Clara Sola (2021)

Eindelijk een release datum bekend.

11 augustus ( Cherry Pickers )

Prachtig! Dikke verheugfilm voor augustus

Intussen is deze ook opgepikt door het komende MOOOV filmfestival als slotfilm.

Dat belooft wat Dimi en Richardus. Ik heb hem op kunnen scharrelen, ben benieuwd.

De veertigjarige Clarita [Wendy Chinchilla Araya] wordt binnen de Costa Ricaanse dorpsgemeenschap gezien als een soort heilige maagd Maria die mensen door middel van aanraking kan genezen van hun kwalen. Clarita raakt echter gefascineerd door de komst van Santiago [Daniel Castañeda Rincón] die bij haar gevoelens opwekt die ze nog nooit heeft ervaren en haar een kans biedt om zich te bevrijden van de strikte religieuze moraal. In streng Katholieke gemeenschappen (zoals in Costa Rica) doet dit wellicht de wenkbrauwen nog fronsen en het is niet onaardig geacteerd, maar voor een Europees publiek is dit bepaald niet origineel en eerlijk gezegd vrij oubollig. Een wit paard als symbool voor onschuld en puurheid? Buh!

Mooie magisch-realistische film over een zwakbegaafde vrouw die – waarschijnlijk omdat ze geestelijk nog een kind is – een sterke binding heeft met de natuur dus met de aarde, het water, de insecten en zeker ook met het paard Yuca. Ze is in feite zelf puur natuur waardoor ze genezende en bovennatuurlijke krachten in zich lijkt te hebben waardoor haar religieuze moeder haar gebruikt als een soort Lourdes die zieke, wanhopige toeristen zou genezen. Waarschijnlijk omdat zij natuur is maar ook om haar te beschermen, behandelt haar moeder haar als een dier dat aldus moet worden beheerst en opgesloten zodat Clara bv. niet alleen (‘sola’ in het Spaans) buiten een denkbeeldige afrastering mag komen en haar wat ongeremde seksualiteit moet worden onderdrukt. Maar als een jonge man tijdelijk bij hen werkt, zet hij haar ertoe aan om haar opgelegde beperkingen voorzichtig te overtreden dat nogal wat teweegbrengt maar haar ook vrijheid (om ‘sola’ dingen te doen) en zelfgenezing brengt. De film is wellicht anti-religieus (omdat het geloof dwingt en je niet jezelf laat zijn) maar tegelijk erg spiritueel (met de heidense boodschap dat we de natuur in onszelf moeten omarmen) waarbij ook de natuur rond het huisje betoverend mooi in beeld is gebracht.

Ben verbijsterd.

Dit was een film die ik gewoon even tussendoor keek omdat ik toch tijd had. Maar wat een geweldige prent is dit.

Een soort Carrie in Costa Rica, maar dan met echte mensen. En echte dieren.

Zelf ben ik vrij snel met uiten van emoties, vaak hinderlijk maar bij film een genot.

Ik kan zomaar huilen om kleine dingen. Zoals dat insect dat dood was, of bijna dood. En dan toch weer gaat leven.

De vernedering van Clara door haar moeder, en in mindere mate door haar nicht, zijn zo voelbaar. De enige die haar serieus neemt is Santiago, maar die heeft andere interesses, dus Clara wordt in een hoek gedreven.

Ze mag geen volwassene zijn met volwassen behoeftes, vooral op seksueel gebied. Ze zoekt de ruimte in de natuur, die ze lijkt te beheersen.

Nou ja, genoeg dingen gezegd, kijk dit, dit is prachtig.

Gewoon voor de interesse. Kijk jij om verhalen te zien, of kijk jij ook om een film te zien?

Psychologisch drama met een scheut magisch realisme over een ietwat simpele ziel, die in weerwil van haar barse moeder met horten en stoten haar seksualiteit ontdekt. Bijzonder fraai regiedebuut van Nathalie Álvarez Mesén met een indrukwekkende tour-de-force van de eveneens debuterende Wendy Chinchilla Araya in de titelrol. De slotscène is de spreekwoordelijke kers op de taart.

Schitterende, introverte film vol met detail. Zowel op inhoudelijk /psychologisch als op visueel vlak.

5*.

Heeft hier helaas zo karig (wel heel breed aanbod) en voor mij onhandig gedraaid dat ik hem niet nog eens in de bios kon zien. Maar eens dvd van scoren, issie wel de moeite voor.

Mooi hoor.

Word je dan eens heilig verklaard, dan blijkt dat het als een molensteen rond je nek hangt. Aan aandacht geen gebrek voor Clara die te pas en te onpas wordt opgedragen voorop te gaan in de vele gebeden en diensten die het kleine afgelegen bergdorpje rijk is. Zo is het niet gepast een relatie te hebben en vindt ook haar moeder het not done dat ze zich laat opereren aan de rug. Je moet content met wat God je gegeven heeft, punt aan de lijn. En als je hormonen opspelen, is het hek helemaal van de dam.

Mooie fijne arthouse met fraai acteerwerk dito cinematografie. Religie en spiritualiteit staan centraal in deze film waarbij aan overschot van deze thema’s de vrijheid wordt ingeperkt. Niemand die er graten in ziet, buiten de eenzame “Sola” Clara dan…