"Οι περίοπτες πόλεις. Ελληνικές κοινότητες, δημοκρατία και οικονομική ανάπτυξη στην κλασική αρχαιότητα". Βιβλιοκρισία του J. Ober, Η άνοδος και η πτώση της κλασικής Ελλάδας. Athens Review of Books 128 (Μάιος 2021) 18-22.

Zenodo (CERN European Organization for Nuclear Research), 2020

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 2021

<jats:p>Ν/Α</jats:p>

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

Διδακτορική Διατριβή [Doctaral thesis], Πάντειο Πανεπιστήμιο , 1997

his thesis is concerned the social construction and culture of special social pockets that clustered on the urban fringe around activities of prostitution and leisure in the first half of the 20th century. This area of study is explored from the perspective of interpretive sociology and cultural anthropology based on the ethnographic example of the Lakkos, a space of differentiated social organization associated with a value system and codes of behaviour that deviate from the conventional norms of respectable society. The study explores scattered traces of urban popular culture and presents a local version of the rebetiko in a city for which are no reports of the existence of such subcultural formations. The social world of Lakkos is constituted in a particular socio-historical context, in a time when Heraklion is changing, its social organisation is transforming and the patterns of cultural behaviour and social relations are changing. The factual material on which the interpretive schemes of the study are structured comes from field research in Heraklion, Crete from March 1993 to June 1995 and consists of biographies (life stories of elderly people who were involved in the activities of the pit in the past), ethnographic observations, historiographic material, unedited texts from newspapers and magazines of the time and information from archival sources. The analysis focuses on biographical discourse and the way subjects negotiate their social conditions of existence. The biographical flashbacks, memories of subjects imbued with present purposes, are analyzed as narrative practises that constitute a social poetics for the world of Lakkos. Within the historiographical axis, unedited written sources are analyzed, the attitudes of the state apparatus and scholarly judgements on the idiosyncratic social pocket are investigated and an attempt is made to reconstruct the temporal transformation of the city in a period of rapid changes (the constructions Autonomous Crete State, the arrival of Asia Minor refuges, etc.). Περίληψη στα Ελληνικά Η διατριβή αυτή αφορά την κοινωνική συγκρότηση και το πολιτισμικό περιεχόμενο ιδιαίτερων κοινωνικών νησίδων που συστήνονται στις παρυφές της πόλης γύρω από δραστηριότητες αγοραίου έρωτα και πρακτικών ελεύθερου χρόνου στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Αυτό το πεδίο μελέτης, διερευνάται από την σκοπιά της ερμηνευτικής κοινωνιολογίας και της πολιτισμικής ανθρωπολογίας με βάση το εθνογραφικό παράδειγμα του Λάκκου, ενός χώρου διαφορικής κοινωνικής οργάνωσης συνδεδεμένου με ένα αξιακό σύστημα και κώδικες συμπεριφοράς που παρεκκλίνουν από του συμβατικούς κανόνες της ευυπόληπτης κοινωνίας. Η μελέτη καταγράφει διάσπαρτα ίχνη του αστικού λαϊκού πολιτισμού και παρουσιάζει μια τοπική εκδοχή του ρεμπέτικου σε μια πόλη για την οποία απουσιάζουν οι αναφορές για την ύπαρξη τέτοιων υποπολιτισμικών μορφωμάτων. Ο κοινωνικός κόσμος του Λάκκου συγκροτείται σε ένα καθορισμένο κοινωνικό-ιστορικό πλαίσιο, σε μια περίοδο κατά την οποία το Ηράκλειο μετασχηματίζεται, αλλάζει η κοινωνική του οργάνωση και μεταβάλλονται τα πρότυπα πολιτισμικής συμπεριφοράς και κοινωνικών σχέσεων. Το πραγματολογικό υλικό πάνω στο οποίο δομούνται τα ερμηνευτικά σχήματα της εργασίας προέρχεται από έρευνα πεδίου στο Ηράκλειο Κρήτης από τον Μάρτιο του 1993 έως τον Ιούνιο του 1995 και απαρτίζεται από βιογραφίες (ιστορίες ζωής ηλικιωμένων ατόμων που είχαν εμπλακεί στο παρελθόν σε δραστηριότητες του Λάκκου), εθνογραφικές παρατηρήσεις, ιστοριογραφικό υλικό, αποδελτιωμένα κείμενα εφημερίδων και περιοδικών της εποχής και πληροφορίες αρχειακών πηγών. Η ανάλυση επικεντρώνεται στον βιογραφικό λόγο και στον τρόπο με τον οποίο τα υποκείμενα διαπραγματεύονται τις κοινωνικές συνθήκες ύπαρξης τους. Οι βιογραφικές αναδρομές, μνήμες ανθρώπων διαποτισμένες από παροντικές στοχοθεσίες, αναλύονται ως αφηγηματικές πρακτικές που συγκροτούν μια κοινωνική ποιητική για τον κόσμο του Λάκκου και της μαγκιάς. Στο πλαίσιο του ιστοριογραφικού άξονα αναλύονται ως προς τα ιδεολογικά και κοινωνικά τους συμφραζόμενα, αποδελτιωμένες γραπτές πηγές, διερευνώνται στάσεις του κρατικού μηχανισμού και λόγιες εκφορές κρίσεων για την ιδιότυπη κοινωνική νησίδα και επιχειρείται η ανασύσταση του χρονικού του μετασχηματισμού της πόλης σε μια περίοδο ραγδαίων μεταβολών (Κρητική Πολιτεία, είσοδος προσφύγων κτλ.).

