su-lo-la

a. "-IU-sh — nasl, zot, zurriyot; avlod, bolalar; urugʻ, oila

1 Bir avloddan tarqalib, vorislik, valiahdlik huquqiga asosan birin-ketin taxtga oʻtirgan pod-mojyiap, amirlar, xonlar va sh.k; dinastiya. ◆ Somoniylar sulolasi. Gʻaznaviylar sulolasi. yat Badiuzzamon, Temur sulolasiga mansub bir koʻp shohlar, shahzodalar kabi, sheʼrdan zavq-lanar, oʻzi ham goho-goho biror narsa yozib qoʻyardi. Oybek, „Navoiy“ .

2 Ish-faoliyat anʼanalarini, mahorat sirlarini davom ettiruvchi avlod, nasl. ◆ Hindiston kinematografiyasining dovrugʻiga dovruq qoʻshayotgan sanʼatkorlar orasida Ka-purlar sulolasi alohida ajralib turadi. Gazetadan . ◆ Unga [Toshpoʻlat otaga] qarilik yoʻl bermadi. Lekin farzandining fojiasi Gʻoziboy darbozlar sulolasini davom etishdan toʻxtatdi. Mirmuhsin, „Qahramonnoma“ .

СУЛОЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.