Dо (nota)
Do (lotincha: do) — asosiy 7 pogʻonali tovushqatorning dastlabki notasi[1]. Diatonik do major tovushqatorining birinchi pogʻonasi. Lotincha C harfi bilan belgilanadi. U si notasidan yarim ton va re notasidan butun ton pastroqdir. Birinchi oktavadagi do notasining chastotasi: 261,6 Gts.
Nomining kelib chiqishi
[tahrir | manbasini tahrirlash]U lotincha madhiyaning birinchi satridagi birinchi soʻzdan keyin dastlab „ut“ (Ut) deb nomlangan (Ut queant laxis; „Zaiflashtirmoq uchun…“), bunda har bir keyingi satr oʻz ohangidan yuqoriroq ohangda ijro etilib boradi. Bunday mnemonik qurilmaning ixtirochisi („gvidon boʻgʻini“) Gvido Aretinskiy edi. XVII asrda ushbu nota „do“ga oʻzgartirilgan[2].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Ilyos Akbarov. Musiqa lug‘ati. Toshkent: „O‘qituvchi“ nashriyoti, 1997 — 384-bet. ISBN 5-645-04422-2.
- ↑ „Происхождение названий нот и история нотации“ (ru). muz-teoretik.ru. 2018-yil 12-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 11-fevral.
Adabiyotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Solovyov N. F. Do // Ensiklopedicheskiy slovar Brokgauza i Yefrona : v 86 t. (82 t. i 4 dop.). — SPb., 1890—1907.
Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Musiqa nazariyasi onlayn: xodimlar, kalitlar va ovoz balandligi notasi 2008 Arxivnaya kopiya (Inglizcha)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
