Toy Story (1995)

Puur jeugdsentiment, waarschijnlijk één van mijn eerste bioscoopervaringen en een film die mij als groot fan van speelgoedpoppetjes altijd erg tot de verbeelding sprak. Maar wat opvalt is dat een film met computereffecten van bijna 25 jaar oud nog zo overeind staat. Uiteraard zijn bepaalde elementen verouderd, maar deze zijn wat mij betreft enkel echt zichtbaar bij de sequenties rondom Scud, de hond van Sid. De hoofdpersonages zijn stuk voor stuk enorm sterk en levendig, met een prima en passende voice-cast, die gelukkig vooral bestaat uit een paar hele sterke komieken. Toy Story is een warm en charmant product, enerzijds met een simpel maar doeltreffend verhaal en anderzijds een enorm hoge grapdichtheid met veel ruimte voor spektakel en avontuur. En dat dit anno 2018 nog werkt als een trein is een hele prestatie! 4,5 sterren.

Tijdloos vermaak, voor jong èn oud. Het is natuurlijk een kinderfilm door en door, maar er zitten af en toe toch wat verwijzingen naar andere films of woordgrapjes in die je als kleine knaap niet ziet. De animatie ziet er na 25 jaar nog steeds heel mooi en kleurrijk uit. Verouderd, ja natuurlijk, maar het zal z'n charme niet zo snel verliezen. Verder is het hele concept gewoon leuk, is het verhaal lekker kort en rechtlijnig, en zijn vooral de vele toys heel erg tof. Woody en Buzz zijn het leukste (en vooral Woody wordt echt geweldig ingesproken door Tom Hanks), maar ook de andere figuren zijn een voor een charmant. De eindsequentie is heel goed. Over het algemeen behoort het toch wel echt tot de top van de animatiefilms, zonder twijfel. 3.5*.

Kerstmis nadert en daarom is het speelgoed van Andy [John Morris] in grote spanning. Moeten ze vrezen voor concurrentie? En wat betekent dat dan voor hun toekomst? Andy’s favoriete speelgoed is cowboypop Woody [Tom Hanks], die zichzelf opstelt als een woordvoerder voor en leider van het speelgoed en zich zorgen maakt wanneer Andy dolenthousiast blijkt te zijn over een nieuw stuk speelgoed: Buzz Lightyear [Tim Allen], een ruimtevaarder die (denkt dat hij) kan vliegen. Woody probeert van Buzz af te komen met behulp van buurjongen Sid [Erik von Detten], die zijn speelgoed op zijn zachtst gezet niet al te zachtzinnig behandelt. Maar Woody komt daarbij in hetzelfde schuitje te zitten waardoor hij en Buzz gedwongen zijn om samen te werken om terug te keren bij Andy. Grensverleggend als eerste avondvullende animatiefilm die volledig met behulp van een computer is gemaakt, maar het zijn de kleurrijke karakters, de stortvloed aan visuele grappen, het intelligente verhaal en de perfecte stemvertolkingen (door een briljante cast) die dit werkelijk memorabel maken.