Mickey 17 (2025)

Vanaf 28 maart 2024 in de bioscoop (Warner Bros. Pictures)

Een nieuwe film van Bong Joon Ho is altijd wel iets om naar uit te kijken, en zeker als het een Sci-Fi is.

EDIT: uitgesteld (nieuwe datum TBA)

Release is naar 2025 verplaatst.

Mickey 17 van Bong Joon-Ho krijgt officiële releasedatum - nl.ign.com

Hmm, meestal een slecht teken als een film zolang wordt uitgesteld. Daarnaast wordt het ook nog in januari uitgebracht, nou niet de maand waarin studios hun beste films uitbrengen.

Slechte voortekenen, maar het blijft een Bong Joon Ho film, dus nog steeds erg benieuwd naar.

Jammer dat er nog geen trailer beschikbaar is van deze film.

EDIT: vanaf 30 januari 2025 in de bioscoop

De trailer is er. Erg leuk!

https://www.youtube.com/watch?v=osYpGSz_0i4

Als ik de trailer zie vrees ik dat deze film een 2de Borderlands gaat worden...

Hopelijk is de film zelf (veel) beter...

Ik weet niet of ik de enige ben. Maar persoonlijk ben ik er een beetje klaar mee dat bijna alle films de afgelopen tijd leuk, komisch, grappig moeten zijn. Wat is er gebeurd met de echte zware films waar het woord leuk of grappig ver van verwijderd is? Ga het maar eens na, bij bijna iedere film komt in de synopsis of in de recensies de zin: een (tragi)komische kijk op... of een luchtige benadering van...

En ook bij deze film zie ik dat dat weer het geval is. Wanneer komen er weer eens films die ronduit zwaar durven te zijn of ronduit naar, waarbij je met een knoop in je maag de zaal verlaat maar wel denkt: wauw! Zelfs in Nosferatu die gewoon 100% duister kon en moest zijn, moest er een Willem Dafoe rond lopen die het toch wat "lucht" gaf. Kap daar eens mee!

Terug naar deze film. Ik ga er met een open blik in en zal deze "leuke" sciencefictionfilm een kans geven. En intussen kijk ik uit naar het moment dat studio's weer eens een film op de markt brengen die echte, oprechte indruk maakt en waar je nachten van wakker ligt. Want dat zijn de echte films waar het om hoort te gaan.

‘Skunk’ gaf me vorig jaar exact het gevoel dat je beschrijft.

Om te ontsnappen aan geldeiser Darius Blank [Ian Hanmore] hebben Mickey [Robert Pattinson] en Timo [Steven Yuen] zich aangemeld voor een ruimtereis naar een planeet waar voormalig Presidentskandidaat Kenneth Marshall [Mark Ruffalo] hoopt een kolonie te starten. Mickey heeft zich vrijwillig aangemeld als ‘expendable’ zonder de taakomschrijving te lezen. Niet handig, want het betekent dat hij gebruikt wordt voor levensgevaarlijke missies en experimenten en dat hij inmiddels al 15 keer opnieuw is ‘geprint’ met zijn kennis en bewustzijn intact. De problemen ontstaat wanneer hij opnieuw wordt geprint terwijl hij op wonderbaarlijke wijze nog leeft. Als Joon Ho Robocop (een duidelijke inspiratiebron) had bestudeerd dan had hij begrepen dat satire en komedie twee heel verschillende dingen zijn. De zwartkomische humor slaat de plank volledig mis, Pattinsons manier van praten is storend, Ruffalo ziet er bespottelijk uit met zijn clichématige verwitte tanden en zelfs Toni Collette (als Marshalls echtgenote) bakt er helemaal niets van met haar overdreven acteerwerk. Tim Key als een man in een duivenkostuum is het beste voorbeeld van de krampachtige, klungelige manier waarop Joon Ho komedie gebruikt om alle satirische elementen te verwoesten in deze flagrante mislukking.

Van Parasite naar Mickey 17 is het ook ongeveer 17 stappen terug in kwaliteit. Het is een beetje een infantiel boeltje geworden, zowel qua sfeer als verhaal. De kinderfilm vibe gaat ook niet weg op het moment dat er wat gewelddadigs gebeurt. Op zich allemaal leuk bedacht maar de uitvoering is matig.

Wat een lange zit was dit, eerste uur ging nog wel maar ging steeds meer vervelen. Dieptepunt was de communicatie dmv de vertaler met de moeder beest.

Oef, nee niveau Parasite is dit niet. Mickey 17 is vooral een wilde alle kanten op vliegende puinhoop die op sommige vlakken best goed gelukt is maar elders volkomen uit de bocht schiet.

De toon van de film is erg luchtig en een beetje komisch, hoewel de film ons een dystopisch toekomstbeeld laat zien. Ook de toon van het acteren van Pattinson sluit daarop aan. Het heeft een effect dat de film soms aanvoelt als een kinderfilm voor volwassenen. Waar de film het ergst misloopt is juist iets waar Parasite zo goed in was. Met name de dictatoriale baas van Niflheim en zijn vrouw en hun verhouding naar de nieuwe maatschappij toe zijn duidelijk bedoelt als een satirisch gegeven. En ook een beetje gebaseerd op Trump (ik weet dat Bong Joon-Ho dat ontkent, maar de manier waarop Mark Ruffalo hem speelt laat duidelijk zien op wie hij het in ieder geval baseerde). Dat satirische deel is soms grappig, maar gewoon niet zo scherp en die laag in de film werkte niet goed voor me. Sowieso werkt de film een stuk minder als je er meer van wil maken dan een soms amusante tamelijk silly science fiction film.

Van wat ik gezien heb de minste film van Bong-Joon Ho.

Het eerste deel vond ik zeker de moeite, het hele concept van expendables. Maar daarna wordt het allemaal nogal erg politiek getint en begint het ook lang te duren.

Op zich niet verkeerd, maar de ongelooflijke overdaad aan voice over maakte veel kapot. Jammer.