Modern Greek Theology

Acquire my peace within yourselves! (...) For the child of true Humanity exists within you. Follow it! Those who seek for it will find. Gos Mary 4:2, 5-71
SUMMARY – The roles of women through whom a Matrology might be derived, are examined here in two ways: firstly, and according to apocryphal, historical and contemporary interpretations, through precarious gender relations of the political and historical context of the patriarchal Greco-Roman world; and secondly, by analysing both reductionist and inclusive accounts of women’s witness and role in the early Christian Church as ascetics, translators, benefactors, teachers and companion equals to early Church Fathers. That this disparity, and further omission of women from the Christian canon has been sustained until the twenty first century, makes such a study and reconsideration imperative to the veracity of studies in spirituality and theology.

Статья посвящена изложению взглядов различных греческих православных богословов XX–XXI вв. на проблему влияния латинской богословской традиции на мысль преподобного Никодима Святогорца (1749–1809). Наиболее ярким критиком св. Никодима
выступил доктор философии Х. Яннарас в своей книге «Православие и Запад в Новейшей Греции». В работе приводятся оценки высказываний Яннараса со стороны других
исследователей творчества преподобного Никодима, а также их аргументы за и против
высказанной позиции. Изложению полемики вокруг наследия Святогорца предшествует небольшое историческое введение. В работе представлены взгляды двух групп
богословов относительно влияния латинской схоластики на творчество св. Никодима.
Одна, более многочисленная группа, считает это влияние незначительным и поверхностным, другая полагает, что латинская традиция оставила в наследии Святогорца
гораздо более глубокий след. Материал для обсуждения проблемы представлен главным образом текстами одной из самых знаменитых книг св. Никодима — «Руководство к исповеди» (Ἐξομολογητάριον). Русский перевод последней увидел свет в Москве
в 2017 г. В связи с этим проблема рецепции Русской Церковью богословия и аскетики
одного из виднейших деятелей движения колливадов стала для нас в полный рост.

This paper provides a preliminary assessment of the stages of development in modern Greek academic theology and the role of the Areopagitic writings in the construction of an orthodox "philosophical theology" within the modern Greek context. It considers the central role of the Greek 1960s and identifies specific points of originality and extensions of the intellectual progress inherited from Russian émigré religious thought in the 1960s, with the aim of complementing the recent approach by Paul Gavrilyuk (Modern Theology, 24:4, 2008). Unlike Gavrilyuk's important contribution, which focuses exclusively on Christos Yannaras and his well-known ‘anti-western’ stance, the current paper argues firstly that there exists a broader modern Greek hermeneutics within which Yannaras’ work can be understood and secondly, that there is an entire generation of Greek theologians in the 1960s, whose work and contribution to this fermentation of ideas needs to be taken into account. This study appraises the role of other philosophers and theologians, such as Spyridon Kyriazopoulos, Nikolaos Nissiotis, Evangelos Papanoutsos, Nikolaos Matsoukas, Panagiotis Christou and Fr. John Romanidis among others. It also analyzes the reasons for the 'silent absence' of John Zizioulas from these debates, as well as the clearly negative attitude of the scholars Panagiotis Trembelas, Megas Farantos and Stylianos Papadopoulos, who had a 'neo-protestant' polemical reception of the Areopagite and expressed reservations about apophaticim in their published work. Lastly, this paper highlights the relevance of the aforementioned 'national tradition' to the emergence of a generation of Dionysian scholars and 'neo-patristic' thinkers in both the 1980s and the 1990s.

