shar

I \qad. r. shar — boʻyoq va undan qoladigan dumaloq dogʻ

1 mat. Fazodagi berilgan nuqta (markaz)dan muayyan uzok,-likda joylashgan nuqtalarning geometrik oʻrni: yarim doiraning oʻz diametri atrofi-da aylanishidan hosil boʻlgan geometrik jism. ◆ Sharning sirtini oʻlchash. Sharning radiuslari.

2 Shunday shaklga ega boʻlgan narsa. ◆ Ularning shakli ham qiziq: biri tuxumga, biri bilyard shariga oʻxshaydi, baʼzisi qayroq toshday uzunchoq va silliq. H. Nazir, „Soʻn-mas chaqmoqlar“ . ◆ Ammo boʻm-boʻsh koridorda toʻsatdan Zamira duch kelib qoldi. Koʻz koʻzga tushdi-yu, elektr sharlar chaqin chaqqanday boʻldi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

3 Bolalar oʻynashi uchun ichiga havo yoki havoga nisbatan yengil gaz toʻldirilgan, du-maloq shakldagi rezinka pufak. ◆ Shar yoril-di. wm Avvalgi bayramlardagidek havoda rang-barang sharlaruchibyurmayapti. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Yer shari Yer sayyorasi. ◆ Berma erkingni qoʻldan, Yashamoq chogʻing! Yerning sharidir se-ning Mulku chorbogʻing. Hamza . Havo shari Dumaloq shakldagi aerostat.

shar

II taql. s. 1 Gazmolning kuch bilan yirtilishidan hosil boʻlgan tovushni bildiradi. ◆ Surp shar etib yirtildi.

2 Suyukdikning shiddat bilan oqi-shidan hosil boʻladigan tovushni bildiradi. U ◆ qozonga bir paqir suvni shar etkazib quyib yubordi.

ШАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.