Sanja Jelisavac Trošić, Dejan Mladenović, Uticaj bilateralnog sporazuma o slobodnoj trgovini na spoljnotrgovinsku razmenu Republike Srbije sa Ruskom Federacijom, Međunarodna politika, god. LXXI, br. 1178, april–jun 2020, str. 51-72. Apstrakt: Uspostavljanje odnosa slobodne trgovinske razmene Republike Srbije sa Ruskom Federacijom je putem potpisanih sporazuma i protokola na snazi već 19 godina. U međuvremenu politička kretanja i transformacije obe države, razvoj privrede, potpisivanje sporazuma sa trećim zemljama, stupanje u regionalne integracije, svetska ekonomska kriza, kao i mnogi drugi događaji ostavili su svoj trag i na trgovinsku saradnju dve države. Polazna hipoteza koju istražujemo u radu je da je Sporazum imao pozitivan uticaj na rast i diversifikaciju trgovine Republike Srbije i Ruske Federacije. S obzirom da je prošao dovoljni vremenski period primene Sporazuma o slobodnoj trgovini, namera autora ovog rada je da analiziraju njegov dosadašnji uticaj, koje je promene doneo, kao i koje je konkretne efekte imao na trgovinsku razmenu dve zemlje. Kroz analizu je uočeno više trgovinskih trendova: trend konstantnog trgovinskog deficita Srbije u razmeni sa Rusijom, trend energetske uvozne zavisnosti Srbije, značajno prisustvo poljoprivrednih proizvoda niskog stepena obrade u izvozu Srbije, kao i drugi. U radu je analiziran ceo period od 19 godina, sa posebnim fokusom na poslednjih 10 godina. Tokom analize je izdvojen period svetske ekonomske krize, kao i uticaj fluktuacije cene nafte i prirodnog gasa na promene u vrednosti trgovine, jer oni objašnjavaju deo kretanja u spoljnotrgovinskoj razmeni. Posle uvodnih razmatranja istaknute su bitne odlike samog Sporazuma, kao i promene koje je pretrpeo tokom godina. Zatim je rađena analiza ukupne vrednosti trgovinske razmene, procentualna učešća i poređenje sa drugim najvažnijim zemljama sa kojima Srbija ostvaruje trgovinu. Na kraju je u radu predstavljena analiza najvažnijih sektora, a potom i proizvoda koji učestvuju u spoljnotrgovinskoj razmeni dve države. U zaključnim razmatranjima su istaknuti svi elementi uticaja sporazuma na bilateralnu trgovinu, istaknuti su uočeni trendovi, date su određene preporuke za podsticajne mere, kao i smernice za poboljšanje odnosa razmene Srbije sa Ruskom Federacijom.

The one who hears you hears me, and the one who rejects you rejects me, and the one who rejects me rejects him who sent me. (Luke 10:16) The question of whether women should be ordained into the office of the holy ministry is a question that seems to be plaguing churches throughout the world. Where women have been ordained, churches have been split over the matter, not to mention a certain change in the whole character of those church bodies as a result. Why is this? Why is this an issue, and what's at stake?

Il percorso iniziato con l’edizione dei contesti orientalizzanti e alto-arcaici della necropoli di San Martino trova una sua naturale prosecuzione in quella dei materiali provenienti dal sepolcreto di Monte Cornazzano che, assieme al suo circoscritto insediamento, chiude a SE la corona di siti che compongono l’enclave di Capena. Le indagini condotte a più riprese agli inizi del ‘900, sulle due alture su cui si distende il sito, portarono in luce 67 tombe, tra fosse e camere ipogee, sviluppatesi, con un’articolata occupazione del territorio, dalla metà dell’VIII secolo a.C. sino alla prima età imperiale. Tutte le strutture individuate erano interessate da cedimenti strutturali e dalla manomissione dei corredi, cui si deve sommare l’assenza di una documentazione consona ai moderni criteri della ricerca scientifica. Nonostante le difficoltà, la ricostruzione filologica dei contesti, attuata attraverso l’uso delle fonti documentali disponibili e dei materiali conservati, ha consentito di ricomporre nel suo insieme un quadro culturale alquanto esaustivo della comunità qui sepolta. Ne sono emerse non solo le prevedibili analogie che l’assimilano alla collettività sepolta nell’adiacente, e più estesa, necropoli-specchio di San Martino, ma anche alcune discontinuità che mettono in evidenza la vitalità e l’estro creativo delle maestranze artigiane locali.

The existing available electric power capacity of Iran is more than 93000 MW. Meanwhile, many factors, such as the global warming (climate change), serious decreasing the available water sources, increasing energy intensity, improper energy efficiency, and some other items have caused an electric energy shortage of about 23000 MW (Minimum) to about 32000 MW (Maximum). This means if it would be possible to construct a 1000 MW power plant in any of 31 provinces of Iran, the existing electric power crisis could be resolved properly. But how feasible and affordable is this task? Preliminary estimation indicates for this task, about 1600 m 3 /s water, about 11million m 3 /hr natural fuel gas, 800 km 2 ground greenfield area , and about 770 billion Nm 3 / year air is needed. None of the mentioned resources are available at existing time. So what remedial action can be implemented? It seems the only feasible manner to overcome this crisis is to plan and implement a combined strategic solution, including simultaneous "improving energy efficiency in consumers", "modification of energy intensity", and "construction of a few gas turbine power plants" (about 14000 MW) in a short-term plan. In this paper, the overall roadmap of this proposed combined strategy is discussed briefly.

https://irjet.net/archives/V4/i10/IRJET-V4I10350.pdf

El Museu Arxiu de Santa Maria de Mataró, conserva a la secció de les Santes, dins la Basílica de Santa Maria uns cartrons barrocs pintats que anaven destinats a decorar l’església en les festes de les Santes patrones de la ciutat, Santa Juliana i Santa Semproniana a finals del segle XVIII. Aquests cartrons són excepcionals per la seva conservació i per ser una de les poques mostres del que anomenem 'art efímer barroc' * * * * El 'Museu Arxiu de Santa Maria' de Mataró, conserva en la sección de las Santas, dentro de la Basílica de Santa Maria unos cartones barrocos pintados que iban destinados a decorar la iglesia en las fiestas de 'las Santas' patronas de la ciudad, Santa Juliana y Santa Semproniana a finales del siglo XVIII. Estos cartones son excepcionales por su conservación y por ser una de las pocas muestras del que llamamos 'arte efímero barroco'.