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

Thesis , 2020

https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/47688 FR La phronèsis, comme en témoignent les textes aristotéliciens et isocratiques, qui sont tout d’ abord étudiés dans cette thèse de doctorat, est la vertu intellectuelle de l’homme de contempler et de décider des situations particulières de la vie humaine, sur la base d’une logique saine et a comme but la vie prospère. C’est un bien de l’âme, acquis grâce à l’expérience et à la diligence de l’individu lui-même et de ceux qui lui apprendront, selon la logique du phronimou, à prévoir le temps, les circonstances et les événements afin de procéder à une décision correspondante à la fois et d’exécuter un acte correspondant. Par la suite, des postes clés pour l’évaluation et le développement professionnel des enseignants, tels que formulés dans la littérature contemporaine internationale et grecque, font l’objet de cette étude. Je me permets donc de présenter une tabulation et une analyse de la demande de phronèsis de l’enseignant dans son ensemble et de ses implications dans le domaine du développement professionnel, avec la relation d’équivalence trouvée. En particulier, les éléments qui rendent efficaces les actions de perfectionnement professionnel des enseignants et contribuent potentiellement à leur phronèsis sont mis sous examen. Pour cette raison, un effort est fait pour évaluer le développement professionnel efficace des professeurs qui enseignent le grec ancien dans l’enseignement secondaire, en vue de la phronèsis et du but d’améliorer l’enseignement. Grâce à la méthode Delphi, des conclusions sont tirées et des suggestions sont faites qui peuvent être utilisées pour le développement professionnel des philologues, sur la base de la phronèsis de l’enseignant, telles qu’elles sont délivrées par Aristote et Isocrate et adaptées aux besoins contemporains de la pratique éducative. L’argument de base de la thèse présente est que l’enseignement est la phronèsis et que le but d’un développement professionnel efficace est d’acquérir la phronèsis de l’enseignant. EN Phronesis, as evidenced by aristotelian and isocratic texts, which are, first of all, studied in this doctoral thesis, is the intellectual virtue of man to contemplate and to decide on particular situations of human life, based on sound logic and aiming at a prosperous life. It is a good of the soul, acquired through the experience and diligence of the individual himself and those who will teach him, based on the phronimou logic, how to foresee time, circumstances and events, in order to proceed to a corresponding decision at a time and execute an action accordingly. Subsequently, I study key positions for the teacher evaluation and professional development, as formulated through contemporary international and Greek literature. I therefore introduce a tabulation and analysis of the request of teacher’s phronesis as a whole and its implications in the field of professional development, based on the equivalence relationship that emerges. In particular, I examine the elements that make...