Αντωνίου ιερέως Σπίνολα (1711-1781) Τα σωζόμενα έργα (υπό έκδοση). Στον τόμο περιλαμβάνονται τα σωζόμενα ανέκδοτα έργα του ιερέα Αντωνίου Σπίνολα, μιας ενδιαφέρουσας εκκλησιαστικής προσωπικότητας του κερκυραϊκού χώρου κατά τον 18ο αιώνα: λόγιου ιερέα, με σημαντική παρουσία στα εκκλησιαστικά και στα εκπαιδευτικά πράγματα της εποχής του, δόκιμου συγγραφέα και ρήτορα. Εκδίδονται: η Χριστιανική Διδασκαλία κατ' ερωταπόκρισιν, το Νομικόν Σύνταγμα και ο Έλεγχος εις τας δέκα του Θεού εντολάς. Το έργο του Σπίνολα είναι άξιο ιδιαίτερης προσοχής και μελέτης, διότι σε αυτό, πέρα από τις ιδέες του συγγραφέα, αντανακλάται το γενικότερο κλίμα μέσα στο οποίο αυτό παρήχθη. Η Χριστιανική Διδασκαλία αποτελεί απόρροια της ανάγκης για τη στελέχωση της ορθόδοξης Εκκλησίας με μορφωμένους κληρικούς, και προσδιορίζει τις κατευθύνσεις αλλά και τις απαιτήσεις της εποχής για το επίπεδο μόρφωσης των κληρικών του βενετοκρατούμενου ελληνικού χώρου. Το Νομικόν Σύνταγμα, προσανατολισμένο κυρίως στο πνευματικό έργο του κλήρου και συνταγμένο από έναν ιερέα και πνευματικό, με μακρόχρονη παρουσία σε μια από τις σημαντικότερες ενοριακές εκκλησίες της Κέρκυρας, το καθιστούν χρήσιμο εργαλείο στην αναζήτηση των ειδικότερων ζητημάτων που απασχολούσαν το πλήρωμα της κερκυραϊκής Εκκλησίας στα μέσα του 18ου αιώνα. Ο Έλεγχος εις τας δέκα του Θεού εντολάς, τέλος, εντάσσεται στο πλαίσιο της έντονης κηρυκτικής δραστηριότητας που παρατηρείται στην Κέρκυρα αλλά και γενικότερα στον Ιόνιο χώρο κατά τον 18ο αιώνα, καρποί της οποίας είναι πλήθος εκδεδομένων και ανέκδοτων ακόμη λόγων, ενώ ως προς τη θεματική του δεν έχει ανάλογο στην ιόνια θεολογική συγγραφική παραγωγή.

Analyse et présentation du dossier de textes portant sur la querelle de la communion fréquente, et qui sont dus pour la plupart à Néophyte Kausokalybitès, Macaire de Corinthe, Nicodème l'Hagiorite, plusieurs représentants du patriarcat de Constantinople, etc.

Il s'agit du volume II d'un vaste projet international (les vol. I et III n'ont pas été publiés). On y trouvera des contributions sur des auteurs byzantins des 11e-15e siècle, ainsi que sur des auteurs post-byzantins, du 16e au 19e siècle.
Chaque contribution suit le même schéma : biographie, "clavis" des oeuvres, présentation de la pensée théologique, bibliographie exhaustive. Les contributions sont rédigées en français, anglais, allemand, italien, espagnol.

Портал «Богослов.Ru» публикует рецензию монаха Диодора (Ларионова) на книгу современного греческого философа и православного богослова Христоса Яннараса «Православие и Запад в Новой Греции» (Афины, 1999), посвященную историческому обзору богословской мысли в новейшей истории Греции. Книга посвящена историческому обзору богословской мысли в новейшей истории Греции (с 1453 г. по 60­е гг. XX века).

Il s'agit du volume II d'un vaste projet international (les vol. I et III n'ont pas été publiés). On y trouvera des contributions sur des auteurs byzantins des 11e-15e siècle, ainsi que sur des auteurs post-byzantins, du 16e au 19e siècle.
Chaque contribution suit le même schéma : biographie, "clavis" des oeuvres, présentation de la pensée théologique, bibliographie exhaustive. Les contributions sont rédigées en français, anglais, allemand, italien, espagnol.