Shoʻro
Shoʻro (arab. — maslahat, kengash) —Qurʼonning 42-surasi nomi. 53 oyatdan iborat. Makkada nozil boʻlgan. Bu surada musulmonlar dunyoviy va diniy ishlarni oʻzaro maslahat va kengash asosida amalga oshirishlari maqsadga sazovor ekanligi aytilgan. 1917-yilda Turkiston taraqqiyparvarlari (jadidlari) va ulamolari tuzgan tashkilotlar nomida ham “Sho’ro” soʻzi uchraydi: "Shoʻroi islomiya", "Shoʻroi ulamo".
 | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |