtergronden, al kan je niet zeggen van de makers van Toy Story dat ze niet cratief zijn. De soldaten die hun parachutes openklappen voor de landing, als ze voor het andere speelgoed op inspectie gaan, waren wel leuk getroffen. Een 2*

Alleen al op deze pagina lees ik meerdere keer woorden als 'nostalgie', 'jeugdsentiment' en 'retro'. Voor mij allemaal belangrijke redenen om maar eens deze jeugdfilm te herkijken, aangezien ik ook ben opgegroeid met de geanimeerde speelgoed poppetjes van Pixar.

Allereerst valt op dat de kwaliteit en scherpte van de film nog steeds hoogstaand is. Nu weet ik niet of de versie die ik in anno 2010 kijk hetzelfde is, of een opgepoetste versie, maar de scherpte viel me nog steeds op.

Natuurlijk maakt Toy Story ook gebruik van een helder en vibrant kleurenpalet, ideaal voor een kinder-animatiefilm. De kleuren spatten echt van je scherm af, om vrolijk van te worden. Het is dan ook moeilijk voor te stellen dat deze film in 1995 is gemaakt. 1995… Als ik denk wat onze computers toen allemaal konden (of beter gezegd, wat ze niet konden), en dan opeens komt dit aanzetten. Indrukwekkend!

Naast het visuele aspect blinkt Toy Story ook uit in zijn tedere simpele verhaal. Speelgoed dat leeft, fantastisch verzonnen, en dan niet in de enge zin van het woord. En ja, natuurlijk hebben we als kinderen allemaal de volgende dag na de videoband te hebben bekeken, gelijk gecontroleerd of onze eigen GI Joe’s nog op hetzelfde tafeltje zaten. Het verhaal zelf gaat over een jaloers stukje speelgoed dat bang is dat hij ‘geshelft’ wordt, alsof er een soort rangorde is in speelgoed. Elk kind heeft natuurlijk zijn eigen rangorde in zijn speelgoed. De film is daarnaast, vooral toen als kid, erg spannend, met wilde achtervolgingen en zelfs dubbele plottwisten. Klein maar fijn, dat wel.

Maar een goed concept is 1, een goede film is niet direct vanzelfsprekend. Maar dat is hier zeker gelukt. De voice acting is van fantastisch niveau. Het heeft echt een meerwaarde, en pas nu merk je dat elke speelgoed een eigen karaktertje heeft. Rex en Spud zijn toch wel mijn favoriete, al spreken ze allemaal wel tot de verbeelding. De combinatie van voice acting en vormgeving zorgt voor een geloofwaardige vertoning. Nu, op naar de sterren!

Al met al mag het duidelijk zijn dat Toy Story tot mijn favoriete kinderfilms behoort. Het lukt niet, om nostalgische redenen, om ‘Sword in the Stone’ (1963) van zijn troon te stoten, maar als ik heb objectief (hoewel dit natuurlijk ook onmogelijk is), is Toy Story de ideale film voor kinderen.

Gewoon genieten dit, hoop dat ik dit over 15 jaar nog eens mag terugzien, om dan met weemoed te denken aan die mooie tijd. Ik geef deze film dan ook drieëneenhalf sterrenstelsel.

Wat een toffe animatiefilm is dit.

Heb me lekker vermaakt. Genoeg momenten om van te lachen, leuk verhaal waarvan er veel uit is gehaald, geweldige en bizarre personages en de animatie ziet er echt in orde uit. De locatie's zijn ook weer van een doodnormale speelkamer tot wel onder een vrachtwagen gekozen.

Toch knap dat er al 15 jaar heen is en het er nog steeds gelikt uitziet.

Ben erg benieuwd naar deel 2.

Tijd voor een herziening van deze film. Ondertussen toch ook alweer 15 jaar oud en zelf een stuk ouder geworden. Het overweldige van de film in 1995 is toch weg en wat overblijft is een vooral naar kinderen gerichte animatie. Wat de film wel goedmaakt zijn de toch vrij goede animatie en regelmatig een leuke grap. Maar het verhaal is vrij standaard en de film boeit niet altijd. Al heb ik er globaal gezien wel van genoten en kan hij zich in verhouding met andere animatiefilms nog best handhaven.

Eerste Pixar-klassieker ziet er ook 15 jaar later best prachtig uit en kent vele memorabele karakters. Grappig, leuk, charmant, gewoonweg helemaal goed. 4*.

Nog steeds sublieme animatiefilm, visueel indrukwekkend en met een erg leuk script. De stemmencast is ook geweldig. Grafisch inmiddels wellicht een beetje achterhaald- de mensen zien er niet zo goed uit, de hond is nogal hoekig en de achtergronden missen hier en daar het benodigde detail- maar inhoudelijk blijft dit één van de beste Pixars. Vaak hilarisch, altijd inventief.

Wat de film voor mij heel vermakelijk maakt is dat er allerlei speelgoed in voorkomt die ik allemaal herken uit mijn jeugd. De typetjes zijn ook allemaal erg leuk en aandoenelijk dus voor volwassenen is het ook nog leuk om mee te kijken naar de film. Alhoewel het verhaal wat simpel blijft. Mijn dochtertje van 5 jaar oud kan er ook geen genoeg van krijgen dus ook voor de kleinere kinderen is de film ook al goed te doen en makkelijk te volgen.

Net als schrijven van bovenstaand berichtje moest ik ook maar weinig hebben van computergeanimeerde films en heb daarom deze links laten liggen. Het zal wellicht ook wel zijn dat de kop van die Woody me totaal tegenstond, als kind had ik niet echt veel met cowboys. Ik was als kind behoorlijk tekenfilmfanaat, maar computeranimatie stond me destijds erg tegen, omdat het toch iets meer richting gewone film gaat, waar ik niet veel mee had.

