sint

Tayon-bodje latén « sanctus » (minme sinse).

sint omrin

1. (mot d’ rilidjon) ome ricnoxhou come foirt rilidjeus pa les djins di s' kiminålté.
   • Vosse mame, c' esteut ene sinte.
   • Dilé l' pére étèrnél qui l' a volou r'houkî ;
     I lî faléve, bin sûr, on sint d' pus, ou pasqui
     dji l'inméve trop… — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "A l'pwète dès incurâbes" (avri 1878), p.55.

1. a fé dåner on sint
2. esse ås sintès façons: viker sintmint
   • Rire dins ses tchansons?
     Håre, ele e-st ås sintes* façons
     — Tchanson "Vive Sinte Mareye", HBrenu (fråze rifondowe).
3. ni nén saveur ké sint priyî

• sintté
• sintifyî, sintifiaedje

Lijhoz l’ årtike sint so Wikipedia

sint omrin (come addjecif djondrece, todi metou padvant l’  no)

1. k' a yeu ene veye sins rprotche.
   • C' esteut on sint ome.
2. sacré, e-n ene metowe rilidjon.
   • I n' vos fåt nén djonde li sinte ostiye.

• (sustantivire): sint leu
• (dates et fiesses) Sint-Djhan, Sint-Djôzef, Sint-Nicolai, Sint-Rmey, Sinte-Catrene, Sint-Djîle
• (plantes) sint-bwès, sinte-Catrene
• (viyaedjes et veyes): Sint-Houbert, Sint-Nicolai, Sint-Mår, Sint-Ldjî, Sint-Pire, Sint-På, Sinte-Mareye
• (payis) Sint-Sidje, Sint-Marin, Sint-Pire-et-Miclon, Sint-Dominke
• (maladeyes): danse Sint-Gui, må Sint-Lorint, må Sint-Cwelin, må Sint-Min,
• (sitindaedjes po rire): sint-friskin, sint-crespin, sint-trimblumint, sint Çanses

Do viebe « sinti ».

sint

1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « sinti ».
   • Dji sint åk ki broûle.
   • Ele ni s' sint nén bén.
2. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « sinti ».
   • Sint, po vey si ça n' broûle nén.

1. ça sint l’ agnon