verdeure

Bodje « verd » ‎(« vert ») avou l’ cawete « -eure ».

verdeure femrin (pus sovint eployî å pluriyal)

1. (pus sovint eployî å pluriyal) magnåve plante.
   • Elle a fwait del sope al verdeure — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
   • Di l' esté, rén d' té k' ene boune assiete di verdeures po vos rmete d' assene cwand i fwait tchôd — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
   • Li vijhene a dné des verdeures po nosse mere fé l' sope — Motî d’ Bastogne, a "po" (fråze rifondowe).
   • I råyive les crouwås ki crexhnut voltî dins les verdeures — Chantal Denis, Et mi, dji v’ ratindeûve ! (fråze rifondowe).
2. waezon.
   • Pawou ki sol verdeure
     Vos n' gåtexhe vos cotrês
     Trossîz-vs djusk' a li dzeure
     Trossîz-vs djusk' å hatrea
     — François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
3. (pa stindaedje do sinse) tolminme kéne sôre di vete plante.
   • Come do tins k' dji tchantéve el sitårêye des tchamps,
     Avou l' åjhmince po mwaisse et des palås d' verdeure
     Wice ki tot rambôméve po mî rinde bon l' efant
     — Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 100 (fråze rifondowe).

1. i fåt aveur fwin d’ verdeure po magnî des halenes

• sope al verdeure: vete sope fr. potage de légumes

• djotreye
• legume