qaygʻuli
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qay-gʻu-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Qaygʻu-alam chekayotgan. ◆ Qaygʻuli kishi, n ◆ Unsin sevikli va qaygʻuli yagona doʻsti.. boʻlgan akasini quchoqlab, qonli yarasiga yuzini, koʻzini surib yota berdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 Qaygʻu-alamga ega; qaygʻuga soladigan; musibatli, alamli; gʻamgin, maʼyus. ◆ Qaygʻuli kunlar. n ◆ Nega qaygʻuli koʻrinasan, Oftob? A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Bugungi qaygʻuli hodisa uni bu uyga ertaroq keltirib qoʻydi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Sanʼatkorni yaqindan bilgan yoki tomoshalarini koʻrgan kishi bu qaygʻuli xabarga aslo ishongisi kelmasdi. T. Obidov, „Yusufjon qiziq“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚАЙҒУЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Sifat
[tahrirlash]qaygʻuli
Ruscha ru
qaygʻuli
1 горестный; печальный, скорбный; скорбящий; ◆ qaygʻuli sukunat скорбное молчание; ◆ qaygʻuli xabar печальное известие;
2 озабоченный, обеспокоенный; ◆ qaygʻuli koʻz озабоченный взгляд.