Revoir Paris (2022)

Vanaf 2023 in de bioscoop (Paradiso Entertainment)

EDIT: vanaf 23 maart 2023 in de bioscoop.

Cinema oostereiland in Hoorn gaat hem van het weekend draaien ?

EDIT: verplaatst naar 6 april 2023.

Weet jij ook de reden waarom het zo lang duurt voordat hij “officieel” uit is ? Want in November draaide hij al tijdens de Hoornse filmdagen en die zelfde periode was er ook in Alkmaar en Amsterdam een vertoning. Dus de film ligt gewoon klaar te wachten nu.

Hoe dan ook zeer mooi en emotionele film die ik in April zeker weer ga kijken ☺️

Een pakkende (fictieve) reconstructie van de aanslagen die Parijs teisterden in 2015 met Virginie Efira in een sublieme serene rol. Het is een ingetogen film geworden van Winocour die met haar aanpak veel lof heeft ontvangen. Geen mierzoete verhandeling van de gebeurtenissen en de naweeën van de slachtoffers, wel een sober portret met veel aandacht voor de psychische verwerking van de slachtoffers en nabestaanden.

Er zijn toch heel wat dingen die me bijblijven en die me voortaan nog aandachtiger en empathischer zullen doen terugblikken op traumatische (groeps)ervaringen. De laatste decennia is er gelukkig terecht meer aandacht gegaan naar PTSS.

Het is een film die teruggrijpt naar die kleine dingen. De drang om die onbekende terug te zien, om te weten wat er van hem of haar is geworden, de gedachten en gevoelens die niet met derden gedeeld kan worden, de verbondenheid van de slachtoffers. Winocour slaagt erin allemaal kleine verhaaltjes te vertellen hoe elkeen deze zware gebeurtenissen heeft ervaren en heden verwerkt. Knap!

Dat durf ik helaas niet te zeggen!

Een vroegtijdig afgebroken avondje met haar vriend [Grégoire Colin] loopt voor de Russisch-Franse tolk Mia [Virginie Efira] uit op een drama wanneer ze gewond raakt bij een schietpartij in een eetcafé. Maanden later is ze fysiek herstelt van haar wonden en keert ze terug naar de plaats des onheils. Daar nodigt Sara [Maya Sansa] haar uit om deel te nemen aan gespreksavonden voor overlevenden en nabestaanden en ontmoet ze Thomas [Benoît Magimel]. Door een black-out kan Mia zich langs niet alles herinneren van wat ze gedaan heeft en wat er gebeurd is. Thomas is de eerste die haar helpt de avond te reconstrueren. Efira is uitstekend en geloofwaardig in de hoofdrol in dit goed geacteerde psychologische drama met een einde dat duidelijk is geïnspireerd door Chaplins City Lights. Jammer genoeg is het scenario, net als de hoofdpersoon, te stuurloos om je op het spreekwoordelijke puntje van de stoel te houden.

De film is vrij stuurloos en zakt daardoor steeds verder weg. De film begint als sterk sfeerportret (en door de hele film fijne beelden van Parijs) en had een geweldige film kunnen zijn als het gaat om verwerking van een aanslag (wat doet dat met een mens? Wat doet dat met relaties?) maar uiteindelijk gaat de aandacht naar minder boeiende aspecten. Eerst al de zoektocht die te gescript voelt en ook als andere slachtoffers aan het woord komen. Ze zijn niet slecht maar halen de focus weg vooral. Hoewel de film verder wel goed gemaakt is met een sterk acterende Efira wist de film me minder en minder te boeien. Overigens dat die ene vrouw uiteindelijk zelf diegene was die de wc op slot had gedaan ziet de kijker halverwege al wel aankomen. 3,0*.

Psychodrama over een vrouw die na een terroristische aanslag in Parijs (café Le Carillon, november 2015) geplaagd wordt door een posttraumatische stressstoornis. Aanvankelijk kan zij zich niets herinneren van het gebeuren, maar beetje bij beetje komen flarden terug. Zij gaat op zoek naar de man, die haar in die angstige momenten heeft bijgestaan. Een pakkende film met een doorleefde rol van Virginie Efira.

Dat dergelijke dramatische ervaring je leven voor de rest zal oriënteren, kan ik best aannemen.

Film bewijst dit in meerdere aspecten, met vooraan de noodzaak meer te willen weten vanaf het ogenblik dat in je hoofd het licht uitging.

Goede film, misschien teveel gefocust op de speurtocht op zich en gelukkig amper één clichématig nevenscène.

Virginie Efira is vooral opvallend in de stille momenten - de psychologische ervaringen - van haar personage.

In de rand : de goedkope, illegale tewerkstellingen in Parijs.

Als geheel had ik er een tikkeltje meer van verwacht.

Mooi film met een prima rol van Virginie Efira.

Aardige film over een vrouw die slachtoffer is van een terroristische aanslag in Parijs. Een rustig drama over het verwerken van een trauma. Eerlijk gezegd gebeurd er niet zo heel veel en is de film soms wat saai en wist me nergens echt te grijpen. Sentiment wordt wel vermeden en Virginie Efira zet een mooie, ingetogen rol neer.

Kon me niet boeien en daardoor af en toe weggedommeld.

Fantastische film. Integer, realistisch.

Deze film kwam binnen! Virginie speelt een sterke rol, geloofwaardig ook.

5 sterren voor dit genre.