In de loop der jaren is voor mijn gevoel de traditionele tekenfilm waar ik zoveel van hield steeds meer en meer verdreven door de computeranimatie, en ondanks dat ik af en toe een dergelijke film heb meegepikt (Ice Age en Shrek, maar ik zou echt niet meer weten welke delen), ben ik de laatste jaren me vooral bezig gaan houden met Japanse anime. Ook daar veel animatie met de computer gemaakt, maar wel vaak zo dat je daar niet veel van ziet.

Toch is ook daar steeds vaker de CGI duidelijk te zien. Ook bij een film als Innocence stond het me enorm tegen, maar inmiddels ben ik die film zo mooi gaan vinden dat ie in mijn top 10 terug te vinden is (voorlopig, moet ik erbij zeggen, ik heb namelijk nog steeds niet het gevoel dat ik een definitieve top 10 heb samengesteld). Dus toch maar eens tijd om me meer op systematische wijze te verdiepen in de westerse computeranimatie, en wat is dan een beter startpunt dan Toy Story?

Ik moet zeggen dat ik er niet veel van had verwacht. Uiteindelijk vind ik het nog steeds geen goede film, maar het is me toch beter bevallen dan van te voren gedacht. Ook ik had vroeger de wensgedachte dat mijn speelgoed echt leefde, wat ervoor zorgt dat ik de uitgangspositie van de film een leuke vind. Wereld is ook aardig uitgewerkt, speelgoedjes zien er aardig uit, maar oh wat ziet de rest er vreselijk lelijk uit. De huizen, de mensen, het ziet eruit alsof het rechtstreeks uit een computerspel komt. Ik hoop van harte dat dat bij films van latere datum er beter uitziet. Verder mag het uitgangspunt leuk zijn, voor de rest volgt de film volledig het boekje: Jaloezie , een streek die verkeerd uitpakt waardoor hoofdpersoon slecht lijkt, een psychologische breakdown van de andere hoofdpersoon, hoofdpersonen worden weer vriendjes en helpen elkaar, hoofdpersoon wordt door andere karakters tegengewerkt omdat ze denken dat ie slecht is, maar komen er toch achter dat ie goed blijkt te zijn. De liedjes die de dramamomenten benadrukken hadden wat mij betreft achterwege gelaten kunnen worden.

Wat wel gaaf was, waren de actiescènes. Dat zag er ondanks de lelijke omgevingen er best wel spectaculair uit. Daarvoor en voor het uitgangspunt 2*.

Volgende films op het computeranimatie menu zullen Antz en A bug's life zijn. Twee films uit hetzelfde jaar over dezelfde beestjes, maar van verschillende studio's. Ik ben benieuwd.

Erg goede animatiefilm. Pixar's debuutfilm. Leuk plot, toffe personages en humor van het begin tot het einde. Ook erg leuk gecaste stemmen. Dit blijft volgens mij één van de beste animatieprenten ooit. No doubt. Dikke 4.0*

Eerste Pixar film & wat voor een debuut! Vandaag maar weer eens opnieuw bekeken.

Ik heb mezelf wederom 80 minuten vermaakt. Die gehele speelgoedwereld vind ik erg leuk verzonnen en de voice-acting is dik in orde. Heerlijke side-kick speelgoedfiguren als Mr. Potato Head, Rex en soldatenpoppetjes maken het allemaal nog leuker, naast de 2 toffe hoofdfiguren Woody & Buzz.

Kortom, ik ga snel beginnen aan deel 2 en 3.

4*

Heerlijke animatiefilm met een goed verhaal. Aardappelhoofd, Buzz, Woody, de onzekere T-Rex en ga zo maar door. Allemaal leuke karakters met de juiste stemmen erbij(Engels uiteraard).

Voor een animatiefilm uit 1995 was deze zijn tijd al ver vooruit. Op de kleinste details is gelet.

De humor is voor kinderen natuurlijk helemaal geweldig. Ik heb zelf niet zoveel hoeven lachen, maar dat maakte niet zoveel uit. Ik genoot van de typetjes, de kleuren, de muziek en het overall sfeertje wat over de hele film hangt. Ben nu best benieuwd geworden wat deel 2 en 3 nog in store hebben voor me.

Aardig Pixar-debuut. De animatie ziet er (zeker voor die tijd) aardig uit. Verhaal is niet echt speciaal, maar verveelt ook niet echt. Enkele details zijn leuk uitgewerkt, maar het geheel is eigenlijk weinig bijzonder. Muziek is zeer teleurstellend, geen leuke soundtrack. Tom Hanks doet het wel erg leuk als Woody, zeer herkenbare stem.

Lang geleden dat 'k deze nog eens had gezien, dus dringend tijd om hem eens her te bekijken. Het is een erg leuke animatiefilm die geschikt is voor jong en oud. Ondanks dat het een van de eerste Pixar films is, ziet hij er nog steeds erg goed uit. De omgevingen zijn wel nog niet zo gedetailleerd, maar het speelgoed zelf zag er erg realistisch uit.

Het verhaal is zeker origineel te noemen en weet de volledige speelduur te boeien. De verschillende personages zijn erg gevarieerd en voegen zeker iets bij aan de film. De stemmen zijn trouwens ook goed gekozen. Ook de muziek was een mooie keuze, al is het vooral het liedje "You've Got A Friend In Me" die er uitspringt.

Leuk om de film nog een terug te zien. Het is geen film die je jaarlijks moet bekijken, maar om de zoveel jaar is hij zeker te pruimen.

Hoewel ik een hekel heb aan Computeranimatie vind ik de Pixar films (op Cars na) geweldig! en de allerbeste van Pixar is toch wel Toy Story. Leuke Vermakelijke film!