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

Επιστήμη και Κοινωνία: Επιθεώρηση Πολιτικής και Ηθικής Θεωρίας, 2016

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

Thesis, 2020

https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/47688 Εναλλακτικοί τίτλοι Ancient Greek in secondary education: phronesis and evaluation of the professional development effectiveness of philologists Grec ancien dans l' enseignement secondaire: phronèsis et évaluation de l' efficacité du développement professionnel des philologues

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

2014

<jats:p>Στην παρούσα διατριβή εξετάζεται η ποικιλόμορφη και πολυδιάστατη παρουσία του αρχαίου θεάτρου στο καβαφικό έργο· πιο συγκεκριμένα επιχειρείται η συγκεντρωτική καταγραφή και φιλολογική ανάλυση όλων των έργων του ποιητή που συνδέονται, άμεσα ή έμμεσα, με το αρχαίο θέατρο. Όπως διαπιστώνεται, η προσέγγιση του αρχαίου θεάτρου από τον Καβάφη εξελίσσεται σταδιακά κατά την ποιητική διαδρομή του από το Ρομαντισμό στον Παρνασσισμό και το Συμβολισμό (περίοδος κατά την οποία εντοπίζονται και τα περισσότερα από τα ποιήματα της συγκεκριμένης θεματικής), και στη συνέχεια στο Ρεαλισμό, καθώς ο ποιητής ακολουθεί την ιστορική εξέλιξη του θεάτρου από την κλασική περίοδο (5ος αι. π.Χ.) έως την ελληνιστική / ελληνορωμαϊκή περίοδο (4ος αι. π.Χ. - 1ος αι. μ.Χ.) και την ύστερη αρχαιότητα (4ος - 5ος αι. μ.Χ.), μια φθίνουσα πορεία προς την παρακμή. Παρά το γεγονός ότι η εξέταση των έργων της πρώιμης ποιητικής περιόδου (1882;-1903), όπως και των έργων της ώριμης ποίησής του (1913-1929), αποκαλύπτει την απουσία μιας ενιαίας μεθόδου προβολής και «χρήσης» του αρχαίου θεάτρου από τον Καβάφη -σχεδόν κάθε αναφορά εστιάζει σε κάποιο διαφορετικό σημείο από ένα σύνολο ετερόκλιτων στοιχείων (κείμενα, θεματικές, χώρος, τεχνικές κ.λπ.)-, ωστόσο βασικό συνδετικό στοιχείο των έργων της ωριμότητας αποτελεί η σταθερή ένταξη του αρχαίου θεάτρου σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο παρακμής -με έμφαση στο ερωτικό στοιχείο-, σε τέτοιο, μάλιστα, βαθμό, ώστε να μετατρέπεται πλέον σε βασικό σύμβολο παρακμής. Κατά τη διεξαγωγή της έρευνας εξετάστηκαν, επιπλέον, και άλλα επιμέρους θέματα, όπως η επαφή του Καβάφη με το αρχαίο θέατρο ως αναγνώστη και θεατή (γνώση και χρήση εκδόσεων αρχαίων κειμένων και σχετικών μελετών, παρακολούθηση παραστάσεων αρχαίου δράματος, ενδιαφέρον για τις Δελφικές Εορτές, γνωριμία με ηθοποιούς της εποχής του κ.λπ.), η ιδιάζουσα στάση του απέναντι στην αρχαία τραγωδία, που καταδεικνύεται από την προφανή απροθυμία του να συμπεριλάβει ποιήματα που σχετίζονται με αυτή στην επίσημη ποίησή του, και η ποιητική «αναμέτρησή» του με τον Αισχύλο, τον σημαντικότερο εκπρόσωπο του αρχαίου δράματος στο έργο του. Παράλληλα, μελετήθηκαν ειδικότερα ζητήματα της ιστορίας του αρχαίου θεάτρου, που απαντούν στην ποίησή του: η σχέση αρχαίου θεάτρου και σοφιστικής· η θέση του θεάτρου στη σύγκρουση Χριστιανισμού - ειδωλολατρίας (και ο ρόλος του Ιουλιανού του Παραβάτη)· η θέση των ηθοποιών στην κοινωνία των πρώτων χριστιανικών αιώνων έως και την ύστερη αρχαιότητα. Επιπλέον, στη διατριβή ερευνάται η ευρύτερη αφομοίωση στοιχείων του αρχαίου θεάτρου στην ποίηση του Καβάφη, κυρίως στα ιστορικά ποιήματά του: απόηχος τραγικών μοτίβων και θεμάτων, όπως και επιμέρους στοιχεία τεχνικής (τραγική ειρωνεία, περιπέτεια, από μηχανής θεοί, χορός, αγγελιαφόροι, βωβά πρόσωπα κ.ά.). Τέλος, εξετάζεται η ειδικότερη σύνδεση στην καβαφική ποίηση του αρχαίου θεάτρου με το τελετουργικό στοιχείο.</jats:p>

