poch-ta

pol. poczta, urnwi. posta < lot. positus - xat, xabar yetkazuvchi otliq chopar; bekat, stansiya

1 Xat, xabar, joʻnatma, gazeta-jurnal, hujjat, pul va shu kabilarni qabul qilib, tayinlangan kishiga yoki joyga yetkazib beradigan davlat aloqa muassasasi va shu muassasa joylashgan bino. ◆ Shahar pochtasi. Dala pochtasi. n ◆ Pochtaga borsam, pul bilan shu qogʻozni qoʻshib berdi. S. Zunnunova, „Koʻk chirokdar“ . ◆ Uni shahar odamlari, ayniqsa, yerli xalq kam taniydi. Nixryati pochtada iiaovchi [oʻzi yerli xalqdan yetishib qolgan!] pastroq bir maʼmur.. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .

2 Shunday muassasa tomonidan yetkazib berilgan yoki olingan narsalar (xat, joʻ-natCha va sh.k.). ◆ Menga pochta keltirgan xat-larning soni 200 dan oshib ketdi. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Agarki qoʻshningiz pochta qutisidan siz obuna boʻlgan adabiyot gaze-tasini olib, sizdan oldin oʻqishga tushsa, xafa boʻlmang. Gazetadan .

ПОЧТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

pochta (koʻplik pochtalar)