cognà
cognà m o f inv.
- el fradèƚo de uno de i coniugi
- Mario xe el cognà de Tòni parché el xe el fradèƚo de so mojère
- marìo o mojère de uno de i fradèƚi
- Mario el xe me cognà parché el ga sposà me sorèƚa.
- el cognà de el marìo o mojère
- co | gnà
IPA: /koˈɲa/
- manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.
Tradusion
[canbia]
Fradèƚo o marìo de uno de i coniugi
Tradusion
[canbia]Sorèƚa o mojère de uno de i coniugi
- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.