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

2010

Στην Πολιτεία ο Πλάτων επιχειρεί αρχικά να επεξηγήσει την πρωταρχική έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης και έπειτα να καθορίσει μια ανάλογη έννοια της ατομικής δικαιοσύνης, προκειμένου να αποδείξει ότι η δικαιοσύνη είναι χρήσιμη αυτή καθεαυτή. Προσδιορίζει την πολιτική αρετή ως την αρμονία σε ένα συγκροτημένο κοινωνικό σώμα. Μια ιδανική πολιτεία στηρίζεται σε τρεις τάξεις ανθρώπων, των παραγωγών, των επικούρων και των φυλάκων. Μια κοινωνία είναι δίκαιη όταν οι σχέσεις μεταξύ αυτών των τριών τάξεων είναι ορθές. Ισχυρίζεται ότι η ατομική δικαιοσύνη αντανακλά την πολιτική δικαιοσύνη. Η ψυχή κάθε ατόμου έχει μια τρίπτυχη δομή ανάλογη προς τις τρεις τάξεις της κοινωνίας. Στην πραγματικότητα, κάθε κοινωνική τάξη κυριαρχείται από ένα από τα τρία μέρη της ψυχής. Οι παραγωγοί κυριαρχούνται από τις επιθυμίες τους, οι φύλακες κυριαρχούνται από το θυμό τους, οι νομοθέτες κυριαρχούνται από το λογικό τους. Ο Πλάτων εστιάζει σε μια ανώτερη Πολιτεία στην οποία κανείς δεν αποκαλεί τίποτα «δικό του» κ...

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

2010

downloadDownload PDFView PDFchevron_right

Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, 2020

Η λογοκλοπή στις μέρες μας έχει αποκτήσει ανησυχητικές διαστάσεις. Ιδιαίτερα έχει θορυβήσει την ακαδημαϊκή κοινότητα καθώς παρατηρείται έξαρσή της κατά τη συγγραφή των γραπτών εργασιών ακόμα και στην εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση. Ωστόσο διαπιστώνεται πως δεν υπάρχουν εμπειρικές έρευνες στην ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα που να μελετούν εις βάθος την εκδήλωση αυτού του κοινωνικού φαινομένου ώστε να το καταπολεμήσουν αποτελεσματικά. Με αφόρμηση τον παραπάνω προβληματισμό, με την παρούσα έρευνα επιχειρείται ποιοτική διερεύνηση της λογοκλοπής ως μια μορφή ακαδημαϊκής εξαπάτησης καθώς και διερεύνηση των παραγόντων που αλληλεπιδρούν για την εκδήλωσή της κατά την εκπόνηση των γραπτών εργασιών στο ΕΑΠ. Η παραγωγή ποιοτικών δεδομένων γίνεται μέσα από 6 ημιδομημένες συνεντεύξεις εν ενεργεία εκπαιδευτικών που φοίτησαν σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών του Ε.Α.Π. Από τα αποτελέσματα της έρευνας προέκυψε πως όλοι οι φοιτητές/τριες αντιλαμβάνονται τη λογοκλοπή ως μια ανήθικη πράξη ...

downloadDownload PDFView PDFchevron_right